Wpływ terapii laserem niskiej mocy w porównaniu z ultradźwiękami pulsacyjnymi na zespół cieśni nadgarstka po porodzie

Mai M. Abd Elmonem, Afaf M. Botla, Amr A. Abd Elrahman, Manal A. El-Shafei

Mai M. Abd Elmonem, Afaf M. Botla, Amr A. Abd Elrahman, Manal A. El-Shafei – Effect of low level laser therapy versus pulsed ultrasound on postpartum carpal tunnel syndrome –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 131-140

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8A1B

Streszczenie
Tło. Zespół cieśni nadgarstka (CTS) jest znaczącym problemem zdrowotnym, który może ograniczać aktywność i zdolności kobiet w okresie połogu zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym. Cel. Porównanie skuteczności terapii laserem niskiej mocy (LLLT) i ultradźwięków pulsacyjnych (US) w łagodzeniu objawów CTS po porodzie. Metody. Czterdzieści osiem kobiet z łagodnym do umiarkowanego CTS zostało podzielonych na trzy grupy. Oprócz ćwiczeń nadgarstka, grupa (A) (n = 16) otrzymała terapię laserem niskiej mocy, grupa (B) (n = 16) otrzymała ultradźwięki pulsacyjne, a grupa (C) (n = 16) wykonywała tylko ćwiczenia nadgarstka. Dla wszystkich grup, zabiegi były aplikowane na dotkniętą rękę, trzy sesje tygodniowo przez cztery tygodnie. Wszystkie kobiety po porodzie były oceniane przed i po terapii za pomocą wizualnej skali analogowej (VAS) dla intensywności bólu, Kwestionariusza Bostońskiego na CTS (BCTS) dla diagnozy objawów CTS, elektromiografii dla pomiaru prędkości przewodzenia motorycznego (MCV) i czuciowego (SCV), motorycznego opóźnienia dystalnego (MDL) oraz szczytowego opóźnienia czuciowego (SPL), oraz dynamometru chwytu ręki dla oceny siły chwytu ręki. Wyniki. Wszystkie zmierzone parametry wykazały znaczącą poprawę we wszystkich trzech grupach po terapii w porównaniu do stanu przed terapią. Porównanie międzygrupowe wykazało wysoce znaczący spadek wartości VAS, BCTS i SPL oraz znaczący wzrost SCV i siły chwytu ręki między grupami A i C na korzyść grupy A oraz między grupami B i C na korzyść grupy B, podczas gdy znaczące zmiany w MDL i MCV zaobserwowano tylko między grupami A i C na korzyść grupy A (p < 0,05), bez znaczących różnic we wszystkich mierzonych parametrach między grupami A i B (P > 0,05). Wnioski. Zarówno terapia laserem niskiej mocy, jak i ultradźwięki pulsacyjne są skutecznymi metodami, które mogą być stosowane jako efektywna terapia zachowawcza w łagodzeniu objawów CTS po porodzie.
Słowa kluczowe
terapia laserem niskiej mocy, ultradźwięki pulsacyjne, zespół cieśni nadgarstka, okres połogu
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zapobieganie bliznom przy użyciu terapii laserowej niskiego poziomu stosowanej na ranę

Eman M. Othman, Amr A. Elgrahi, Mohammad H. Ahmad, Rokaia A. Toson


Eman M. Othman, Amr A. Elgrahi, Mohammad H. Ahmad, Rokaia A. Toson – Scar prevention by low level laser therapy on surgical wound post hand flexor tendon repair. Fizjoterapia Polska 2022; 22(5); 40-47

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A8mY

Streszczenie

Cel. Ocena wpływu wcześnie wprowadzonej terapii laserowej niskiego poziomu (LLLT) na tworzenie się blizny po ranie pooperacyjnej i zakres ruchu (ROM) stawów międzypaliczkowych (IP) po chirurgicznej naprawie uszkodzenia ścięgna zginacza ręki.
Materiał i metody. Trzydziestu pacjentów płci męskiej w wieku od 20 do 40 lat, którzy przeszli jednostronną naprawę ścięgna zginacza ręki w strefie 2, przydzielono losowo do dwóch równych grup po 15 pacjentów w każdej. Grupa (A) (grupa terapii laserowej) była poddawana terapii LLLT oprócz pooperacyjnej opieki medycznej, podczas gdy grupa (B) (grupa kontrolna) otrzymała tylko pooperacyjną opiekę medyczną. Rezultaty dotyczyły głównie koloru, pigmentacji, elastyczności i wysokości blizn, które zostały zmierzone za pomocą skali Vancouver Scar Scale (VSS). Ponadto, obliczono Total Active Motion (TAM) dłoni, gdzie pomiarów dokonano za pomocą goniometru ręcznego. Oceny dokonano po 4 tygodniach i 12 tygodniach po operacji.
Wyniki. Porównując wyniki po 12 tygodniach i po 4 tygodniach zaobserwowano, że w obu grupach nastąpił znaczny spadek na skali VSS i znaczny wzrost w zakresie (TAM) (p < 0,001). W porównaniu z grupą kontrolną po 4 i 12 tygodniach, grupa, u której zastosowano terapię laserową miała znacznie lepsze wyniki na skali VSS i znacząco wyższy TAM (p < 0,01)
Wniosek. Wczesne zastosowanie terapii LLLT po chirurgicznej naprawie ścięgna zginacza poprawia TAM i minimalizuje powstawanie blizn.

Słowa kluczowe:
naprawa ścięgien zginaczy, terapia laserowa niskiego poziomu, profilaktyka blizn, strefa 2, rana pooperacyjna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ laseroterapii niskiego poziomu i stymulacji elektrycznej na regenerację nerwu twarzowego u pacjentów z porażeniem Bella: randomizowane badanie kontrolowane

Ahmed Mohammed Fouad Shoman, Ashraf Hassan Saleh, Ahmed Mohamed Abdelhalim, Ahmed Nazmy Kassab


Ahmed Mohammed Fouad Shoman, Ashraf Hassan Saleh, Ahmed Mohamed Abdelhalim, Ahmed Nazmy Kassab – Effect of low level laser versus electrical stimulation on facial nerve regeneration in patients with Bell’s palsy: a randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2022; 22(3); 16-23

Streszczenie

Cel. Niniejsze badanie przeprowadzono w celu porównania wpływu laseroterapii niskiego poziomu i stymulacji elektrycznej na porażenie Bella. Metody. Randomizowane kontrolowane badanie przeprowadzono na 45 pacjentach obu płci z porażeniem Bella; ich wiek wahał się od 18 do 45 lat. Pacjenci zostali losowo podzieleni na trzy równe grupy. Wszystkie grupy (A, B i C) zostały poddane leczeniu. Dodatkowo grupa (A) (laseroterapia niskiego poziomu) była poddawana laseroterapii niskiego poziomu, dwie sesje/tydzień przez 6 tygodni, natomiast grupa (B) (grupa ES) była poddawana stymulacji elektrycznej przez ten sam czas, a grupa (C) (kontrolna) była poddawana leczeniu tradycyjnemu, które obejmowało masaż i ćwiczenia twarzy. Najważniejszym skutkiem przeprowadzanego badania był stopień regeneracji nerwu twarzowego oceniany na podstawie obecności ostrych fal nerwu twarzowego widocznych w badaniu elektromiograficznym, natomiast drugorzędnymi skutkami były funkcje motoryczne twarzy oceniane w skali House-Brackmanna oraz jakość życia mierzona wskaźnikiem niepełnosprawności twarzy. Wyniki zostały ocenione przed i po 6 tygodniach leczenia. Wyniki. Wystąpiła statystycznie istotna różnica (P=0,0001) między trzema grupami w zakresie wskaźnika niepełnosprawności twarzy i wyniku House-Brackmann na korzyść grupy poddawanej laseroterapii. Wniosek. Laseroterapia niskiego poziomu jest skuteczniejsza niż stymulacja elektryczna i leczenie tradycyjne w osiąganiu powrotu do zdrowia u pacjentów z porażeniem Bella.

Słowa kluczowe:
porażenie nerwu twarzowego, laseroterapia niskiego poziomu, elektrostymulacja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Badanie porównawcze skuteczności fonoforezy i laseroterapii niskopoziomowej na mięśniowo-powięziowych punktach spustowych górnych włókien mięśnia czworobocznego

Ahmed Mahmoud Mohamed, Rania Reda Mohamed, Noha Gohdan Hussein, Mona Ebrahim Morsy


Ahmed Mahmoud Mohamed, Rania Reda Mohamed, Noha Gohdan Hussein, Mona Ebrahim Morsy – Comparative study of the effectiveness of phonophoresis and low-level laser therapy on myofascial trigger points of upper fibers of the trapezius muscle. Fizjoterapia Polska 2022; 22(1); 214-221

Streszczenie
Wprowadzenie. Mięśniowo-powięziowe punkty spustowe i nadwrażliwe, napięte pasma w obrębie mięśni mogą być bardzo niepokojącym stanem. Wiąże się to z miejscowymi skurczami mięśni, zaciśniętymi stawami i ograniczonym zakresem ruchu. Cel. Celem badania było zbadanie skuteczności fonoforezy i laseroterapii niskopoziomowej na punkty spustowe górnych włókien mięśnia czworobocznego. Metody. Było to randomizowane badanie kontrolowane, które przeprowadzono na czterdziestu pięciu pacjentach obu płci, w wieku od 20 do 40 lat, z mięśniowo-powięziowymi punktami spustowymi w górnym odcinku mięśnia czworobocznego, wybranych z ośrodka fizjoterapii El-Ahram w Gizie i losowo przydzielonych do trzech grup. Wszystkie grupy oprócz laseroterapii niskopoziomowej (grupa A), fonoforezy (grupa B) oraz skojarzonego leczenia laserem niskopoziomowym i fonoforezy (grupa C) były poddawane tradycyjnemu leczeniu. Zakres ruchu w odcinku szyjnym mierzono za pomocą aparatu ruchu szyjnego, a natężenie bólu algometrem ciśnieniowym przed i po 12 sesjach. Wyniki. We wszystkich grupach zaobserwowano znaczny wzrost zakresu ruchu w odcinku szyjnym (P = 0,0001) oraz znaczne zmniejszenie bólu po leczeniu. Zaobserwowano poprawę poziomu bólu i zakresu ruchu zginania w lewo na korzyść grupy (C) w porównaniu do grupy (A) i (B). Wniosek. Zgodnie z obserwacjami, zarówno laseroterapia niskopoziomowa, jak i fonoforeza są pomocne w zwiększaniu zakresu ruchu w odcinku szyjnym i zmniejszaniu intensywności bólu mięśniowo-powięziowego, przy czym terapia skojarzona jest skuteczniejsza w zmniejszaniu bólu i poprawie zginania po lewej stronie.
Słowa kluczowe
laseroterapia niskopoziomowa, fonoforeza, zespoły bólowe mięśniowo-powięziowe
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność laseroterapii niskopoziomowej i ćwiczeń stabilizacji miednicy w leczeniu poporodowego bólu obręczy miedniczej

Saad Shehata, Amr El Noury, Adly Sabbour, Mona Morsy

Saad Shehata, Amr El Noury, Adly Sabbour, Mona Morsy – Efficacy of low-level laser therapy and pelvic stabilization exercises on postpartum pelvic girdle pain. Fizjoterapia Polska 2021; 21(2); 64-68

Streszczenie
Wprowadzenie. Poporodowy ból obręczy miedniczej (PGP) jest częstą dolegliwością kobiet na całym świecie i ma duży wpływ na zdrowie i funkcjonowanie, ponieważ obniża jakość życia. PGP zaczyna się zwykle w 17–19 tygodniu ciąży, a szczyt przypada na 24–36 tygodni również po porodzie. Badania wykazały, że 5-27% kobiet odczuwało utrzymujący się ból 1–3 miesiące po porodzie.
Metody. Dziewięćdziesiąt kobiet po porodzie zostało losowo podzielonych na trzy grupy, Grupa (A): obejmuje 30 kobiet leczonych ćwiczeniami stabilizującymi miednicę. Grupa (B): obejmuje 30 kobiet leczonych wyłącznie laseroterapią niskopoziomową i grupa (C): obejmuje 30 kobiet leczonych ćwiczeniami stabilizującymi miednicę i laseroterapią niskopoziomową; wszystkie grupy wzięły udział w dwunastu sesjach w okresie sześciu tygodni, dwie sesje na tydzień. W badaniu zastosowano wizualną skalę analogową, zmierzono poziom kortyzolu w surowicy, wykorzystano kwestionariusz dotyczący obręczy miedniczej, test Fabera i test P4 i porównano wyniki na początku i 6 tygodni po leczeniu w trzech grupach.
Wyniki. We wszystkich grupach zaobserwowano znaczącą poprawę, od wyników testów wstępnych do testów końcowych w obu miarach wyniku: VAS, PGQ, poziomu kortyzolu, teście Fabera i teście P4 p = 0001. Dane te potwierdzają ustalenia, że gdy pacjentki nie są w stanie ćwiczyć, laseroterapia niskopoziomowa jest odpowiednią alternatywa dla zmniejszenia bólu i poprawy codziennego funkcjonowania kobiet cierpiących z powodu poporodowego bólu obręczy miedniczej.
Wniosek. Nasze wyniki wykazały, że terapia laserowa połączona z ćwiczeniami stabilizującymi miednicę jest skuteczna w łagodzeniu poporodowego bólu obręczy miedniczej, zmniejszaniu stresu, zmniejszaniu niepełnosprawności i poprawie codziennej aktywności.
Słowa kluczowe:
ból obręczy miedniczej, niskopoziomowa laseroterapia, ćwiczenia stabilizujące
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie efektów laseroterapii niskopoziomowej i terapii ultradźwiękowej po złamaniu dalszego końca kości promieniowej

Ola Ahmed Kamal Ahmed, Osama Fekry Ahmed Al Balah, Awny Fouad Rahmy, Hassan Hamdy Noaman

Ola Ahmed Kamal Ahmed, Osama Fekry Ahmed Al Balah, Awny Fouad Rahmy, Hassan Hamdy Noaman – Comparing the Effect of Low-Level Laser Therapy Versus Therapeutic Ultrasound After Distal End of Radius Fracture. Fizjoterapia Polska 2021; 21(2); 42-46

Streszczenie
Informacje wprowadzające. Najczęstszym miejscem złamania kończyny górnej jest dalszy koniec kości promieniowej; powoduje ono problemy funkcjonalne i może powodować pewne komplikacje powodujące niepełnosprawność. Cel. Celem pracy było zbadanie wpływu laseroterapii niskopoziomowej w porównaniu z terapią ultradźwiękową po zespoleniu dalszego końca kości promieniowej. Metoda. Czterdziestu pacjentów przydzielono losowo do dwóch grup (Grupa A i Grupa B) w wieku od 18 do 45 lat. Grupa A składała się z piętnastu pacjentek i pięciu mężczyzn, i była poddawana laseroterapii niskopoziomowej; grupa B składała się z piętnastu pacjentek i pięciu pacjentów, i była poddawana terapii ultradźwiękowej 3 razy w tygodniu przez 4 tygodnie. Pacjenci byli oceniani przed i po leczeniu pod kątem funkcji stawu nadgarstkowego, siły chwytu i zakresu ruchu stawu nadgarstkowego. Wyniki. Porównując pacjentów z grupy (A), poddawanych laseroterapii, i pacjentów z grupy B, poddawanych terapii ultradźwiękowej, zaobserwowaliśmy kliniczną różnicę, ale była ona statystycznie istotna tylko na korzyść pacjentów z grupy (A) pod względem wyprostu nadgarstka, odchylenia promieniowego i odchylenia łokciowego, jednak nie była istotna statystycznie na korzyść pacjentów z grupy (A) w zakresie zgięcia nadgarstka. W przypadku pacjentów z grupy (A) również nie zaobserwowano istotności statystycznej w ocenie propriocepcji nadgarstka przy zgięciu i wyproście pod kątem 20°. Wniosek. Można stwierdzić, że zarówno laseroterapia niskopoziomowa, jak i terapia ultradźwiękowa po zespoleniu dalszego końca kości promieniowej poprawiły zakres ruchu nadgarstka i propriocepcję. Obie osiągnęły podobne stopnie poprawy, jednak laseroterapia niskopoziomowa przyniosła większą poprawę niż terapia ultradźwiękowa w kwestii zakresu ruchu nadgarstka pod względem wyprostu, odchylenia promieniowego i odchylenia łokciowego.
Słowa kluczowe:
złamanie dalszego końca kości promieniowej, laseroterapia niskopoziomowa, terapia ultradźwiękowa
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Effects of low level laser therapy and median nerve mobilization after carpal tunnel release: A randomized controlled trial

Moussa A. Sharaf, Mona S. Faggal, Marwa S. Saleh, Nagwa I. Rehab

Moussa A. Sharaf, Mona S. Faggal, Marwa S. Saleh, Nagwa I. Rehab – Effects of low level laser therapy and median nerve mobilization after carpal tunnel release: A randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(5); 128-134

Streszczenie

Background. Although various rehabilitation methods have been used to enable patients to return to their normal activities after carpal tunnel release (CTR) such as low level laser therapy (LLLT) and median nerve mobilization, up till now, there is no evidence for the comparison of effects of these two techniques in patients with CTR. Purpose. To investigate and compare the effectiveness of LLLT and median nerve mobilization after CTR on the electrophysiological parameters of median nerve, pain, hand grip and pinch strength. Methods. Forty-five patients of both sexes with unilateral CTR participated in the study. They were randomly assigned into three equal groups. Group I received LLLT and group II received median nerve mobilization three sessions per week for five successive weeks. Group III was the control group. Electrophysiological parameters of the median nerve, visual analogue scale (VAS), hand grip and pinch strength were assessed pre, post-treatment and after three months (follow-up). Results. There was no significant difference between GI and GII in all variables at post-treatment and follow-up. However, there was significant difference in all variables at post-treatment in GI and GII as compared to GIII. At follow-up for all variables, there was no significant difference between GI and GIII (except for pain) with significant difference between GII and GIII. Conclusion. Both of neural mobilization and LLLT lead to better improvement in the electrophysiological parameters of the median nerve, pain and hand function after CTR (in favor of neural mobilization group). Also, median nerve mobilization is more effective on improving hand function than LLLT at follow-up.

Słowa kluczowe:
Carpal tunnel release, low level laser therapy, median nerve mobilization, electrophysiological parameters, hand grip, pinch strength
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ Lasera 632 nm He-Ne na Bakterie Gram-dodatnie w oparzeniach drugiego stopnia u dzieci. Prospektywne, kontrolowane badanie losowe z podwójnie ślepą próbą

Nisreen Afify Abd El Rasheed, Maya Galal Aly, Rehab Hamid Sedik, Dalia Mohammed Mosaad, Ayman Noaman Elhenawy, Shaimaa Abd El-Hamid Abase, Hamada Ahmed Hamada

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG078683

Nisreen Afify Abd El Rasheed, Maya Galal Aly, Rehab Hamid Sedik, Dalia Mohammed Mosaad, Ayman Noaman Elhenawy, Shaimaa Abd El-Hamid Abase, Hamada Ahmed Hamada – Effect of 632 nm He-Ne Laser on Gram-Positive Bacteria in Deep Partial Thickness Pediatric Burn: A Prospective Double-Blind Randomized Controlled Trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(1); 124-128

Streszczenie
Informacje ogólne. Oparzenia są jednym z najczęstszych urazów u dzieci, a bakterie Gram-dodatnie są głównymi patogenami odpowiedzialnymi za infekcje ran, które są główną przyczyną zachorowalności, a czasem śmiertelności u dzieci z poparzeniami. Laser niskopoziomowy to nowa opcja leczenia, która jest coraz częściej stosowana w celu wspomagania gojenia się ran. Cel. Zbadanie wpływu lasera He-Ne na bakterie Gram-dodatnie i czas gojenia oparzeń drugiego stopnia u dzieci. Metody. W badaniu wzięło udział 30 dzieci obojga płci w wieku od 2 do 9 lat z oparzeniem kończyny górnej 2 stopnia zakażonych bakteriami Gram-dodatnimi. Zostali losowo przydzieleni do dwóch równych grup; grupa kontrolna (grupa A) systematycznie przyjmowała antybiotyk i była poddawana naświetlaniu lasera placebo przez 10 minut; grupa badana (grupa B) była poddawana naświetlaniu lasera 632 nm, 6 J/cm2 przy zastosowaniu techniki skanowania przez 10 minut; rany wszystkich pacjentów były regularnie opatrywane. Protokół badania realizowano raz dziennie, 3 razy w tygodniu przez miesiąc. Obie grupy poddano ocenie przed i po leczeniu pod kątem posiewu z rany oraz czasu gojenia. Wyniki. Po miesiącu posiew z rany był ujemny w przypadku wszystkich dzieci w obu grupach. Czas gojenia był znacznie krótszy w przypadku grupy poddawanej naświetlaniu laserem (14 ± 5 dni) niż w przypadku grupy kontrolnej (27 ± 17 dni). Wniosek. Laser He-Ne jest skuteczną metodą leczenia oparzeń drugiego stopnia u dzieci, ponieważ ma działanie bakteriobójcze na bakterie Gram-dodatnie i znacznie przyspiesza gojenie się ran.

Słowa kluczowe:
oparzenie u dzieci, laseroterapia niskopoziomowa, bakterie dodatnie

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Effect of Low-Level Laser Therapy on Morphological Changes of Median Nerve after Surgical Decompression of Carpal Tunnel Syndrome: Randomized Controlled Trail

El-Sayed Hassan Abo-Steit, Ahmed El-Kharbotly, Mohamed Mostafa Adawy, Ashraf Hassan Mohammed, Enas Mostafa Mohamed

El-Sayed Hassan Abo-Steit, Ahmed El-Kharbotly, Mohamed Mostafa Adawy, Ashraf Hassan Mohammed, Enas Mostafa Mohamed – Effect of Low-Level Laser Therapy on Morphological Changes of Median Nerve after Surgical Decompression of Carpal Tunnel Syndrome: Randomized Controlled Trail. Fizjoterapia Polska 2019; 19(2); 18-22

Streszczenie
Background. The effect of Low Level (LLLT) Laser on median nerve morphology after carpal tunnel release (CTR) had been not investigated yet.
Objectives. To investigate the effect of LLLT on morphological changes of the median nerve after surgical decompression of Carpal Tunnel Syndrome. Design. A prospective, randomized, pre–post-test, controlled trial. Setting. outpatient clinic of Banha University Hospital – Egypt. The study was conducted between June 2017 and Feb 2018. Participants. Thirty patients with residual pain after 3 months from CTR randomly divided into two equal groups. Interventions. group (A) received a program of gallium-aluminium-arsenide Laser, 850 nm, 100 mW, continuous operation area of 0.07 cm2, fluency of irradiation of 3 J/cm2, exposure of 30 seconds per point, six points of irradiation on the carpal tunnel two sessions per week over six week’s period in addition to medical treatment, while group (B) received medical treatment alone.
Main Outcome Measure. Visual Analogue Scale (VAS), Sensory Distal Latency (SDL), median nerve Cross Sectional Area (CSA).
Results. There was a statistically significant reduction in VAS score, and improvement of SDL, CSA and ΔCSA in laser group compared with control group (p < 0.05). Conclusion. Low level therapy was yield more improvement for persistent or recurrent symptoms after CTR.

Słowa kluczowe:
Carpal Tunnel Syndrome, low level laser therapy, Cross Sectional Area

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim