Tag: Krzysztof Czupryna

Analiza efektów usprawniania niemowląt z kręczem szyi w oparciu o oryginalną kartę badań

Małgorzata Matyja, Krzysztof Czupryna, Mirosław Kokosz, Justyna Golba

Małgorzata Matyja, Krzysztof Czupryna, Mirosław Kokosz, Justyna Golba – An analysis of rehabilitation outcome for infants with torticollis, based on an original examination sheet. Fizjoterapia Polska 2001; 1(4); 354-360

Streszczenie
Wstęp. Przymusowe asymetryczne ustawienie głowy polegające na pochyleniu jej do boku i skręceniu w stronę przeciwną znane jest pod nazwą kroczu szyi. Konsekwencje tego stanu mogą mieć zarówno charakter lokalny, jak i globalny. Rzadziej opisywane są objawy globalne, będące wynikiem wpływu ustawienia głowy w przestrzeń na rozkład napięcia mięśniowego całego ciała. Materiał i metody. Autorzy opracowali kartę badania niemowląt z asymetryczną kontrolą głowy, która umożliwiła zobiektywizowanie diagnozy objawów lokalnych i globalnych oraz kontrolę ich korekcji w procesie usprawniania. Wyniki. Oceniając uzyskane rezultaty stwierdzono konieczność uwzględniania w terapii objawów globalnych, gdyż z reguły ustępują one później niż objawy lokalne.

Słowa kluczowe:
kręcz szyi, karta badania, rehabilitacja niemowląt

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena zaburzeń chodu u dzieci usprawnianych z powodu porażenia mózgowego

Janusz Nowotny, Krzysztof Czupryna, Jacek Sołtys

Janusz Nowotny, Krzysztof Czupryna, Jacek Sołtys – An evaluation of gait disturbances in children undergoing rehabilitation for cerebral palsy. Fizjoterapia Polska 2003; 3(2); 189-196

Streszczenie
Mózgowe porażenie dziecięce (m.p.dz.) należy do tej grupy dysfunkcji, których stałym elementem jest upośledzenie funkcji chodu. W trakcie rehabilitacji dąży się do tego, by tak pokierować kompensacją, aby wzorzec chodu dawał jak najmniejsze zaburzenia i ograniczenia lokomocji. Dla planowania rehabilitacji oraz sprawdzania jej efektów konieczna jest obiektywna ocena. Ponieważ ocena chodu stwarza możliwości wymiernej oceny, autorzy przedstawili sposoby takiej oceny, koncentrując się na dwojakiego rodzaju badaniach. Przedstawiono możliwość oceny symetrii chodu w oparciu o badanie baropedograficzne z wykorzystaniem systemu Parotec®, a także oceny bazującej na analizie poszczególnych wyznaczników chodu z wykorzystaniem systemu Zebris. Na zakończenie przedstawiono pewne uwagi praktyczne, istotne dla planowania i kontrolowania przebiegu rehabilitacji dzieci z m.p.dz.

Słowa kluczowe:
Mózgowe porażenie dziecięce, ocena zaburzeń chodu, usprawnianie

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Niektóre możliwości łagodzenia zaburzeń chodu u dzieci usprawnianych z powodu porażenia mózgowego w świetle badań baropedograficznych: doniesienie wstępne

Janusz Nowotny, Krzysztof Czupryna, Jerzy Pietruszewski, Małgorzata Matyja

Janusz Nowotny, Krzysztof Czupryna, Jerzy Pietruszewski, Małgorzata Matyja – Some possibilities for alleviating gait disturbances in children undergoing rehabilitation for cerebral palsy, in the light of baropedographic tests: a preliminary report. Fizjoterapia Polska 2003; 3(3); 217-223

Streszczenie

Wstęp. U dzieci z m.p.dz. zwykle utrwala się patologiczny stereotyp chodu. W procesie rehabilitacji dąży się do złagodzenia niekorzystnych objawów, ale wymaga to dokładnego rozeznania odnośnie składowych nieprawidłowego wzorca chodu, na które należy oddziaływać. W rehabilitacji nieraz stosuje się nietypowe środki, których przydatność także wymaga obiektywnego sprawdzenia. Materiał i metody. W pracy przedstawiono możliwości obiektywnej oceny chodu w oparciu o badanie baropedograficzne z wykorzystaniem systemu Parotec®. Możliwości poprawy symetrii chodu przedstawiono na przykładzie dzieci usprawnianych z powodu m.p.dz., u których dodatkowo stosowano ostrzykiwania toksyną botulinową lub tzw. gipsy hamujące. Wyniki i Wnioski. W konkluzji stwierdzono, że te dodatkowe środki terapeutyczne ułatwiają dalsze usprawnianie i wpływają na poprawę symetrii chodu tych dzieci. Stwierdzono też, że powyższe badanie może być cennym źródłem informacji dla terapeuty – wskazującym, na które parametry nieprawidłowego chodu należy zwrócić uwagę podczas dalszego usprawniania dziecka.

Słowa kluczowe:
Mózgowe porażenie dziecięce, ocena zaburzeń chodu, toksyna botulinowa, gipsy hamujące
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Konsekwencje posturalne zaburzeń napięcia mięśniowego u dzieci z hemiparezą

Andrzej Szopa, Małgorzata Domagalska, Krzysztof Czupryna, Maciej Płaszewski

Andrzej Szopa, Małgorzata Domagalska, Krzysztof Czupryna, Maciej Płaszewski – Postural consequences of muscle tone disorders in children with cerebral palsy (hemiparesis). Fizjoterapia Polska 2007; 7(3); 241-249

Streszczenie
Wstęp. W spontanicznym rozwoju dzieci z porażeniem mózgowym (m. p. dz.) mamy do czynienia z samoistnym wyrównywaniem zaburzeń napięcia mięśniowego, co prowadzi do rozwoju nieprawidłowych wzorców postawnych i ruchowych. Celem podjętych badań było rozpoznanie i zdefiniowanie niektórych kompensacyjnych wzorców posturalnych u dzieci z m. p. dz. Materiał i metody. Badaniami objęto 18 dzieci z rozwiniętym niedowładem połowiczym, w wieku 5-14 lat. Przeprowadzono zobiektywizowane pomiary wzorców postawy podczas samodzielnego utrzymywania kolejnych pozycji — stojącej obunóż i jednonóż, klęku prostego i jednonóż oraz pozycji siedzącej. Fotogrametrycznie oceniano przestrzenny układ ciała, a jednocześnie przy użyciu platformy barorezystywnej, oceniano rozkład sił nacisku na płaszczyźnie podparcia. Wyniki. W dwunożnej pozycji stojącej u badanych zaobserwowano dwojakiego rodzaju wzorce posturalne — wzorzec prograwitacyjny oraz antygrawitacyjny. U wszystkich badanych z wzorcem prograwitacyjnym zaobserwowano boczne skrzywienia kręgosłupa w odcinku piersiowo-lędźwiowym. Ich wartości kątowe były zdecydowanie większe niż analogiczne w grupie niedowładów antygrawitacyjnych. W pozycjach jednonożnych układ powyższych parametrów pozostawał taki sam, podczas gdy w pozycji siedzącej u dzieci z wzorcem prograwitacyjnym zmienił się wzajemny układ linii barków i miednicy na równoległy. Wśród badanych z wzorcem anty-grawitacyjnym doszło do przeciążenie strony przeciwnej niż w pozycji stojącej. Wnioski. 1. Wzorce posturalne u dzieci z niedowładem połowiczym są stereotypowe i różnią się pomiędzy sobą w zależności od anty- lub prograwitacyjnego charakteru niedowładu. 2. Ich rozwój jest przewidywalny i można nim sterować w procesie usprawniania.
Słowa kluczowe
mózgowe porażenie dziecięce, kompensacyjny mechanizm antygrawitacyjny, wzorce postawy

Problemy posturalne dzieci z m.p.dz. na przykładzie niedowładów połowiczych

Małgorzata Domagalska, Krzysztof Czupryna, Andrzej Szopa, Janusz Nowotny

Małgorzata Domagalska, Krzysztof Czupryna, Andrzej Szopa, Janusz Nowotny – Postural problems of children with CP based on hemiparesis. Fizjoterapia Polska 2008; 8(3); 253-259

Streszczenie
Wstęp. W przypadku uszkodzenia niedojrzałego mózgu zostaje zaburzony rozwój mechanizmu antygrawitacyjnego. Możliwość przyjmowania coraz to wyższych pozycji zapewniają tu jedynie mechanizmy kompensacyjne. Celem podjętych badań było rozpoznanie zaburzeń posturalnych u dzieci z m. p. dz, w zależności od rodzaju wykorzystywanych mechanizmów kompensacyjnych. Materiał i metodyka. Przebadanych zostało 18 dzieci z niedowładem połowiczym rozwiniętym, w wieku od 5 do 14 lat. Przeprowadzono zobiektywizowane pomiary posturometryczne podczas samodzielnego utrzymywania pozycji stojącej. Fotogrametrycznie oceniano przestrzenny układ poszczególnych segmentów ciała, a jednocześnie przy użyciu platformy barorezystywnej oceniano rozkład sił nacisku na płaszczyźnie podparcia. Wyniki. Wśród badanych zaobserwowano dwojakiego rodzaju wzorce posturalne – wzorzec prograwitacyjny oraz antygrawitacyjny – zróżnicowane przede wszystkim pod względem nawykowego przeciążania lub odciążania jednej z kończyn dolnych, przesunięcia rzutu ogólnego środka ciężkości ciała na czworoboku podparcia oraz charakterystycznym wzajemnym ułożeniem linii barków i miednicy. Wnioski. Charakter zaburzeń posturalnych u dzieci z niedowładem połowiczym zależy od anty- lub prograwitacyjnego charakteru niedowładu. Rozwój zaburzeń posturalnych u dzieci z m. p. dz. jest przewidywalny, wobec czego należy je od początku uwzględnić w procesie usprawniania
Słowa kluczowe
mózgowe porażenie dziecięce (m.p.dz.), kompensacyjny mechanizm antygrawitacyjny, zaburzenia posturalne

Wpływ obciążenia zewnętrznego u dzieci ze skoliozami na zmiany kompensacji ciężarowej w warunkach statycznych oraz zachowanie się miednicy podczas chodu

Olga Nowotny-Czupryna, Krzysztof Czupryna, Anna Brzęk, Małgorzata Domagalska, Andrzej Szopa

Olga Nowotny-Czupryna, Krzysztof Czupryna, Anna Brzęk, Małgorzata Domagalska, Andrzej Szopa – The influence of external loading on weight compensatory changes and pelvic behaviour during walking in scoliotic children. Fizjoterapia Polska 2008; 8(4); 436-444

Streszczenie
Wstęp. Charakterystyczne dla rozwoju skoliozy są kompensacyjne zmiany przestrzennego układu segmentów ciała. Dodatkowe obciążenia zewnętrzne mogą powodować nasilenie istniejących objawów zarówno w warunkach statycznych, jak i dynamicznych. Ważny jest powtarzający się codziennie sposób noszenia ciężkich przedmiotów. Celem pracy była ocena zmian niektórych parametrów statycznych i dynamicznych pod wpływem noszenia bagażu szkolnego przez dziecko ze skoliozą. Materiał i metody. Badano 36 dzieci z niskostopniowymi skoliozami, w wieku 8-15 lat. Na platformie baropedograficznej rejestrowano rozkład sił nacisku stóp na podłoże w warunkach statycznych – bez dodatkowego obciążenia oraz z obciążeniem zewnętrznym, trzymanym w różnorodny sposób (symetryczny bądź asymetryczny). Przeprowadzono też trójpłaszczyznową analizę chodu. Dane rejestrowano podczas chodu bez obciążenia i z obciążeniem zewnętrznym noszonym w różnorodny sposób. Wyniki. Stwierdzono objawy asymetrii sił nacisku stóp na podłoże, nasilające się podczas obciążenia zewnętrznego – zarówno w próbie z symetrycznym, jak i asymetrycznym sposobem trzymania bagażu szkolnego. Nie stwierdzono całkowicie jednoznacznego związku tych zmian z parametrami postawy. Stwierdzono również objawy asymetrii chodu, nasilające się podczas asymetrycznego obciążenia zewnętrznego. Największe zmiany odnotowano w obrębie wyznaczników chodu dotyczących miednicy, o czym bardziej decydował sposób noszenia bagażu szkolnego, aniżeli parametry postawy. Wnioski. Obciążenia zewnętrzne nasilają asymetrię rozkładu sił nacisku stóp na podłoże, czego przyczyną są trudne do przewidzenia samoistne przemieszczenia kompensacyjne, a sposób noszenia bagażu szkolnego przez dziecko ze skoliozą nie jest w pełni obojętny.
Słowa kluczowe
skoliozy, siły nacisku stóp na podłoże, chód, obciążenie zewnętrzne, wyznaczniki chodu

Zmiany postawy ciała w pierwszych sześciu latach nauki szkolnej

Janusz Nowotny, Krzysztof Czupryna, Aleksandra Rudzińska, Olga Nowotny-Czupryna

Janusz Nowotny, Krzysztof Czupryna, Aleksandra Rudzińska, Olga Nowotny-Czupryna – Body posture changes during first six years of school education. Fizjoterapia Polska 2008; 8(4); 378-383

Streszczenie
Wstęp. Podstawowym elementem oddziaływania profilaktycznego są badania przesiewowe (tzw. bilanse zdrowia), przeprowadzane m.in. w okresach „skoków wzrostowych”, których nieodłączną składową jest ocena postawy ciała. Badania takie służą „wyłowieniu” z populacji dzieci zagrożonych rozwojem wady postawy, lub z rozwiniętą już wadą, by w razie potrzeby poddać je oddziaływaniom korekcyjnym. Celem pracy była ocena postawy ciała młodzieży w okresie drugiego skoku wzrostowego w porównaniu z ich postawą w siódmym roku życia. Materiał i metody. Badaniami objęto początkowo 116 osób, lecz do dalszej oceny zakwalifikowano tylko 63 uczniów, u których dwukrotnie dokonano oceny postawy ciała przy pomocy zmodyfikowanej metody punktowej. Po raz pierwszy badanie wykonano u uczniów w wieku 7 lat, a po raz drugi 13-latków, a następnie porównano uzyskane wyniki. Wyniki. Badania potwierdziły zmienność postawy ciała wśród badanych osób. W przypadku 1/3 badanych postawa nie uległa zmianie, a postawa prezentowana przez pozostałych uczniów w połowie uległa poprawie, a w połowie pogorszeniu. W badaniu drugim nie zaobserwowano już uczniów ze znaczną wadą postawy, choć badanie to wykazało także mniejszą liczbę dzieci z postawą prawidłową. W okresie pomiędzy badaniami dzieci, których postawa nie była prawidłowa, w większości uczęszczały raz w tygodniu na gimnastykę korekcyjną w szkole. Wnioski. 1. Wyniki badań potwierdziły zmienność postawy – zarówno w kierunku samoistnej poprawy, jak i jej pogorszenia. 2. Możliwość samoistnej poprawy dotyczy tylko dzieci z nieznacznymi nieprawidłowościami postawy ciała.
Słowa kluczowe
postawa ciała, badania przesiewowe, zmienność postawy

Problem badań funkcjonalnych w fizjoterapii

Janusz Nowotny, Olga Nowotny-Czupryna, Krzysztof Czupryna

Janusz Nowotny, Olga Nowotny-Czupryna, Krzysztof Czupryna – Functional testing in physiotherapy. Fizjoterapia Polska 2009; 9(3); 245-257

Streszczenie
Skutkiem urazu bądź choroby są nie tylko określone objawy kliniczne, ale często też rozwija się dysfunkcja ograniczająca funkcjonowanie chorego w normalnym życiu społecznym. Podstawę dla ustalania optymalnego planu usprawniania stanowi pełne rozeznanie odnośnie podstawowych problemów chorego, w tym także funkcjonalnych. Służą temu nie tylko rutynowe badania kliniczne, ale i specjalne testy, a ostatnio również badania funkcjonalne z wykorzystaniem specjalnej aparatury. Wyniki tych badań pozwalają także na śledzenie postępów usprawniania. Celem pracy jest przedstawienie problematyki badań funkcjonalnych w odniesieniu do podstawowych problemów niepełnosprawności i planowania oraz kontrolowania procesu usprawniania. W kolejnych częściach pracy problematykę badań funkcjonalnych przedstawiono na przykładach podstawowych problemów (upośledzeń i ograniczeń) posturalnych i lokomocyjnych. Szczególną uwagę zwrócono na potrzebę obiektywizacji badań i możliwości uzyskiwania wymiernych wyników. Zwrócono też uwagę na umiejętność lokalizowania rozmaitych objawów w łańcuchach przyczynowo-skutkowych oraz na konieczność właściwej interpretacji uzyskiwanych wyników badań.
Słowa kluczowe
niepełnosprawność, ograniczenia, badania funkcjonalne, planowanie terapii

Płaszczyzna podparcia u niemowląt z zaburzeniami ruchowymi pochodzenia ośrodkowego

Krzysztof Czupryna, Grzegorz Serkies, Janusz Nowotny

Krzysztof Czupryna, Grzegorz Serkies, Janusz Nowotny – Base of support in babies with central origin movement disorders. Fizjoterapia Polska 2011; 11(2); 107-114

Streszczenie
Rozwój mózgowego porażenia dziecięcego (m. p. dz.) poprzedza występowanie zaburzeń ruchowych pochodzenia ośrodkowego (z. r. p. o.). Dla potrzeb wczesnego usprawniania dzieci zagrożonych rozwojem m. p. dz. konieczne jest nie tylko wczesne rozpoznawanie z. r. p. o., ale i ocena wzorców postawno-ruchowych tych dzieci. Celem badań była ocena rozkładu obciążeń na płaszczyźnie podparcia w pozycji leżącej u niemowląt z z. r. p. o., w kontekście wyników oceny reakcji ułożenia tych dzieci. Badaniami objęto 14 dzieci z z. r. p. o. oraz 8 dzieci zdrowych. Na specjalnej platformie badano wielkość i układ płaszczyzny podparcia w pozycji pronacyjnej i supinacyjnej. Obliczano wielkość płaszczyzny podparcia jako % przedniej bądź tylnej powierzchni ciała, a następnie dystrybucję obciążeń prawej i lewej oraz górnej i dolnej części ciała. Stwierdzono, że niemowlęta młodsze w pozycjach leżących charakteryzuje asymetryczny układ płaszczyzny podparcia. Asymetria ta była wyraźniejsza w pozycji supinacyjnej i zdecydowanie większa u dzieci z. r. p. o. Zaobserwowano też większe obciążanie dolnych partii ciała, zwłaszcza w pozycji pronacyjnej. U dzieci z z. r. p. o. w obu pozycjach asymetria obciążeń jest większa niż u dzieci zdrowych, a w pozycji supinacyjnej dłużej utrzymuje się tendencja do większego obciążania dolnych partii ciała.
Słowa kluczowe
zaburzenia ruchowe pochodzenia ośrodkowego, płaszczyzna podparcia
w pozycji leżącej, reakcje ułożenia wg Vojty

Jakość życia rodziny dziecka z niepełnosprawnością psychoruchową w kontekście rozwiązywania codziennych problemów

Krzysztof Czupryna, Olga Nowotny-Czupryna, Joanna Szymańska, Renata Szczepaniak

K. Czupryna, O. Nowotny-Czupryna, J. Szymańska, R. Szczepaniak – Quality of life of the family of a child with psychomotor disability in the context of solving everyday problems. Fizjoterapia Polska 2019; 19(3); 54-61

Streszczenie
Istnieje silny związek między rodzajem i stopniem zaawansowania choroby/niepełnosprawności, efektami leczenia i/lub usprawniania a jakością życia. W przypadku dziecka niepełnosprawnego zależność taka obejmuje również członków jego rodziny. Miernikiem obniżonej jakości życia rodziny są ograniczenia jej udziału w życiu społecznym, oceniane w zakresie 6 sfer, tj.: komunikacja, relacje interpersonalne dziecka, mobilność, samoobsługa, życie domowe i życie społeczne. Celem pracy jest prezentacja codziennych problemów z zakresu powyższych sfer rodziny z dzieckiem niepełnosprawnym w powiązaniu z koniecznością nabywania nowych kompetencji przez jej członków.

Słowa kluczowe:
jakość życia, niepełnosprawność, ograniczenia udziału rodziny w życiu społecznym

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2