Tag: rehabilitacja

Wpływ terapii z wykorzystaniem nowoczesnych technologii na aktywność i wytrzymałość dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym

Emilia Wysoczańska, Anna Skrzek

E. Wysoczańska, A. Skrzek – The impact of technology-based therapy on activity level and endurance of children with cerebral palsy. FP 2017; 17(2); 100-111

Streszczenie

Cel pracy. Celem pracy jest ocena wpływu terapii z wykorzystaniem zewnętrznego kontrolera ruchu, jakim jest Kinect (tzw. terapii z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości), na sprawność funkcjonalną dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym na przykładzie trzech wybranych modułów terapeutycznych Tratwa (Raft), Wioślarz (Oarsman), Siłownia (Gym).
Materiał i metodyka. Do niniejszego projektu zaproszono czternaścioro dzieci w przedziale wiekowym 8-12 lat z rozpoznaniem mózgowego porażenia dziecięcego (MPD). Dzieci były poddawane rehabilitacji z wykorzystaniem tradycyjnych metod. Jednocześnie jako forma terapii wspomagającej, na okres dwóch miesięcy (w tym czasie wykonano trzy badania ), została włączona terapia z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości. Dwa miesiące po zakończeniu terapii wykonano czwarty pomiar, kontrolny.
Wyniki i wnioski. Analiza wyników badań parametru aktywność, wykazała, że terapia dała pozytywne rezultaty, natomiast 2-miesięczna przerwa spowodowała spadek wyników w porównaniu z ostatnim pomiarem podczas terapii. W badaniu wytrzymałości nie uzyskano istotnej zmiany wartości w trakcie terapii. Być może należałoby wydłużyć czas trwania pracy dziecka z danymi modułami terapeutycznymi. W modułach Raft i Gym, w których pacjenci ćwiczą koncentrację, w czasie trwania terapii maleje wartość aktywności. Oznacza to, że pacjenci z biegiem czasu wykonują ćwiczenia uważniej i bardziej precyzyjnie. Wytrzymałość natomiast od drugiego pomiaru do czwartego wzrasta. W module Oarsman, w którym pacjenci ćwiczą szybkość, wartość aktywności od pierwszego do czwartego pomiaru rośnie. Pacjenci ćwiczą szybciej.

Słowa kluczowe:
rehabilitacja, wirtualna rzeczywistość, program SeeMe

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Biomechaniczne aspekty czynności stawu łokciowego w reumatoidalnym zapaleniu stawów

Jolanta Rojczyk-Chmarek, Janusz Błaszczyk, Krzysztof Gieremek, Wojciech Cieśla, Jacek Polechoński

J. Rojczyk-Chmarek, J. Błaszczyk, K. Gieremek, W. Cieśla, J. Polechoński – Biomechanical aspects of elbow joint action in rheumatoid arthritis. FP 2014; 14(1); 6-16

Streszczenie
Celem przedstawionej pracy jest weryfikacja prostej i obiektywnej metody oceny funkcji stawu łokciowego, metody, która u chorych z reumatoidalnym zapaleniem stawów pozwoliłaby na doraźną ocenę zaawansowania zmian chorobowych w stawie, jak też na monitorowanie postępu choroby.
Materiały i metody. Badaniami charakterystyk cyklicznych ruchów zginania i prostowania przedramienia w stawie łokciowym objęto grupę 82 osób. Stanowisko pomiarowe składało się z kontrolowanego komputerowo urządzenia do badania ruchów w stawie łokciowym (manipulandum). Urządzenie to pozwala na badanie stanu czynnościowego stawu łokciowego przy wykonywaniu cyklicznych izokinetycznych ruchów zgięcia i wyprostu. Ruch wykonywany był: 1. z minimalną szybkością, najwolniejszy jaki był możliwy do wykonania przez pacjenta, 2. z preferowaną szybkością – szybkość ruchu zależała od woli i nawyków badanego, 3. szybki – wykonywany z największą możliwą do wykonania szybkością. Badania przeprowadzono dwukrotnie – na początku i na zakończenie trzytygodniowego leczenia usprawniającego. Resultaty. Otrzymane wyniki pokazują, że charakterystyka ruchów w grupie pacjentów z RZS różniła się znacznie od normy. Różnice dotyczyły przede wszystkim obniżenia prędkości i amplitudy ruchy, a także częstotliwości i  okresu.   Stwierdzono również znaczną asymetrię faz zginania i prostowania ruchów cyklicznych w stawie łokciowym. Wnioski. Należy przypuszczać, że główną przyczyną obserwowanych zmian zarówno w stosunku do normy jak i do okresu początkowego terapii jest sztywność stawu łokciowego spowodowana reakcją bólową i zwiększonymi oporami ruchu wywołanymi zmianami patologicznymi w obrębie badanego stawu. W tym kontekście zastosowana metoda badania ruchów izokinetycznych pozwala na obiektywną ocenę patologicznych zmian kontroli motorycznej w RZS.

Słowa kluczowe:
rehabilitacja, łokieć, biomechanika, reumatoidalne zapalenie stawów

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena postępów leczenia usprawniającego w reumatoidalnym zapaleniu stawów za pomocą biomechanicznej analizy czynności stawu łokciowego

Jolanta Rojczyk-Chmarek, Joanna Cieślińska-Świder, Krzysztof Gieremek, Wojciech Cieśla, Jacek Polechoński

J. Rojczyk-Chmarek, J. Cieślińska-Świder, K. Gieremek, W. Cieśla, J. Polechoński – Assessment of the effects of rehabilitation interventions for patients with rhematoid arthritis using biomechanical analysis of elbow function. FP 2015; 15(1); 36-47

Streszczenie
Wstęp. Celem przedstawionej pracy jest weryfikacja metody oceny funkcji stawu łokciowego, metody, która u chorych z reumatoidalnym zapaleniem stawów pozwoliłaby na monitorowanie postępu choroby i  ocenę efektywności usprawniania leczniczego i fizjoterapeutycznego.
Materiał i metody. Badaniami charakterystyk cyklicznych ruchów zginania i prostowania przedramienia w stawie łokciowym objęto grupę 82 osób. Stanowisko pomiarowe składało się z kontrolowanego komputerowo urządzenia do badania ruchów w stawie łokciowym (manipulandum). Urządzenie to pozwala na badanie stanu czynnościowego stawu łokciowego przy wykonywaniu cyklicznych izokinetycznych ruchów zgięcia i wyprostu. Ruch wykonywany był: 1. z minimalną szybkością, najwolniejszy jaki był możliwy do wykonania przez pacjenta, 2. z preferowaną szybkością – szybkość ruchu zależała od woli i nawyków badanego, 3. szybki – wykonywany z największą możliwą do wykonania szybkością. Badania przeprowadzono dwukrotnie – na początku i na zakończenie trzytygodniowego leczenia usprawniającego.
Wyniki. Otrzymane wyniki pokazują że leczenie usprawniające spowodowało poprawę kilku parametrów badanych ruchów. Zwiększeniu uległa amplituda (zakres) ruchu oraz prędkość kątowa w szczególności fazy prostowania, a także zmniejszyła się wartość współczynnik asymetrii. Nie stwierdzono natomiast wzrostu częstotliwości wykonywanych ruchów i istotnych zmian dotyczących okresu, zarówno szybkości preferowanej jak i maksymalnej.
Wnioski. Podsumowując uzyskane wyniki badań nad diagnostyczną przydatnością biomechanicznej analizy czynności stawu łokciowego przy użyciu aparatu typu manipulandum w RZS można stwierdzić że zastosowana metoda badania ruchów izokinetycznych pozwala na obiektywną ocenę patologicznych zmian w stawie oraz ocenę efektywności usprawniania leczniczego i fizjoterapeutycznego. Analiza zebranego materiału badawczego wykazała, że dla uzyskania wiarygodnych informacji o stanie funkcjonalnym pacjenta badanie powinno być wykonane w warunkach ruchów preferowanych i szybkich. Miałoby to dużą wartość zwłaszcza w doborze odpowiednich metod fizjoterapeutycznych.

Słowa kluczowe:
rehabilitacja, łokieć, biomechanika, reumatoidalne zapalenie stawów

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena efektywności dwóch programów rehabilitacji u pacjentów z zespołem bolesnego barku

Katarzyna Ogrodzka, Karolina Leśniak, Aneta Bac, Tomasz Ridan, Marek Żak

K. Ogrodzka, K. Leśniak, A. Bac, T. Ridan, M. Żak: Evaluation of the effectiveness of two rehabilitation programmes for the patients with the shoulder impingement syndrome. FP 2015;15(4); 42-52

Streszczenie
Cel pracy. Celem badań było porównanie dwóch programów rehabilitacji stosowanych u pacjentów z zespołem bolesnego barku oraz w jakim zakresie rehabilitacja refundowana jest w stanie przywrócić pacjentowi możliwość odzyskania funkcji w stawie barkowym w porównaniu do programu rehabilitacji utworzonego przez autorów badań.
Materiał i metodyka. Badania zostały przeprowadzone w dwóch grupach, w każdej po 7 pacjentów ze zdiagnozowanym zespołem bolesnego barku. Pierwsza grupa korzystała tylko z zabiegów refundowanych, natomiast druga grupa była prowadzona autorskim programem rehabilitacji dostosowanym do indywidualnych potrzeb każdego z pacjentów.
Wyniki. Po terapii u pacjentów z obu grup zaobserwowano zwiększenie zakresu ruchomości w stawie barkowym, zmniejszenie poziomu bólu w spoczynku, a także w trakcie wykonywania codziennych czynności ruchowych.
Wnioski. Autorski program rehabilitacji okazał się efektywniejszą metodą leczenia w dolegliwościach zespołu bolesnego barku.

Słowa kluczowe:
zespół bolesnego barku, rehabilitacja, sprawność

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете PPobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Trening na bieżni z odciążeniem masy ciała poprzez system Parestand w usprawnianiu chodu u pacjentów we wczesnej fazie udaru mózgu: badanie pilotażowe

Beata Stach, Marcin Błaszcz, Aleksandra Bober, Mariola E. Wodzińska, Joanna Zyznawska

B. Stach, M. Błaszcz, A. Bober, M. E. Wodzińska, J. Zyznawska – Body Weight Supported Treadmill Training with Parestand system as walking therapy of patients early after stroke: a pilot study. FP 2016;16(2);54-63

Streszczenie
Wstęp. Trening na bieżni z odciążeniem masy ciała (z ang. Body Weight Supported Treadmill Training – BWSTT) to wysokiej częstotliwości zadaniowa terapia chodu pacjentów po udarze mózgu. Skuteczność BWSTT została wielokrotnie udowodniona, jednak jego wyższość nad treningiem chodu po naturalnym podłożu jest często kwestionowana. W Polsce jest to rzadko stosowana i badana metoda.
Pacjenci i metody. W badaniu brało udział 20 chodzących pacjentów we wczesnej fazie udaru. Wszyscy pacjenci uczestniczyli w standardowej fizjoterapii opartej o koncepcję Bobath i PNF. Do grupy eksperymentalnej włączono 10 osób dodatkowo otrzymujących trening na bieżni z odciążeniem masy ciała (BWSTT), a do grupy kontrolnej włączono 10 osób dodatkowo otrzymujących trening chodu po naturalnym podłożu. Badanych przed i po skończeniu interwencji oceniono Skalą Równowagi Berg, testem Timed Up & Go, Testem 10-metrowym oraz testem 6-minutowego marszu.
Wyniki. Obie grupy uzyskały istotną statystycznie (p<0,05) poprawę we wszystkich testach funkcjonalnych. BWSTT zwiększyła swój dystans o 108,4±75,7 m, a grupa kontrolna o 57±51,3 m. Różnica pomiędzy grupami nie była istotna statystycznie (p=0,28). BWSTT skróciła czas w teście TUG o 9±1,4 s, a grupa kontrolna o 2,7±1,1 s. Różnica pomiędzy grupami nie była istotna statystycznie (p=0,63). BWSTT uzyskała 7,0±3,7 pkt, a grupa kontrolna 6,6±4,4 pkt poprawy w BBS. Różnica pomiędzy grupami nie była istotna statystycznie (p=0,88). BWSTT podniosła prędkość chodu o 0,25±0,13 m/s, a grupa kontrolna o 0,28±0,13 m/s. Różnica pomiędzy grupami nie była istotna statystycznie (p=0,96).
Podsumowanie. Zarówno BWSTT jak i terapia chodu po naturalnym podłożu może poprawić równowagę, wytrzymałość i szybkość chodu oraz zmniejszyć ryzyko upadków u chodzących pacjentów we wczesnej fazie udaru.

Słowa kluczowe:
udar mózgu, niedowład połowiczy, fizjoterapia, rehabilitacja, chód

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Opóźniona diagnoza i leczenie pierwotnego obrzęku limfatycznego kończyn dolnych – studium przypadku / Delayed diagnosis and treatment of primary lymphoedema of lower limbs – case study

Rita Hansdorfer-Korzon, Jacek Teodorczyk, Marcin Gruszecki, Michał Korzon

FP 2016;16(2);42-53

Streszczenie
Leczenie pierwotnego obrzęku limfatycznego stwarza wiele problemów pacjentowi jak i całemu zespołowi medycznemu. Całkowite wyleczenie bowiem z racji uszkodzenia anatomicznych dróg odpływu chłonki nie jest możliwe, a terapia ma na celu jedynie zmniejszenie rozmiarów kończyny, przywrócenie jej funkcji i poprawienie aspektów kosmetycznych. Leczenie jest trudne, wieloetapowe i nawet w przypadku dobrych wyników kosztowne i czasochłonne. Obrzęki pierwotne nie są patologią bardzo częstą, toteż problem związany z ich diagnostyką i leczeniem pozostaje często na marginesie zainteresowania lekarzy. W przeciwieństwie do dobrze zorganizowanej pomocy, jaką otrzymują chorzy z obrzękiem w obrębie kończyn górnych (głównie po leczeniu chirurgicznym raka sutka) możliwości rozpoznania, diagnostyki i wdrożenia postępowania usprawniającego u osób z idiopatyczną postacią obrzęku limfatycznego kończyn dolnych są istotnie ograniczone. Chociaż w ostatnich latach intensywnie propagowana jest wiedza dotycząca zasad stosowania terapii przeciwzastoinowej nadal w wielu ośrodkach wdrażana jest nieprawidłowo. Nieleczony lub niewłaściwie leczony obrzęk staje się nieodwracalny wskutek rozplemu tkanki łącznej, czym różni się od obrzęków na innym podłożu. Narastający obrzęk doprowadzający do stopniowej deformacji i zaburzeń funkcji kończyny, wpływa negatywnie na stan psychiczny pacjenta. Późne rozpoznanie, kosztowne, uciążliwe i długotrwałe leczenie, którego efekt jest niejednokrotnie niezadawalający wpływa istotnie na jakość życia chorego. W pracy przedstawiono jeden z licznych przypadków pacjentek z rozpoznanymi późno i nieprawidłowo leczonymi obrzękami pierwotnymi, które mają być ilustracją typowych zaniedbań w dążeniu do ustalenia diagnozy i wdrożenia leczenia w tej jednostce chorobowej. Podkreślono także rolę badania LS jako złotego standardu w diagnostyce obrzęków pierwotnych i jej ograniczonej przydatności w ocenie skuteczności leczenia.

Słowa kluczowe:
obrzęk limfatyczny, pierwotny wrodzony obrzęk limfatyczny, rehabilitacja, limfoscyntygrafia

Abstract
Treatment of lymphoedema is problematic for the patient and the entire medical team. Complete recovery, because of anatomical damage to the outflow tract of lymph, is not possible and the therapy is intended only to reduce the size of the limb, restore its function and improve the cosmetic aspects. Treatment is difficult, multistage, unpredictable and even if results are good, expensive and time consuming. Primary lymphoedema is not common disease, so the problem of its diagnosis and treatment is often on the margins of medical concern. In contrast to the well-organized support received by patients with secondary oedema of the upper, diagnosing and implementation of rehabilitation in patients with idiopathic lymphoedema of the lower limbs are significantly limited. Although in recent years is intensely propagated knowledge of the principles of anticongestive therapy, it is still is implemented incorrectly in many centers. If left untreated or improperly treated swelling becomes irreversible as a result of proliferation of connective tissue, what differs from cases of oedema not associated with lymphatics damage. Increasing swelling will lead to progressive deformity and dysfunction of limbs and negatively affects the mental state of the patient. Late diagnosis, costly, cumbersome and long-term treatment with the often unsatisfactory effect significantly affect quality of life. The paper presents one of many our cases of patients with late diagnosed and improperly treated primary lymphoedema and is an illustration of the typical negligence in establishing the diagnosis and initiation of treatment in this disease entity.

Key words:
lymphedema, primary congenital lymphedema, rehabilitation, lymphoscintigraphy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Download an English version

Analiza wybranych czynników determinujących wiedzę o stanie zdrowia osób po urazie rdzenia kręgowego

Jarosław Pokaczajło, Tomasz Tasiemski

J. Pokaczajło, T. Tasiemski – Analysis of selected determinants of knowledge about the health in persons with spinal cord injury. FP 2016; 16(3); 106-116

Streszczenie
Cel pracy. Głównym celem pracy była analiza wybranych czynników determinujących poziom wiedzy na temat stanu zdrowia osób po urazach rdzenia kręgowego (URK). Wybrane zmienne podzielono na dwie grupy: 1) socjodemograficzne: wiek w dniu badania, płeć, stan cywilny, poziom wykształcenia, miejsce zamieszkania oraz 2) związane z URK: wiek w dniu urazu, czas od urazu, udział w obozach Aktywnej Rehabilitacji (AR), obraz kliniczny, tj. paraplegia/tetraplegia.
Materiał i metodyka. Badaniami objęto 100 osób po URK (22 kobiety oraz 78 mężczyzn) uzależnionych w codziennym funkcjonowaniu od wózka inwalidzkiego. Narzędziem wykorzystanym do przeprowadzenia badań był test wiedzy na temat stanu zdrowia osób po URK.
Wyniki. Średni wynik uzyskany przez respondentów w teście wiedzy wyniósł 27,11 pkt. (zakres:10-45 pkt.), co wskazuje na dostateczną znajomość stanu zdrowia osób po URK. Najlepszą wiedzę badani wykazali w zakresie odżywiania/diety. Obszarami, na temat których posiadali najmniejsza wiedzę było uzyskiwanie pomocy oraz zaopatrzenie ortopedyczne. Do czynników istotnie różnicujących poziom wiedzy na temat stanu zdrowia osób po URK należały: udział w obozach AR, wiek w dniu urazu oraz czas od urazu.
Wnioski. Dostateczna ogólna ocena wiedzy oraz niedostateczne wyniki w obrębie poszczególnych obszarów funkcjonowania osób po URK wskazały zagadnienia, którym w trakcie procesu rehabilitacji i edukacji pacjentów należy poświęcić szczególną uwagę.

Słowa kluczowe:
wiedza, uraz rdzenia kręgowego, edukacja, rehabilitacja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Stabilizacja centralna w rehabilitacji dzieci – aspekt fizjoterapeutyczny

Sylwia Dyczewska-Wójtowicz

S. Dyczewska-Wójtowicz – Core Stability in the Rehabilitation of Children – Physiotherapy Aspects. FP 2016; 16(3); 96-105

Streszczenie
Wstęp. Termin „stabilizacja centralna” (ang. core stability) odnosi się do wydolności głębokich mięśni tułowia, których rolą jest kontrola centrum naszego ciała w statyce i dynamice. Praca przedstawia różne aspekty fizjoterapeutyczne dotyczące problemu stabilizacji centralnej w ewidencji naukowej potwierdzające skuteczność ćwiczeń.
Materiał i metody. W procesie wyszukiwania artykułów korzystano z baz artykułów MedLine i PubMed oraz PBL, uwzględniając następujące słowa kluczowe: stabilizacja centralna, stabilizacja lędźwiowa, stabilizacja dynamiczna, kontrola motoryczna, trening nerwowo-mięśniowy, stabilizacja tułowia, wzmacnianie centralne.
Wyniki. Liczne badania naukowe przedstawiają fakt, iż mięśniami, które odgrywają główną rolę w tym mechanizmie, są: mięsień poprzeczny brzucha, mięsień wielodzielny, mięsień skośny wewnętrzny brzucha, mięśnie dna miednicy oraz przepona. Prawidłowo funkcjonujące tworzą rodzaj cylindra, nadając odpowiednią stabilność dla okolicy dolnego tułowia (jest bazą dla mobilności na obwodzie).
Wnioski. U dzieci z dolegliwościami bólowymi okolicy dolnego kręgosłupa mięśnie głębokie są hamowane a ich timing jest zaburzony. Najpierw napinają się duże powierzchowne mięśnie odpowiadające za wykonanie ruchu, a następnie włączają się głębokie lokalne stabilizatory centrum. Zmiana ról między grupami mięśniowymi może być źródłem problemów przeciążeniowych, dlatego też ważnym jest aby zastosować odpowiednią rehabilitację wspomagającą stabilizację centralną.

Słowa kluczowe:
Stabilizacja centralna, rehabilitacja, fizjoterapia, kręgosłup, ćwiczenia wzmacniające

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena jakości życia kobiet po mastektomii z uwzględnieniem procesu fizjoterapii

Mateusz Curyło, Katarzyna Cienkosz, Agata Curyło, Piotr Wróbel, Magdalena Wilk-Frańczuk, Jan W. Raczkowski

M. Curyło, K. Cienkosz, A. Curyło, P. Wróbel, M. Wilk-Frańczuk, J. W. Raczkowski – Assessment of life quality of women after mastectomy with consideration to physiotherapy process. FP 2016; 16(3); 80-87

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG13C49A

Streszczenie
Cel pracy. Ocena jakości życia i stanu pacjenta po leczeniu operacyjnym raka sutka – mastektomii, oraz znalezienie zależności pomiędzy stanem zdrowia kobiet a przeprowadzoną rehabilitacją i uczestnictwem w grupie wsparcia.
Materiał i metodyka. Badania przeprowadzono za pomogą ankiety zawierającej pytania otwarte i zamknięte, zawierała ona 25 pytań dotyczących stanu pacjentki przed i po zabiegu.
Wyniki. Większość kobiet korzysta z fizjoterapii (88%) i wsparcia oferowanego przez Kluby Amazonek (88%). Najpopularniejszą forma rehabilitacji okazała się kinezyterapia (94%) i masaż (70%). Zaobserwowano zmniejszoną sprawność kończyny górnej po stronie operowanej, po zabiegu za dobrą uznało ją tylko 16% ogółu. Większość kobiet uznała, że ich stan emocjonalny po zabiegu nie zmienił się (32%) lub uległ nieznacznemu pogorszeniu (24%). Żadna z kobiet nie zadeklarowała braku akceptacji swojego stanu po amputacji. Aż 48% badanych nie zauważyła wpływu mastektomii na jakość życia, a dla 36% zmiana ta była negatywna.
Wnioski. Nie można jednoznacznie stwierdzić czy większy wpływ na samoocenę jakości życia ma bezpośrednio tylko fizjoterapia czy przynależność do Klubu Amazonek budującego tak ważne relacje psychospołeczne, świadczy to o kompleksowości leczenia rehabilitacyjnego. Konieczne jest łączenie opieki onkologicznej z postępowaniem fizjoterapeutycznym i działalnością organizacji społecznych, gdyż wszystkie te aspekty mają korzystny wpływ na samoocenę kobiet po mastektomii.

Słowa kluczowe:
choroba nowotworowa, mastektomia, gruczoł sutkowy, rehabilitacja, jakość życia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim
1 … 6 7 8