Wpływ wybranych ćwiczeń korekcyjnych na zmiany czynności bioelektrycznej mięśni po obu stronach skrzywienia pierwotnego

Krystyna Kwaśny, Janusz Nowotny, Edward Saulicz

Krystyna Kwaśny, Janusz Nowotny, Edward Saulicz – The impact of selected correctional exercises on changes in the bioelectrical activity of muscles on both sides of the primary scoliosis. Fizjoterapia Polska 2002; 2(3); 199-202

Streszczenie
Wstęp. Ocenie poddano aktywność bioelektryczną mięśni przykręgosłupowych, wyrażoną częstotliwością biopotencjałów, ich średnią amplitudą oraz liczbą zwrotów po obu stronach skrzywienia pierwotnego. Materiał i metoda. Badaniami objęto 110-osobową grupę chłopców i dziewcząt w wieku od 6 do 16 lat, z klinicznym rozpoznaniem bocznego skrzywienia kręgosłupa. Pomiarów dokonywano w pozycji swobodnej, podczas próby czynnej korekcji oraz w trakcie wykonywania niektórych ćwiczeń korekcyjnych. Do analizy tej wybrano zarówno ćwiczenia o charakterze symetrycznym, jak i asymetrycznym. Część tych ćwiczeń przeprowadzana była z dostarczaniem dodatkowej informacji o stopniu korekcji wady poprzez monitorowanie, sygnalizację świetlną bądź dźwiękową. Do oceny biopotencjałów wykorzystano komputerowy zestaw EMG, w skład którego wchodził czterokanałowy elektromiograf firmy „Medicor MG-440” wyposażony w wyjście analogowe, współpracujący z komputerem wyposażonym w odpowiednie oprogramowanie pozwalające na automatyczną analizę elektromiogramów zintegrowanych. Wyniki. Uzyskane wyniki świadczą o pewnych możliwościach korekcyjnych, wyrażonych symetryzacją czynności bioelektrycznej mięśni w trakcie próby czynnej korekcji skrzywienia. Wykazano również przydatność w normalizacji napięcia mięśniowego po obu stronach skrzywienia większości z analizowanych ćwiczeń korekcyjnych, a zwłaszcza tych, które dodatkowo wykorzystują mechanizm zastępczego sprzężenia zwrotnego.

Słowa kluczowe:
boczne skrzywienia kręgosłupa, badania elektromiograficzne, biopotencjały

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Próba leczenia choroby Peyroniego skojarzoną terapią laserową i ultradźwiękową

Krystyna Kwaśny, Marek Chorąży, Dariusz Bielecki, Rafał Kurzyk, Henryk Knapik

Krystyna Kwaśny, Marek Chorąży, Dariusz Bielecki, Rafał Kurzyk, Henryk Knapik – The treatment of Peyroni’s disease by combined laser and ultrasound therapy: a trial. Fizjoterapia Polska 2002; 2(3); 181-184

Streszczenie
Wstęp. Mając na uwadze znane oddziaływanie na tkanki ludzkie tak promieniowania laserowego, jak i fal ultradźwiękowych, autorzy postanowili prześledzić wyniki terapii tymi metodami mało dotychczas znanego schorzenia jakim jest choroba Peyroniego – czyli stwardnienia plastycznego prącia. Teoretycznie założono, że promieniowanie laserowe podawane na blaszkę miażdżycową ma na celu wstępne jej „zmiękczanie”, a następnie fala ultradźwiękowa spowoduje wybijanie cząsteczek wapnia ze struktury blaszki i jej następowy rozpad. W efekcie doprowadzać to powinno do ustąpienia lub zmniejszenia płytki włóknistej oraz ustąpienia lub zmniejszenia kąta skrzywienia prącia. Niewątpliwie powinno mieć tu także znaczenie synergistyczne działanie obu metod na wielu polach, np. działanie przeciwbólowe zarówno laseroterapii, jak i fal ultradźwiękowych. Materiał i metodyka. Badanie przeprowadzono u 25 mężczyzn z różnie nasilonymi zmianami stwardnieniowymi w obrębie ciał jamistych prącia w latach 1996-2001. Oceniano wpływ stosowanej terapii na wielkość płytki, skrzywienie prącia i objawy bólowe. Wyniki. U 22 badanych (88%) stwierdzono włókniste blaszki. U 12 osób (54,5%), po terapii całkowicie ustąpiły blaszki włókniste, natomiast u 8 osób (36,4%) uległy znacznemu zmniejszeniu ogniska miażdżycy. U 2 badanych (9%) nie stwierdzono poprawy. Wnioski. Uzyskane wyniki w pełni potwierdziły założenia teoretyczne, niemniej wymagają one weryfikacji poprzez kilkuletnią obserwację na większym materiale badawczym i wzbogaconym o inne metody diagnostyczne.

Słowa kluczowe:
stwardnienie plastyczne prącia, medycyna fizykalna, choroba Peyroniego

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ogólne zależności funkcjonalne wymagane w kształtowaniu zespołów saunowych w obiektach użyteczności publicznej

Hanna Adamczyk-Bujniewicz, Janusz Kubacki, Krystyna Kwaśny, Henryk Knapik

Hanna Adamczyk-Bujniewicz, Janusz Kubacki, Krystyna Kwaśny, Henryk Knapik – General functional dependencies required in the design of sauna complexes in public access facilities. Fizjoterapia Polska 2003; 3(1); 85-90

Streszczenie
Zwiększające się tempo życia powoduje wzrost zapotrzebowania na różne formy rekreacji. Powstają nowe obiekty, do których można zaliczyć tak zwane Parki Wodne. Ich integralną część stanowią zespoły saunowe. Są to obszary, na których zgromadzone są sauny i łaźnie o szerokim spektrum czynników oddziaływania. Do prawidłowego zaprojektowania oraz funkcjonowania takich zespołów niezbędna jest znajomość szerokich możliwości jakie daje sauna, a także wiedza dotycząca reakcji fizjologicznych. Zespoły saunowe użyteczności publicznej powinny być tworzone w oparciu o znajomość bodźców oraz wszystkich elementów mających wpływ na prawidłowy proces zabiegu sauny. Odpowiednio ukształtowana przestrzeń takich obiektów pozwala na ich pełne i celowe wykorzystanie.

Słowa kluczowe:
rekreacja, odnowa biologiczna, regeneracja

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim