Tag: knee joint

Wybrane zagadnienia biomechaniki stawu kolanowego

Aleksander Kabsch, Tadeusz Bober

Aleksander Kabsch, Tadeusz Bober – Selected issues in the biomechanics of the knee joint. Fizjoterapia Polska 2001; 1(2); 179-182

Streszczenie
W opracowaniu zaprezentowano zarys biomechaniki stawu kolanowego, pod kątem przydatności w diagnostyce i kinezyterapii. Z przyczyn obiektywnych ograniczono się do wycinkowego potraktowania tematu. Całość, a zwłaszcza biomechaniczne uwarunkowania patologii tego stawu, wymagałaby odrębnej monografii. Podstawowe aspekty biomechaniki stawu kolanowego przedstawione w niniejszej pracy dotyczą jego ruchliwości i ruchomości, udziałów momentów sił mięśniowych i wartości sił reakcji w kontekście jego budowy i funkcji. Autorzy uważają, że zakres prezentowanej tematyki obejmuje najistotniejsze dla fizjoterapeuty zagadnienia związane z biomechaniką stawu kolanowego.

Słowa kluczowe:
Staw kolanowy, biomechanika

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie impulsowego pola magnetycznego niskiej częstotliwości u pacjentów po artroskopowym usunięciu łąkotki przyśrodkowej

Piotr Wróbel, Rafał Trąbka

Piotr Wróbel, Rafał Trąbka – The application of a low-frequency impulse magnetic field in patients recovering from arthroscopic ablation of the medial meniscus. Fizjoterapia Polska 2003; 3(1); 31-37

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest sprawdzenie wpływu impulsowego pola magnetycznego niskiej częstotliwości na przebieg usprawnienia u pacjentów po usunięciu łąkotki przyśrodkowej. Materiał i metody. Badaniami objęto grupę 20 osób rehabilitowanych w gabinetach fizjoterapeutycznych. Materiał kliniczny podzielono losowo na dwie równe grupy. Program kinezyterapii w obu grupach był identyczny. W grupie eksperymentalnej stosowano impulsowe pole magnetyczne niskiej częstotliwości, natomiast grupa kontrolna nie została poddana magnetoterapii. Cykl rehabilitacyjny trwał dwa razy po sześć dni z jednym dniem przerwy. U pacjentów w obu grupach badano: zakres ruchu czynnego w stawie kolanowym, siłę mięśnia czworogłowego uda wg skali Lovetta oraz obwód kończyny dolnej mierzonej w stawie kolanowym i 20 centymetrów powyżej rzepki, przed i po rehabilitacji. Wyniki. W grupie eksperymentalnej, gdzie stosowano magnetoterapię poprawa stanu zdrowia pacjenta jest szybsza, jeżeli chodzi o zakres ruchomości w stawie. U pacjentów z grupy eksperymentalnej zanotowano większy wzrost obwodu kończyny dolnej mierzonej 20 cm powyżej rzepki oraz większą redukcję obrzęku. Natomiast nie zanotowano istotnych różnic pomiędzy grupami pod względem siły mięśni. U niektórych pacjentów z grupy kontrolnej obserwowano nawrót obrzęku stawu, co nie miało miejsca w grupie eksperymentalnej. Wnioski. Ze względu na szybszą poprawę w zakresie ruchomości i brak obrzęku w operowanej kończynie zaleca się stosowanie impulsowych pól magnetycznych niskiej częstotliwości u pacjentów po artroskopowym usunięciu łąkotki przyśrodkowej.

Słowa kluczowe:
natężenie pola magnetycznego, częstotliwość pola magnetycznego, staw kolanowy, zakres ruchu

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Postępowanie diagnostyczne w uszkodzeniach i schorzeniach stawu kolanowego

Jerzy Widuchowski, Wojciech Widuchowski

Jerzy Widuchowski, Wojciech Widuchowski – Injuries and diseases of the knee joint – diagnostic evaluation. Fizjoterapia Polska 2004; 4(4); 297-306

Streszczenie

W urazowych obrażeniach i schorzeniach stawu kolanowego ustalenie prawidłowego rozpoznania jest bardzo ważnym elementem postępowania leczniczego. W wielu przypadkach nie jest ono łatwe. Wiąże się to z możliwością uszkodzenia kilku struktur anatomicznych stawu równocześnie, a tym samym z występowaniem różnie nasilonych i nakładających się na siebie objawów klinicznych. W postępowaniu diagnostycznym najistotniejsze jest ustalenie, które struktury anatomiczne, w wyniku ostrego lub przewlekłego urazu, czy schorzenia zostały uszkodzone i w jakim stopniu upośledzona jest funkcja stawu. W ostrych uszkodzeniach urazowych kolana prawidłowe rozpoznanie powinno być postawione tak szybko, jak tylko jest to możliwe. W pracy przedstawiono schemat postępowania diagnostycznego oparty na danych z piśmiennictwa i własnym doświadczeniu autorów. Szczegółowo omówiono poszczególne elementy tego schematu.

Słowa kluczowe:
staw kolanowy, diagnostyka, urazy, obrażenia
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zmiany obrazu termowizyjnego okolicy stawu kolanowego u pacjentów poddanych krioterapii miejscowej w zależności od stosowanego programu fizjoterapii

Magdalena Wilk, Rafał Trąbka, Zbigniew Śliwiński

Magdalena Wilk, Rafał Trąbka, Zbigniew Śliwiński – Changes in knee joint thermograms following local cryotherapy combined with various physiotherapy regimens. Fizjoterapia Polska 2008; 8(3); 267-271

Streszczenie
Wstęp. Celem poniższych badań była ocena efektywności krioterapii i prowadzonego programu postępowania fizjoterapeutycznego u chorych ze wskazaniami do stosowania tych zabiegów na okolicę stawu kolanowego lub stawów kolanowych. Materiał i metoda. Badania przeprowadzono w Krakowskim Centrum Rehabilitacji w 2008 roku. Do badań zakwalifikowano grupę 38 pacjentów którzy zostali poddani krioterapii na okolicę stawu kolanowego. Pacjentów podzielono na dwie grupy. Do grupy 1 zakwalifikowano pacjentów, u których bezpośrednio po krioterapii prowadzono ćwiczenia kończyn dolnych. W grupie 2 znalazły się osoby których program fizjoterapeutyczny obejmował ćwiczenia 30 minut po zabiegu krioterapii. U wszystkich pacjentów rejestrowano zmiany obrazu termowizyjnego. Wyniki. Wstawię kolanowym, który miał być poddany zabiegowi, w grupie 1 średnia temperatura wyniosła x=30,19°C, a w grupie 2 x=31,46°C. Podobnie w badaniu 2 różnice między badanymi grupami nie były istotne statystycznie. Istotne różnice zarejestrowano w badaniu 3. W grupie 1 średnia wartość zakresu temperatury wyniosła x=28,54°C, a w grupie 2 x=23,38°C. W ostatnim badaniu wykonanym po 30 minutach od końca zabiegu krioterapii w grupie 1 średnia temperatura stawu kolanowego poddanemu zabiegowi wyniosła x=28,99° C natomiast w grupie 2 x=29,43°C. Wnioski. U osób, które po zabiegu krioterapii miejscowej okolicy stawu kolanowego nie są bezpośrednio poddawane zabiegom kinezyterapii, ocieplenie tej samej okolicy ciała tkanek następuje wolniej.
Słowa kluczowe
staw kolanowy, krioterapia, termowizja, fizjoterapia

Analiza wybranych czynników wpływających na ból spoczynkowy w chorobie zwyrodnieniowej stawu kolanowego

Beata Olesiak, Agnieszka Przedborska

Beata Olesiak, Agnieszka Przedborska – Analysis of selected factors affecting rest pain in knee joint osteoarthritis. Fizjoterapia Polska 2021; 21(2); 206-214

Streszczenie
Wstęp. Ból kolana jest objawem klinicznym choroby zwyrodnieniowej i toczącego się procesu zapalnego w stawie. Cel pracy. Celem pracy była ocena wpływu BMI oraz zmian degradacyjnych chrząstki stawu rzepkowo-udowego na poziom dolegliwości bólowych stawu kolanowego w spoczynku. Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 150 pacjentów ze stwierdzonymi zmianami w chrząstce stawu rzepkowo-udowego. Klasyfikacji degradacji chrząstki wg Outerdridge’a dokonano w badaniu ultrasonograficznym. Ocenę poziomu dolegliwości bólowych w spoczynku przeprowadzono wg skali VAS. Dane zebrano w protokole badań własnego autorstwa. Wyniki. Nie stwierdzono istotnej statystycznie zależności pomiędzy wskaźnikiem BMI a dolegliwościami bólowymi w skali VAS (rho = 0,099, p = 0,228). Nie stwierdzono istotnej statystycznie zależności pomiędzy zmianami degradacyjnymi w chrząstce stawu rzepkowo-udowego a poziomem bólu w skali VAS (rho = 0,076, p = 0,353). Wnioski. Wskaźnik BMI nie wpływa na natężenie dolegliwości bólowych stawu kolanowego w spoczynku. Stopień zużycia chrząstki w stawie rzepko-udowym nie koreluje z bólem kolana w czasie braku aktywności fizycznej.
Słowa kluczowe:
ból spoczynkowy, choroba zwyrodnieniowa,staw rzepkowo udowy, Body Masse Index (BMI), staw kolanowy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena wyników fizjoterapii po artroskopowej rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego (WKP) za pomocą kwestionariusza Knee and Osteoarthrosis Outcome Score (KOOS) w wybranym modelu usprawniania

Sebastian Zduński, Witold Rongies, Marcin Ziółkowski, Tomasz Kozieł, Janusz Sierdziński

S. Zduński, W. Rongies, M. Ziółkowski, T. Kozieł, J. Sierdziński – Evaluation of physiotherapy results after anterior cruciate ligament reconstruction using the Knee and Osteoarthrosis Outcome Score (KOOS) questionnaire. FP 2017; 17(2); 60-70

Streszczenie

Wstęp. W ostatnich latach zauważalny jest wzrost liczby urazów stawu kolanowego z następowym, całkowitym uszkodzeniem więzadła krzyżowego przedniego (WKP). Uszkodzenia WKP w większości przypadków wymagają specjalistycznego leczenia operacyjnego i fizjoterapeutycznego. Głównym celem leczenia usprawniającego jest przywrócenie pełnej funkcji stawu kolanowego i całej kończyny dolnej objętej leczeniem operacyjnym. W ostatnim czasie wzrasta zainteresowanie metodami oceny wyników procedur rekonstrukcji WKP. Stworzono wiele kwestionariuszy i skal umożliwiających ocenę rezultatów leczenia. Przykładem jest skala Knee and Osteoarthrosis Outcome Score (KOOS).
Cel pracy. Ocena bliskich i odległych wyników rehabilitacji pacjentów po artroskopowej rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego w wybranym modelu usprawniania leczniczego za pomocą skali Knee and Osteoarthrosis Outcome Score (KOOS).
Materiał i metodyka. Do badania włączono w sposób losowy 72 osoby z rozpoznanym całkowitym zerwaniem WKP, zakwalifikowanych do jego operacyjnego odtworzenia. Do Grupy Badanej włączono 37 chorych w wieku od 18 do 60 lat (średnia 37 ±10,3 lat). Wszyscy badani z tej grupy poddani zostali modelowi fizjoterapii, opartemu o uznane schematy leczenia usprawniającego, przez 4 tygodnie poprzedzające zabieg rekonstrukcyjny. W sumie przeprowadzono od 10 do 12 sesji terapeutycznych. Do Grupy Kontrolnej włączono 35 chorych w wieku od 18 do 60 lat (średnia 34 ±10,0 lat), którzy nie realizowali programu fizjoterapii przedoperacyjnej. Program fizjoterapii pooperacyjnej był jednakowy u wszystkich badanych.
Wyniki. Zaobserwowano istotną statystycznie poprawę oceny funkcjonalnej stawu kolanowego po rekonstrukcji WKP za pomocą kwestionariusza KOOS u pacjentów z Grupy Badanej i Kontrolnej w kolejnych punktach pomiarowych (p < 0,05). Lepszy wynik w Grupie Badanej stwierdzono niemal we wszystkich subskalach skali KOOS (objawy, sztywność, czynności dnia codziennego, aktywność, jakość życia) po 6 i 12 tygodniach od rekonstrukcji WKP. Nie zaobserwowano jednak istotnej statystycznie różnicy pomiędzy Grupą Badaną i Kontrolną (p > 0,05). Zaobserwowano natomiast istotną statystycznie różnicę w kategorii „sztywność” skali KOOS po 12 tygodniach od operacji (p < 0,05). Zaobserwowano także istotną statystycznie różnicę w parametrze SP3 (możliwość podskoku) skali KOOS po 12 tygodniach od operacji (p < 0,05).
Wnioski. 1. Uzyskane wyniki w obu badanych grupach, w zakresie możliwości funkcjonalnych ocenianych za pomocą kwestionariusza KOOS po zabiegu rekonstrukcji, potwierdzają dobrą jakość wykonanych zabiegów operacyjnych oraz działań fizjoterapeutycznych. 2. Obserwowany w kwestionariuszu KOOS lepszy wynik w Grupie Badanej, wskazuje na dużą wartość terapeutyczną przedoperacyjnej rehabilitacji.

Słowa kluczowe:
więzadło krzyżowe przednie, staw kolanowy, fizjoterapia, kwestionariusz KOOS

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza goniometryczna wybranej klasy ruchu stawu kolanowego

Jędrzej Płocki, Joanna Banaś,  Dominik Pikuła,
Andrzej Kotela, Ireneusz Kotela

J. Płocki, J. Banaś,  D. Pikuła, A. Kotela, I. Kotela – Analysis goniometric of selected classes of traffic knee. FP 2014; 14(2); 52-59

Streszczenie
Prawidłowy zakres ruchomości jest ważnym czynnikiem sprawności. Jego pomiar stanowi podstawę oceny stanu układu kostno-stawowego. Badanie zmian zakresów ruchu w funkcji czasu za pomocą elektrogoniometru dostarcza cennych i znaczących klinicznie danych. Celem pracy była próba określenia zmian dynamiki i zakresu ruchu w stawie kolanowym populacji osób zdrowych podczas wykonywania ruchu wejścia na stopień kończyną dolną dominującą.
Materiał i Metody.
Grupę badaną stanowiło 75 studentów Wydziału Medycznego Uniwersytetu Rzeszowskiego w wieku 18-26 lat. Badanie przeprowadzono przy pomocy urządzenia Noraxon 1400 L i kompatybilnego z nim dwuosiowego elektrogoniometru. Wstępnej obróbki dokonano w MS Excel. Analizę statystyczną przeprowadzono w programie Statistica 10,0 PL.
Wyniki.
Ustalono wartość normatywną dla maksymalnego kąta zgięcia stawu kolanowego podczas wejścia na stopień – 85,12˚ z przedziałem ufności 80,27-88,25˚.
Wnioski.
Istnieje potrzeba przeprowadzenia badań na większej, reprezentatywnej grupie w celu określenia normy dla maksymalnego kąta zgięcia stawu kolanowego podczas wejścia na stopień w badanej grupie wiekowej.

Słowa kluczowe:
Elektrogoniometr, wartość normatywna, staw kolanowy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Download an English version

Efekt terapeutyczny działania krioterapii miejscowej na staw kolanowy, uzależniony od rozpoznania choroby zwyrodnieniowej

Łukasz Kopacz,  Anna Lubkowska, Iwona Bryczkowska,
Danuta Lietz-Kijak, Zbigniew Śliwiński

Ł. Kopacz,  A. Lubkowska, I. Bryczkowska, D. Lietz-Kijak, Z. Śliwiński – The therapeutic effect of local cryotherapy operation on the knee, joint depending on the type of diagnosis of osteoarthritis. FP 2015; 15(1); 6-14

Streszczenie
Wstęp. Celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu zabiegów krioterapii miejscowej na zakres ruchu w stawie kolanowym u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów. Dodatkowo analizowano potencjalne zmiany w dolegliwościach bólowych pacjentów.
Materiał i metody. Grupa badana liczyła 50-ciu pacjentów. W badaniu wzięło udział 39 kobiet i 11 mężczyzn. Wśród pacjentów dokonano podziału na dwie grupy zgodnie z rozpoznaniem choroby. Pacjenci poddani byli 10-ciu codziennym zabiegom krioterapii miejscowej na okolicę stawu kolanowego. Przed przystąpieniem do leczenia został zebrany wywiad odnośnie chorób współistniejących oraz zbadano dolegliwości bólowe według skali VAS. U wszystkich badanych wykonano pomiar zakresu ruchów w stawie kolanowym za pomocą goniometru. Został on wykonany przed rozpoczęciem zabiegów oraz po ich zakończeniu.
Wyniki. Rozpatrując zakres ruchu zgięcia w stawie kolanowym w obu grupach, zarówno z rozpoznaniem choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych oraz choroby zwyrodnieniowej wielostawowej, po wykonaniu serii zabiegów krioterapii miejscowej zaszła znaczna poprawa, natomiast zakres ruchu wyprostu w stawie kolanowym polepszył się bardziej w grupie z rozpoznaniem choroby zwyrodnieniowej wielostawowej. Oceniając obie grupy badanych, zarówno w grupie z rozpoznaniem choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych, jak i choroby zwyrodnieniowej wielostawowej, po wykonanej serii zabiegów krioterapii miejscowej deklarowana wartość poziomu dolegliwości bólowych na skali VAS zmalała. Rozpatrując poprawę z uwzględnieniem płci, można stwierdzić, iż u kobiet
z rozpoznaniem choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych poprawa była znacznie większa.
Wnioski. Krioterapia miejscowa jest skuteczną metodą, redukującą znaczne dolegliwości bólowe pacjentów oraz wpływającą na poprawę zakresu ruchów w stawie kolanowym u chorych z gonartrozą.

Słowa kluczowe:
krioterapia, gonartroza, staw kolanowy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Charakterystyka więzadła przedniobocznego stawu kolanowego oraz jego korelacja z urazami więzadła krzyżowego przedniego u sportowców

Patrycja Szkutnik, Marcin Domżalski

P. Szkutnik, M. Domżalski: Characteristic of the anterolateral ligament of the knee and its correlation with trauma of the anterior cruciate ligament in athletes. FP 2015; 15(4); 74-81

Streszczenie
Urazy więzadła krzyżowego przedniego (ACL) są najczęstszymi urazami stawu kolanowego u sportowców. Diagnozujemy je specyficznymi testami klinicznymi – test Lachmana, szuflady przedniej, pivot-shift oraz dodatkowymi badaniami obrazowymi. Formą leczenia jest rekonstrukcja więzadła z pobranego przeszczepu mięśniowego. Po leczeniu wciąż pojawia się problem z niestabilnością rotacyjną. Tylko 60% sportowców wraca do formy sprzed urazu. Ma to związek z więzadłem przedniobocznym stawu kolanowego (ALL). Jest to więzadło występujące u ok. 95% populacji. Znajduje się na przedniobocznej stronie stawu kolanowego łącząc kość udową z kością piszczelową. Odpowiada za stabilność rotacyjną kolana, szczególnie przy zgiętym kolanie (30-90o), wspomaga funkcję więzadła ACL. Uszkodzenia ALL, które mogą być bezobjawowe, mogą prognozować następowe zerwanie ACL. Natomiast przy zerwaniach więzadła ACL prawie zawsze jest uszkodzone więzadło ALL. Zerwania i uszkodzenia więzadła ALL wykazują związek ze złamaniami Segonda. Niewykryte uszkodzenia ALL powodują niepowodzenia leczenia urazów więzadła krzyżowego przedniego. Należy zastanowić się czy przy współistniejących urazach ACL i ALL wystarczyłoby leczenie zachowawcze uszkodzonego więzadła ALL, aby leczenie i rehabilitacja zakończyły się sukcesem, czy konieczna jest również rekonstrukcja więzadła ALL. Celem publikacji jest zwrócenie uwagi na powszechny problem urazów stawu kolanowego u sportowców i sposób ich leczenia, które doprowadzą do pełnego wyzdrowienia zawodnika oraz jego szybszy powrót do gry.

Słowa kluczowe:
staw kolanowy, więzadło przednioboczne kolana, więzadło krzyżowe przednie, charakterystyka, uraz

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim