Wpływ długości, kąta, wysokości i głębokości lordozy lędźwiowej na wybrane cechy kręgosłupa i miednicy

Mirosław Mrozkowiak


Mirosław Mrozkowiak – The influence of length, angle, height and depth of lumbar lordosis on selected features of the spine and pelvis. Fizjoterapia Polska 2022; 22(2); 32-41

Streszczenie
Celem badań było wykazanie istotnego wpływu wielkości kąta, głębokości, wysokości i długości lordozy lędźwiowej na wybrane cechy kręgosłupa i miednicy.
Materiał i metodyka: Badania przeprowadzono w grupie 2361 dzieci w wieku od 7 do 15 lat, w 6 półrocznych kolejnych edycjach. Pozwoliło to zarejestrować metodą fotogrametryczną 16608 obserwacji 31 cech opisujących postawę ciała.
Wyniki: Do analizy regresji wielokrotnej z wyborem podzbioru optymalnego zbioru zmiennych wybrano cechy wpływające: kąt, głębokość, wysokości i długości lordozy lędźwiowej.
Wnioski.
1. Cechy lordozy lędźwiowej nie wpływają na kąt skręcenia i nachylenia miednicy, a wpływ na cechy kręgosłupa odcinka piersiowego jest zróżnicowany.
2. Cechy lordozy lędźwiowej wpływają na wysokość, głębokość i kąt kifozy piersiowej.
3. Długość lordozy lędźwiowej nie wpływa na długość kifozy piersiowej, a kąt lordozy lędźwiowej na długość lordozy lędźwiowej.
Słowa kluczowe:
lordoza lędźwiowa, kręgosłup, miednica
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Biomechaniczne aspekty nowoczesnych modeli stabilizacji miednicy. Część II: spojenie łonowe i przednia ukośna taśma mięśniowa

Rafał Gnat, Edward Saulicz, Mirosław Kokosz, Michał Kuszewski

Rafał Gnat, Edward Saulicz, Mirosław Kokosz, Michał Kuszewski – Biomechanical aspects of modern models of pelvis stability. Part II: symphysis pubis and anterior oblique muscle sling. Fizjoterapia Polska 2006; 6(4); 328-333

Streszczenie
Stworzenie modelu stabilizacji miednicy opartego o mechanizm autoryglowania stawów krzyżowo-biodrowych (KB) przyczyniło się do pewnej dyskryminacji wcześniejszych propozycji wspominających o pierścieniu miednicznym i przypisujących znaczącą rolę stabilizacyjną spojeniu łonowemu. Model tzw. łuku miednicznego zaczął konkurować z pierścieniem miednicznym. W prezentowanym opracowaniu przytacza się jednak argumenty podważające tezę o zupełnym braku znaczenia spojenia łonowego i „przedniej” części układu stabilizacyjnego dla stabilizacji miednicy. Samo spojenie łonowe i mięśniowo-powięziowa taśma ukośna przednia, wydają się zajmować własne miejsce w tym procesie. Być może nie odgrywają roli pierwszoplanowej, ale z całą pewnością wspomagającą. Obserwacje natury biomechanicznej, klinicznej oraz ewolucyjnej, wydają się wspierać taki pogląd. Zjawisko rozszerzania się efektywnego zakresu działania mechanizmu autoryglowania stawów krzyżowo-biodrowych, zależne od wielkości sił kompresyjnych działających na niego, jak również od współczynnika tarcia pomiędzy powierzchniami stawowymi, umożliwia rozłożenie zadań stabilizacyjnych na większą liczbę mięśni. Należący do taśmy ukośnej przedniej mięsień przywodziciel długi, wydaje się lokować swój przyczep we właściwej okolicy. Ponadto, spoglądając na miednicę, w której mechanizm zamknięcia siłowego realizowany jest jedynie poprzez tylne taśmy mięśniowo-więzadłowe, nieodparcie odnosi się wrażenie, iż w obrębie stawów KB powstawać muszą siły ścinające. Niebezpieczeństwo takie zostaje jednak zażegnane dzięki uruchomieniu „przedniej” części czynnego podsystemu stabilizacyjnego — taśmy ukośnej przedniej i mięśnia poprzecznego brzucha. U człowieka, w związku z przyjęciem wyprostowanej postawy ciała z większą częstotliwością niż u innych gatunków, pojawiają się również czynności, w których środek ciężkości przemieszcza się ku tyłowi. W takich warunkach ciężar stabilizacji przesuwany zawsze będzie na „przednią” część układu stabilizującego miednicę.

Słowa kluczowe:
miednica, spojenie łonowe, przednia ukośna taśma mięśniowa

Wpływ sił rotujących kręgi na powstawanie patologicznych krzywizn kręgosłupa

Andrzej Mroczkowski, Ewaryst Jaskólski

Andrzej Mroczkowski, Ewaryst Jaskólski – The effect of vertebral rotation forces on the development of pathological spinal curvatures. Fizjoterapia Polska 2007; 7(1); 80-86

Streszczenie

Podstawowym celem artykułu jest przedstawienie fizjoterapeutom, lekarzom, nauczycielom gimnastyki korekcyjnej oraz wszystkim osobom, od których zależy zapobieganie wystąpienia skoliozy oraz jej leczenie, konkretnych argumentów przemawiających za koniecznością zwracania większej uwagi na badanie ustawienia miednicy u dzieci. Szczególnie ważne jest wczesne wykrycie zaburzeń w ustawieniu miednicy. Pojawienie się skośnego ustawienia miednicy w płaszczyźnie czołowej może być zapowiedzią wystąpienia skoliozy pod wpływem czynników mechanicznych. Utrzymujące się patologiczne skośne ustawienie miednicy powoduje zmiany w rozłożeniu się siły ciężkości działającej na poszczególne elementy kręgosłupa. Zmiany te, począwszy od odcinka lędźwiowego, mogą spowodować powstanie siły rotującej kręgi kręgosłupa. Autorzy poddali analizie skoliozę dwułukową wykazując zależność miejsca tworzenia się garbu żebrowego i lędźwiowego od kierunku działającej siły rolującej kręgi. Powstanie siły rolującej kręgi może być przyczyną dalszego rozwoju krzywizn patologicznych kręgosłupa. Autorzy pracy są zdania, że ćwiczenia mięśni miednicy powinno się stosować jako czynnik zapobiegawczy, aby skoliozy nie wystąpiły, szczególnie w odcinku lędźwiowym. Są one wskazane dla skolioz czynnościowych niskiego stopnia w celu powrotu do odpowiedniej równowagi statycznej w ustawieniu miednicy i poprzez miednicę w ustawieniu kręgosłupa. Najbardziej narażone na zaburzenia w ustawieniu miednicy są dzieci z niedoborem ruchu, a szczególnie w zakresie ruchów miednicy, przebywające często w pozycjach siedzących czy stojących. Brak ruchu odczuwalny w obrębie miednicy może doprowadzić do osłabienia mięśni odpowiedzialnych za jej ustawienie. Współczesna szkolna gimnastyka korekcyjna powinna w swoim programie zawierać ćwiczenia mające na celu poprawę ustawienia miednicy. Nasuwa się konieczność opracowania tego typu ćwiczeń. Nie wszystkie bowiem metody nadają się do zastosowania na zajęciach gimnastyki korekcyjnej, a istnieje potrzeba stosowania ich dla znacznej populacji dzieci.

Słowa kluczowe:
skolioza, rotacja kręgów, miednica

Wpływ ustawienia miednicy na zmiany postawy ciała

Andrzej Mroczkowski

Andrzej Mroczkowski – The influence of the pelvis position on body posture changes. Fizjoterapia Polska 2009; 9(3); 258-265

Streszczenie
W przypadku skoliozy, skośne ustawienie miednicy w płaszczyźnie czołowej może być początkiem mechanicznego ogniwa, od którego powstaje nieprawidłowe rozłożenia siły grawitacji na poszczególne elementy kręgosłupa, aż do powstania siły rotującej kręgi. Celem pracy jest przeprowadzenie analizy zmian obciążenia w stawie biodrowym pod wpływem siły grawitacji na skutek skośnego ustawienia miednicy. Otrzymane wzory wskazują na nierównomierne obciążenie w stawach biodrowych przy takim ustawieniu miednicy. Nierówne obciążenie w stawach biodrowych może powodować różnice w przyroście długości kończyn dolnych. Utrzymujące się skośne ustawienie miednicy powoduje zmiany w rozłożeniu siły ciężkości działającej na poszczególne elementy kręgosłupa. Takie ustawienie miednicy stanowi często przyczynę rozwoju skolioz lędźwiowych. Skolioza początkowo czynnościowa, może przejść w strukturalną z powodu niesymetrycznego obciążenia kości. Wydaje się oczywiste, że podstawowym celem w działaniu korekcyjno-kompensacyjnym, w przypadku skośnego ustawienia miednicy w płaszczyźnie czołowej, powinno być stosowanie ćwiczeń kształtujących gorset mięśni, odpowiedzialnych za ustawienie miednicy.
Słowa kluczowe
miednica, skolioza, postawa ciała