Tag: napięcie mięśniowe

Ocena zmian aktywności elektrycznej mięśni w przysiadzie klasycznym ze sztangą u zawodników trójboju siłowego i osób trenujących Crossfit

Bartosz Ruta, Wojciech Walczak. Kamila Pasternak-Mnich, Krzysztof Bortnik


Bartosz Ruta, Wojciech Walczak. Kamila Pasternak-Mnich, Krzysztof Bortnik – Assessment of changes in the electrical activity of muscles in classic squat with a barbell in powerlifting athletes and people training Crossfit. Fizjoterapia Polska 2022; 22(1); 134-151

Streszczenie
Cel pracy. Ocena stopnia zaangażowania mięśni podczas przysiadu ze sztangą u zawodników trójboju siłowego iosób trenujących Crossfit z wykorzystaniem powierzchniowej elektromiografii (sEMG).
Materiał i metody. Badaniem objęto dwie 30-osobowe grupy ćwiczących Crossfit oraz trójbój siłowy, o średniej wieku 24 ± 2,8 lat. Kryteriami włączenia były: płeć męska, przedział wiekowy od 22 do 28 lat oraz minimum dwa lata doświadczenia treningowego. Pomiary napięcia mięśniowego wykonano z wykorzystaniem elektromiografu EMG FREEEMG 300, zgodnie z wytycznymi SENIAM. Badanie polegało na łącznym wykonaniu dwunastu powtórzeń przysiadów ze sztangą, w dwóch seriach technikami „front squat” i „back squat”.
Wyniki. Średnie oraz średnie maksymalne napięcie mięśniowe każdorazowo, kiedy odnotowano statystycznie istotne różnice, w grupie Crossfit było wyższe niż u uprawiających trójbój siłowy.
Wnioski. Zaangażowanie mięśni podczas przysiadu z gryfem oraz z obciążeniem równym masie ciała, wykonywanego techniką „back squat’ i „front squat” jest istotnie wyższe u zawodników trenujących Crossfit. Analiza subiektywnej oceny trudności w wykonywaniu ćwiczeń wykazała, ze poziom trudności jest zależny od techniki wykonywania ćwiczeń. Zgłaszane trudności ćwiczeń – 50% crossfitowców techniką „back squat” oraz 100% u trójboistów techniką „front squat”.
Słowa kluczowe:
trójbój siłowy, crossfit, napięcie mięśniowe, sEMG
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Metoda oceny parametrów biomechanicznych kończyn dolnych człowieka realizowana w zeskoku ze stopni o różnej wysokości

Aleksandra Melińska, Andrzej Czamara, Łukasz Szuba, Romuald Będziński

Aleksandra Melińska, Andrzej Czamara, Łukasz Szuba, Romuald Będziński – The method of evaluation of biomechanical parameters of human lower limbs in the jump from steps of different heights. Fizjoterapia Polska 2011; 11(4); 327-340

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest identyfikacja obciążeń występujących podczas zeskoku z różnych wysokości, realizowana poprzez analizę wybranych parametrów kinetycznych i dynamicznych mężczyzn bez obrażeń narządu ruchu. Poznanie cech charakterystycznych tego rodzaju lokomocji może mieć ważną rolę w ocenie postępów rehabilitacji osób po obrażeniach kończyn dolnych. Materiał i metody. Badaniom zostało poddanych 25 mężczyzn w wieku od 20 do 26 lat, bez obrażeń kończyn dolnych, którzy wykonali zeskoki obunóż z trzech wysokości tj., z 0,1, 0,2 i 0,3 m. Celem oceny ilościowej i jakościowej przeprowadzono badania biomechaniczne przy użyciu systemu pomiaru ruchu, platform dynamometrycznych do pomiaru siły podłoża dla składowej pionowej oraz modułu do elektromiografii. Wyniki. Maksymalna wartość sił reakcji podłoża dla składowej pionowej w zeskoku obunóż z wysokości 0,3 m wzrastała do poziomu około 2,2 masy ciała. Najbardziej angażowanym mięśniem podczas zeskoku był m. mięsień obszerny przyśrodkowy uda (obu kończyn) oraz m. brzuchaty łydki, co wykazano w badaniu elektromiografii powierzchniowej. Wnioski. 1. Podczas zeskoku z różnych wysokości nie odnotowano istotnych statystycznie (do 4%) różnic wartości maksymalnych sił reakcji podłoża dla składowej pionowej pomiędzy lewą a prawą kończyną dolną. 2. Istnieje dodatnia korelacja między siłą reakcji podłoża a wysokością stopnia, z którego skacze badana osoba oraz między siłą reakcji podłoża a napięciem mięśni. 3. Odnotowano wyraźne występowanie zwiększonego napięcia mięśniowego przed zeskokiem, podczas stania swobodnego, w porównaniu do fazy zeskoku.
Słowa kluczowe
metodologia, zeskok pionowy, siła reakcji podłoża, napięcie mięśniowe

Wpływ masażu polem elektrostatycznym o różnej częstotliwości na napięcie wybranych mięśni szkieletowych obręczy barkowej

Patryk Kiljański, Joanna Kałuża-Pawłowska, Krzysztof Gieremek, Marek Kiljański

P. Kiljański, J. Kałuża-Pawłowska, K. Gieremek, M. Kiljański – The effect of massage with an electrostatic field of different frequency on the tension of selected skeletal muscles of the shoulder girdle. Fizjoterapia Polska 2018; 18(4); 138-158

Streszczenie
Cel pracy. Celem badania jest wykazanie, czy masaż polem elektrostatycznym ma wpływ na spadek napięcia spoczynkowego górnej części mięśnia czworobocznego.
Materiał i metody. W badaniu udział wzięło 20 osób, mężczyźni i kobiety w wieku 23-29 lat. Styl życia badanych był zróżnicowany. Grupę badawczą stanowiły zarówno osoby uprawiające sporty rekreacyjnie, spędzające wiele czasu przed komputerem czy przy książkach, a także osoby pracujące dorywczo. Wszystkich badanych charakteryzował czynny styl życia.
Do pomiaru napięcia mięśniowego wykorzystany został miotonometr „Szirmai”. Do terapii masażu polem elektrostatycznym posłużyło urządzenie Deep Oscillation marki Physiomed. Masaż odbywał się w dwóch etapach, każdy z użyciem pola o różnej częstotliwości, odpowiednio – 50 Hz (badanie nr 1) i 150 Hz (badanie nr 2). Przerwa pomiędzy badaniami wynosiła 2-3 tygodnie.
Wyniki i wnioski. Z badań wynika, że masaż polem elektrostatycznym ma wpływ na spadek napięcia mięśniowego zarówno przy częstotliwości 50 Hz, jak i 150 Hz. Zaobserwowano brak istotnej statystycznie różnicy obniżenia napięcia mięśniowego, między masażem 50 Hz a 150 Hz.

Słowa kluczowe:
masaż, napięcie mięśniowe, częstotliwość, Deep Oscillation

Invalid download ID. Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版