Skutki 12-tygodniowego modelu uczenia się “Brain Jogging” na zdolności motoryczne – motorykę dużą

Willy Rizkyanto, Wawan Suherman, Hari Yuliarto, Galih Pamungkas

Willy Rizkyanto, Wawan Suherman, Hari Yuliarto, Galih Pamungkas – The effect of a 12-week ‘Brain Jogging’ learning model on gross motor: locomotor skills. Fizjoterapia Polska 2023; 23(3); 182-188

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG143xlA

Streszczenie
Cel Badania. Głównym celem tego badania było sprawdzenie efektów modelu uczenia się ‘brain jogging’ na podstawowe zdolności ruchowe uczniów szkoły podstawowej.
Metody. Badanie to ma charakter quasi-eksperymentalny, opierając się na projekcie przedtestowo-potestowym dla dwóch grup. Model uczenia się oparty na ‘brain jogging’ został porównany z tradycyjnymi modelami uczenia się, w szczególności z instrukcją bezpośrednią. Próbka składała się z 30 uczniów klasy czwartej, podzielonych na dwie równoległe grupy, A i B, obie charakteryzujące się podobnymi cechami pod względem wieku, średniego wzrostu/wagi, materiału z edukacji sportowej, czasu trwania oraz momentu realizacji zajęć sportowych. Uczniowie uczestniczący w programie opartym na modelu uczenia się ‘brain jogging’ uczęszczali na zajęcia dwa razy w tygodniu i mieli 90% frekwencję. Każda gra lub aktywność była związana z konkretnym celem dotyczącym elementu szkolenia ‘brain jogging’. Dane analizowano przy użyciu SPSS IBM 26. Pierwszym krokiem było porównanie danych opisowych do całkowitej populacji oraz ustalenie rozkładu zmiennych, średniej oraz odchylenia standardowego (SD). Następnie przeprowadzono niezależny test t dla próbki, aby ustalić wpływ 12 tygodni modelu uczenia się opartego na ‘brain jogging’ na grupę eksperymentalną.
Wyniki. Średnia różnica w wynikach potestowych między grupą kontrolną a eksperymentalną została określona na podstawie poziomu istotności z wyjścia SPSS IBM 26 (p < 0,05). Niezależny test t dla próbki wykazał istotne wyniki w różnych kategoriach: bieg (p = 0,000), galop (p = 0,000), skok (p = 0,000), skok w dal (p = 0,000), skok poziomy (p = 0,000) oraz ślizg (p = 0,009).
Wnioski. Na podstawie wyników niezależnego testu t dla próbki hipoteza zostaje przyjęta. Wskazuje to na istotne różnice między grupą kontrolną a eksperymentalną. Zauważono statystycznie istotne poprawy w biegu, galopie, skoku, skoku w dal, skoku poziomym oraz zdolnościach ślizgowych wśród uczniów szkoły podstawowej. Model uczenia się oparty na ‘brain jogging’ stanowi obiecujące podejście do wzmacniania zdolności motorycznych.

Słowa kluczowe
brain jogging, model uczenia się, zdolność motoryczna, zdolność motoryczna, motoryka duża

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność terapii pływania na motorykę dużą u dzieci autystycznych

Ridwan Sudirman, Ira Arini, Mikkey Anggara Suganda


Ridwan Sudirman, Ira Arini, Mikkey Anggara Suganda – The effectiveness of swimming therapy methods on gross motor ability in autistic children. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 104-110

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07BAD3

Streszczenie

Niniejsze badanie ma na celu zastosowanie terapii pływania w doskonaleniu motoryki dużej u dzieci autystycznych. Terapia ma na celu budowanie lepszej kondycji. Terapia musi być również prowadzona rutynowo, aby stopniowo uzupełniać braki. Zbieranie danych przeprowadzono poprzez obserwację i testy wydajności. Na basenie zajęcia terapeutyczne odbywały się dwa razy w tygodniu. Bariery doświadczane przez dzieci to brak zdolności motorycznych w takim stopniu, że zdolność do utrzymywania równowagi i czynności wymagające dużej motoryki nie są optymalne. Powodem przeprowadzenia badań jest to, że dzieci doświadczają przeszkód podczas wykonywania czynności wymagających dużej motoryki, dlatego potrzebna jest terapia pływania, która odpowiada potrzebom dzieci autystycznych. Zastosowaną metodą badawczą był eksperyment jednopodmiotowy (Single Subject Research – SSR) z wykorzystaniem projektu ABA. Wyniki badań wykazały, że zastosowanie terapii pływania wpłynęło na zwiększenie motoryki dużej u jednego z dzieci autystycznych. Wzrost ten był widoczny na podstawie wzrostu średniego poziomu od fazy podstawowej 1 (A1), która wynosiła 33%, do fazy interwencji (B), która wynosiła 52,5%, do fazy podstawowej 2 (A2), która wynosi 81 %. Zaleca się opracowanie programu terapii pływania w celu poprawy motoryki dużej z wykorzystaniem terapii pływania.

Słowa kluczowe:
metody terapii pływania, motoryka duża, dzieci autystyczne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ zastosowania ortezy miękkiej tułowia na funkcje motoryczne dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym – badania wstępne

Anna Kosiecz, Agnieszka Zdzienicka-Chyła, Jolanta Taczała, Krzysztof Krasowicz, Marta Kuśmierz, Jarosław Napiórkowski

A. Kosiecz, A. Zdzienicka-Chyła, J. Taczała, K. Krasowicz, M. Kuśmierz, J. Napiórkowski – The Influence of the Soft Torso Orthosis on Motor Functions of Children with Cerebral Palsy – Preliminary Research. Fizjoterapia Polska 2020; 20(1); 86-91

Streszczenie
Wstęp. Miękkie zaopatrzenie ortopedyczne jest coraz częściej wykorzystywanym środkiem terapeutycznym dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Głównym celem zastosowania miękkiej ortotyki jest poprawa funkcjonowania pacjenta, podkreśla się jego wpływ na stabilizację centralną oraz kontrolę posturalną. Głównym celem zastosowania ortotyki miękkiej jest poprawa funkcjonowania pacjenta w życiu codziennym.
Cel pracy. Zbadanie wpływu zastosowania ortez miękkich tułowia na umiejętności motoryczne dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym.
Materiał i metodyka. Do badań wstępnych zakwalifikowano czworo dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, które chodziły samodzielnie – poziom I lub II w skali Gross Motor Function Classiffication System (GMFCS). Przeprowadzono ocenę umiejętności motorycznych wg skali Gross Motor Function Measure (GMFM). Ocena stanu funkcjonalnego była powtarzana co 3 miesiące przez pół roku. Dzieci stosowały ortezę miękką tułowia około 4 godzin dziennie, uczestnicząc jednocześnie w zajęciach rehabilitacyjnych z taką samą częstotliwością jak przed badaniem.
Wyniki. W ciągu 6 miesięcy u wszystkich dzieci obserwowano poprawę funkcji motorycznych, potwierdzoną wzrostem wartości GMFM średnio o 2,5%.
Wnioski. Obserwowano pozytywny wpływ stosowania ortez miękkich tułowia na poprawę stanu funkcjonalnego pacjentów, potwierdzony wzrostem wartości w skali GMFM.

Słowa kluczowe:
ortezy miękkie, mózgowe porażenie dziecięce, motoryka duża, GMFM

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim