Profil pacjentów usprawnianych w zakresie rehabilitacji leczniczej na podstawie ustawy z dnia 9 maja 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach wspierających osoby o znacznym stopniu niepełnosprawności

Karol Wojciechowski, Krzysztof Mirecki, Marek Kiljański, Jan Szczegielniak

K. Wojciechowski, K. Mirecki, M. Kiljański, J. Szczegielniak – Profil pacjentów usprawnianych w zakresie rehabilitacji leczniczej na podstawie ustawy z dnia 9 maja 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach wspierających osoby o znacznym stopniu niepełnosprawności. Fizjoterapia Polska 2019; 19(3); 168-172

Streszczenie
Celem pracy była próba dokonania analizy świadczeń rehabilitacyjnych udzielanych pacjentom posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Materiał badawczy stanowiły dane sprawozdane przez świadczeniodawców posiadających zawarte umowy w rodzaju rehabilitacja lecznicza z Łódzkim Oddziałem Wojewódzkim Narodowego Funduszu Zdrowia, udzielających świadczeń w ramach zakresów skojarzonych, dedykowanych osobom posiadającym orzeczony znaczny stopień niepełnosprawności. Dane sprawozdawcze zostały wykonane przez świadczeniodawców w okresie od 1 lipca 2018 r. do 31 grudnia 2018 r.
Analiza danych wykazała, iż najczęściej usprawniano pacjentów w zakresie fizjoterapii ambulatoryjnej dla osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności (45,13% ogółu badanych), 29,63% pacjentów stanowiło grupę chorych objętą lekarską ambulatoryjną opieką rehabilitacyjną oraz 19,12% pacjentów korzystało z zakresu fizjoterapii domowej.
Ocena materiału badawczego wykazała, iż najczęściej rehabilitowano pacjentów w grupie wiekowej 51–84 lata (62,23% ogółu badanych). Najmniejszą grupę pacjentów stanowili chorzy z grup wiekowych do 16 lat oraz 85–101 lat (odpowiednio 3,26% oraz 6,04% ogółu badanych).
Przeprowadzona ocena wykazała, iż najczęstszym rozpoznaniem głównym sprawozdawanym przez świadczeniodawców było dziecięce porażenie mózgowe (8,65% ogółu badanych) i porażenie połowicze (7,71% ogółu badanych).
Badanie wykazało, iż najczęściej sprawozdawanym produktem rozliczeniowym była indywidualna praca z pacjentem, stanowiąc 17,06% ogółu wykonanych procedur.

Słowa kluczowe:
rehabilitacja lecznicza, znaczny stopień niepełnosprawności

Profesor Andrzej Zembaty

Sławomir Jandziś, Marek Woszczak, Marek Kiljański, Renata Szczepaniak

S. Jandziś, M. Woszczak, M. Kiljański, R. Szczepaniak – Profesor Andrzej Zembaty. FP 2013; 13(4); 57-59

Streszczenie
Rocznica 50-lecia zorganizowanej działalności fizjoterapeutów w Polsce to okazja do przedstawienia sylwetki jednego z wybitnych przedstawicieli naszego zawodu prof. dra hab. Andrzeja Zembatego. Urodził się on 21 kwietnia 1935 roku w Jaśle w rodzinie inteligenckiej. Matka był nauczycielką, ojciec ukończył wydział prawa UJ i pracował jako sędzia w Jaśle a następnie Sanoku. Andrzej Zembaty po zdaniu matury w liceum sanockim rozpoczął studia w warszawskiej AWF, które ukończył w 1958 roku. W 1960 roku rozpoczął pracę fizjoterapeuty w Stołecznym Centrum Rehabilitacji Schorzeń Narządu Ruchu w Konstancinie oraz w 1964 roku jako nauczyciel zawodu w Medycznym Studium Zawodowym w Konstancinie. W 1972 roku, na wniosek prof. Mariana Weissa, dyrektora STOCER i kuratora Zakładu Rehabilitacji w warszawskim AWF-e został zatrudniony na stanowisku starszego asystenta w tymże zakładzie. Powrócił więc na uczelnię, z którą związał większość swojego życia zawodowego. Pełnił w niej następujące funkcję: 1979 – kierownik Zakładu Rehabilitacji Ruchowej, 1982 – pełnomocnik Rektora ds. Powołania Wydziału Rehabilitacji, 1983 – z-ca dyr. Instytutu Nauk Biologicznych, 1984 – 1987- prodziekan ds. studenckich i organizacyjnych w nowo powołanym Wydziale, 1987 – 1990- prodziekan ds. dydaktyki. Ostatnim miejscem działalności zawodowo-dydaktycznej przed przejściem na emeryturę w 1999 roku była AWF w Katowicach, gdzie Profesor kierował Zakładem Kinezyterapii

Słowa kluczowe:
rehabilitacja lecznicza, fizjoterapeuci, historia rehabilitacji

Artykuł dostępny tylko w j. polskim