Tag: Katarzyna Barczyk

Ruchomość kręgosłupa lędźwiowego u osób z bólami dolnego odcinka kręgosłupa

Arletta Hawrylak, Tadeusz Skolimowski, Katarzyna Barczyk, Dorota Wójtowicz

Arletta Hawrylak, Tadeusz Skolimowski, Katarzyna Barczyk, Dorota Wójtowicz – The mobility of the lumbar spine in persons with low back pain. Fizjoterapia Polska 2004; 4(2); 100-106

Streszczenie

Wstęp. Celem podjętej pracy było zbadanie i określenie zmian w ruchomości kręgosłupa lędźwiowego u osób z dyskopatią tego odcinka na poziomie L5-S1 oraz prześledzenie tych zmian w zależności od sposobu leczenia. Materiał i metoda. Badaniami objęto 150 osób w wieku 40-50 lat, w tym 64 mężczyzn oraz 86 kobiet. Ze względu na odmienny sposób leczenia zebrany materiał badawczy podzielono na dwie grupy: grupa I – osoby leczone tylko farmakologicznie, grupa II- leczone farmakologicznie i fizjoterapeutycznie. Badania przeprowadzono dwukrotnie, przed leczeniem i po 6-tygodniowym okresie leczenia. Program badań obejmował: 1) wywiad, 2) pomiary ruchomości kręgosłupa odcinka piersiowo-lędźwiowego i lędźwiowego we wszystkich płaszczyznach. U osób z grupy pierwszej poddanej tylko leczeniu farmakologicznemu zastosowano leki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. W grupie drugiej zastosowano leczenie kompleksowe, uwzględniające różne metody terapeutyczne (fizykoterapia, kinezyterapia i masaż).Wyniki. Analiza zebranego materiału wykazała, że ograniczenia zakresu ruchów przed rozpoczęciem leczenia kształtowały się podobnie w obu grupach badawczych. Po 6-tygodniowym okresie leczenia znacząca poprawa ruchomości kręgosłupa odcinka piersiowo-lędźwiowego i lędźwiowego nastąpiła przede wszystkim w grupie leczonej farmakologicznie i fizjoterapeutycznie (grupa II) i dotyczyła wszystkich badanych zakresów ruchów. Wnioski. Ocena skuteczności leczenia osób z dyskopatią lędźwiowego odcinka kręgosłupa na poziomie L5-S1 wskazuje, że większą poprawę ruchomości zaobserwowano u osób z grupy II, leczonych farmakologicznie i fizjoterapeutycznie. Tak znaczna poprawa ruchomości tylko w tej grupie badawczej mogła wynikać z faktu, że na bazie zastosowanych leków możliwe było osiągnięcie lepszych rezultatów w późniejszym leczeniu fizjoterapeutycznym. Przeprowadzone badania wskazują na potrzebę uzupełnienia leczenia farmakologicznego zabiegami fizjoterapeutycznymi.

Słowa kluczowe:
dyskopatia, niesteroidowe leki przeciwzapalne, fizykoterapia, kinezyterapia, masaż
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Kształtowanie się asymetrii tułowia u dzieci w młodszym wieku szkolnym

Katarzyna Barczyk, Tadeusz Skolimowski, Arletta Hawrylak

Katarzyna Barczyk, Tadeusz Skolimowski, Arletta Hawrylak – Shaping the asymmetry of trunk in younger children. Fizjoterapia Polska 2004; 4(3); 203-208

Streszczenie

Wstęp. Podstawowym kryterium oceny postawy ciała w płaszczyźnie czołowej jest jej symetria. Jednoimienne punkty kostne w tej płaszczyźnie powinny być ułożone symetrycznie w stosunku do osi kręgosłupa i znajdować się na jednakowej wysokości, a linia wyrostków kolczystych kręgosłupa powinna stanowić linię prostą. Powyższe warunki rzadko bywają spełnione, ponieważ u człowieka symetria nigdy nie jest pełna. Wynika to głównie z asymetrycznego położenia narządów wewnętrznych, wpływów środowiskowych czy samego procesu lateralizacji. Materiał i metoda. Trzykrotnymi badaniami objęto 298-osobową grupę tych samych dzieci. Do analizy wielkości asymetrii zastosowano komputerowy zestaw do fotogramometrycznej oceny postawy ciała, wykorzystujący zjawisko mory projekcyjnej. Wyniki. Asymetrie w płaszczyźnie czołowej u badanych chłopców i dziewcząt kształtowały się podobnie i występowały w obu grupach w znacznym odsetku. Stwierdzone różnice w położeniu jednoimiennych punktów kostnych dotyczyły oddalenia dolnych kątów łopatek od linii wyrostków kolczystych, wysokości trójkątów talii oraz położenia miednicy w płaszczyźnie czołowej, natomiast najrzadziej, w obu grupach dzieci, asymetrie dotyczyły kąta nachylenia tułowia w płaszczyźnie czołowej. Wykazano ponadto, że asymetrie ulegają zmniejszeniu między 7 a 8 rokiem życia i ponownemu zwiększeniu między 8 a 9 rokiem życia. Na podobieństwo kształtowania się asymetrii tułowia u chłopców i dziewcząt wskazała także międzyrocznikowa analiza statystyczna. Wnioski. 1. Częstość występowania asymetrii w obrębie tułowia zmieniała się wraz z wiekiem badanych dzieci. Inaczej kształtowała się w zależności od strony ciała. 2. Częściej znaczną asymetrię stwierdzano u siedmiolatków i dziewięciolatków, rzadziej u ośmiolatków. Asymetrie w tym wieku należały do umiarkowanych.

Słowa kluczowe:
postawa ciała, asymetria tułowia, metoda fotogramometryczna, dzieci
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Asymetria tułowia osób z dyskopatią odcinka lędźwiowego kręgosłupa na poziomie L5-S1

Arletta Hawrylak, Tadeusz Skolimowski, Katarzyna Barczyk, Barbara Ratajczak

Arletta Hawrylak, Tadeusz Skolimowski, Katarzyna Barczyk, Barbara Ratajczak – Trunk asymmetry in people with L5-S1 lumbar discopathy. Fizjoterapia Polska 2008; 8(1); 11-22

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest zbadanie i określenie symetrii tułowia na podstawie analizy zmian rozmieszczenia wybranych punktów antropometrycznych, a także prześledzenie tych zmian w zależności od sposobu leczenia. Materiał i metody. Badaniami objęto 150 osób w wieku 40-50 lat. Do badań kwalifikowano chorych z rozpoznaniem przewlekłego zespołu bólowego kręgosłupa lędźwiowego w przebiegu dyskopatii na poziomie L5-S1. Ze względu na sposób leczenia badani zostali podzieleni na dwie grupy. W badanych grupach przeprowadzono także podział ze względu na kierunek przepukliny jądra miażdżystego. Badania przeprowadzono dwukrotnie, przed rozpoczęciem leczenia oraz po 6 tygodniach. Wyniki. Analiza zebranego materiału wykazała, że wielkości asymetrii w płaszczyźnie czołowej kształtowały się podobnie i występowały w znacznym odsetku w obu grupach badawczych. Wnioski. Większą poprawę symetrii zaobserwowano u osób z grupy leczonej kompleksowo, co może wskazywać na potrzebę stosowania w leczeniu dyskopatii zarówno środków farmakologicznych, jak i zabiegów fizjoterapeutycznych. Uzyskanie pełnego wyleczenia osób z dyskopatią odcinka lędźwiowego kręgosłupa, po sześciotygodniowym okresie leczenia, jest trudne. Wymaga to długookresowej terapii, a także stosowania szeroko pojętej profilaktyki celem zapobiegania nawrotom dolegliwości.
Słowa kluczowe
dyskopatia, topografia Moira, fizykoterapia, kinezyterapia, masaż

Postrzeganie zawodu fizjoterapeuty przez studentów I roku studiów I stopnia polskich uczelni o różnych profilach kształcenia

Joanna Gotlib, Dariusz Białoszewski, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Aleksandra Bauer, Wojciech Kułak, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Maciej Płaszewski, Janusz Sierdziński

Joanna Gotlib, Dariusz Białoszewski, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Aleksandra Bauer, Wojciech Kułak, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Maciej Płaszewski, Janusz Sierdziński – Perception of the physiotherapist profession by first-year students of Polish universities of various educational orientations. Fizjoterapia Polska 2009; 9(2); 109-121

Streszczenie
Wstęp. Kształcenie na kierunku fizjoterapia odbywa się obecnie w Polsce w uczelniach o różnych profilach kształcenia: uczelniach medycznych, wyższych szkołach wychowania fizycznego oraz szkołach wyższych o innych profilach kształcenia. Celem pracy było porównanie sposobu postrzegania zawodu fizjoterapeuty przez studentów o różnych profilach kształcenia. Materiał i metody. Badaniami objęto 1145 studentów l-roku studiów l-stopnia z jedenastu polskich uczelni, kształcących fizjoterapeutów. W pracy zastosowano metodę sondażu diagnostycznego – kwestionariusz ankiety który składał się z 3 części. Zastosowano test Kruskala-Wallisa, test mediany oraz test Chi-kwadrat (p<0.05). Wyniki. Większość studentów twierdziła, że status zawodu fizjoterapeuty jest niższy od statusu zawodowego lekarza (ponad 52%), lecz wyższy od statusu zawodowego pielęgniarki (ponad 70%). Ponad 92% studentów uważała, że współpraca fizjoterapeuty z lekarzem powinna opierać się na zasadach partnerstwa (p=NS). Ponad 70% studentów twierdziła również, że zawód fizjoterapeuty związany jest bardziej z medycyną niż z wychowaniem fizycznym. Wnioski. 1. W badanej grupie profil uczelni kształcącej studentów nie miał wpływu na postrzeganie wybranego zawodu przez studentów I roku – większość badanych postrzegała zawód fizjoterapeuty jako zawód medyczny. 2. W świetle wyników prezentowanych w światowych publikacjach należałoby przeprowadzić również w Polsce badania dotyczące opinii studentów na temat miejsca fizjoterapeuty w zespole leczącym, uwzględniając poza lekarzem i pielęgniarką, również pozostałych członków tego zespołu: dietetyka, psychologa i doradcę zawodowego.
Słowa kluczowe
edukacja medyczna, fizjoterapia, profil uczelni, postrzeganie zawodu

Czynniki decydujące o wyborze studiów i wiedza dotycząca możliwości podejmowania pracy w zawodzie fizjoterapeuty wśród studentów różnych typów polskich uczelni

Joanna Gotlib, Dariusz Białoszewski, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Aleksandra Bauer, Wojciech Kułak, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Maciej Płaszewski, Janusz Sierdziński

Tomasz Wolny, Edward Saulicz, Rafał Gnat, Mirosław Kokosz, Michał Kuszewski, Andrzej Myśliwiec – Motivations for studying physiotherapy and familiarity with employment situation among physiotherapy students at variously oriented university-level schools in Poland. Fizjoterapia Polska 2009; 9(3); 232-244

Streszczenie
Wstęp. Studia na kierunku fizjoterapia cieszą się ogromną popularnością w Polsce i w innych krajach Unii Europejskiej. Celem pracy była analiza czynników motywujących do wyboru studiów oraz ocena wiedzy studentów nt. możliwości podejmowania pracy w Polsce i w innych krajach Unii Europejskiej. Materiał i metody. Badaniami objęto studentów I roku z jedenastu uczelni. Do analizy statystycznej zakwalifikowano 954 ankiety – 211 z uczelni medycznych, 118 – sportowych oraz 625 z uczelni o innym profilu kształcenia. Badania przeprowadzono za pomocą samodzielnie skonstruowanego, anonimowego kwestionariusza, a udział w badaniach był dobrowolny. Do analizy statystycznej wykorzystano testy: Kruskala-Wallisa, mediany oraz Chi-kwadrat (p<0.05). Wyniki. Większość studentów kierowała się radą osób pracujących w zawodzie fizjoterapeuty przy wyborze kierunku studiów: 62% PM, 57% PWF oraz 68% IP. Większość chciałaby rozpocząć studia II stopnia i rozpocząć pracę w zawodzie: 55% PM, 56% PWF oraz 62% IP. Większość deklarowała, że nie zna możliwości podjęcia pracy po ukończeniu studiów: 87% PM, 91% PWF, 73% IP. Czynnikiem ułatwiającym wg studentów znalezienie pracy jest opanowanie wiedzy i umiejętności: 43% PM, 42% PWF oraz 45% IP. Wnioski. 1. W badanej grupie wybór kierunku studiów opierany był o stereotypy, a nie o obiektywne informacje źródłowe. 2. Uczelnie powinny dbać o jakość kształcenia, ze względu na to, że kandydaci na studia kierują się przy wyborze kierunku studiów opinią o danej uczelni. 3. Istnieje konieczność stworzenia profesjonalnej platformy informacyjnej obejmującej zagadnienia związane z kształceniem polskich fizjoterapeutów, w której muszą się znaleźć wiarygodne informacje dotyczące warunków zatrudniania fizjoterapeutów w krajach UE i świata.
Słowa kluczowe
zatrudnienie, motywacja, Unia Europejska, fizjoterapia, profil uczelni

Ocena wpływu gimnastyki korekcyjnej w systemie stacyjnym na kształtowanie się parametrów czynnościowych narządu ruchu dzieci ze skoliozą 1°

Katarzyna Barczyk, Magdalena Łata, Arletta Hawrylak, Dominika Zawadzka, Dorota Wojna

Katarzyna Barczyk, Magdalena Łata, Arletta Hawrylak, Dominika Zawadzka, Dorota Wojna – Evaluation of the effect of station-based corrective exercises on changes in parameters of musculoskeletal system function in chiidren with Grade 1° scoliosis. Fizjoterapia Polska 2010; 10(1); 49-59

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była ocena skuteczności gimnastyki korekcyjnej prowadzonej w sali gimnastycznej w systemie stacyjnym u dzieci z idiopatycznym bocznym skrzywieniem kręgosłupa. Materiał i metody. Materiał badawczy stanowiła grupa 67 dzieci ze stwierdzonym idiopatycznym, jednołukowym, lewostronnym skrzywieniem piersiowo-lędźwiowym kręgosłupa 1°, w wieku 10-12 lat. Badania przeprowadzono w trzech etapach: przed rozpoczęciem cyklu (badanie I), po 3 (badanie II) oraz po 6 miesiącach (badanie III). Zastosowano trening stacyjny przy użyciu sprzętu „SYNKOPA” oraz taśm Thera-Band. U wszystkich badanych wykonano pomiar ruchomości kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej, czołowej i poprzecznej oraz ruchomości obręczy barkowej i biodrowej. Wyniki. Analiza wyników badań pomiędzy poszczególnymi obserwacjami wykazała istotne statystycznie różnice. Oceniając wyniki pomiędzy badaniem I i II stwierdzono, iż różnica statystycznie istotna wystąpiła dla wszystkich pomiarów ruchomości kręgosłupa oraz w niektórych płaszczyznach ruchu obręczy barkowej i biodrowej. Natomiast pomiędzy badaniem I a III, różnice te dotyczyły wszystkich analizowanych cech. Wnioski. Trening stacyjny doprowadził do zwiększenia ruchomości kręgosłupa oraz obręczy barkowej i biodrowej we wszystkich płaszczyznach.
Słowa kluczowe
skolioza, trening stacyjny, ruchomość kręgosłupa, obręcz barkowa i biodrowa

Analiza zmian postaw studentów fizjoterapii podczas studiów I stopnia w uczelniach o różnych profilach kształcenia wobec podejmowania zatrudnienia w wybranym zawodzie

Joanna Gotlib, Dariusz Białoszewski, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Aleksandra Bauer, Wojciech Kuła, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Maciej Płaszewski, Janusz Sierdziński, Andrzej Wall

Joanna Gotlib, Dariusz Białoszewski, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Aleksandra Bauer, Wojciech Kuła, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Maciej Płaszewski, Janusz Sierdziński, Andrzej Wall – Analysis of changes in attitudes towards starting the chosen career among physiotherapy students during their Bachelor program studies at university-level schools of differenteducational orientations. Fizjoterapia Polska 2010; 10(1); 25-36

Streszczenie
Wstęp. Kształcenie fizjoterapeutów w Polsce odbywa się w trzech typach uczelni: medycznych, sportowych oraz innych profilach. Profile kształcenia różnią się m.in.: tradycjami nauczania, jakością kadry nauczającej i różnymi sposobami spojrzenia na nauczaną dziedzinę. Celem badań była analiza postrzegania przyszłości w zawodzie fizjoterapeuty w badanej grupie pomiędzy studentami I i III roku studiów w zależności od profilu uczelni. Materiał i metody. Badaniami objęto 1145 studentów 11 uczelni. Badania zostały przeprowadzone w tej samej grupie studentów dwukrotnie: podczas I i III roku studiów. Narzędziem badawczym był dobrowolny, anonimowy, autorski kwestionariusz, zawierający łącznie 88 pytań. Do analizy (Statsoft STATISTICA 8) wykorzystano nieparametryczne testy statystyczne Chi-kwadrat (x2), Kruskala-Wallisa, kolejności par Wilcoxona (p<0.05).Wyniki. Większość studentów deklarowała częściej podczas III niż I roku, że chce podjąć studia II stopnia, istotnie mniej osób podczas III niż I roku deklarowało chęć podjęcia pracy w zawodzie. Znajomość możliwości podejmowania pracy w zawodzie istotnie wzrosła, jednakże nadal większość deklarowała że ich nie zna. Większość twierdziła, że łatwo jest znaleźć pracę w innych krajach Unii Europejskiej. Wnioski. 1. W badanej grupie studentów profil uczelni nie miał istotnego wpływu na postawy studentów wobec przyszłości zawodowej w wybranej profesji. 2. Istotne jest, żeby programy kształcenia studentów studiów I stopnia na kierunku fizjoterapia zostały uzupełnione o obiektywne informacje źródłowe dotyczące warunków, jakie musi spełniać polski fizjoterapeuta, żeby podjąć pracę w wybranym zawodzie w innych krajach unii Europejskiej.
Słowa kluczowe
studenci, postawy zawodowe, podejmowanie zatrudnienia, Unia Europejska

Analiza opinii studentów fizjoterapii na temat programów studiów oferowanych w uczelniach o różnych profilach kształcenia

Dariusz Białoszewski, Joanna Gotlib, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Andrzej Bugajski, Wojciech Kułak, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Maciej Płaszewski, Janusz Sierdziński

Dariusz Białoszewski, Joanna Gotlib, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Andrzej Bugajski, Wojciech Kułak, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Maciej Płaszewski, Janusz Sierdziński – Analysis of physiotherapy students’ opinions on curricula in university-level schools of different educational orientations. Fizjoterapia Polska 2010; 10(2); 136-148

Streszczenie
Wstęp i cel pracy: Kierunek Fizjoterapia powstał w Polsce 1997 r. i rozpoczął kształcenie w systemie dwustopniowych studiów wyższych. Obecnie w Polsce kształcenie fizjoterapeutów odbywa się w trzech typach uczelni: uczelniach medycznych (PM), wyższych uczelniach wychowania fizycznego (PWF) oraz uczelniach o profilach niezwiązanych z kształceniem medycznym ani wychowaniem fizycznym (IP). Celem pracy była analiza i porównanie opinii studentów PM, PWF i IP na temat programów studiów, które oferują wymienione uczelnie. Materiał i metody: Badaniami objęto 593 studentów III roku studiów I stopnia 10 uczelni o różnych profilach nauczania. Dobrowolne, anonimowe badania ankietowe przeprowadzono w marcu i kwietniu 2009 roku. Autorski kwestionariusz składał się z 4 części i zawierał łącznie 88 pytań. Do analizy statystycznej (STATISTICA 9.0) zastosowano test Kruskalla-Wallisa. Wyniki: Największa grupa studentów PM deklarowała, że liczba godzin zajęć praktycznych była odpowiednia, PWF i IP deklarowali, że była ona zbyt mała (p=NS). Zdaniem PM czas bezpośredniego kontaktu z pacjentem podczas zajęć klinicznych był odpowiedni, zdaniem PWF i IP (p<0,007) był on zbyt krótki. Największa liczba studentów PM, PWF i IP deklarowała, że treści kształcenia z zakresu technik specjalnych w fizjoterapii nie były wystarczające (p=NS). Wnioski: 1. Uzasadnione wydaje się być połączenie doświadczenia kształcenia klinicznego uczelni medycznych z zapleczem i kadrą specjalistów z zakresu przedmiotów zawodowych, którą dysponują uczelnie sportowe, co mogłoby wpłynąć na podniesienie jakości kształcenia fizjoterapeutów w Polsce. 2. Na obecnym poziomie badań naukowych prowadzonych w fizjoterapii ważne wydaje się również zapewnienie wysokiej jakości kształcenia w zakresie nowoczesnych metod fizjoterapeutycznych.
Słowa kluczowe
fizjoterapia, studenci, studia I stopnia, uczelnie medyczne, uczelnie sportowe
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ zastosowanego leczenia na zachowanie się wybranych parametrów czynnościowych pacjentów po endoprotezoplastyce stawów biodrowych – doniesienie wstępne

Arletta Hawrylak, Dorota Weigel, Katarzyna Barczyk, Bożena Ostrowska, Barbara Ratajczak

Arletta Hawrylak, Dorota Weigel, Katarzyna Barczyk, Bożena Ostrowska, Barbara Ratajczak – Impact of treatment on selected functional parameters in patients after hip joint replacement surgery – preliminary report. Fizjoterapia Polska 2010; 10(3); 222-233

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest ocena wpływu zastosowanego postępowania fizjoterapeutycznego na zachowanie się wybranych parametrów czynnościowych oraz proces utrzymywania równowagi ciała pacjentów po endoprotezoplastyce stawów biodrowych. Materiał i metody. Grupę badawczą stanowiło 30 osób w wieku 60-75 lat po wszczepieniu bezcementowych endoprotez stawów biodrowych z dojścia tylnego. U wszystkich badanych przeprowadzono pomiary goniometryczne zakresu ruchów stawów biodrowych oraz ocenę procesu utrzymywania równowagi ciała w pozycji stojącej na platformie stabilograficznej. Program leczenia obejmował zabiegi z zakresu kinezyterapii i fizykoterapii. Wyniki. Zastosowany kompleksowy program zabiegów fizjoterapeutycznych w badanej grupie osób wpłynął na poprawę ruchomości stawów biodrowych oraz proces utrzymywania równowagi ciała w pozycji stojącej. Wnioski. Zastosowana metoda leczenia, wpływając na poprawę stanu czynnościowego stawów biodrowych oraz proces utrzymywania równowagi ciała, umożliwiła pacjentom po endoprotezoplastyce stawów biodrowych poprawę jakości życia.
Słowa kluczowe
endoprotezoplastyka stawów biodrowych, platforma stabilograficzna, pomiary goniometryczne, kinezyterapia, fizykoterapia

Czynniki motywujące do wyboru studiów oraz znajomość realiów zatrudnienia w zawodzie – różnice w opinii kobiet i mężczyzn rozpoczynających studia na kierunku fizjoterapia w polskich uczelniach

Katarzyna Barczyk, Joanna Gotlib, Aleksandra Bauer, Dariusz Białoszewski, Piotr Majcher, Maciej Płaszewski, Anna Cabak, Olga Nowotny-Czupryna, Wojciech Kułak, Janusz Sierdziński

Katarzyna Barczyk, Joanna Gotlib, Aleksandra Bauer, Dariusz Białoszewski, Piotr Majcher, Maciej Płaszewski, Anna Cabak, Olga Nowotny-Czupryna, Wojciech Kułak, Janusz Sierdziński – Motivations for studying physiotherapy and familiarity with employment situation – differences between female and male students of physiotherapy at university-level schools in Poland. Fizjoterapia Polska 2010; 10(4); 307-316

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była analiza i porównanie czynników motywujących kobiety i mężczyzn do wyboru studiów na kierunku fizjoterapia oraz znajomości realiów zatrudnienia w zawodzie fizjoterapeuty w tych środowiskach.
Materiał i metody. W pracy zastosowano metodę sondażu diagnostycznego (anonimowy i dobrowolnie wypełniany kwestionariusz). Grupę badaną stanowili studenci I roku studiów I stopnia reprezentujący 11 polskich uczelni. Do analizy statystycznej uzyskanych wyników zakwalifikowano 954 ankiet. Badania zostały przeprowadzone w październiku i listopadzie 2006 roku, na początku I semestru kształcenia. Zastosowano test U Manna-Whitneya (p<0.05).
Wyniki. Zainteresowania były jedynym czynnikiem różniącym kobiety i mężczyzn, który wpływał na decyzję o podjęciu studiów na kierunku fizjoterapia. Kobiety istotnie częściej deklarowały, że studia na fizjoterapii są ich wymarzonym „od zawsze” kierunkiem studiów. Zdecydowana większość studentów twierdziła, że nie zna możliwości podjęcia pracy w zawodzie. Zdecydowana większość badanych studentów twierdziła, że łatwo jest znaleźć zatrudnienie w wybranym zawodzie w innych, poza Polską, krajach Unii Europejskiej, kobiety twierdziły tak, istotnie (p<0.05) częściej niż mężczyźni.
Wniosek. Mężczyźni i kobiety, rozpoczynający studia na kierunku fizjoterapia prezentują podobne oczekiwania wobec wybranego zawodu oraz motywacji do jego podjęcia bez względu na obszar kulturowy, z którego pochodzą oraz tradycyjną pozycję fizjoterapeuty w zespole medycznym w różnych państwach.
Słowa kluczowe
różnice płci, fizjoterapia, kształcenie, zawody, postrzeganie, studenci
1 2