Ocena ryzyka upadków osób starszych – analiza zagrożeń na podstawie obserwacji własnych

Marek Żak, Tomasz Grodzicki

Marek Żak, Tomasz Grodzicki – Assessing the risk of accidental falls in the elderly: an analysis of a medium-sized population. Fizjoterapia Polska 2004; 4(4); 391-395

Streszczenie

Wstęp. Częstość upadków w Polsce nie jest znana. Ten problem kliniczny jest niedoceniany zarówno przez lekarzy, jak i fizjoterapeutów. Starzenie się polskiego społeczeństwa, powinno stanowić bodziec do podejmowania działań, pozwalających na ocenę zagrożeń upadkami wśród osób starszych, ponieważ następstwa upadków niekiedy są groźne i stanowią duże wyzwanie dla fizjoterapeutów. Biorąc powyższe pod uwagę, celem niniejszej pracy była ocena miejsc, sytuacji i godzin, w których dochodziło do upadków oraz analiza zagrożeń z tym związanych. Materiał i metody. Uwzględniając wyżej przedstawione problemy, w badaniach własnych podjęto próbę analizy zagrożeń upadkami wśród pacjentek Oddziału Geriatrycznego Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego w Krakowie. W celu odpowiedzi na postawione pytania badawcze dokonano analizy upadków, które zdarzyły się w latach 1999-2001, 178 kobietom leczonym z powodu nadciśnienia tętniczego, i u których w wywiadzie stwierdzono przynajmniej jeden upadek w okresie 3 miesięcy poprzedzających pobyt w oddziale. Wiek badanych wahał się od 66 do 91 lat. Podczas badań analizowano między innymi raporty pielęgniarek, historie choroby i karty oceny ryzyka upadków. Wyniki. Jak wykazała analiza wyników, duże zagrożenie upadkami istniało w pokoju, toalecie i na korytarzu. Zdecydowanie najwięcej, bo 68% upadków miało miejsce w pokojach pacjentek, a zagrożenie występowało w czasie zmiany pozycji, np. przy wstawaniu z łóżka lub krzesła. Aż 46% upadków odnotowano między godziną 6.00 a 10.00, na co mogły mieć wpływ zarówno czynniki środowiskowe, jak i zmiany zachodzące w organizmie badanych. Wnioski. Pozornie prosta czynność, jaką jest zmiana pozycji stwarzała największe zagrożenie upadkiem. Najczęściej na upadki były narażone badane pacjentki w godzinach nocnych i porannych.

Słowa kluczowe:
geriatria nadciśnienie tętnicze, czynności życia codziennego
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Assessment of potential risk factors for falls in osteoporotic elderly versus individual mobility considerations

Marek Żak, Szymon Krupnik, Wojciech Kiebzak, Agnieszka Stopa, Joanna Czesak

M. Żak, S. Krupnik, W. Kiebzak, A. Stopa, J. Czesak – Assessment of potential risk factors for falls in osteoporotic elderly versus individual mobility considerations. FP 2014; 14(1); 36-40

Abstract

Background. Incidental falls are anxiously perceived by an increasing number of elderly persons as a clear symptom of ageing, potentially leading to permanent care-dependency.
Methods. The study population comprised 72 patients recruited from respective university clinic geriatric wards (aged 81- 95). A Timed UP & GO test (TUG) was applied (in line with Tinetti POMA protocol), to assess an individual risk of fall. Group I comprised the patients (48 women; x=84 years) who scored 14 seconds or more; Group II – the patients who scored 13.5 seconds or less (24 women; x=82 years).
Results.  When completing Tinetti (POMA) test, Group I women (TUG test scores of 14 seconds and more) ultimately scored below 19 points, i.e. their risk of fall was assessed as 5-fold greater than in their Group II peers (TUG test scores of 13.5 seconds and less).
Consequently, statistical significance of the correlation coefficients between the TUG and Tinetti (POMA) test scores was established as p < 0.05. In Group I (TUG > 14 s) this correlation coefficient was negative and equaled r = -0.74, whereas in Group II (TUG < 13.5 s) it was (r = -0.62).
Conclusions. The TUG test makes up an effective diagnostic instrument for assessing a potential risk of fall (i.e. identify potential fallers) and may therefore be applied as an effective screening test for this group of patients. Community dwellers of higher functional capabilities, despite the risks related to osteoporosis, are far less likely to sustain an accidental fall.

Key words:
geriatrics, falls, osteoporosis, functional capabilities, Timed UP & GO test

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena efektywności dwóch programów rehabilitacji u pacjentów z zespołem bolesnego barku

Katarzyna Ogrodzka, Karolina Leśniak, Aneta Bac, Tomasz Ridan, Marek Żak

K. Ogrodzka, K. Leśniak, A. Bac, T. Ridan, M. Żak: Evaluation of the effectiveness of two rehabilitation programmes for the patients with the shoulder impingement syndrome. FP 2015;15(4); 42-52

Streszczenie
Cel pracy. Celem badań było porównanie dwóch programów rehabilitacji stosowanych u pacjentów z zespołem bolesnego barku oraz w jakim zakresie rehabilitacja refundowana jest w stanie przywrócić pacjentowi możliwość odzyskania funkcji w stawie barkowym w porównaniu do programu rehabilitacji utworzonego przez autorów badań.
Materiał i metodyka. Badania zostały przeprowadzone w dwóch grupach, w każdej po 7 pacjentów ze zdiagnozowanym zespołem bolesnego barku. Pierwsza grupa korzystała tylko z zabiegów refundowanych, natomiast druga grupa była prowadzona autorskim programem rehabilitacji dostosowanym do indywidualnych potrzeb każdego z pacjentów.
Wyniki. Po terapii u pacjentów z obu grup zaobserwowano zwiększenie zakresu ruchomości w stawie barkowym, zmniejszenie poziomu bólu w spoczynku, a także w trakcie wykonywania codziennych czynności ruchowych.
Wnioski. Autorski program rehabilitacji okazał się efektywniejszą metodą leczenia w dolegliwościach zespołu bolesnego barku.

Słowa kluczowe:
zespół bolesnego barku, rehabilitacja, sprawność

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете PPobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności leczenia operacyjnego i procesu rehabilitacji pacjentów po urazowym uszkodzeniu łąkotki stawu kolanowego

Katarzyna Ogrodzka, Aneta Bac, Joanna Bursztyn, Tomasz Ridan, Marek Żak

K. Ogrodzka, A. Bac, J. Bursztyn, T. Ridan, M. Żak – Evaluation of the effectiveness of surgical treatment and physical rehabilitation in patients with meniscus tear. FP 2016; 16(1); 62-72

Streszczenie
Celem pracy była ocena skuteczności leczenia pacjentów po uszkodzeniu urazowym łąkotki stawu kolanowego.
W badaniach wzięło udział 14 pacjentów, spełniających kryteria i doboru, którzy wyrazili zgodę na udział w badaniach. Kwalifikacja pacjentów odbywała się na podstawie rodzaju przeprowadzonej techniki operacyjnej: meniscektomia – podgrupa A i zszycie łąkotki – podgrupa B. Grupy liczyły po 7 osób w przedziale wiekowym 30-66 lat.
Ocenie poddano pooperacyjny zakres ruchu stawu kolanowego, obwody kończyny dolnej oraz stabilność stawu kolanowego. Wykorzystano także kwestionariusz LEFS oraz skalę VAS w celu oceny dolegliwości bólowych.
Stwierdzono, że rodzaj zabiegu operacyjnego różnicuje stan funkcjonalny i nasilenie dolegliwości bólowych. Lepsze wyniki uzyskali pacjenci po meniscektomii stawu kolanowego.

Słowa kluczowe:
meniscektomia, zszycie łąkotki, uraz łąkotki

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim