Tag: Michał Plewa

Wpływ pomostowania aortalno-wieńcowego oraz wczesnej i późnej rehabilitacji na wydolność chorych po przebytym zawale serca w pierwszym roku po zabiegu

Dorota Fudalej, Zbigniew Nowak, Michał Plewa

Dorota Fudalej, Zbigniew Nowak, Michał Plewa – Influence of coronary artery bypass grafting (CABG) procedure and inpatient (phase 1) and outpatient (phase 2) cardiac rehabilitation on functional capacity in patients post myocardial infarction (MI) within first 12 months after the procedure. Fizjoterapia Polska 2002; 2(4); 285-289

Streszczenie
Wstęp. Przedmiotem badań była ocena wpływu kompleksowego postępowania polegającego na chirurgicznej rewaskularyzacji serca (CABG), a następnie wczesnej (wewnątrz szpitalnej) oraz późnej (prowadzonej w ośrodku rehabilitacyjnym) rehabilitacji, na wydolność fizyczną chorych z przewlekłą chorobą wieńcową. Materiał i metody. Badaniami objęto 54 mężczyzn w wieku 34-67 lat (x = 53 ± 8,4), których włączono do ćwiczeń w pierwszej dobie po CABG. Dalsze postępowanie polegało na siedmiodniowym cyklu rehabilitacji szpitalnej oraz ćwiczeniach poszpitalnych składających się z zajęć grupowych na sali gimnastycznej oraz z 16 cykli treningów interwałowych na cykloergometrze. Wyniki i wnioski. Porównywano wyniki próby wysiłkowej przed zabiegiem, w 6 i 12 miesięcy po CABG. Uzyskano istotną poprawę wydolności chorych. Wykazano również dobrą tolerancję ćwiczeń według tak dobranego modelu.

Słowa kluczowe:
pomosty aortalno-wieńcowe, rehabilitacja, tolerancja wysiłkowa

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zespół bezdechu sennego

Grażyna Osiadło, Zbigniew Nowak, Michał Plewa

Grażyna Osiadło, Zbigniew Nowak, Michał Plewa – Sleep apnea syndrome. Fizjoterapia Polska 2006; 6(1); 81-85

Streszczenie

Oddychanie jest jedną z automatycznych czynności organizmu ludzkiego. Z różnych przyczyn powstawania zaburzeń funkcjonowania organizmu ludzkiego dochodzi do niewydolności oddechowej a tym samym częstego występowania bezdechów. W wyniku zaburzeń funkcjonowania układu oddechowego może dojść do występowania zespołu bezdechu sennego pochodzenia obturacyjnego. Zespół ten charakteryzuje się głośnym, nieregularnym chrapaniem połączonym z co najmniej 10-sekundowymi bezdechami, spowodowanymi zapadaniem górnych dróg oddechowych. Do podstawowych czynników ryzyka należą: otyłość, anomalie budowy twarzoczaszki a także palenie tytoniu. Jednym z istotnych badań pozwalających na dokładną ocenę oddychania, szczególnie podczas snu, jest badanie polisomnograficzne. U niektórych chorych należy zastosować specjalne maski (CPAP), służące do wytwarzania dodatniego ciśnienia w klatce piersiowej, zmniejszającego i/lub zapobiegającego obturacji dróg oddechowych. Ważnym ogniwem w terapii osób z ZOBS jest stosowanie ćwiczeń ogólnorozwojowych, wpływających na obniżenie masy ciała oraz kinezyterapii oddechowej, poprawiającej sposób oddychania.

Słowa kluczowe:
bezdechy senne, polisomnografia, kinezyterapia oddechowa

Rola fizjoterapii u pacjentów z implantowanym kardiostymulatorem

Joanna Pająk, Rafał Młynarski, Jacek Durmała, Włodzimierz Kargul, Michał Plewa, Zbigniew Nowak

Joanna Pająk, Rafał Młynarski, Jacek Durmała, Włodzimierz Kargul, Michał Plewa, Zbigniew Nowak – Physiotherapy in patients with implanted cardiac pacemakers. Fizjoterapia Polska 2006; 6(3); 245-250

Streszczenie
Od czasu wszczepienia w 1958 roku, przez Ake Seninga i Rune Elmqvista pierwszego stymulatora pracy serca, dokonał się olbrzymi postęp w tej dziedzinie i to zarówno w zakresie sprzętu jak i technik implantacji. Dziś elektroterapia to prężnie rozwijająca się dziedzina kardiologii inwazyjnej. Ilość wskazań do implantacji kardiostymulatora, zwanego powszechnie rozrusznikiem serca, rośnie z roku na rok. Zwiększa się też liczba wykonywanych zabiegów tego typu, gdyż często jest to jedyna alternatywa pacjentów cierpiących z powodu zaburzeń rytmu serca. Pomimo dużego rozpowszechnienia tej metody leczenia, problem rehabilitacji tych chorych wciąż jest sprawą niedocenianą. Tymczasem rola rehabilitacji, jak pokazują nieliczne dane z piśmiennictwa, jest równie ważna jak prawidłowe zaprogramowanie urządzenia. W szczególności dotyczy to pacjentów z implantowanymi stymulatorami z czujnikami aktywności (tzw. funkcja R). Nasze obserwacje dowodzą, że pacjenci aktywnie rehabilitowani po zabiegu łatwiej wracają do normalnego życia, a ilość powikłań wynikających z niezrozumienia tej metody leczenia jest znacznie niższa. Współpraca lekarzy implantujących rozruszniki serca z fizjoterapeutami powinna być standardem. Niestety w większości przypadków jest to tylko teoria. Tymczasem nasze doświadczenia w tym zakresie zaowocowały wypracowaniem pewnych praktyk, które w świetle wypowiedzi pacjentów zdają się przynosić oczekiwane efekty. Wciąż spotykamy się z licznymi pytaniami i wątpliwościami dotyczącymi samych urządzeń oraz rehabilitacji wszczepionych pacjentów. Wątpliwości te zaowocowały napisaniem niniejszej publikacji. W niniejszej pracy w kompleksowej formie przedstawiliśmy procedurę zabiegu implantacji rozrusznika serca, charakterystykę pacjentów oraz możliwości w zakresie ich rehabilitacji zarówno w oparciu o dane z piśmiennictwa jak i doświadczenia własne.

Słowa kluczowe:
fizjoterapia, stymulator serca, czujnik aktywności

Motywacja do podjęcia studiów i satysfakcja ze studiowania na kierunku Fizjoterapia w grupie studentów studiów II stopnia polskich uczelni o różnych profilach kształcenia

Joanna Gotlib, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Andrzej Bugajski, Irena Bułatowicz, Ewa Gajewska, Rita Hansdorfer-Korzon, Wojciech Kułak, Michał Plewa, Jacek Lewandowski, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Małgorzata Starczyńska, Dariusz Białoszewski

Joanna Gotlib, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Andrzej Bugajski, Irena Bułatowicz, Ewa Gajewska, Rita Hansdorfer-Korzon, Wojciech Kułak, Michał Plewa, Jacek Lewandowski, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Małgorzata Starczyńska, Dariusz Białoszewski – Motivation to Commence University Studies and Satisfaction with Studying Physiotherapy Among Master’s Degree Students of Polish University-level Schools of Different Educational Profiles. Fizjoterapia Polska 2012; 12(3); 213-227

Streszczenie
Celem pracy była analiza czynników motywujących do podejmowania studiów oraz analiza zadowolenia ze studiowania w grupie studentów ostatniego semestru studiów II stopnia. 1942 studentów II roku studiów II stopnia. Dobrowolne, anonimowe badania ankietowe, nie wymagały uzyskania zgody Komisji Biotycznej WUM. Kwestionariusz skonstruowany samodzielnie: 74 pytania. STATISTICA 10.0 (licencja WUM), testy: Chi-kwadrat, Kruskalla-Wallisa oraz U Manna-Whitneya (p<0,05). Studenci ocenili stopień zadowolenia ze studiowania na PM: 3,44, PWF: 3,54 i IP: 3,52 (H=17,167; p<. 000). Połowa badanych wybrałaby ponownie studia na kierunku Fizjoterapia, 30% – w tej samej uczelni. 36% zapoznała się z programem studiów II stopnia (p=NS). 56% deklarowało, że najczęściej powtarzały się treści kształcenia dotyczące ortopedii, najrzadziej terapii manualnej i masażu (34%). Największa liczba studentów deklarowała, że studia II stopnia wpłynęły na doskonalenie ich umiejętności. Konieczna wydaje się modyfikacja programów kształcenia polegają ca na wydłużeniu czasu trwania studiów I stopnia i położeniu większego nacisku na kształcenie ściśle zawodowe oraz efektywniejsze wykorzystanie godzin przeznaczonych na pracę z pacjentem. 2. Narzędziem do modyfikacji programów kształcenia mogą być wdrażane obecnie programy nauczania zgodne z zasadami Europejskich i Krajowych Ram Kwalifikacji, w których nacisk położony jest głównie na efekty kształcenia oraz nauczanie e-learningowe. 3. Istotna wydaje się ocena satysfakcji z kształcenia na studiach II stopnia na kierunku Fizjoterapia w grupie studentów, którzy zmienili profil uczelni po studiach I stopnia, jak również szczegółowa analiza programów kształcenia na studiach II stopnia w uczelniach o różnych profilach.
Słowa kluczowe
jakość kształcenia, fizjoterapia, studia II stopnia
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Profesjonalizacja do zawodu fizjoterapeuty podczas studiów II stopnia w grupie studentów reprezentujących uczelnie o różnych profilach kształcenia

Joanna Gotlib, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Andrzej Bugajski, Irena Bułatowicz, Ewa Gajewska, Rita Hansdorfer-Korzon, Wojciech Kułak, Michał Plewa, Jacek Lewandowski, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Małgorzata Starczyńska, Dariusz Białoszewski

Joanna Gotlib, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Andrzej Bugajski, Irena Bułatowicz, Ewa Gajewska, Rita Hansdorfer-Korzon, Wojciech Kułak, Michał Plewa, Jacek Lewandowski, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Małgorzata Starczyńska, Dariusz Białoszewski – Development as a physiotherapist towards professionalization during a Master’s degree course among students of university-level schools of different educational profiles. Fizjoterapia Polska 2012; 12(4); 313-325

Streszczenie
Profesjonalizacja zawodu fizjoterapeuty dokonuje się w Polsce dynamicznie, o czym świadczy liczba akademickich jednostek organizacyjnych, powstanie PTF i rozwój badań naukowych. Celem pracy była analiza procesu profesjonalizacji zawodowej w grupie studentów ostatniego semestru studiów II stopnia polskich uczelni o różnych profilach kształcenia.1942 studentów II roku studiów II stopnia. Do analizy statystycznej zakwalifikowano 1600 studentów: 570 PM, 464 PWF oraz 566 IP. Dobrowolne, anonimowe badania ankietowe. Kwestionariusz skonstruowany samodzielnie: 74 pytania. Analiza statystyczna: STATISTICA 10.0 (licencja Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego), testy: Chi-kwadrat, Kruskalla-Wallisa oraz U Manna-Whitneya (p<0,05).Zaledwie 6% studentów brała udział w pracach koła naukowego (SKN) (p<. 000). Tylko 28% studentów brało czynny udział w konferencji naukowej (p<0.834). Zaledwie 18% studentów aktywnie uczestniczyło w badaniach naukowych (p<.000). Zdecydowana większość studentów nie opublikowała żadnego artykułu naukowego. 40% studentów brało udział w dodatkowych kursach zawodowych. Zdecydowana większość studentów otrzymywała wiedzę o kursach z Internetu (H=7.896, p<0.019), a chciałaby otrzymywać obiektywne informacje o kursach podczas zajęć w uczelni (H=0.247, p<0.883).1. Uczelnie kształcące przyszłych fizjoterapeutów powinny konstruować skuteczne programy wychwytujące wybitnie uzdolnione jednostki w celu zapewnienia im indywidualnych ścieżek rozwoju naukowego oraz w przyszłości ściślej wiązać tych absolwentów z uczelnią. 2. Polscy studenci fizjoterapii wydają się mieć praktyczny stosunek do kształcenia podyplomowego i zawodowych kursów doskonalących i wybierają szkolenia bardziej zorientowane na przydatność treści niż na przemijające mody w fizjoterapii. 3. Istnieje pilna potrzeba, żeby wyższe uczelnie kształcące w Polsce przyszłych fizjoterapeutów opracowały programy kształcenia, które w większym niż dotychczas stopniu zawierałyby treści dotyczące możliwych ścieżek rozwoju zawodowego i oferty kształcenia podyplomowego dla fizjoterapeutów w Polsce i w innych krajach Unii Europeskiej po uzyskaniu tytułu magistra fizjoterapii.
Słowa kluczowe
profesjonalizacja, ceryfikowane kursy zawodowe, praca naukowa, kształcenie podyplomowe
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim