Nowy rodzaj trakcji szyjnej wytwarzającej drgania mechaniczne (wibracje) w terapii kompleksowej chorych ze spondylozą szyjnego odcinka kręgosłupa

Krzysztof Gieremek, Edward Saulicz, Zbigniew Śliwiński, Monika Grygorowicz, Aleksander Socha, Janusz Kubacki

Krzysztof Gieremek, Edward Saulicz, Zbigniew Śliwiński, Monika Grygorowicz, Aleksander Socha, Janusz Kubacki – A new type of cervical traction generating mechanical pulsations (vibration) in the comprehensive treatment of patients with cervical spondylosis. Fizjoterapia Polska 2003; 3(2); 99-105

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest próba oceny skuteczności terapeutycznej nowego wyciągu wibracyjnego (wg Glissona) oraz wyciągu tradycyjnego tego typu u pacjentów z rozpoznaną dyskopatią lub spondyloartrozą szyjnego odcinka kręgosłupa. Materiał i metody. Badania przeprowadzono na dwóch grupach chorych objętych leczeniem ambulatoryjnym z powodu spondylozy szyjnego odcinka kręgosłupa. Grupę eksperymentalną (n = 35) i grupę kontrolną (n = 33) objęto typowym leczeniem kompleksowym (masaże, DKF, solux, DD, ultradźwięki). Odmienność postępowania leczniczego wynikała z rodzaju zastosowanego wyciągu szyjnego wg Glissona. W grupie eksperymentalnej do typowego zestawu trakcji szyjnej tuż powyżej pętli Glissona przymocowano urządzenie wytwarzające drgania o częstotliwości 100 Hz i amplitudzie 0,2 mm. Wyniki. Testami statystycznymi (Chi2 = 9,672; dla a = 0,046) wykazano silną zależność pomiędzy rodzajem zastosowanego wyciągu a wynikami leczenia, wskazując na większą skuteczność wyciągu wibracyjnego. Uzyskano także, potwierdzone statystycznie, przyrosty ruchomości kręgosłupa w odcinku szyjnym we wszystkich płaszczyznach, a także osiągnięto poprawę funkcji chwytu (hand grip) lewej i prawej ręki.Wnioski. Badania potwierdziły dobrą tolerancję przez pacjentów zabiegu opartego na wyciągu szyjnym typu Glissona wzbogaconego o urządzenie wytwarzające wibracje. Wyciąg ten powodował szybsze cofanie się badanych dolegliwości chorobowych, tj.: bólu, zwiększonego napięcia mięśniowego i wrażliwości mięśni szyi na dotyk.

Słowa kluczowe:
wyciąg wg Glissona, masaż wibracyjny, spondyloza szyjna

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Pomiary w warunkach izokinetycznych – obszary zastosowania w fizjoterapii

Monika Grygorowicz, Janusz Kubacki, Bogdan Bacik, Krzysztof Gieremek, Anna Polak

Monika Grygorowicz, Janusz Kubacki, Bogdan Bacik, Krzysztof Gieremek, Anna Polak – Isokinetic measurements – areas of application in physiotherapy. Fizjoterapia Polska 2006; 6(3); 238-244

Streszczenie
Celem artykułu jest przybliżenie koncepcji ćwiczeń izokinetycznych po raz pierwszy przedstawionej przez Hislop’a i Perrineia w 1967 r. W literaturze polskiej nie znaleziono pracy, która w sposób scalony omawiałaby powyższy temat. Stąd, w oparciu o liczne zagraniczne doniesienia naukowe, autorzy zdecydowali się przedstawić ćwiczenia izokinetyczne polskim fizjoterapeutom i lekarzom. Thistle i in. definiują ćwiczenia izokinetyczne jako dynamiczny skurcz mięśniowy z kontrolowaną i utrzymywaną stałą prędkością ruchu (iso-stały kinetic-ruch) realizowany z wykorzystaniem specjalistycznych urządzeń do tego rodzaju ćwiczeń. Testy izokinetyczne są bardzo precyzyjnym narzędziem diagnostycznym umożliwiającym ocenę stopnia uszkodzenia tkanek miękkich. Powszechne zastosowanie badań siły izokinetycznej mięśni w praktyce klinicznej oparte jest na ich oczywistej zasadności i wiarygodności w określeniu stanu i funkcji nerwowo-mięśniowych. Zwolennicy pomiarów i ćwiczeń izokinetycznych, wykorzystujący ją w praktyce, potwierdzają fakt, iż dają one możliwość precyzyjnego badania właściwości mięśni i obiektywizacji wyników. Wyniki rejestrowane w trakcie testów, umożliwiają bardzo precyzyjną diagnostykę testowanych mięśni w różnych warunkach biomechanicznych realizowanego ruchu. Pozwalają na ocenę stanu funkcjonalnego mięśni poprzez porównanie pracy kontralateralnej, ipsilateralnej, konfrontacji z danymi prawidłowymi, czy z wynikami w grupach kontrolnych. Ponadto, Testy izokinetyczne umożliwiają graficzne przedstawianie zależności pomiędzy badanymi cechami w każdym punkcie realizowanego ruchu. Sprzyja to wykorzystaniu izokinetyki do diagnostyki w stanach pourazowych narządu ruchu. W pracy opisane zostały obszary wykorzystania pomiarów izokinetycznych i zasady ich wykonywania. Ponadto omówiono główne parametry biomechaniczne, w oparciu, o które przeprowadza się analizę dynamicznych właściwości mięśniowych.

Słowa kluczowe:
ćwiczenia izokinetyczne, szczytowy moment siły, wskaźniki biomechaniczne, warunki dynamiczne