Tag: Katarzyna Bogacz

Kinesiotaping po zabiegach torakochirurgicznych

Jan Szczegielniak, Marcin Krajczy, Katarzyna Bogacz, Jacek Łuniewski, Zbigniew Śliwiński

Jan Szczegielniak, Marcin Krajczy, Katarzyna Bogacz, Jacek Łuniewski, Zbigniew Śliwiński – Kinesiotaping after thoracosurgeries. Fizjoterapia Polska 2007; 7(3); 344-350

Streszczenie
W oddziałach torakochirurgicznych w Polsce w 2005 roku przeprowadzono niemal 15.000 zabiegów. Zdecydowana większość z nich obejmowała zabiegi lobektomii, z powodu zmian strukturalnych spowodowanych chorobą nowotworową. Większość pacjentów operowana była w I i II stadium zaawansowania choroby, co świadczy o znacznie lepszej diagnostyce kwalifikacji do leczenia operacyjnego, nie mniej jednak odsetek chorych leczonych w III stadium zaawansowania choroby wynosi nawet do 40%. Postępowanie fizjoterapeutyczne u tych pacjentów stanowi problem niezwykle złożony z uwagi na chorobę podstawową, ogólny stan zdrowia, jak też na powikłania pooperacyjne. Rehabilitacja ma na celu poprawę tolerancji wysiłku i usprawnienie mechanizmu oddychania, zwiększenie elastyczności klatki piersiowej i zmniejszenie bólu. Celem ostatecznym powinno być poprawienie jakości życia chorego. Przy pojawiających się obrzękach limfatycznych istotna jest również terapia przeciwobrzękowa. U pacjentów, u których zabieg chirurgiczny nie wiąże się z chorobą nowotworową, uzupełnieniem kinezyterapii, która stanowi podstawę postępowania fizjoterapeutycznego są zabiegi fizykalne i masaż. Są one stosowane w celu normalizacji tonusu mięśni, zmniejszenia obrzęków i odczuć bólowych. U przeważającej większości chorych, z uwagi na podstawową jednostkę chorobową, zabiegi te są przeciwwskazane. Przy ograniczonej możliwości zastosowania leczenia fizykalnego metoda kinesiotapingu (KT) jest bezpieczną formą wspomagającą gojenie blizny pooperacyjnej, usprawniającą pracę mięśni oraz dającą możliwość zmniejszenia towarzyszących obrzęków i dolegliwości bólowych.
Słowa kluczowe
kinesiotaping, fizjoterapia, torakochirurgia

Możliwości zastosowania metody Kinesio Taping u pacjentów po zabiegach kardiochirurgicznych

Jan Szczegielniak, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Marcin Krajczy, Zbigniew Śliwiński

Jan Szczegielniak, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Marcin Krajczy, Zbigniew Śliwiński – The possibilities of using Kinesio Taping in patients after cardiac surgery. Fizjoterapia Polska 2007; 7(4); 465-471

Streszczenie
Wstęp. Wykorzystanie Kinesio Tapingu w fizjoterapii wydajnie wspiera procesy lecznicze i wydolnościowe organizmu. Otwiera nowe możliwości prowadzenia fizjoterapii u chorych, u których istnieją ograniczenia zastosowania kinezyterapii lub fizjoterapii. Kinesio Taping jest metodą postępowania w zespołach bólowych, dającą efekt zmniejszenia subiektywnie odczuwanych dolegliwości bólowych. Odpowiednie aplikacje, dostosowane do potrzeb i stanu pacjentów, wspomagają pracę układu limfatycznego, pomocniczych mięśni oddechowych, wpływają na regulację napięcia mięśniowego, przyspieszenie gojenia blizny pooperacyjnej, jak i jej stabilizację. Cel. W pracy przedstawiono możliwości zastosowania Kinesio Tapingu u pacjentów po operacjach kardiochirurgicznych. Celem opisanych aplikacji było: zmniejszenie dolegliwości bólowych, normalizacja tonusu mięśniowego, wspomaganie mięśni oddechowych, zapobieganie przykurczom mięśni piersiowych, przyspieszenie procesów gojenia blizny pooperacyjnej, zwiększenie elastyczności blizny i profilaktyka przeciwzrostowa. Wnioski. W wyniku zastosowanej terapii zaobserwowano: zmniejszenie subiektywnego odczucia bólu, zmniejszenie obrzęków, dodatkową stabilizację blizny, pełną aktywność pacjentów w zajęciach kinezyterapeutycznych, która przed aplikacjami była ograniczona.
Słowa kluczowe
Kinesio Taping, fizjoterapia, kardiochirurgia

Testy screeningowe wg. Vojty u dzieci z uszkodzeniem OUN a aplikacje funkcjonalne Kinesiology Tapingu

Zbigniew Śliwiński, Bartłomiej Halat, Beata Michalak, Wojciech Kufel, Marta Kopa, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Marcin Krajczy, Jan Szczegielniak

Zbigniew Śliwiński, Bartłomiej Halat, Beata Michalak, Wojciech Kufel, Marta Kopa, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Marcin Krajczy, Jan Szczegielniak – Vojta Screening Tests in children with CNS damage and functional applications of Kinesiology Taping. Fizjoterapia Polska 2008; 8(3); 317-324

Streszczenie
Wstęp. Objawy zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego, niezależnie od tego, czy dotyczą spastyczność, atetozy, ataksji lub innych form, nie są widoczne zaraz po urodzeniu. Rozwijają się na ogół w ciągu pierwszych 4 miesięcy życia. Uzewnętrznienie ich jest możliwe podczas wykonywania testów prowokacyjnych, a jedną z możliwości daje diagnostyka kinesiologiczna wg. V. Vojty. Cel – określenie wpływu funkcjonalnych aplikacji Kinesiology Tapingu u dzieci z zaburzeniami ośrodkowej koordynacji nerwowej. Materiał i metody. Badaniom poddano 28 pacjentów będących pacjentami Stacjonarnego Ośrodka Rehabilitacji Wielospecjalistycznego SP ZOZ w Zgorzelcu. Szczegółowy rozkład w badanej grupie był następujący: 10 dzieci płci męskiej i 18 dzieci płci żeńskiej. Rozpiętość wieku zawierała się w przedziale od 6 miesięcy do 12 miesięcy, średnia wieku badanej grupy 8 miesięcy.Wyniki. Uzyskano zmiany w reaktywności posturalnej u dzieci podczas testów kinesiologicznych wg. Vojty. Zmiany procentowe określające ilość występowania reakcji nieprawidłowych przez zastosowaniem Kinesiology Tapingu i zaraz po terapii, wykazują istotność statystyczną w przypadku badania trzech reakcji na siedem objętych badaniem. Uzyskano średnio 3,21 nieprawidłowej reakcji na 7 badanych. Po zastosowaniu odpowiednich technik plastrowania nastąpiła poprawa wyrażająca się zmniejszeniem średnio o 1 reakcję nieprawidłową w badanej grupie i wyniosła 2,14 reakcji nieprawidłowych z 7 badanych. Wnioski. Dzieci bardzo dobrze tolerują terapie z użyciem aplikacji Kinesiology Tapingu, którego zastosowanie umożliwia zmianę przestrzennego ustawienia części ciała oraz poprawę reaktywności przestrzennej, co zaobserwowaliśmy w przeprowadzonych testach wg. Vojty. Stosowane aplikacje wpływały na korekcję osi ciała u dzieci z asymetrią, co znalazło odzwierciedlenie w próbie trakcji. Aplikacje w obrębie ręki wpływały na zmianę napięcia, co uwidoczniło się w testach zawieszenia wg. Collis.
Słowa kluczowe
testy screeningowe wg. Vojty, Kinesiology Taping

Ocena efektu cieplnego aplikacji metodą Kinesiology Taping

Henryk Racheniuk, Jan Szczeielniak, Katarzyna Bogacz, Sławomir Zator, Jacek Łuniewski, Grzegorz Skiba, Zbigniew Śliwiński

Henryk Racheniuk, Jan Szczeielniak, Katarzyna Bogacz, Sławomir Zator, Jacek Łuniewski, Grzegorz Skiba, Zbigniew Śliwiński – Assessment of thermal effects of kinesiology tape application. Fizjoterapia Polska 2008; 8(3); 310-316

Streszczenie
Wstęp. W pracy zostały przedstawione wyniki badań analizy termowizyjnej dwudziestu osób poddanych jednorazowej aplikacji Kinesiology Tape na okolicę lędźwiowo-krzyżową. W ocenie badań termowizyjnych wykorzystano aplikację techniką mięśniową „Y”. Materiał i metody. Badaniami objęto grupę 20 ochotników, studentów Politechniki Opolskiej, 16 kobiet i 4 mężczyzn w wieku 20-24 lata, średnia wieku wynosiła 21 lat. Osoby badane zgłaszały w przeszłości przejściowe bóle lędźwiowego odcinka kręgosłupa. Badano trzykrotnie temperaturę powierzchniową okolicy objętej zabiegiem: przed aplikacją, po 1 h i 24 h od zastosowania aplikacji. Wyniki. Największy przyrost temperatury został zarejestrowany w polu pierwszym położonym centralnie, gdzie średni przyrost temperatur wyniósł 1,27°C. Wartość przyrostów temperatur pól pomiarowych położonych pobocznie wyniosła średnio 0,6°C, a wartość przyrostów temperatur pól pomiarowych położonych bezpośrednio nad plastrami wyniosła 0,3°C. Wartości te mieszczą się w granicach błędu pomiarowego kamery termowizyjnej. Wnioski. Największy przyrost temperatury został zarejestrowany w polu położonym centralnie. Wartości przyrostów temperatur pól pomiarowych położonych pobocznie oraz pól pomiarowych położonych bezpośrednio nad plastrami mieściły się w granicach błędu pomiarowego kamery termowizyjnej.
Słowa kluczowe
Kinesiology Taping, termowizja, fizjoterapia

Ocena stereotypu chodu po zastosowaniu Kinesiology Tapingu u pacjentów po udarze mózgu

Beata Michalak, Bartłomiej Halat, Wojciech Kufel, Marta Kopa, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Magdalena Wilk, Marcin Krajczy, Anna Lipińska, Jan Szczegielniak, Zbigniew Śliwiński

Beata Michalak, Bartłomiej Halat, Wojciech Kufel, Marta Kopa, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Magdalena Wilk, Marcin Krajczy, Anna Lipińska, Jan Szczegielniak, Zbigniew Śliwiński – Assessment of gait patiem following Kinesiology Taping application in patients after cerebral stroke. Fizjoterapia Polska 2009; 9(2); 133-142

Streszczenie
Wstęp. Autorzy przedstawiają ocenę stereotypu chodu u chorych po udarze mózgu, poddanych kompleksowej fizjoterapii z wykorzystaniem aplikacji Kinesiology Tapingu. Materiał i metody. Grupę badawczą stanowiło 20 chorych 113 mężczyzn i 7 kobiet, u których wykonano aplikacje Kinesiology Tapingu. W grupie kontrolnej, która liczyła 5 kobiet i 15 mężczyzn nie zastosowano aplikacji. U wszystkich pacjentów przeprowadzono badanie internistyczne, neurologiczne i funkcjonalne, które stanowiło podstawę do przygotowania programu usprawniania leczniczego. Wyniki. Analiza wyników wskazuje, że zastosowanie aplikacji funkcjonalnych dla mięśnia Tibialis Anterior, aplikacji więzadłowej ścięgna Achillesa i mięśniowej – mięśnia Soleus mają istotny wpływ na poprawę funkcji stawu skokowego. U chorych u których zakładany był KT poprawił się stereotyp chodu, który uwidocznił się wyrównaniem długości kroku, wydłużeniem fazy podporowej przejmującej ciężar ciała. W analizie i nauce chodu Midstance pełne obciążenie jest istotnym elementem wprowadzającym do fazy przetaczania. Ocena stereotypu chodu po zastosowaniu Kinesiology Tapingu u pacjentów po udarze mózgu, jest pracą nowatorską. Wnioski. Aplikacje mięśniowe i więzadłowe Kinesiology Tapingu zmniejszają napięcie spastyczne porażonych, w wyniku udaru mózgowego, mięśni kończyny dolnej. Opisywane przez autorów metody, korzystne działanie elastycznej taśmy, aplikowanej zgodnie z zasadami kinesiologii, zwiększa zakresy ruchomości stawu skokowego. Aplikacje Kinesiology Tapingu zmniejszają obrzęki zastoinowe kończyn porażonych w wyniku udaru mózgowego, a także poprawiają stereotyp chodu. W wyniku zastosowanego sposobu postępowania usprawniającego poprawiła się szybkość chodu u pacjentów po udarze mózgu.
Słowa kluczowe
Kinesiology Taping, aplikacje mięśniowe, aplikacje więzadłowe, aplikacje korekcyjne, udar mózgu

Wpływ aplikacji Kinesiology Tapingu na wynik testu 100 metrowego marszu u chorych po udarze mózgu

Jan Szczegielniak, Dariusz Banik, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Zbigniew Śliwiński

Jan Szczegielniak, Dariusz Banik, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Zbigniew Śliwiński – The effect of Kinesiology Taping application on the result of 100 meter walking test in patients after cerebrovascular stroke. Fizjoterapia Polska 2012; 12(1); 71-75

Streszczenie
Jednym z większych problemów postępowania usprawniającego chorych po udarze mózgu jest opadanie stopy wpływające na znaczące obniżenie jakości chodu. Tradycyjne zaopatrzenie ortopedyczne może w pewnym stopniu kompensować ten deficyt. Alternatywną formą postępowania usprawniającego przy opadaniu stopy może być aplikacja korekcyjna Kinesiology Tapingu. Celem pracy jest ocena wpływu korekcyjnego ustawienia stopy przy użyciu Kinesiology Tapingu na wynik testu 100 metrowego marszu u chorych po udarze mózgu. Badaniami objęto 30 losowo wybranych chorych (15 kobiet i 15 mężczyzn) po udarze mózgu leczonych w Brzeskim Centrum Medycznym od stycznia do grudnia 2009 roku. Wiek chorych wahał się od 53 do 70 lat (średnia 58,7 lat). Wszyscy badani poddani zostali standardowej fizjoterapii neurologicznej. U badanych chorych wykonano test 100 metrowego marszu przed aplikacją, godzinę po założeniu aplikacji i 24 godziny po aplikacji taśmą Kinesiology Tape w celu korekcji stopy opadającej. W wyniku zastosowanej aplikacji Kinesiology Tapingu zaobserwowano u badanych chorych istotne statystycznie (p<0,05) skrócenie czasu przejścia testu 100 metrowego marszu. Wyniki sugerują przydatność aplikacji korekcyjnej Kinesiology Tapingu jako metody wspomagającej fizjoterapię neurologiczną pacjentów po udarze mózgu.
Słowa kluczowe
udar mózgu stopa opadająca

Kompleksowa terapia udrażniająca w leczeniu obrzęku limfatycznego u kobiet po mastektomii

Marek Woszczak, Katarzyna Syrewicz, Iga Woźniak, Łukasz Goździewicz, Katarzyna Bogacz, Karolina Kossakowska

M. Woszczak, K. Syrewicz, I. Woźniak, Ł. Goździewicz, K. Bogacz, K. Kossakowska – Comprehensive draining therapy in the treatment of lymphoedema in women after mastectomy. Fizjoterapia Polska 2019; 19(4); 28-40

Streszczenie
Wstęp. Rak piersi jest jednym z najgroźniejszych nowotworów złośliwych, a zachorowalność na tę chorobę wciąż wykazuje tendencję wzrostową. W wyniku leczenia i związanego z tym usunięcia bądź naruszenia struktury węzłów chłonnych częstym powikłaniem jest obrzęk limfatyczny. Jedną z metod usprawniania jest kompleksowa terapia udrażniająca (KTU).
Cel pracy. Celem pracy była ocena kompleksowej terapii udrażniającej, jej wpływ na obrzęk limfatyczny oraz ruchomość i siłę uścisku ręki.
Materiał i metodyka. Badania przeprowadzono na grupie 60 kobiet po zabiegu jednostronnej mastektomii w Świętokrzyskim Centrum Onkologii w Kielcach. Badane pacjentki podzielono na dwie grupy: badaną i kontrolną. W grupie badanej składającej się z 30 kobiet wykonywano zabiegi z zakresu KTU, w pozostałej inne zabiegi usprawniające. Cykl terapeutyczny trwał 10 dni. Na początku i na końcu usprawniania dokonano pomiarów zakresu ruchomości metodą goniometryczną, oceny obwodów kończyny za pomocą taśmy centymetrowej oraz zmierzono SUR za pomocą dynamometru.
Wyniki. W obu grupach po zakończeniu terapii uzyskano poprawę badanych parametrów, jednak w grupie, w której zastosowano kompleksową terapię udrażniającą, efekt był bardziej zauważalny. W grupie badanej doszło do zmniejszenia obwodów kończyny oraz poprawy siły i zakresu ruchomości.
Wnioski. Zastosowanie obu metod leczenia przynosi efekty w postaci zmniejszenia obrzęku limfatycznego, jednak kompleksowa terapia udrażniająca KTU jest efektywniejszą metodą leczenia.

Słowa kluczowe:
mastektomia, kompleksowa terapia udrażniająca, obrzęk limfatyczny

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Modele rehabilitacji chorych na POChP

Jan Szczegielniak, Jacek Łuniewski, Marcin Krajczy, Katarzyna Bogacz

J. Szczegielniak, J. Łuniewski, M. Krajczy, K. Bogacz – Rehabilitation models for patients with COPD. Fizjoterapia Polska 2019; 19(3); 126-137

Streszczenie
Program rehabilitacji obejmuje modele A, B, C, D, E. Podstawowym kryterium kwalifikacji do odpowiedniego modelu jest ocena tolerancji wysiłkowej, stopnia upośledzenia czynności wentylacyjnej płuc (wskaźnik FEV1), duszności oraz sprawności fizycznej.
Pozostałe kryteria brane pod uwagę przy ocenie chorego to wiek, duszności, sprawność fizyczna. Do modelu E kwalifikowani są chorzy, u których występują przeciwwskazania do testu wysiłkowego lub występuje niewydolność krążeniowo-oddechowa. Poszczegoólne modele obejmują trening na ergometrze rowerowym, ćwiczenia oddechowe i ogólnie usprawniające, trening oporowy lub trening stacyjny, spacer, inhalacje, drenaż ułożeniowy i efektywny kaszel, oklepywanie klatki piersiowej, fizykoterapia i masaż.

Słowa kluczowe:
program rehabilitacji, POChP, modele rehabilitacji

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Testy wysiłkowe stosowane w rehabilitacji chorych na POChP

Jan Szczegielniak, Katarzyna Bogacz, Marcin Krajczy, Jacek Łuniewski

Jan Szczegielniak, Katarzyna Bogacz, Marcin Krajczy, Jacek Łuniewski – Exercise tolerance tests used in physiotherapy for COPD patients. Fizjoterapia Polska 2019; 19(3); 24-30

Streszczenie
Podstawą programu fizjoterapii w POChP jest trening wytrzymałościowy. Jednak aby dokładnie ustalić wartość obciążenia u każdego pacjenta, należy wykonać test wysiłkowy. Test wysiłkowe pozwalają odpowiednio zaplanować trening wydolnościowy oraz ocenić jego skuteczność. Jednocześnie są miarodajnym narzędziem do oceny korzyści płynących z rehabilitacji. Testy wysiłkowe stosuje się między innymi w celu kwalifikacji do fizjoterapii, programowania treningu, wykrycia objawów ograniczających wysiłek, kontroli procesu fizjoterapii i oceny efektów fizjoterapii.

Słowa kluczowe:
testy wysiłkowe, POChP

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ masażu na perystaltykę jelit

Dagmara Gąbka, Sandra Grzesik, Aleksandra Skomudek, Katarzyna Bogacz, Jan Szczegielniak

D. Gąbka, S. Grzesik, A. Skomudek, K. Bogacz, J. Szczegielniak – The influence of the massage on a bowel movement. Fizjoterapia Polska 2019; 19(2); 6-17

Streszczenie
Cel pracy. Jedną z poważniejszych chorób cywilizacyjnych są zaparcia. Zaparciem nazywa się zbyt małą częstotliwość wypróżnień – poniżej dwóch tygodniowo lub stolce twarde, oddawane z uczuciem niepełnego wypróżnienia i z dużym wysiłkiem. Celem pracy była ocena wpływu jednorazowego masażu klasycznego brzucha na zmniejszenie zaparć. Zbadano, czy pod wpływem masażu objawy towarzyszące zaparciom uległy redukcji, jak długo oczekiwano na efekt po zabiegu oraz jak długo się on utrzymywał.
Materiał i metody badań. Badaniami objęto grupę 20 kobiet skarżących się na zaparcia nawykowe typu spastycznego. U wszystkich badanych zaparcia stwierdzono na podstawie ankiety dotyczącej ich występowania. Pacjentki zostały poddane jednorazowemu, godzinnemu zabiegowi.
Wyniki. Badania wykazały, że jednorazowy masaż przynosi pozytywny efekt w postaci zmniejszenia dokuczliwych objawów, zwiększenia częstotliwości wypróżnień oraz zmniejszenia trudności defekacji. Zabieg jest skuteczny, rezultaty są zauważalne, lecz są one krótkotrwałe. Zazwyczaj utrzymują się do tygodnia.
Wnioski
1. Ból i napięcie brzucha, fałszywe parcie na stolec, wzmożone pragnienie, brak łaknienia, wzdęcia i kurcze jelit – kolki, uczucie pełności w brzuchu uległy redukcji, a ogólne osłabienie i przygnębienie ustąpiły całkowicie.
2. Po jednorazowym zabiegu masażu brzucha zauważono poprawę w postaci ilości wypróżnień u ok. 85% pacjentek.
3. Efekt masażu w postaci zwiększonej częstotliwości defekacji utrzymywał się przez tydzień.
4. Trudności podczas wypróżniania po masażu uległy istotnemu statystycznie zmniejszeniu.

Słowa kluczowe:
zaparcia, masaż klasyczny brzucha, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3 4