Tag: Katarzyna Bogacz

Wpływ sposobu kwalifikacji na efekty fizjoterapii chorych na POChP

Katarzyna Bogacz, Marek Woszczak, Jan Szczegielniak

K. Bogacz, M. Woszczak, J. Szczegielniak – The effect of qualification method on effect of physiotherapy of COPD patients. FP 2017; 17(2); 112-120

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0D9304

Streszczenie

Cel pracy. Celem pracy była ocena kwalifikacji chorych na POChP uczestniczących w opracowanym programie rehabilitacji pulmonologicznej obejmującym modele A, B, C, D oraz E.
Materiał i metody badań. Zbadano 174 chorych na Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc. U wszystkich chorych dokonano oceny tolerancji wysiłkowej na podstawie testu wysiłkowego na bieżni ruchomej lub testu 6-minutowego marszu.
Wynik testu wysiłkowego stanowił podstawę kwalifikacji do odpowiedniego modelu usprawniania oraz doboru wielkości obciążeń wysiłkowych dla każdego chorego. Po 3-tygodniowej kompleksowej fizjoterapii ponownie przeprowadzono test wysiłkowy w obu grupach.
Wyniki. Wyniki badań wstępnych i końcowych obu grup poddano analizie statystycznej. Do oceny w obrębie grup posłużono się testem-t dla prób zależnych. Wyznaczono średnie wartości poszczególnych wskaźników, odchylenie standardowe, oraz średnią przyrostu wszystkich wskaźników. Do analizy wyników testów wykorzystano wykres ramkowy ogółu zmiennych.
Wnioski.
1. Stwierdzono istotną poprawę tolerancji wysiłkowej po zastosowaniu fizjoterapii zarówno w grupie chorych ocenianych testem wg zmodyfikowanego protokołu Bruce’a jak i 6-minutowego testu marszowego
2. Badania wykazały, że podstawą obciążania w czasie ćwiczeń jest ocena tolerancji wysiłkowej.
3. Wykazano skuteczności fizjoterapii chorych na POChP uczestniczących w modelach rehabilitacji pulmonologicznej.

Słowa kluczowe:
POChP, protokół Bruce’a, test 6-minutowego marszu, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności krioterapii miejscowej u osób z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego

Marek Woszczak, Katarzyna Bogacz, Magdalena Józefowicz-Korczyńska, Joanna Kałuża-Pawłowska, Jan Szczegielniak

M. Woszczak, K. Bogacz, M. Józefowicz-Korczyńska, J. Kałuża-Pawłowska, J. Szczegielniak – Evaluation of the Efficacy of Local Cryotherapy in Patients with the Degenerative Knee Joint Disease. FP 2017; 17(2); 48-59

Streszczenie

Wstęp. Bóle, obrzęki, a także zniekształcenia stawów, to typowe objawy choroby zwyrodnieniowej. Choroba ta dotyka ponad 60% osób powyżej 60 roku życia. Z jej powodu, co trzynasta osoba codziennie przyjmuje leki przeciwbólowe. Etiologia choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego to najczęściej mikrourazy, urazy, przeciążenia, przebyte stany zapalne, wadliwe obciążenia oraz wrodzone nieprawidłowości w jego budowie.
Cel pracy. Celem pracy była ocena skuteczności krioterapii miejscowej u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego.
Materiał i metodyka. Badania przeprowadzone zostały na grupie 86 osób w wieku od 20 do 45 lat, leczonych w Zakładzie Rehabilitacji Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego Nr 1 Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Pacjentów przydzielono losowo do grup A (40 osób) i B (46 osób). U wszystkich pacjentów rozpoznano zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych. W badaniu uczestniczyły osoby czynne zawodowo, chodzące.
Wszyscy pacjenci zostali poddani przed zabiegami badaniom podmiotowym, przedmiotowym, badaniu klinicznemu oraz poproszeni o wypełnienie kwestionariusza WOMAC (Western Ontario and McMaster). Istotnym elementem badania podmiotowego było także zebranie informacji o stylu życia pacjenta, sposobie odżywiania się, nałogach, aktywności fizycznej i ewentualnych zagrożeniach epidemiologicznych wynikających z wykonywanej pracy.
Przed i po zakończeniu cyklu 10 zabiegów pacjentów poddano również badaniu przedmiotowemu (fizykalnemu), poprzez: oglądanie, badanie dotykiem, opukiwanie, osłuchiwanie, pomiar długości i obwodów, badanie siły mięśniowej i testy funkcjonalne. Badani zostali poproszeni o wypełnienie anonimowej ankiety. U wszystkich chorych wykonano jako część wspólną ultradźwięki, pole magnetyczne, ćwiczenia samowspomagane, ćwiczenia w odciążeniu stawów kolanowych. Częścią różnicującą w badaniu były zabiegi krioterapii miejscowej stawu kolanowego wykonane dodatkowo w grupie B. Oceny dokonano na podstawie badań przed i po zakończeniu leczenia fizjoterapeutycznego.
Wyniki. W oparciu o przeprowadzone badania uzyskano istotne statystyczne zmniejszenie bólu w skali VAS zarówno w grupie A, jak i B. Zmniejszeniu uległ również wysięk i ciepłota stawu. Zarejestrowano zwiększenie zakresów ruchomości.
W oparciu o test Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index zaobserwowano również poprawę wydolności czynnościowej podczas codziennych czynność tj. chociażby wchodzenia/schodzenia po schodach czy zakładania/zdejmowania skarpet.
Wnioski. Interpretując wyniki zaobserwowano, że stopień poprawy w/w wskaźników w grupie B, w której stosowano dodatkową krioterapię miejscową, był w stopniu istotnym statystycznie większy niż w grupie A, w której tego zabiegu nie stosowano.

Słowa kluczowe:
krioterapia, choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena zastosowania biofeedbacku oddechowego w fizjoterapii chorych na POChP

Witold Pawełczyk, Janina Bajowska, Bogusława Wójtowicz, Katarzyna Bogacz, Tomasz Sirek, Jan Szczegielniak

W. Pawełczyk, J. Bajowska, B. Wójtowicz, K. Bogacz, T. Sirek, J. Szczegielniak. Possibilities for respiratory biofeedback aplication in physiotherapy of patients with COPD. FP 2013; 13(4); 12-18

Streszczenie
Wstęp. Dotychczas brak kompleksowych badań z zastosowaniem biofeedbacku oddechowego, a wnioski wypływające z niewielu prac z wykorzystaniem tej techniki u chorych na POCHP nie są jednoznaczne.
Cel pracy. Celem pracy było porównanie wpływu standardowej fizjoterapii oraz fizjoterapii wzbogaconej o ćwiczenia prowadzone metodą biofeedback na amplitudę oddechu, wyniki 6-minutowego testu marszowego oraz wybrane wskaźniki określające czynność wentylacyjną płuc u chorych na POCHP w trakcie stacjonarnej fizjoterapii.
Materiał i metody badań. Zbadano 32 chorych w łagodnym i umiarkowanym stadium POChP. Chorzy zostali podzieleni losowo na 2 grupy. Badani chorzy z grupy A poddani byli standardowej fizjoterapii, a chorzy z grupy B uczestniczyli dodatkowo w ćwiczeniach prowadzonych metodą biofeedback. Przed i po zastosowanym programie fizjoterapii u wszystkich badanych chorych zbadano amplitudę oddechu, wykonano test marszowy oraz badanie spirometryczne.
Wynik. Stwierdzono istotny statystycznie przyrost wartości amplitudy brzusznego toru oddechowego w grupie B po fizjoterapii, który wyniósł 0,74 j.w. (±0,53, p<0,05).
Przyrost wartości wskaźnika FEV1 w grupie B po fizjoterapii był istotny statystycznie i wyniósł 3,38% (±4,34, p<0,05).
Wnioski
1. Stwierdzono, że zastosowanie ćwiczeń oddechowych prowadzonych metodą biofeedback w fizjoterapii chorych na POCHP istotnie zwiększa amplitudę ruchu oddechowego określającego brzuszny tor oddychania.
2. Wykazano, że trening metodą biofeedback stosowany u chorych na POCHP wpływa na istotną poprawę wartości wskaźnika FEV1.

Słowa kluczowe:
biofeedback, POChP, fizjoterapia

Artykuł dostępny tylko w j. polskim

Wpływ aplikacji plastrowania dynamicznego na efekty fizjoterapii chorych po złamaniu nasady dalszej kości promieniowej typu Collesa

Marcin Krajczy, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Tomasz Dybek, Piotr Kiczyński, Edyta Krajczy, Anna Szczegielniak, Jan Szczegielniak

M. Krajczy, J. Łuniewski, K. Bogacz, T. Dybek, P. Kiczyński, E. Krajczy, A. Szczegielniak, J. Szczegielniak – Impact of elastic therapeutic tape on final effects of physiotherapy in patients with Colles’ fracture. FP 2014; 14(1); 42-49

Streszczenie
Wstęp. Złamania nasady dalszej kości promieniowej, stanowią nadal duży problem kliniczny. Wydaje się, że w procesie fizjoterapii chorych po złamaniu przedramienia skuteczne może być plastrowanie dynamiczne (PD). Celem pracy jest ocena wpływu wybranych aplikacji PD na efekty fizjoterapii u chorych po złamaniu nasady dalszej kości promieniowej typu Collesa leczonych zachowawczo. Materiał i metody. Badaniami objęto 38 chorych leczonych w Zakładzie Rehabilitacji Leczniczej SP ZOZ w Nysie w okresie od stycznia 2012 r. do listopada 2013 r. Nabór do obu grup odbywał się losowo. Chorych podzielono na 2 grupy. Grupę badanych (BA) stanowiło 20 chorych (16 kobiet i 4 mężczyzn), u których stosowana była fizjoterapia z wykorzystaniem urządzenia Hand Tutor oraz aplikacje PD. Grupa kontrolna (KO) obejmowała 18 chorych (15 kobiet i 3 mężczyzn), u których była stosowana tylko fizjoterapia z wykorzystaniem urządzenia Hand Tutor. Po przeprowadzeniu badania wstępnego, u chorych z grupy BA stosowano aplikacje mięśniową – tonizującą mięśnie zginacze nadgarstka oraz więzadłową lub korekcyjną – na okolicę nadgarstka.
Aplikacje PD były wymieniane co 4 dni. Fizjoterapia trwała 10 dni. W trakcie oraz po zakończonej fizjoterapii przeprowadzono badania zgodnie z ustalonym protokołem. Wyniki. Aplikacje PD stosowane w procesie fizjoterapii u chorych z grupy BA zwiększyły zakres ruchomości aktywnej i pasywnej oraz poprawiły jakość ruchów, w porównaniu z badanymi chorymi grupy kontrolnej. Zaobserwowano także, że deficyty ruchów (różnice między ruchami pasywnymi i aktywnymi) zmniejszyły się bardziej w grupie BA. Wnioski. 1.W badaniu końcowym nie stwierdzono istotnych różnic wskaźników pomiędzy chorymi z obu grup. Badania wykazały poprawę funkcji nadgarstka w zakresie częstości ruchów aktywnych oraz zakresu ruchomości w obu grupach. 2. W grupie BA stwierdzono istotnie wyższe wyniki badania końcowego częstotliwości ruchów oraz ruchomości nadgarstka, w stosunku do badania początkowego.

Słowa kluczowe:
złamanie Collesa, fizjoterapia, plastrowanie dynamiczne (PD), Biofeedback, Hand Tutor

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Fizjoterapia po zabiegu operacyjnym ręki z zastosowaniem urządzenia do diagnostyki i terapii funkcjonalnej ręki. Studium przypadku

Marcin Krajczy, Edyta Krajczy, Anna Szczegielniak, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Tomasz Dybek, Piotr Kiczyński, Jan Szczegielniak

M. Krajczy, E. Krajczy, A. Szczegielniak, J. Łuniewski, K. Bogacz, T. Dybek, P. Kiczyński, J. Szczegielniak: Physiotherapy after a hand surgery performed with a diagnostic and functional therapy device. Case study. Fizjoterapia Polska 2015; 15(3); 46-54

Streszczenie
Wstęp. Fizjoterapia ręki po leczeniu operacyjnym urazowych uszkodzeń ścięgien zginaczy palców ręki dotychczas opierała się na wykorzystaniu ustalonych form kinezyterapii wraz z fizykoterapią. Brak jest doniesień na temat kompleksowej fizjoterapii po leczeniu urazowym ścięgien, naczyń i nerwów ręki z wykorzystaniem systemu  Hand Tutor w fizjoterapii ręki.
Cel pracy. Celem pracy jest  przedstawienie kompleksowej fizjoterapii  ręki po zabiegu operacyjny i rewizji ścięgien z zastosowaniem urządzenia do diagnostyki i terapii funkcjonalnej ręki  z Biofeedbackem  – Hand Tutor TM.
Materiał i metody badań. Badaniem  objęto 42 letniego mężczyznę.  Chory po urazie ręki prawej z uszkodzeniem ścięgien, tętnicy  oraz nerwu łokciowego, operowany w 2012r.  W trakcie leczenia doszło do powikłań (stanu zapalnego, obrzęku i zrostów).   W leczeniu  prowadzono kompleksową fizjoterapię (wykorzystując system do fizjoterapii  ręki z Biofeedbackem – Hand Tutor TM).
Wyniki. W badaniu własnym, po zastosowaniu wczesnej, kompleksowej fizjoterapii wraz
z wykorzystaniem    urządzenia  Hand Tutor stwierdzono wygojenie rany pooperacyjnej oraz istotną poprawę funkcji ręki. Wydaje się, że zastosowane procedury fizjoterapeutyczne wpłynęły na skuteczność  terapii.  Badania końcowe wykazały znaczną poprawę  ruchomości pasywnej, aktywnej oraz szybkości ruchów badanej ręki. W badaniach wykazano także zmniejszenie poziomu subiektywnych odczuć bólowych chorego oraz powrót funkcji  nerwu łokciowego.

Słowa kluczowe:
wczesna, kompleksowa fizjoterapia, Hand Tutor, urazowe uszkodzenia ścięgien

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena efektów plastrowania dynamicznego w leczeniu chorych z zespołem zaburzeń pasażu jelitowego spowodowanym zrostami pooperacyjnymi na podstawie testu na zawartość wodoru w powietrzu wydychanym. Doniesienia wstępne

Marcin Krajczy, Adam Bąk, Katarzyna Bogacz, Jacek Łuniewski, Tomasz Dybek, Jan Szczegielniak

M. Krajczy, A. Bąk, K. Bogacz, J. Łuniewski, T. Dybek, J. Szczegielniak – Assessment of kinesiology taping effects in patients with intestinal passage disorders caused by ostoperative adhesions based on test measuring hydrogen level in exhaled air. Preliminary reports. FP 2016; 16(2); 6-13

Streszczenie

Wstęp. Jednym ze sposobów leczenia chorych z zespołem zaburzeń pasażu jelitowego spowodowanym zrostową niedrożnością po zabiegach operacyjnych może być fizjoterapia z zastosowaniem plastrowania dynamicznego (PD).
Cel pracy. Celem pracy jest ocena efektów PD w normalizacji pasażu jelit  na podstawie testu cząsteczek wodoru w wydychanym powietrzu przez chorych. W badaniu oceniano także liczbę wypróżnień i  konsystencję  stolca.
Materiał i metody. W badaniu udział wzięli chorzy (15 kobiet, 5 mężczyzn, średnia wieku 48,85 lat) z zespołem pasażu jelitowego spowodowanym zrostami pooperacyjnymi. Chorzy zostali podzieleni losowo za pomocą komputerowego programu randomizacyjnego na grupę badaną BA (12 kobiet, 4 mężczyzn, średnia wieku 47,67 lat) oraz kontrolną KO (3 kobiety, 1 mężczyzna, średnia wieku 54,25). W grupie BA zastosowano plastrowanie dynamiczne, w celu poprawy pasażu jelitowego.  W grupie KO zastosowano efekt placebo (aplikacje bez znaczenia terapeutycznego). W celu oceny efektów PD u chorych zastosowanotest oceny cząsteczek wodoru w powietrzu wydychanym. Dokonano także oceny liczby wypróżnień w ciągu doby oraz uformowania stolca wg skali Bostońskiej. Ocenę liczby i konsystencji wypróżnień przeprowadzono przed aplikacją oraz w 1, 5, 10, 15, 20 oraz 24 dobie po aplikacji PD. Test cząsteczek wodoru w wydychanym powietrzu wykonano przed aplikacją oraz w 5 i 15 dobie po aplikacji PD.
Wyniki. W badaniach wykazano w grupie BA istotne statystycznie efekty PD pod postacią zwiększenia liczby wypróżnień w ciągu doby, normalizacji konsystencji stolca oraz zmniejszenia cząsteczek wodoru w wydychanym powietrzu.
Wnioski. W przeprowadzonym badaniu wykazano w grupie BA skuteczność PD w normalizacji procesu trawienia i poprawie pasażu jelitowego.

Słowa kluczowe:
Test cząsteczek wodoru w wydychanym powietrzu przez chorych, plastrowanie dynamiczne, zespół zaburzeń pasażu jelitowego, zrosty pooperacyjne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3 4