Analiza wybranych czynników ryzyka oraz poziomu świadomości dotyczącego nietrzymania moczu u kobiet

Paulina Handzlik-Waszkiewicz, Kinga Duszka


Paulina Handzlik-Waszkiewicz, Kinga Duszka – Analysis of selected risk factors and the level of awareness of urinary incontinence in women. Fizjoterapia Polska 2022; 22(2); 70-80

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była analiza wybranych czynników ryzyka występowania nietrzymania moczu w losowo wybranej grupie kobiet, a także częstości występowania objawów towarzyszących. Przeanalizowano również poziom świadomości oraz postępowanie kobiet, które doświadczyły nietrzymania moczu.
Materiał i metody. Badaniem ankietowym objęto146 kobiet w wieku od 20 do 79 lat, przebywających na oddziale dziennej rehabilitacji w Małopolskim Szpitalu Ortopedyczno-Rehabilitacyjnym im. prof. Bogusława Frańczuka w Krakowie. W badaniu wykorzystano autorski kwestionariusz ankietowy, zawierający 32 pytania oraz Kwestionariusz Niepełnosprawności Oswestry (ODI).
Wyniki. U badanych zaobserwowano istotną statystycznie zależność pomiędzy występowaniem nietrzymania moczu a wiekiem. W najmłodszej grupie wiekowej średnia dla deklarowanego gubienia moczu wynosiła 46,5, podczas gdy w starszych grupach było to ponad 80. Wyniki wskazują także na znaczący wzrost dolegliwości bólowych odcinka lędźwiowego kręgosłupa w grupie, która doświadczyła nietrzymania moczu (średnia = 20,93) w stosunku do reszty badanych (średnia = 12,83).
Wnioski. Problem występowania nietrzymania moczu jest zależny od wieku, jednakże jest powszechny w każdej grupie wiekowej. Istnieje związek pomiędzy występowaniem nietrzymania moczu a sposobem porodu i czynnikami okołoporodowymi. Stwierdzono także występowanie większych dolegliwości bólowych u osób doświadczających epizodów gubienia moczu. Zdecydowana większość kobiet doświadczających nietrzymania moczu nie podejmuje żadnych prób leczenia.
Słowa kluczowe:
nietrzymanie moczu, mięśnie dna miednicy, inkontynencja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Czynniki determinujące wiedzę kobiet w wieku 30-40 lat z powiatu rzeszowskiego na temat nietrzymania moczu

Ewa Puszczałowska-Lizis, Paweł Rychter, Marcin Wilczyński, Monika Banek


Ewa Puszczałowska-Lizis, Paweł Rychter, Marcin Wilczyński, Monika Banek – Factors determining the knowledge of women aged 30-40 from the Rzeszów poviat about urinary incontinence. Fizjoterapia Polska 2022; 22(1); 198-206

Streszczenie
Wstęp. Nietrzymaniem moczu nazywa się każdy incydent niekontrolowanego wycieku moczu z cewki moczowej, niezależnie od przyczyny. Celem pracy była ocena zależności wybranych czynników z poziomem wiedzy kobiet na temat nietrzymania moczu.
Materiał i metody. Sondażem diagnostycznym przy użyciu ankiety autorskiej objęto 207 kobiet w wieku od 30 do 40 lat z powiatu rzeszowskiego. Do analizy wyników wykorzystano nieparametryczny test niezależności chi-kwadrat (χ2) Pearsona.
Wyniki. Stwierdzono statystycznie istotną zależność między poziomem wykształcenia a poziomem wiedzy na temat nietrzymania moczu (p = 0,001).
Wnioski. Kobiety z wykształceniem wyższym posiadają większą wiedzę na temat nietrzymania moczu niż kobiety z wykształceniem średnim i zawodowym. Działania edukacyjne powinny być skierowane głównie do kobiet z wykształceniem średnim i zawodowym. Należy zachęcać do eliminowania czynników ryzyka, jak również przekonywać o konieczności wczesnego rozpoznania nietrzymania moczu i podejmowania natychmiastowej terapii.
Słowa kluczowe:
dno miednicy, nietrzymanie moczu, profilaktyka, diagnostyka, terapia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ magnetostymulacji na stopień nietrzymania moczu u kobiet po menopauzie

Robert Kowalski, Joanna Kałuża-Pawłowska, Marek Kiljański

Robert Kowalski, Joanna Kałuża-Pawłowska, Marek Kiljański – The impact of magnetostimulation on the level of urinary incontinence among women after menopause. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 58-69

Streszczenie
Nietrzymanie moczu (NM) to według definicji ICS „każda niekontrolowana utrata moczu”. Wśród szeroko pojętej definicji wyróżnia się różne postacie NM: wysiłkowa, nagląca, z przepełnienia, mieszana, przejściowa, moczenie nocne oraz inne typy NM. Najczęstszą postacią wśród wymienionych jest typ wysiłkowego nietrzymania moczu oraz postać mieszana.
Ze względu na złożony charakter problemu NM istnieje wiele metod diagnostyki i leczenia inkontynencji. W leczeniu zachowawczym powszechnie stosuje się ćwiczenia mięśni dna miednicy, fizykoterapię (w tym pole magnetyczne) i terapię behawioralną. Cel pracy. Celem pracy jest analiza i ocena wpływu magnetostymulacji oraz ćwiczeń dna miednicy na stopień nietrzymania moczu u kobiet po menopauzie. Materiał i metodyka. Badania przeprowadzono u 30 kobiet w wieku 45–67 lat (średnia ± 56) leczonych z powodu NM w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej im. Prymasa Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Sieradzu na Oddziale Rehabilitacyjnym. Pacjentki zostały podzielone na dwie grupy po 15 osób. W grupie 1 badane zostały poddane magnetostymulacji oraz wykonywały ćwiczenia mięśni dna miednicy. W grupie 2 wykonywały tylko ćwiczenia mięśni dna miednicy. Pacjentki zostały poddane dwukrotnemu badaniu ankietowemu, przed rozpoczęciem i po 3-tygodniowej terapii. W badaniu wykorzystano dwie różne ankiety (A i B) opracowane na podstawie kwestionariusza Gaudenza.
Wyniki. Na podstawie analizy danych z ankiet uzyskano następujące wyniki: w grupie 1 poprawa dotyczyła: zmniejszenia częstości epizodów NM i częstotliwości mikcji, zmniejszenia ilości „gubionego moczu” i intensywności NM w oparciu o codzienną aktywność fizyczną, wydłużenia czasu możliwości opanowania parcia na mocz oraz poprawy jakości życia badanych kobiet. W grupie 2 poprawę odnotowano w ocenie inkontynencji na podstawie subiektywnych odczuć pacjentki. Wszystkie wyniki analizy danych z ankiet były nieistotne statystycznie.
Wnioski. Z przeprowadzonej analizy wyników sformułowano poniższe wnioski: 1. Terapia skojarzona magnetostymulacji z ćwiczeniami dna miednicy wywołuje korzystniejszy efekt terapeutyczny niż stosowanie samych ćwiczeń. 2. Subiektywna ocena ankietowanych na temat poprawy dolegliwości związanych z NM przemawia na korzyść terapii z wykorzystaniem stymulacji polem magnetycznym. 3. Najczęstszym rodzajem inkontynencji u badanych kobiet po menopauzie była postać wysiłkowa. 4. Terapia z programem 3-tygodniowej stymulacji polem magnetycznym podnosi poziom zadowolenia z terapii oraz poprawia samopoczucie osób z NM.
Słowa kluczowe:
nietrzymanie moczu, magnetostymulacja, menopauza, fizjoterapia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Stymulacja czynnościowa mięśni dna miednicy u kobiet po operacjach ginekologicznych z objawami nietrzymania moczu i jej wpływ na zmianę jakości życia

Krystyna Garstka-Namysł, Grzegorz Henryk Bręborowicz, Łucja Pilaczyńska-Szcześniak, Juliusz Huber, Stefan Sajdak, Magdalena Pisarska, Kamila Witczak, Łukasz Sroka, Alicja Witkowska

Krystyna Garstka-Namysł, Grzegorz Henryk Bręborowicz, Łucja Pilaczyńska-Szcześniak, Juliusz Huber, Stefan Sajdak, Magdalena Pisarska, Kamila Witczak, Łukasz Sroka, Alicja Witkowska – Functional stimulation of perineal muscles in women with urinary incontinence after gynecological surgery and its effect on quality of life changes. Fizjoterapia Polska 2007; 7(2), 124-132

Streszczenie

Wstęp: Zaburzenia aktywności mięśni i nerwów oraz objawy nietrzymania moczu po operacjach ginekologicznych, znacząco wpływają na ocenę poczucia jakości życia. Na podstawie wyników globalnej elektromiografii, można określić indywidualnie dobór parametrów do stymulacji nadkręgosłupowej (FES) i przezpochwowej stymulacji mięśni (EMS) oraz obiektywnie ocenić efekty terapii. Materiał i metody. 15 kobiet po operacjach ginekologicznych z objawami zaburzeń mikcji, poddano badaniu ginekologicznemu, urodynamicznemu, USG oraz elektromiografii globalnej z zastosowaniem elektrody dopochwowej oraz badaniu ruchowych potencjałów wywołanych (MEP) indukowanych polem magnetycznym. Dobierano indywidualnie parametry dla zabiegów FES i EMS, wykonywanych przez pacjentki w domu przez 2 miesiące. Zmiany jakości życia oceniano przed i po terapii, za pomocą skali poczucia jakości życia wg S. Kowalika. Wyniki. U 12 chorych, badania EMG i MEP sprecyzowały neurogenne źródło dolegliwości w postaci bardziej aksonopatii włókien ruchowych, a w mniejszym stopniu osłabienia impulsacji na poziomie neuronu ośrodka ruchowego. Potencjał spoczynkowy przed terapią wynosił średnio 2,52 pkt, po terapii 1,87 pV, siła skurczu: 14,7 pV przed i 16,9 pV po terapii. Badania psychologiczne wykazały wzrost poziomu zadowolenia z życia w aspekcie refleksyjnej oceny własnego Życia złożonej z 20 sfer, tak w teraźniejszości, jak i w przyszłości. Wnioski. Terapia FES i EMS przyniosła poprawę stanu czynnościowego jednostek ruchowych w warunkach maksymalnego skurczu. Badania MEP wykazały poprawę przewodnictwa od ośrodka ruchowego do mięśnia zwłaszcza wtedy, kiedy zabiegi EMS były uzupełnione o FES na poziomie lędźwiowo-krzyżowym.

Słowa kluczowe

nietrzymanie moczu, elektrostymulacja nadkręgosłupowa FES, przezskórna elektromiografia ETS i EMG-biofeedback, mięśnie dna miednicy, jakość życia

Wpływ głębokiej stymulacji elektromagnetycznej mięśni dna miednicy na dolegliwości okolicy lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa u pacjentek z wysiłkowym nietrzymaniem moczu

Agnieszka Przedborska, Małgorzata Kilon, Małgorzata Misztal, Jan W. Raczkowski

Agnieszka Przedborska, Małgorzata Kilon, Małgorzata Misztal, Jan W. Raczkowski – The effect of deep electromagnetic stimulation of pelvic floor muscles on low back pain in female patients with stress urinary incontinence. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 46-54

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy jest ocena wpływu głębokiej stymulacji elektromagnetycznej mięśni dna miednicy na dolegliwości okolicy lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa u kobiet z wysiłkowym nietrzymaniem moczu.
Materiał i metodyka. Badania przeprowadzono na grupie 85 kobiet z przewlekłym zespołem bólowym okolicy lędźwiowo-krzyżowej i współistniejącym nietrzymaniem moczu, które poddano serii 10 zabiegów głębokiej stymulacji elektromagnetycznej dna miednicy. Ocenę skuteczności terapii przeprowadzono na podstawie skali VAS, oceny funkcji dnia codziennego i zmian nasilenia objawów związanych z nietrzymaniem moczu.
Wyniki. Po terapii zaobserwowano istotne statystycznie zmniejszenie stopnia nasilenia dolegliwości bólowych kręgosłupa wg skali VAS – Me(IQR) odpowiednio: 5 (4-7) przed terapią vs 3 (1-4) po terapii. Istotnej statystycznie poprawie uległa także zdolność poruszania się oraz aktywność codzienna. Zaobserwowano również istotne statystycznie zmniejszenie się częstości występowania epizodów nietrzymania moczu oraz zmniejszenie się ilości traconego moczu. Uzyskane efekty terapii nie były długotrwałe. U połowy pacjentek zarówno efekt analgetyczny, jak i poprawa dolegliwości związanych z nietrzymaniem moczu utrzymywały się co najwyżej 2 miesiące (IQR: 1-3 miesięcy dla ZBK i IQR: 1-2 miesiące dla WNM).
Wnioski. 1. Głęboka stymulacja elektromagnetyczna mięśni dna miednicy wpływa na zmniejszenie dolegliwości bólowych okolicy lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa i zmniejszenie objawów wysiłkowego nietrzymania moczu. 2. Utrzymujący się efekt poprawy nie jest długotrwały.

Słowa kluczowe:
ból kręgosłupa lędźwiowego, nietrzymanie moczu, mięśnie dna miednicy, stymulacja elektromagnetyczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Nietrzymanie moczu u kobiet – diagnostyka i leczenie zachowawcze w gabinecie fizjoterapeutycznym

Magdalena Ptak, Iwona Rotter, Hanna Mosiejczuk, Agnieszka Turoń, Agnieszka Brodowska, Jolanta Nawrocka-Rutkowska

M. Ptak, I. Rotter, H. Mosiejczuk, A. Turoń, A. Brodowska, J. Nawrocka-Rutkowska – Woman urinary incontinence – diagnostic and conservative treatment making by physiotherapist. FP 2016; 16(3); 118-123

Streszczenie
Wstęp.
Nietrzymanie moczu jest problemem uznanym przez Światową Organizację Zdrowia za chorobę społeczną. W standardach Międzynarodowego Towarzystwa Kontynencji (ICS), towarzystw ginekologicznych i urologicznych postępowanie w I i II stopniu NM rozpoczyna się leczeniem zachowawczym prowadzonym przez fizjoterapeutę.
Cel pracy.
Celem pracy jest podkreślenie roli i możliwości dodatkowej diagnostyki, jaką można przeprowadzić w gabinecie fizjoterapeutycznym.
Wnioski.
Leczenie zachowawcze z wykorzystaniem dostępnej aparatury, urządzeń, kwestionariuszy ankiet daje szerokie możliwości wnikliwego potraktowania tematu jakim jest NM u kobiet. Wykorzystując te narzędzia  można uchronić pacjentki przed zbyt wczesną (pod względem wieku i zaawansowania objawów) interwencją chirurgiczną.

Słowa kluczowe:
nietrzymanie moczu, wstępna diagnostyka, leczenie zachowawcze, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Download an English version