Terapia laserowa o wysokiej intensywności w porównaniu z terapią falą uderzeniową w leczeniu zespołu ciasnoty podbarkowej

Hend Mohamed Mahmoud, Mohammed Shawki Abdelsalam, Khaled E Ayad, Mona S Faggal

Hend Mohamed Mahmoud, Mohammed Shawki Abdelsalam, Khaled E Ayad, Mona S Faggal – High intensity laser therapy versus radial shock wave therapy in treatment of shoulder impingement syndrome. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 245-252

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20B475

Streszczenie
Tło. Ból ramienia jest bardzo powszechnym problemem w praktyce medycznej, zajmując trzecie miejsce po problemach z dolną częścią pleców i szyją. Uważa się, że zespół ciasnoty podbarkowej (SIS) jest najczęstszą przyczyną bólu ramienia, stanowiąc około 44% do 65% wszystkich problemów z tym obszarem. Cel. Porównanie efektów Terapii Laserowej o Wysokiej Intensywności (HILT) oraz Terapii Falą Uderzeniową (RSWT) w leczeniu zespołu ciasnoty podbarkowej (SIS). Metody. 45 pacjentów zostało losowo przydzielonych do trzech równych grup. Grupa A (n = 15) otrzymała HILT wraz z konwencjonalnym programem fizjoterapii, Grupa B (n = 15) otrzymała RSWT wraz z tym samym programem fizjoterapii, a Grupa C (n = 15) otrzymała tylko konwencjonalny program fizjoterapii. Oceny przeprowadzono przed i po leczeniu, używając Skali Wizualno-Analogowej (VAS), Indeksu Bólu i Niepełnosprawności Barku (SPADI) oraz elektrogoniometru do mierzenia zakresu ruchu zginania i odwodzenia ramienia. Wyniki. Test MANOVA wykazał istotne (P < 0.05) zmniejszenie VAS i SPADI oraz istotne (P < 0.05) zwiększenie zakresu ruchu zginania i odwodzenia ramienia we wszystkich trzech grupach. Porównania międzygrupowe wykazały, że grupa A osiągnęła znaczniejszą poprawę (P < 0.05). Wnioski: HILT wykazała wyższą skuteczność w porównaniu z RSWT pod względem redukcji bólu, poprawy funkcji oraz zwiększenia zakresu ruchu zginania i odwodzenia ramienia w leczeniu zespołu ciasnoty podbarkowej (SIS).

Słowa kluczowe
terapia laserowa o wysokiej intensywności, terapia falą uderzeniową, zespół ciasnoty podbarkowej (SIS)

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ćwiczeń stabilności rdzenia na odległość barkowo-ramienną u pacjentów z zespołem bolesnego barku: randomizowana próba kontrolowana

Amany M Abbas, Salwa A Fadel, Hamed M El khozamy, Waleed Ewais, Manal Hamisa

Amany M Abbas, Salwa A Fadel, Hamed M El khozamy, Waleed Ewais, Manal Hamisa – Effect of Core Stability Exercises on the Acromiohumeral Distance in patients with Shoulder Impingement Syndrome: A Randomized Controlled Trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 178-185

Streszczenie
Cel. Celem tego badania było zbadanie wpływu dodania podstawowego programu ćwiczeń stabilności do konwencjonalnego programu fizykoterapii na odległość barkowo-ramienną u pacjentów z ZBB. Materiał i metody. ZBB zdiagnozowano u trzydziestu mężczyzn i kobiet w wieku od 25 do 50 lat. Uczestnicy badania zostali losowo podzieleni na dwie równe grupy eksperymentalne. Pacjenci w grupie (A) zostali poddani konwencjonalnemu programowi fizykoterapii. Pacjenci w grupie (B) zostali poddani podstawowym ćwiczeniom stabilności w połączeniu z konwencjonalnym programem fizykoterapii. Pacjenci odbyli 12 sesji w ciągu czterech tygodni, trzy sesje w tygodniu. Odległość barkowo-ramienna została zmierzona w odwiedzeniu 0 stopni i 45 stopni. Wyniki. Analiza statystyczna wykazała, że ​​nastąpił znaczny wzrost odległości barkowo-ramiennej w spoczynku przy odwiedzeniu ramienia pod kątem 0° na korzyść grupy (B) w porównaniu z grupą (A). Mimo że nie było istotnej statystycznie różnicy w odległości barkowo-ramiennej w spoczynku przy odwiedzeniu ramienia pod kątem 45° między grupami, stwierdzono różnicę kliniczną i wysoki procent poprawy na korzyść grupy B. Wniosek. Ćwiczenia stabilności rdzenia połączone z konwencjonalną fizykoterapią poprawiają OBR w spoczynku przy odwiedzeniu ramienia pod kątem 0° bardziej niż konwencjonalny program fizykoterapii.

Słowa kluczowe:
zespół bolesnego barku, ćwiczenia stabilności rdzenia, odległość barkowo-ramienna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena efektywności dwóch programów rehabilitacji u pacjentów z zespołem bolesnego barku

Katarzyna Ogrodzka, Karolina Leśniak, Aneta Bac, Tomasz Ridan, Marek Żak

K. Ogrodzka, K. Leśniak, A. Bac, T. Ridan, M. Żak: Evaluation of the effectiveness of two rehabilitation programmes for the patients with the shoulder impingement syndrome. FP 2015;15(4); 42-52

Streszczenie
Cel pracy. Celem badań było porównanie dwóch programów rehabilitacji stosowanych u pacjentów z zespołem bolesnego barku oraz w jakim zakresie rehabilitacja refundowana jest w stanie przywrócić pacjentowi możliwość odzyskania funkcji w stawie barkowym w porównaniu do programu rehabilitacji utworzonego przez autorów badań.
Materiał i metodyka. Badania zostały przeprowadzone w dwóch grupach, w każdej po 7 pacjentów ze zdiagnozowanym zespołem bolesnego barku. Pierwsza grupa korzystała tylko z zabiegów refundowanych, natomiast druga grupa była prowadzona autorskim programem rehabilitacji dostosowanym do indywidualnych potrzeb każdego z pacjentów.
Wyniki. Po terapii u pacjentów z obu grup zaobserwowano zwiększenie zakresu ruchomości w stawie barkowym, zmniejszenie poziomu bólu w spoczynku, a także w trakcie wykonywania codziennych czynności ruchowych.
Wnioski. Autorski program rehabilitacji okazał się efektywniejszą metodą leczenia w dolegliwościach zespołu bolesnego barku.

Słowa kluczowe:
zespół bolesnego barku, rehabilitacja, sprawność

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете PPobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim