Ocena wpływu metody integracji sensorycznej na rozwój lateralizacji

Natalia Habik-Tatarowska, Paweł Wieczorkowski, Zbigniew Śliwiński

N. Habik-Tatarowska, P. Wieczorkowski, Z. Śliwiński – Assessment of the impact of sensory integration method on the development of laterality. Fizjoterapia Polska 2018; 18(4); 122-128

Streszczenie
Wprowadzenie. Jednym z aspektów, a zarazem i czynników rozwoju ruchowego dziecka jest postępujący proces lateralizacji, czyli inaczej przewagi stronnej jego ruchowych czynności. Lateralizacja u dzieci jest zróżnicowana pod względem siły i tempa rozwoju procesu. W wielu czynnościach niezbędna jest harmonijna współpraca oka, ręki i nogi, czemu sprzyja dominacja narządów po tej samej stronie ciała. Nieustalona lateralizacja staje się źródłem zaburzeń w orientacji przestrzennej oraz koordynacji wzrokowo- ruchowej. U dzieci wieku szkolnym zaburzenia procesu lateralizacji często stają się przyczyną niepowodzeń w czytaniu i pisaniu co może prowadzić do występowania zaburzeń emocjonalnych.
Cel badań. Głównym celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu metody Integracji Sensorycznej na rozwój lateralizacji u dzieci.
Materiał i metody. Zbadano 46 dzieci w wieku 7-9 lat. Analizy rozwoju lateralizacji dokonano przed rozpoczęciem terapii metodą Integracji Sensorycznej oraz po 6 miesiącach jej trwania. Badania prowadzono od czerwca 2016 roku do grudnia 2017 roku. Przez okres 6 miesięcy terapia metodą Integracji Sensorycznej obejmowała następujące rodzaje ćwiczeń: stymulację polisensoryczną, ćwiczenia sprawności manualnej, ćwiczenia analizy i syntezy wzrokowej, ćwiczenia sekwencji słuchowych i wzrokowych, ćwiczenia pamięci sekwencyjnej i symultanicznej oraz ćwiczenia koordynacji wzorkowo-ruchowej.
Wyniki i wnioski. Analiza przeprowadzonych badań wskazuje na poprawę rozwoju lateralizacji na skutek prowadzonej terapii metodą Integracji Sensorycznej. Im wcześniej pomożemy dziecku wybrać dominującą rękę, tym wcześniej będzie ono gotowe do rozumienia mowy otoczenia i samodzielnego budowania zdań gramatycznie poprawnych.

Słowa kluczowe:
lateralizacja, Integracja Sensoryczna, dzieci, terapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Lęk wśród terapeutów pracujących z dziećmi z autyzmem

Paweł Wieczorkowski, Natalia Habik, Zofia Śliwińska, Zbigniew Śliwiński

P. Wieczorkowski, N. Habik, Z. Śliwińska, Z. Śliwiński – Anxiety among therapists working with children with autism. FP 2017; 17(4); 76-82

Streszczenie

Wstęp. Lęk wśród terapeutów pracujących z dziećmi ze zdiagnozowanym autyzmem dotyczy strachu oraz obaw związanych z zaplanowaniem i przeprowadzeniem procesu terapeutycznego. Celem pracy była analiza sytuacji, w której terapeuci odczuwają dyskomfort i lęk podczas zajęć oraz ćwiczeń z osobami ze zdiagnozowanym spektrum autyzmu. W przeprowadzonych badaniach dokonano obserwacji przyczyn występowania zachowań lękowych oraz stopnia ich nasilania lub eliminowania.
Materiał i metody. Analizie badawczej poddano 16 terapeutów pracujących w Krajowym Towarzystwie Autyzmu. Badania odbywały się od grudnia 2014 r. do stycznia 2015 r. Terapeuci byli w wieku od 22 do 45 lat. Do badania został użyty sondaż diagnostyczny z wykorzystaniem techniki kwestionariusza ankiety.
Wyniki. Najczęstszymi objawami lęków wśród terapeutów pracujących z dziećmi autyzmem to zdenerwowanie oraz przyspieszenie akcji serca. Najlepszym sposobem radzenia sobie z lękiem jest relaks. Najczęstszy powód lęku wśród terapeutów pracujących z dziećmi z autyzmem jest agresja fizyczna i słowna ze strony dzieci oraz brak efektów pracy.
Wnioski. Ważnym elementem w pracy z dziećmi z autyzmem jest fakt, by nie przenosić problemów z pracy do domu. W ten sposób eliminowany jest stan wypalenia zawodowego. Istotnym czynnikiem eliminującym lęk jest wygospodarowywanie czasu na relaks i odprężenie.

Słowa kluczowe:
autyzm, dzieci, terapia, lęk

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza porównawcza postępowania fizjoterapeutycznego u dzieci ze zdiagnozowanym autyzmem atypowym

Natalia Habik, Paweł Wieczorkowski, Zbigniew Śliwiński

N. Habik, P. Wieczorkowski, Z. Śliwiński – Comparative analysis physiotherapy in children with atypical autism. FP 2016; 16(4); 72-81

Streszczenie

Wstęp. Autyzm jest całościowym zaburzeniem rozwoju mającym wpływ na wszystkie obszary funkcjonowania dziecka. Powoduje zaburzenia w nawiązywaniu komunikacji interpersonalnych. Prowadzi do występowania trudności w podporządkowywaniu się regułom społecznym wynikającym z braku ich zrozumienia.
Materiał i metodyka. W pracy został opisany przypadek dwójki dzieci Zuzanny i Aleksandra, którzy uczęszczali na zajęcia fizjoterapeutyczne do placówki Krajowego Towarzystwa Autyzmu w Kielcach raz w tygodniu po 1 godzinie zajęć z fizjoterapeutą. Badania odbywały się od listopada 2015 r. do marca 2016r. Dzieci były w wieku 4 lat. Ocenie poddano model PEP dzieci w skali 0-5.
Wyniki. U dzieci z autyzmem atypowym zaburzona jest percepcja, komunikacja i mowa. Najmniejszą trudność sprawiają wykonywanie zadań z zakresu motoryki dużej i koordynacji. Badany chłopiec wykazywał lepsze rokowanie w porównaniu z dziewczynką.
Wnioski. Dzieci z rozpoznanym autyzmem atypowym różnią się ze względu na płeć w zakresie rozwoju psychofizycznego. Fizjoterapia wpływa na zmniejszenie zaburzeń ze spektrum autyzmu zdiagnozowanego według profilu psychoedukacyjnego PEP. Płeć ma znaczący wpływ na stopień rozwoju motoryki dużej i małej u dzieci z ASD.

Słowa kluczowe:

autyzm, ASD, fizjoterapia, profil psychoedukacyjny

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim