Konsekwencje posturalne zaburzeń napięcia mięśniowego u dzieci z hemiparezą

Andrzej Szopa, Małgorzata Domagalska, Krzysztof Czupryna, Maciej Płaszewski

Andrzej Szopa, Małgorzata Domagalska, Krzysztof Czupryna, Maciej Płaszewski – Postural consequences of muscle tone disorders in children with cerebral palsy (hemiparesis). Fizjoterapia Polska 2007; 7(3); 241-249

Streszczenie
Wstęp. W spontanicznym rozwoju dzieci z porażeniem mózgowym (m. p. dz.) mamy do czynienia z samoistnym wyrównywaniem zaburzeń napięcia mięśniowego, co prowadzi do rozwoju nieprawidłowych wzorców postawnych i ruchowych. Celem podjętych badań było rozpoznanie i zdefiniowanie niektórych kompensacyjnych wzorców posturalnych u dzieci z m. p. dz. Materiał i metody. Badaniami objęto 18 dzieci z rozwiniętym niedowładem połowiczym, w wieku 5-14 lat. Przeprowadzono zobiektywizowane pomiary wzorców postawy podczas samodzielnego utrzymywania kolejnych pozycji — stojącej obunóż i jednonóż, klęku prostego i jednonóż oraz pozycji siedzącej. Fotogrametrycznie oceniano przestrzenny układ ciała, a jednocześnie przy użyciu platformy barorezystywnej, oceniano rozkład sił nacisku na płaszczyźnie podparcia. Wyniki. W dwunożnej pozycji stojącej u badanych zaobserwowano dwojakiego rodzaju wzorce posturalne — wzorzec prograwitacyjny oraz antygrawitacyjny. U wszystkich badanych z wzorcem prograwitacyjnym zaobserwowano boczne skrzywienia kręgosłupa w odcinku piersiowo-lędźwiowym. Ich wartości kątowe były zdecydowanie większe niż analogiczne w grupie niedowładów antygrawitacyjnych. W pozycjach jednonożnych układ powyższych parametrów pozostawał taki sam, podczas gdy w pozycji siedzącej u dzieci z wzorcem prograwitacyjnym zmienił się wzajemny układ linii barków i miednicy na równoległy. Wśród badanych z wzorcem anty-grawitacyjnym doszło do przeciążenie strony przeciwnej niż w pozycji stojącej. Wnioski. 1. Wzorce posturalne u dzieci z niedowładem połowiczym są stereotypowe i różnią się pomiędzy sobą w zależności od anty- lub prograwitacyjnego charakteru niedowładu. 2. Ich rozwój jest przewidywalny i można nim sterować w procesie usprawniania.
Słowa kluczowe
mózgowe porażenie dziecięce, kompensacyjny mechanizm antygrawitacyjny, wzorce postawy

Zróżnicowanie napięcia bioelektrycznego prostowników tułowia podczas obciążania symetrycznymi momentami sił ciężkości u dzieci ze skoliozami idiopatycznymi

Wiesław Chwała, Marianna Białek, Maciej Płaszewski

Wiesław Chwała, Marianna Białek, Maciej Płaszewski – Variation in bioelectric activity of trunk extensors during loading with symmetric gravity torques in children with idiopathic scoliosis. Fizjoterapia Polska 2008; 8(4); 393-400

Streszczenie
Wstęp. Istnieją sprzeczne doniesienia na temat profilu aktywności bioelektrycznej mięśni prostowników tułowia podczas ich obciążania symetrycznymi momentami sił ciężkości u osób z idiopatycznym bocznym skrzywieniem kręgosłupa, co stanowi istotny problem wykorzystania tych informacji w terapii skolioz. Celem opracowania jest identyfikacja profilu aktywności bioelektrycznej mięśni prostowników tułowia podczas statycznego napięcia wynikającego z symetrycznego obciążenia ich ciężarem własnego ciała u osób ze skoliozami idiopatycznymi jedno i dwułukowymi o zróżnicowanym kącie skrzywienia kręgosłupa wg Cobb’a. Materiał i metody. Pomiaru czynności biopotencjałów dokonano w grupie 192 osób w wieku 10-16 lat, o kącie skrzywienia 12-62 wg Cobb’a. Badaniu poddano 59 osób ze skoliozą dwułukową i 133 osoby ze skoliozą jednołukową w odcinku piersiowym. Wyniki. W grupie skolioz jednołukowych biopotencjały po stronie dominującej i niedominującej w obu ćwiczeniach różniły się istotnie na poziomie (p<0,001). Różnice wzorca napinania mięśni w skoliozach dwułukowych, na poziomie pierwotnego skrzywienia okazały się znamienne podczas wykonywania obu ćwiczeń (p<0,001). Różnice wzorców napinania mięśni na poziomie skrzywienia wtórnego nie różniły się znamiennie (p<0,05). Wnioski. W badaniach odnotowano istotne różnice we wzorcach pracy analizowanych mięśni w skoliozach jedno i dwułukowych. Schemat asymetrii pracy mięśni nie jest bezpośrednio związany w badanych grupach z wielkością ani poziomem skrzywienia (zależność nieznacząca p<0,05).
Słowa kluczowe
elektromiografia, skolioza, prostowniki tułowia

Postrzeganie zawodu fizjoterapeuty przez studentów I roku studiów I stopnia polskich uczelni o różnych profilach kształcenia

Joanna Gotlib, Dariusz Białoszewski, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Aleksandra Bauer, Wojciech Kułak, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Maciej Płaszewski, Janusz Sierdziński

Joanna Gotlib, Dariusz Białoszewski, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Aleksandra Bauer, Wojciech Kułak, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Maciej Płaszewski, Janusz Sierdziński – Perception of the physiotherapist profession by first-year students of Polish universities of various educational orientations. Fizjoterapia Polska 2009; 9(2); 109-121

Streszczenie
Wstęp. Kształcenie na kierunku fizjoterapia odbywa się obecnie w Polsce w uczelniach o różnych profilach kształcenia: uczelniach medycznych, wyższych szkołach wychowania fizycznego oraz szkołach wyższych o innych profilach kształcenia. Celem pracy było porównanie sposobu postrzegania zawodu fizjoterapeuty przez studentów o różnych profilach kształcenia. Materiał i metody. Badaniami objęto 1145 studentów l-roku studiów l-stopnia z jedenastu polskich uczelni, kształcących fizjoterapeutów. W pracy zastosowano metodę sondażu diagnostycznego – kwestionariusz ankiety który składał się z 3 części. Zastosowano test Kruskala-Wallisa, test mediany oraz test Chi-kwadrat (p<0.05). Wyniki. Większość studentów twierdziła, że status zawodu fizjoterapeuty jest niższy od statusu zawodowego lekarza (ponad 52%), lecz wyższy od statusu zawodowego pielęgniarki (ponad 70%). Ponad 92% studentów uważała, że współpraca fizjoterapeuty z lekarzem powinna opierać się na zasadach partnerstwa (p=NS). Ponad 70% studentów twierdziła również, że zawód fizjoterapeuty związany jest bardziej z medycyną niż z wychowaniem fizycznym. Wnioski. 1. W badanej grupie profil uczelni kształcącej studentów nie miał wpływu na postrzeganie wybranego zawodu przez studentów I roku – większość badanych postrzegała zawód fizjoterapeuty jako zawód medyczny. 2. W świetle wyników prezentowanych w światowych publikacjach należałoby przeprowadzić również w Polsce badania dotyczące opinii studentów na temat miejsca fizjoterapeuty w zespole leczącym, uwzględniając poza lekarzem i pielęgniarką, również pozostałych członków tego zespołu: dietetyka, psychologa i doradcę zawodowego.
Słowa kluczowe
edukacja medyczna, fizjoterapia, profil uczelni, postrzeganie zawodu

Czynniki decydujące o wyborze studiów i wiedza dotycząca możliwości podejmowania pracy w zawodzie fizjoterapeuty wśród studentów różnych typów polskich uczelni

Joanna Gotlib, Dariusz Białoszewski, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Aleksandra Bauer, Wojciech Kułak, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Maciej Płaszewski, Janusz Sierdziński

Tomasz Wolny, Edward Saulicz, Rafał Gnat, Mirosław Kokosz, Michał Kuszewski, Andrzej Myśliwiec – Motivations for studying physiotherapy and familiarity with employment situation among physiotherapy students at variously oriented university-level schools in Poland. Fizjoterapia Polska 2009; 9(3); 232-244

Streszczenie
Wstęp. Studia na kierunku fizjoterapia cieszą się ogromną popularnością w Polsce i w innych krajach Unii Europejskiej. Celem pracy była analiza czynników motywujących do wyboru studiów oraz ocena wiedzy studentów nt. możliwości podejmowania pracy w Polsce i w innych krajach Unii Europejskiej. Materiał i metody. Badaniami objęto studentów I roku z jedenastu uczelni. Do analizy statystycznej zakwalifikowano 954 ankiety – 211 z uczelni medycznych, 118 – sportowych oraz 625 z uczelni o innym profilu kształcenia. Badania przeprowadzono za pomocą samodzielnie skonstruowanego, anonimowego kwestionariusza, a udział w badaniach był dobrowolny. Do analizy statystycznej wykorzystano testy: Kruskala-Wallisa, mediany oraz Chi-kwadrat (p<0.05). Wyniki. Większość studentów kierowała się radą osób pracujących w zawodzie fizjoterapeuty przy wyborze kierunku studiów: 62% PM, 57% PWF oraz 68% IP. Większość chciałaby rozpocząć studia II stopnia i rozpocząć pracę w zawodzie: 55% PM, 56% PWF oraz 62% IP. Większość deklarowała, że nie zna możliwości podjęcia pracy po ukończeniu studiów: 87% PM, 91% PWF, 73% IP. Czynnikiem ułatwiającym wg studentów znalezienie pracy jest opanowanie wiedzy i umiejętności: 43% PM, 42% PWF oraz 45% IP. Wnioski. 1. W badanej grupie wybór kierunku studiów opierany był o stereotypy, a nie o obiektywne informacje źródłowe. 2. Uczelnie powinny dbać o jakość kształcenia, ze względu na to, że kandydaci na studia kierują się przy wyborze kierunku studiów opinią o danej uczelni. 3. Istnieje konieczność stworzenia profesjonalnej platformy informacyjnej obejmującej zagadnienia związane z kształceniem polskich fizjoterapeutów, w której muszą się znaleźć wiarygodne informacje dotyczące warunków zatrudniania fizjoterapeutów w krajach UE i świata.
Słowa kluczowe
zatrudnienie, motywacja, Unia Europejska, fizjoterapia, profil uczelni

Analiza zmian postaw studentów fizjoterapii podczas studiów I stopnia w uczelniach o różnych profilach kształcenia wobec podejmowania zatrudnienia w wybranym zawodzie

Joanna Gotlib, Dariusz Białoszewski, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Aleksandra Bauer, Wojciech Kuła, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Maciej Płaszewski, Janusz Sierdziński, Andrzej Wall

Joanna Gotlib, Dariusz Białoszewski, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Aleksandra Bauer, Wojciech Kuła, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Maciej Płaszewski, Janusz Sierdziński, Andrzej Wall – Analysis of changes in attitudes towards starting the chosen career among physiotherapy students during their Bachelor program studies at university-level schools of differenteducational orientations. Fizjoterapia Polska 2010; 10(1); 25-36

Streszczenie
Wstęp. Kształcenie fizjoterapeutów w Polsce odbywa się w trzech typach uczelni: medycznych, sportowych oraz innych profilach. Profile kształcenia różnią się m.in.: tradycjami nauczania, jakością kadry nauczającej i różnymi sposobami spojrzenia na nauczaną dziedzinę. Celem badań była analiza postrzegania przyszłości w zawodzie fizjoterapeuty w badanej grupie pomiędzy studentami I i III roku studiów w zależności od profilu uczelni. Materiał i metody. Badaniami objęto 1145 studentów 11 uczelni. Badania zostały przeprowadzone w tej samej grupie studentów dwukrotnie: podczas I i III roku studiów. Narzędziem badawczym był dobrowolny, anonimowy, autorski kwestionariusz, zawierający łącznie 88 pytań. Do analizy (Statsoft STATISTICA 8) wykorzystano nieparametryczne testy statystyczne Chi-kwadrat (x2), Kruskala-Wallisa, kolejności par Wilcoxona (p<0.05).Wyniki. Większość studentów deklarowała częściej podczas III niż I roku, że chce podjąć studia II stopnia, istotnie mniej osób podczas III niż I roku deklarowało chęć podjęcia pracy w zawodzie. Znajomość możliwości podejmowania pracy w zawodzie istotnie wzrosła, jednakże nadal większość deklarowała że ich nie zna. Większość twierdziła, że łatwo jest znaleźć pracę w innych krajach Unii Europejskiej. Wnioski. 1. W badanej grupie studentów profil uczelni nie miał istotnego wpływu na postawy studentów wobec przyszłości zawodowej w wybranej profesji. 2. Istotne jest, żeby programy kształcenia studentów studiów I stopnia na kierunku fizjoterapia zostały uzupełnione o obiektywne informacje źródłowe dotyczące warunków, jakie musi spełniać polski fizjoterapeuta, żeby podjąć pracę w wybranym zawodzie w innych krajach unii Europejskiej.
Słowa kluczowe
studenci, postawy zawodowe, podejmowanie zatrudnienia, Unia Europejska

Analiza opinii studentów fizjoterapii na temat programów studiów oferowanych w uczelniach o różnych profilach kształcenia

Dariusz Białoszewski, Joanna Gotlib, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Andrzej Bugajski, Wojciech Kułak, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Maciej Płaszewski, Janusz Sierdziński

Dariusz Białoszewski, Joanna Gotlib, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Andrzej Bugajski, Wojciech Kułak, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Maciej Płaszewski, Janusz Sierdziński – Analysis of physiotherapy students’ opinions on curricula in university-level schools of different educational orientations. Fizjoterapia Polska 2010; 10(2); 136-148

Streszczenie
Wstęp i cel pracy: Kierunek Fizjoterapia powstał w Polsce 1997 r. i rozpoczął kształcenie w systemie dwustopniowych studiów wyższych. Obecnie w Polsce kształcenie fizjoterapeutów odbywa się w trzech typach uczelni: uczelniach medycznych (PM), wyższych uczelniach wychowania fizycznego (PWF) oraz uczelniach o profilach niezwiązanych z kształceniem medycznym ani wychowaniem fizycznym (IP). Celem pracy była analiza i porównanie opinii studentów PM, PWF i IP na temat programów studiów, które oferują wymienione uczelnie. Materiał i metody: Badaniami objęto 593 studentów III roku studiów I stopnia 10 uczelni o różnych profilach nauczania. Dobrowolne, anonimowe badania ankietowe przeprowadzono w marcu i kwietniu 2009 roku. Autorski kwestionariusz składał się z 4 części i zawierał łącznie 88 pytań. Do analizy statystycznej (STATISTICA 9.0) zastosowano test Kruskalla-Wallisa. Wyniki: Największa grupa studentów PM deklarowała, że liczba godzin zajęć praktycznych była odpowiednia, PWF i IP deklarowali, że była ona zbyt mała (p=NS). Zdaniem PM czas bezpośredniego kontaktu z pacjentem podczas zajęć klinicznych był odpowiedni, zdaniem PWF i IP (p<0,007) był on zbyt krótki. Największa liczba studentów PM, PWF i IP deklarowała, że treści kształcenia z zakresu technik specjalnych w fizjoterapii nie były wystarczające (p=NS). Wnioski: 1. Uzasadnione wydaje się być połączenie doświadczenia kształcenia klinicznego uczelni medycznych z zapleczem i kadrą specjalistów z zakresu przedmiotów zawodowych, którą dysponują uczelnie sportowe, co mogłoby wpłynąć na podniesienie jakości kształcenia fizjoterapeutów w Polsce. 2. Na obecnym poziomie badań naukowych prowadzonych w fizjoterapii ważne wydaje się również zapewnienie wysokiej jakości kształcenia w zakresie nowoczesnych metod fizjoterapeutycznych.
Słowa kluczowe
fizjoterapia, studenci, studia I stopnia, uczelnie medyczne, uczelnie sportowe
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Czynniki motywujące do wyboru studiów oraz znajomość realiów zatrudnienia w zawodzie – różnice w opinii kobiet i mężczyzn rozpoczynających studia na kierunku fizjoterapia w polskich uczelniach

Katarzyna Barczyk, Joanna Gotlib, Aleksandra Bauer, Dariusz Białoszewski, Piotr Majcher, Maciej Płaszewski, Anna Cabak, Olga Nowotny-Czupryna, Wojciech Kułak, Janusz Sierdziński

Katarzyna Barczyk, Joanna Gotlib, Aleksandra Bauer, Dariusz Białoszewski, Piotr Majcher, Maciej Płaszewski, Anna Cabak, Olga Nowotny-Czupryna, Wojciech Kułak, Janusz Sierdziński – Motivations for studying physiotherapy and familiarity with employment situation – differences between female and male students of physiotherapy at university-level schools in Poland. Fizjoterapia Polska 2010; 10(4); 307-316

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była analiza i porównanie czynników motywujących kobiety i mężczyzn do wyboru studiów na kierunku fizjoterapia oraz znajomości realiów zatrudnienia w zawodzie fizjoterapeuty w tych środowiskach.
Materiał i metody. W pracy zastosowano metodę sondażu diagnostycznego (anonimowy i dobrowolnie wypełniany kwestionariusz). Grupę badaną stanowili studenci I roku studiów I stopnia reprezentujący 11 polskich uczelni. Do analizy statystycznej uzyskanych wyników zakwalifikowano 954 ankiet. Badania zostały przeprowadzone w październiku i listopadzie 2006 roku, na początku I semestru kształcenia. Zastosowano test U Manna-Whitneya (p<0.05).
Wyniki. Zainteresowania były jedynym czynnikiem różniącym kobiety i mężczyzn, który wpływał na decyzję o podjęciu studiów na kierunku fizjoterapia. Kobiety istotnie częściej deklarowały, że studia na fizjoterapii są ich wymarzonym „od zawsze” kierunkiem studiów. Zdecydowana większość studentów twierdziła, że nie zna możliwości podjęcia pracy w zawodzie. Zdecydowana większość badanych studentów twierdziła, że łatwo jest znaleźć zatrudnienie w wybranym zawodzie w innych, poza Polską, krajach Unii Europejskiej, kobiety twierdziły tak, istotnie (p<0.05) częściej niż mężczyźni.
Wniosek. Mężczyźni i kobiety, rozpoczynający studia na kierunku fizjoterapia prezentują podobne oczekiwania wobec wybranego zawodu oraz motywacji do jego podjęcia bez względu na obszar kulturowy, z którego pochodzą oraz tradycyjną pozycję fizjoterapeuty w zespole medycznym w różnych państwach.
Słowa kluczowe
różnice płci, fizjoterapia, kształcenie, zawody, postrzeganie, studenci