Skutki ćwiczeń mięśni rdzenia na ból kolana, niepełnosprawność, propriocepcję i siłę mięśnia czworogłowego u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego: Randomizowane badanie kontrolowane

Adel Motawea Elsayed Zedan, Mohammed Moustafa Aldosouki Hegazy, Ahmad Hamdi Azzam, Mohammed Shawki Abdelsalam

 

Adel Motawea Elsayed Zedan, Mohammed Moustafa Aldosouki Hegazy, Ahmad Hamdi Azzam, Mohammed Shawki Abdelsalam – Effects of core exercises on knee pain, disability, proprioception, and quadriceps strength in patients with knee osteoarthritis: A randomized controlled trial . Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 98-102

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A27A

Streszczenie
Cel. To kontrolowane badanie przedtestowe i potestowe badało wpływ ćwiczeń stabilizujących na ból w kolanie, niepełnosprawność, propriocepcję i siłę mięśni czworogłowych u pacjentów z gonartrozą (KOA).
Materiały i Metody. Osiemdziesięciu pacjentów w wieku od 40 do 65 lat z łagodną do umiarkowanej KOA zostało zrekrutowanych ze szpitali Uniwersytetu Kairskiego. Zostali oni losowo przydzieleni do dwóch równych grup; grupa A otrzymała ćwiczenia stabilizujące wraz z klasycznymi ćwiczeniami, a grupa B otrzymała tylko klasyczne ćwiczenia. Sesje odbywały się 3 razy w tygodniu przez 4 tygodnie. Pacjenci byli oceniani przed i po leczeniu pod kątem bólu w kolanie (za pomocą wizualnej skali analogowej), niepełnosprawności (za pomocą łącznej funkcji lokomocyjnej), propriocepcji (za pomocą inklinometru) oraz siły mięśni czworogłowych (za pomocą dynamometru).
Wyniki. Nie było istotnych różnic między grupami po leczeniu (wartość p > 0,05). Stwierdzono znaczącą poprawę w sile mięśni czworogłowych w grupie (A&B) oraz bólu i niepełnosprawności w grupie (A) po leczeniu (wartość p < 0,05).
Wnioski. Dodanie ćwiczeń stabilizujących do klasycznych ćwiczeń wykazało tendencję do znaczenia w zmniejszaniu bólu i niepełnosprawności niż same klasyczne ćwiczenia w KOA. Z drugiej strony, klasyczne ćwiczenia z lub bez ćwiczeń stabilizujących poprawiły siłę mięśni czworogłowych raczej niż propriocepcję. Dlatego dalsze badania na większej próbce są obiecujące.
Słowa kluczowe
ćwiczenia stabilizujące, ból i funkcja kolana, gonartroza, propriocepcja kolana, siła mięśni
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Przegląd wpływu suplementów diety na siłę i wytrzymałość mięśni u sportowców

Fadli Ihsan, Ahmad Nasrulloh

Fadli Ihsan, Ahmad Nasrulloh – A review of the effects of nutritional supplements on muscle strength and endurance in athletes. Fizjoterapia Polska 2023; 23(2); 138-147

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0DF3B8

Streszczenie

Sportowcy powszechnie stosują suplementy diety w celu zwiększenia siły i wytrzymałości mięśni. Celem tego przeglądu jest podsumowanie wpływu powszechnie stosowanych suplementów diety na siłę i wytrzymałość mięśni u sportowców. W ramach przeglądu literatury zidentyfikowano kilka suplementów diety badanych pod kątem ich wpływu na wydajność mięśni, w tym suplementy białkowe, kreatynę, beta-alaninę, aminokwasy rozgałęzione (BCAA), kofeinę, azotany oraz witaminy i minerały. W przeglądzie omówiono mechanizmy, za pomocą których dany suplement wpływa na siłę i wytrzymałość mięśni. Metodologia obejmuje systematyczny przegląd literatury, wybór badań i analizę danych. Przegląd podsumowuje wpływ każdego rodzaju suplementu na siłę i wytrzymałość mięśni w oparciu o dostępną literaturę. Omówienie obejmuje przegląd skuteczności i bezpieczeństwa stosowania suplementów diety w celu zwiększenia siły i wytrzymałości mięśniowej u sportowców, a także ograniczenia recenzowanych badań i kierunki przyszłych badań. Podsumowując, niniejszy przegląd podkreśla znaczenie wyboru odpowiednich i bezpiecznych suplementów diety w celu poprawy wydajności mięśni u sportowców.

Słowa kluczowe: żywienie, suplementy, siła mięśni, wytrzymałość

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Efekt przeniesienia różnych technik mobilizacji szyjnej na siłę mięśni barku u pacjentów z zapaleniem ścięgien stożka rotatorów: randomizowane badanie kontrolne

Noha Elserty, Dina Othman Shokri Morsigalal, Shaima M. Abdelmageed, Eman Wagdy, Rania Reda Mohamed


Noha Elserty, Dina Othman Shokri Morsigalal, Shaima M. Abdelmageed, Eman Wagdy, Rania Reda Mohamed – Carry over effect of different cervical mobilization techniques on shoulder muscle strength in rotator cuff tendinitis patients: A randomized control trial. Fizjoterapia Polska 2022; 22(3); 130-137

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1420LR

Streszczenie

Cel. Zbadanie, czy różne techniki mobilizacji szyjnej mają długotrwały wpływ na łagodzenie bólu i wzmacnianie zewnętrznych rotatorów i odwodzicieli w zapaleniu ścięgien stożka rotatorów. Metody. Siedemdziesięciu pięciu pacjentów w wieku od 25 do 40 lat z zapaleniem ścięgna stożka rotatorów zostało zrekrutowanych z poradni do wzięcia udziału w badaniu. Grupa A: C5-6 przednio-tylna mobilizacja szyjna i terapia ultradźwiękowa. Grupa B: C5-6 boczna mobilizacja szyjna i terapia ultradźwiękowa. Grupa C: C5-6 tylno-przednia mobilizacja szyjna i terapia ultradźwiękowa. Wizualna Skala Analogowa mierzyła poziom nasilenia bólu, a Ręczny Tester Siły Mięśni Lafayette mierzył izometryczną siłę mięśni zewnętrznych rotatorów i odwodzicieli barku. Wyniki. Test Wilcoxona wykazał statystycznie istotną różnicę w zewnętrznych rotatorach barku, sile odwodzicieli i redukcji bólu przed, bezpośrednio po mobilizacji, 10 minut po mobilizacji i 30 minut po mobilizacji w trzech grupach. Jednak w przypadku mediany wartości rotatorów zewnętrznych bezpośrednio po mobilizacji i 10 minut po mobilizacji zaobserwowano statystyczne istotne różnice między trzema grupami, podczas gdy w przypadku mediany wartości 30 minut po mobilizacji rotatorów zewnętrznych nie zaobserwowano żadnej różnicy. Odwodziciele: Wśród trzech grup nie zaobserwowano statystycznie istotnych różnic w wynikach bezpośrednio po mobilizacji, 10 minut po mobilizacji lub 30 minut po mobilizacji, ale zaobserwowano statystycznie istotne różnice w ocenie bólu bezpośrednio po mobilizacji, 10 minut po mobilizacji i 30 minut po mobilizacji. Wniosek. Badanie wykazało, że wszystkie trzy rodzaje mobilizacji szyjnej są przydatne w zmniejszaniu bólu i wzmacnianiu zewnętrznych mięśni rotatorów i odwodzicieli, jednak najskuteczniejszą metodą jest przednio-tylna metoda leczenia zapalenia ścięgna stożka rotatorów.

Słowa kluczowe
mobilizacja boczna, mobilizacja przednio-tylna, mobilizacja tylno-przednia, siła mięśni, zapalenie ścięgna rotatorów

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie neuromobilizacji w leczeniu pourazowych bólów okolicy lędźwiowo-krzyżowej – opis przypadku

Janusz Boczar, Łukasz Wojtyczek

Janusz Boczar, Łukasz Wojtyczek – Neuromobilization in the treatment of post-traumatic lumbo-sacral pain: a case study. Fizjoterapia Polska 2003; 3(4); 384-386

Streszczenie

Wstęp. Celem pracy jest przedstawienie skuteczności metody neuromobilizacji oraz potrzeby włączenia jej w proces fizjoterapii. Materiał i metody. Przedstawiono opis przypadku pacjenta leczonego w Oddziale Rehabilitacji Wojewódzkiego Szpitala Podkarpackiego w Krośnie. W terapii, oprócz typowych zabiegów fizjoterapeutycznych, stosowano metodę neuromobilizacji. Wyniki. Po przeprowadzonej terapii uzyskano zmniejszenie bólu, poprawę zakresu ruchomości i siły mięśniowej, a tym samym stanu funkcjonalnego pacjenta. Wnioski. Metoda neuromobilizacji jest skuteczna w sytuacji zaburzenia neuromechaniki i powinna znaleźć stałe zastosowanie w fizjoterapii.

Słowa kluczowe:
zakres ruchu, siła mięśni, fizjoterapia, złamanie kości krzyżowej
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wstępne wyniki wczesnej rehabilitacji pacjentów ze zmianami zwyrodnieniowymi po artroplastyce kolana z zastosowaniem ciągłego ruchu biernego

Magdalena Wilk, Bogusław Frańczuk, Rafał Trąbka, Wojciech Szwarczyk

Magdalena Wilk, Bogusław Frańczuk, Rafał Trąbka, Wojciech Szwarczyk – Outcome of early rehabilitation with continous passive motion for patients recovering from surgical reconstruction of the knee due to degenerative changes. A preliminary report. Fizjoterapia Polska 2004; 4(2); 163-166

Streszczenie

Wstęp. Wzrost liczby wykonywanych artroplastyk powoduje ciągłe poszukiwania nowych rozwiązań chirurgicznych i rehabilitacyjnych. Postępowanie rehabilitacyjne ukierunkowane jest przede wszystkim na jak najszybsze umożliwienie pacjentowi powrotu do wykonywania czynności życia codziennego i uzyskanie pełnej samodzielności. Wśród sposobów postępowania rehabilitacyjnego po artroplastykach kolana, zastosowanie znajduje ciągły ruch bierny. Materiał i metoda. W badaniach wzięło udział 60 pacjentów, u których założono całkowite endoprotezy z powodu zmian zwyrodnieniowych stawu kolanowego. Wszystkich pacjentów podzielono losowo na dwie grupy. Obie grupy objęte były takim samym programem rehabilitacji, za wyjątkiem aparatu szynowego CPM, który zastosowano dodatkowo w grupie I. U wszystkich pacjentów wykonano dwukrotnie (przed i po operacji) następujące pomocnicze badania: masy ciała, zakresu ruchów w stawach kolanowych za pomocą inklinometru cyfrowego Sandersa oraz testowanie siły mięśnia czworogłowego uda. Wyniki. Uzyskane wyniki leczenia są korzystniejsze w grupie I, gdzie zastosowano ciągły ruch bierny, zarówno w ocenie średniego zakresu ruchów stawu kolanowego jak i przy użyciu skali VAS oraz w ocenie subiektywnej przeprowadzonej przez pacjentów. Ciągły ruch bierny zastosowany we wczesnej rehabilitacji pacjentów po artroplastykach kolana wpływa na przyspieszenie procesu usprawniania. Wnioski. Wprowadzenie we wczesnym okresie pooperacyjnym ciągłego ruchu biernego wspomaga skrócenie procesu usprawniania, zwiększa zakres ruchów w stawie kolanowym, ogranicza dolegliwości bólowe, umożliwia zniesienie wzmożonego napięcia tkanek miękkich, ułatwia procesy naprawcze i przyspiesza wchłanianie się krwiaków.

Słowa kluczowe:
całkowita endoproteza, zakres ruchu, siła mięśni
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ krioterapii miejscowej na sprawność ruchową chorych z reumatoidalnym zapaleniem stawów

Wojciech Romanowski, Anna Straburzyńska-Lupa, Agnieszka Romanowska, Zbigniew Świetlik, Roman Lorenc

Wojciech Romanowski, Anna Straburzyńska-Lupa, Agnieszka Romanowska, Zbigniew Świetlik, Roman Lorenc – The impact of local cryotherapy on motor capacity in patients with rheumatoid arthritis. Fizjoterapia Polska 2004; 4(4); 355-360

Streszczenie

Wstęp. Celem pracy jest ocena wpływu krioterapii miejscowej na sprawność ruchową chorych na reumatoidalne zapalenie stawów (r.z.s.). Materiał i metody. Badaniem objęto 74 chore na r.z.s., u których wystąpiło wysiękowe zapalenie stawu kolanowego. Pierwsza grupa leczona była miejscową krioterapią, druga – impulsowym polem elektromagnetycznym (i.p.e.). Oceniano sprawność ruchową poprzez zakres ruchu w stawie, siłę mięśniową i test przejścia 50 m. Wyniki. Po zastosowanym leczeniu, w obu grupach uzyskano znaczną poprawę w badanych parametrach. Wnioski. Krioterapia miejscowa jest dobrym elementem kompleksowego leczenia chorych na r.z.s.

Słowa kluczowe:
impulsowe pole elektromagnetyczne, zakres ruchu w stawie, siła mięśni
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności działania Żelu Fizjoaktywnego Tołpa w chorobie zwyrodnieniowej stawów obwodowych

Krzysztof Borysewicz, Czesław Jezierski, Jacek Szechiński, Renata Kuliś-Orzechowska

Krzysztof Borysewicz, Czesław Jezierski, Jacek Szechiński, Renata Kuliś-Orzechowska – Evaluation of the effectiveness of Tolpa Physioactive Gel in patients with osteoarthritis. Fizjoterapia Polska 2004; 4(4); 349-354

Streszczenie

Wstęp. Celem pracy była ocena zastosowania żelu fizjoaktywnego Tołpa w terapii choroby zwyrodnieniowej stawów obwodowych. Materiał i metody. Przeprowadzono dwa cykle zabiegów fizykoterapeutycznych u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowego i biodrowego. Pierwszy cykl zabiegów wykonano z substancją czynną – żelem fizjoaktywnym kojącym Tołpa, natomiast drugi bez substancji czynnej. Oceniano następujące parametry: badanie zakresu ruchomości wybranego stawu, skalę WOMAC, wizualną skalę bólu (VAS), skalę Likerta i próbę chodzenia po płaskim. Wyniki. Stwierdzono subiektywnie większą poprawę po zastosowaniu żelu fizjoaktywnego Tołpa, ocenianą wg powszechnie przyjętych skal: WOMAC, VAS, Likerta. W opinii badaczy, u wszystkich badanych obserwowano porównywalną poprawę zakresu ruchomości ocenianych stawów oraz siły mięśniowej po zastosowaniu zabiegów rehabilitacyjnych zarówno z żelem fizjoaktywnym, jak i z placebo. Wnioski. Żel fizjoaktywny „Tołpa” może być skutecznie stosowany podczas zabiegów jonoforezy w terapii choroby zwyrodnieniowej stawów.

Słowa kluczowe:
fizykoterapia, leczenie bólu, zakres ruchomości, siła mięśni, jonoforeza
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ przedoperacyjnych stopniowanych ćwiczeń brzucha i rosyjskiej stymulacji na siłę mięśni po abdominoplastyce: randomizowane badanie kontrolowane

Mahmoud Ewidea, Ayman M. Elmakaky, Faten Ali, Mohamed Y. Abdelhamid Abdelsamee

Mahmoud Ewidea, Ayman M. Elmakaky, Faten Ali, Mohamed Y. Abdelhamid Abdelsamee – Effect of preoperative graduated abdominal exercises and russian stimulation on muscle strength after abdominoplasty: A randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2021; 21(1); 158-163

Streszczenie
Cele. Zbadanie wpływu przedoperacyjnych stopniowanych ćwiczeń brzucha i rosyjskiej stymulacji na siłę mięśni brzucha po abdominoplastyce. Metody. Sześćdziesięciu pacjentów przed abdominoplastyką zostało włączonych do badania po ocenie ich kwalifikowalności; ich wiek wahał się od 20 do 45 lat; pacjenci zostali losowo podzieleni na cztery równe grupy. Ultrasonografię zastosowano do oceny grubości mięśni brzucha jako wskaźnika siły mięśniowej czterokrotnie: do oceny wstępnej, oceny przedoperacyjnej, oceny po 2 miesiącach i ostatecznie po 4 miesiącach. Grupa analityczna (A) wykonywała tylko stopniowane ćwiczenia brzucha, grupa (B) była poddawana jedynie rosyjskiej stymulacji mięśni brzucha, grupa (c) wykonywała stopniowane ćwiczenia brzucha i była poddawana rosyjskiej stymulacji mięśni brzucha. U wszystkich uczestników w badanych grupach protokół leczenia trwał 30 min., 3 razy w tygodniu przez 6 kolejnych tygodni przed operacją. Grupa kontrolna (D) została poinstruowana, aby przed operacją kontynuować codzienne czynności. Wyniki. Wyniki po leczeniu wykazały statystycznie istotny wzrost siły mięśni brzucha przed i po operacji w trzech badanych grupach w porównaniu z grupą kontrolną na korzyść grupy C. Wniosek. Przedoperacyjne stopniowane ćwiczenia brzucha i stymulacja rosyjska mają istotny wpływ na wzmocnienie mięśni brzucha po abdominoplastyce.
Słowa kluczowe
Abdominoplastyka, ćwiczenia brzucha, ultrasonografia, siła mięśni, rosyjska stymulacja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim