Ocena wyników leczenia złamań żuchwy na podstawie autorskiego programu postępowania fizjoterapeutycznego – doniesienia wstępne

Artur Wróbel-Roztropiński, Karolina Roztropińska-Pych, Hubert Roztropiński, Magdalena Józefowicz-Korczyńska, Bogna Zielińska-Kaźmierska

Artur Wróbel-Roztropiński, Karolina Roztropińska-Pych, Hubert Roztropiński, Magdalena Józefowicz-Korczyńska, Bogna Zielińska-Kaźmierska – Evaluation of the results of treatment of mandibular fractures on the basis of an original physiotherapeutic treatment program – preliminary reports. Fizjoterapia Polska 2021; 21(2); 122-137

Streszczenie
Wprowadzenie. XXI wiek charakteryzuje się dynamicznym rozwojem motoryzacji i innych dziedzin przemysłu. Wraz z nimi wzrasta tempo naszego życia, co skutkuje zwiększoną urazowością ze względu na pośpiech i wypadki komunikacyjne. Młodzi ludzie, szukając atrakcji, często wdają się w konflikty albo ryzykują, aby zaimponować rówieśnikom. W wyniku tego traumatologia rozrasta się w obszerną gałąź medycyny, a złamania w obrębie żuchwy stanowią coraz większy procent urazów. Cel. Celem pracy była ocena przydatności zastosowania fizjoterapii u pacjentów po leczeniu ortopedycznym i ortopedyczno-chirurgicznym złamań żuchwy w szybszym powrocie funkcji narządu żucia oraz wprowadzenie fizjoterapii jako standardu w leczeniu chorych po złamaniach żuchwy. Materiał i metody. Badaniem objęto 20-osobową grupę pacjentów w przedziale wiekowym 18–60 lat, którzy w wyniku urazu doznali złamania w obrębie żuchwy. Chorzy byli diagnozowani i leczeni w Oddziale Klinicznym Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej i Onkologicznej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego nr 1 im. Norberta Barlickiego w Łodzi. Wyniki. Uzyskane wyniki wykazały znaczące różnice między pacjentami poddanymi fizjoterapii po leczeniu złamania żuchwy a tymi, którzy nie wyrazili chęci na uczestniczenie w niej. Wnioski. Pozwoliło to na wyciągnięcie wniosków, iż problemy pacjentów po unieruchomieniu na skutek złamania żuchwy są znaczące i powinny stanowić punkt wyjścia dla opracowania odpowiedniego algorytmu postępowania fizjoterapeutycznego dla tych chorych. Wskazane byłoby także rozpropagowanie fizjoterapii jako standardu leczenia w takich przypadkach.
Słowa kluczowe:
rehabilitacja, fizjoterapia, złamanie żuchwy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena poziomu wydolności fizycznej u licealistów klas I i II

Marek Woszczak, Katarzyna Bogacz, Marcin Szczepanik, Sławomir Jandziś,Karolina Kossakowska, Magdalena Józefowicz-Korczyńska

M. Woszczak, K. Bogacz, M. Szczepanik, S. Jandziś,K. Kossakowska, M. Józefowicz-Korczyńska – Assessment of physical endurance in students of the 1st and 2nd grade of secondary school. Fizjoterapia Polska 2018; 18(2); 70-82

Streszczenie
Wstęp. Wydolność fizyczna stanowi bardzo ważny element zdrowia każdego człowieka. Jest to aspekt zdrowia, na który składają się czynniki mające wpływ na poziom wydolności fizycznej. Dlatego też ważne jest by wiedzieć co decyduje o utrzymaniu jak najwyższego jej poziomu.
Cel. Celem niniejszej pracy było wykazanie różnic w poziomie wydolności fizycznej licealistów klas pierwszych i drugich.
Materiał i metody. Badania zostały wykonane wśród uczniów liceum. W badaniu udział wzięło 70 uczniów, w tym 37 kobiet i 33 mężczyzn. Poziom wydolności fizycznej został zbadany poprzez wykonanie zmodyfikowanej próby harwardzkiej (Harvard Step-Up Test). W przeprowadzonym badaniu analizie poddany był wpływ – płci, wieku, miejsca zamieszkania oraz wskaźnika BMI – na poziom wydolności fizycznej.
Wyniki i wnioski. Wyniki badań pozwoliły na wyciągnięcie wniosków, iż płeć, miejsce zamieszkania oraz wskaźnik BMI nie mają istotnego statystycznie wpływu na poziom wydolności fizycznej osób poddanych badaniu. Jeżeli chodzi o wiek na podstawie wyników badań można stwierdzić, iż przy 5% poziomie istotności wiek istotnie statystycznie wpływa na poziom wydolności fizycznej – wraz ze wzrostem wieku, następuje wzrost wskazań wydolności w stronę dobrej i bardzo dobrej, spada natomiast udział wskazań przeciętnej i słabej wydolności fizycznej.

Słowa kluczowe:
wydolność fizyczna, próba harwardzka, wskaźnik sprawności fizycznej

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena efektów rehabilitacji pierwotnej u pacjentów z efektem unikania

Marek Woszczak, Katarzyna Bogacz, Katarzyna Syrewicz, Magdalena Józefowicz-Korczyńska, Jan Szczegielniak

M. Woszczak, K. Bogacz, K. Syrewicz, M. Józefowicz-Korczyńska, J. Szczegielniak – The assessment of primary rehabilitation effects for patients with brain stroke and the evading effect. FP 2017; 17(3); 16-27

Streszczenie

Cel pracy. Celem pracy była ocena częstości występowania zespołu zaniedbywania jednostronnego u pacjentów z udarem mózgu oraz sprawdzenie czy zespół ten miał wpływ na efekty wczesnej rehabilitacji oraz czas hospitalizacji.
Materiał i metodyka. Badaniu Poddano 63 losowo wybrane osoby z udarem mózgu. Zostały one podzielone na 2 grupy: A – osoby bez zespołu zaniedbywania, grupa B – osoby z zespołem zaniedbywania. Porównywano ich sprawność funkcjonalną w dniu przyjęcia na oddział rehabilitacji i w dniu ich wypisu. Wyniki zostały opracowane za pomocą tabel i wykresów. Badania opracowano statystycznie przez Test zgodności chi-kwadrat.
Wyniki. Stan funkcjonalny wszystkich pacjentów uległ poprawie. Pacjenci bez zespołu zaniedbywania znacznie poprawili swoja samodzielność, potrzebowali niewielkiej pomocy w większości badanych aktywności. Natomiast pacjenci z zespołem zaniedbywania, pomimo prowadzonej takiej samej terapii uzyskali dużo mniejszą poprawę i nadal pozostali w przedziale mniejszej mobilności. Występujący u nich zespół zaniedbywania jednostronnego miał wpływ na czas hospitalizacji.
Wnioski. Pacjenci z zespołem zaniedbywania jednostronnego mają słabszy powrót funkcji. Zespół zaniedbywania ma wpływ na długość hospitalizacji (R=0,0082).

Słowa kluczowe:
udar mózgu, zespół zaniedbania jednostronnego, wczesna rehabilitacja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności krioterapii miejscowej u osób z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego

Marek Woszczak, Katarzyna Bogacz, Magdalena Józefowicz-Korczyńska, Joanna Kałuża-Pawłowska, Jan Szczegielniak

M. Woszczak, K. Bogacz, M. Józefowicz-Korczyńska, J. Kałuża-Pawłowska, J. Szczegielniak – Evaluation of the Efficacy of Local Cryotherapy in Patients with the Degenerative Knee Joint Disease. FP 2017; 17(2); 48-59

Streszczenie

Wstęp. Bóle, obrzęki, a także zniekształcenia stawów, to typowe objawy choroby zwyrodnieniowej. Choroba ta dotyka ponad 60% osób powyżej 60 roku życia. Z jej powodu, co trzynasta osoba codziennie przyjmuje leki przeciwbólowe. Etiologia choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego to najczęściej mikrourazy, urazy, przeciążenia, przebyte stany zapalne, wadliwe obciążenia oraz wrodzone nieprawidłowości w jego budowie.
Cel pracy. Celem pracy była ocena skuteczności krioterapii miejscowej u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego.
Materiał i metodyka. Badania przeprowadzone zostały na grupie 86 osób w wieku od 20 do 45 lat, leczonych w Zakładzie Rehabilitacji Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego Nr 1 Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Pacjentów przydzielono losowo do grup A (40 osób) i B (46 osób). U wszystkich pacjentów rozpoznano zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych. W badaniu uczestniczyły osoby czynne zawodowo, chodzące.
Wszyscy pacjenci zostali poddani przed zabiegami badaniom podmiotowym, przedmiotowym, badaniu klinicznemu oraz poproszeni o wypełnienie kwestionariusza WOMAC (Western Ontario and McMaster). Istotnym elementem badania podmiotowego było także zebranie informacji o stylu życia pacjenta, sposobie odżywiania się, nałogach, aktywności fizycznej i ewentualnych zagrożeniach epidemiologicznych wynikających z wykonywanej pracy.
Przed i po zakończeniu cyklu 10 zabiegów pacjentów poddano również badaniu przedmiotowemu (fizykalnemu), poprzez: oglądanie, badanie dotykiem, opukiwanie, osłuchiwanie, pomiar długości i obwodów, badanie siły mięśniowej i testy funkcjonalne. Badani zostali poproszeni o wypełnienie anonimowej ankiety. U wszystkich chorych wykonano jako część wspólną ultradźwięki, pole magnetyczne, ćwiczenia samowspomagane, ćwiczenia w odciążeniu stawów kolanowych. Częścią różnicującą w badaniu były zabiegi krioterapii miejscowej stawu kolanowego wykonane dodatkowo w grupie B. Oceny dokonano na podstawie badań przed i po zakończeniu leczenia fizjoterapeutycznego.
Wyniki. W oparciu o przeprowadzone badania uzyskano istotne statystyczne zmniejszenie bólu w skali VAS zarówno w grupie A, jak i B. Zmniejszeniu uległ również wysięk i ciepłota stawu. Zarejestrowano zwiększenie zakresów ruchomości.
W oparciu o test Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index zaobserwowano również poprawę wydolności czynnościowej podczas codziennych czynność tj. chociażby wchodzenia/schodzenia po schodach czy zakładania/zdejmowania skarpet.
Wnioski. Interpretując wyniki zaobserwowano, że stopień poprawy w/w wskaźników w grupie B, w której stosowano dodatkową krioterapię miejscową, był w stopniu istotnym statystycznie większy niż w grupie A, w której tego zabiegu nie stosowano.

Słowa kluczowe:
krioterapia, choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim