Wpływ urządzenia do ćwiczeń na wzmocnienie płuc na podatność płuc i jakość życia u osób starszych

Mai M. Ahmed, Manar M. Badawy, Nesreen G. El­ Nahas, Zahra M. Hassan

Mai M. Ahmed, Manar M. Badawy, Nesreen G. El­ Nahas, Zahra M. Hassan – Impact of lung boost exerciser on lung compliance and quality of life in elderly. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 26-31

Streszczenie
Cel. Ocena wpływu urządzenia do ćwiczeń na wzmocnienie płuc na podatność płuc, wydolność tlenową i jakość życia osób starszych. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 60 osób obojga płci (31 kobiet i 29 mężczyzn) w wieku 70-80 lat. Osoby przydzielono losowo do dwóch równych grup. Grupa A była poddawana konwencjonalnemu programowi fizjoterapeutycznemu na klatkę piersiową w postaci ćwiczeń oddechowych przeponowych, ćwiczeń oddechowych z zaciśniętymi wargami i ćwiczeń kończyn górnych związanych z oddychaniem, natomiast grupa B wykonywała ćwiczenia na urządzeniu do ćwiczeń na wzmocnienie płuc oprócz konwencjonalnego programu fizjoterapeutycznego na klatkę piersiową. Grupy realizowały trzy sesje tygodniowo przez kolejnych 12 tygodni. Zmienne były oceniane przed i po leczeniu dla każdego pacjenta i analizowane statystycznie: (natężona pojemność życiowa (FVC), natężona objętość wydechowa w ciągu jednej sekundy (FEV1), maksymalne ciśnienie wdechowe (MIP) oceniano za pomocą spirometrii), ruch przepony (oceniano przez opukiwanie), jakość życia (oceniano na podstawie wskaźnika jakości życia (QoL), i wydolność tlenowa (oceniana za pomocą testu 6-minutowego marszu). Wyniki: analiza statystyczna z użyciem mieszanej metody MANOVA wykazała, że nie było istotnej różnicy we wszystkich parametrach między grupami przed leczeniem (p > 0,05). Porównanie grup po leczeniu wykazało istotny wzrost FVC, FEV1, MIP i 6MWD w grupie B w porównaniu z grupą A (p < 0,001). Istotne obniżenie wyniku QoL (p < 0,001) i znaczny wzrost ruchu przepony po leczeniu w grupie B w porównaniu z grupą A. Wnioski: Urządzenie do ćwiczeń na wzmocnienie płuc jest skutecznym narzędziem, które można wprowadzić do tradycyjnych protokołów fizjoterapii, ponieważ wykazało pozytywny wpływ na podatność płuc i jakość życia u osób starszych.
Słowa kluczowe
osoby starsze, ćwiczenia oddechowe, ćwiczenia na wzmocnienie płuc, spirometria
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zmiany wartości wybranych parametrów spirometrycznych w przebiegu kompleksowego usprawniania pacjentów z bocznymi skrzywieniami kręgosłupa I° i II°

Rafał Gnat, Edward Saulicz, Marek Zięba, Paweł Ryngier

Rafał Gnat, Edward Saulicz, Marek Zięba, Paweł Ryngier – Changes of values of selected spirometric parameters in course of complex rehabilitation treatment in patients with scolioses of I° and II°. Fizjoterapia Polska 2003; 3(1); 21-29

Streszczenie
Zarówno same wartości parametrów spirometrycznych u pacjentów ze skoliozami niskostopniowymi, jak i ich zmiany w przebiegu usprawniania nakierowanego na korekcję wady stanowią temat rzadko poruszany w literaturze. Nieliczne prace dokumentują zakłócenia funkcji respiracyjnej już we wczesnych stadiach rozwoju skoliozy. Z tego powodu dla potrzeb prezentowanego badania przyjęto hipotezę mówiącą, iż dodatkowym efektem kompleksowych działań korygujących postawę chorego będzie poprawa jakości wymiany gazowej wyrażona normalizacją zaniżonych wcześniej wartości parametrów spirometrycznych. Badaniem objęto grupę 60 dzieci z bocznymi skrzywieniami kręgosłupa I i II stopnia, bez żadnych schorzeń współistniejących. Ocenę wartości wybranych parametrów spirometrycznych przeprowadzono dwukrotnie: przed rozpoczęciem usprawniania i tuż po jego zakończeniu. Czas oddziaływania terapeutycznego wynosił średnio 28,77 dnia (SD = 9,47). Dzienne obciążenie specjalistycznymi ćwiczeniami korekcyjnymi wynosiło około 3 godziny i uzupełniane było dodatkowymi zabiegami. W okresie pomiędzy badaniem początkowym i końcowym większość z ocenianych parametrów spirometrycznych wykazała istotną poprawę zwiększając swe wartości i zbliżając je do wartości należnych (FVC EX, FVC IN, FEV1, PEF, PIF, VC, IC). Parametr ERV nie wykazał istotnych zmian, natomiast objętości TV i MV oraz współczynnik Tiffeneau utrzymały wcześniejsze tendencje zwyżkowe w stosunku do swych norm.Zgodnie z przyjętą hipotezą, oddziaływanie korekcyjne okazało się skuteczne w zwalczaniu zaburzeń oddechowych o charakterze restrykcyjnym, towarzyszących niskostopniowym skoliozom. Na podstawie uzyskanych wyników sformułować można również pewne wskazówki tyczące się praktycznego postępowania korekcyjnego w leczeniu wady.

Słowa kluczowe:
skolioza, usprawnianie, spirometria, parametry spirometryczne

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zmiany w układzie krążenia i oddychania zachodzące pod wpływem magnetostymulacji

Zbigniew Janczak, Anna Cabak, Agnieszka Niemierzycka, Andrzej Magiera

Zbigniew Janczak, Anna Cabak, Agnieszka Niemierzycka, Andrzej Magiera – Changes in the circulatory and respiratory systems under the influence of magnetic stimulation. Fizjoterapia Polska 2004; 4(4); 316-322

Streszczenie

Wstęp. Celem badań była próba przybliżenia zjawisk zachodzących podczas wypoczynku, bezpośrednio po wykonaniu submaksymalnej próby wysiłkowej, wspomaganego magnetostymulacją całego ciała oraz ocena przydatności tego sposobu postępowania w intensyfikacji restytucji powysiłkowej. Oceny dokonano w oparciu o badania gazometryczne (VE, VO2/kg), stężenie mleczanów we krwi i częstość skurczów serca. Materiał i metody. Badania przeprowadzono na grupie 19 studentów. Badani wykonywali wysiłek submaksymalny na cykloergometrze nożnym, obciążenie startowe wynosiło 50 W, maksymalne 3,5 W/kg i narastało liniowo. Bezpośrednio po zakończeniu wysiłku badani wypoczywali 30 minut w pozycji leżącej. Wypoczynek wspomagany był polami magnetycznymi niskiej częstotliwości (zastosowano Aparat VIOFOR JPS i program aplikacji P2, M2, I4 wykorzystujący jonowy rezonans cyklotronowy) lub z użyciem placebo. W trakcie wysiłku i podczas wypoczynku prowadzono ciągłą rejestrację: częstości skurczów serca i oznaczeń gazometrycznych. Stężenie kwasu mlekowego we krwi oznaczano przed wysiłkiem oraz w 3,5,9,15 i 30 minucie po wysiłku. Wyniki. Nie odnotowano istotnych statystycznie różnic wszystkich badanych parametrów (LA, HR, VE, VO2/kg) pomiędzy próbą wspomaganą magnetostymulacją a placebo. W czasie 30-minutowego wypoczynku dynamika zmian i przebieg powrotu badanych parametrów do wartości przedwysiłkowych są identyczne w obydwu próbach.

Słowa kluczowe:
wysiłek fizyczny, spirometria, gazometria
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Efekty postępowania rehabilitacyjnego u pacjentów chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc

Patrycja Rąglewska, Grażyna Cywińska-Wasilewska, Aleksander Barinow-Wojewódzki

Patrycja Rąglewska, Grażyna Cywińska-Wasilewska, Aleksander Barinow-Wojewódzki – Rehabilitation treatment results among patients suffering from obturative pulmonary disease. Fizjoterapia Polska 2006; 6(2); 117-120

Streszczenie

Wstęp. Tematem pracy jest wpływ 3-tygodniowej rehabilitacji oddechowej na parametry objętości i pojemności dynamicznych płuc oraz na wydolność wysiłkową pacjentów chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP). POChP jest najczęstszą przewlekłą chorobą płuc. Stanowi znaczący problem zdrowotny, ekonomiczny i społeczny na świecie. W Polsce na choroby obturacyjne płuc cierpi od 4 do 5 mln ludzi. Materiał i metody. Materiał badań stanowiło 16 chorych (5 kobiet, 11 mężczyzn) z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP), leczonych w Wojewódzkim Specjalistycznym Szpitalu Gruźlicy i Chorób Płuc im. S. Staszica w Ludwikowie. Wek chorych wynosił średnio 58,5 lat. Badani uczestniczyli w 3-tygodniowej rehabilitacji, na którą składały się kinezyterapia ogólnie usprawniająca, ćwiczenia oddechowe torem przeponowym, trening na cykloergometrze oraz fizykoterapia (inhalacje z lekami rozszerzającymi oskrzela, naświetla-nie klatki piersiowej lampą Solux z filtrem czerwonym, naświetlanie splotu słonecznego lampą Bioptron, oklepywanie klatki piersiowej, masaż ręczny rozluźniający klatkę piersiową bądź masaż aparatem wibracyjnym). U wszystkich badanych w pierwszym dniu pobytu, jak i na koniec leczenia wykonano badania spirograficzne aparatem abc PNEUMO PC, RS, 2000 oraz 6 — minutowy test marszowy. Do oceny czynnościowej płuc wykorzystano podstawowe parametry oddechowe: (FVC) — natężona pojemność życiowa płuc, (FEV1) — natężona objętość wydechowa pierwszosekundowa, (FEV1% FVC) — wskaźnik odsetkowy natężonego wydechu, (MEF25, MEF50, MEF75) — średni przepływ wydechowy dla 25%, 50%, 75% max. pojemności życiowej, (PEF) — szczytowy przepływ wydechowy. Wyniki i Wnioski. Po 3 tygodniach rehabilitacji zaobserwowano u pacjentów poprawę wszystkich parametrów spirometrycznych średnio o 12% w stosunku do badań początkowych. Wyniki końcowe testu marszowego wyraźnie wskazują istotnie statystyczną poprawę 15,5% w pokonywaniu dystansu przez 6 minut w teście marszowym oraz zwiększoną o 9,7% zdolność pacjentów do wydatkowania energii MET. Wyniki powyższe wskazują na skuteczny wpływ rehabilitacji pulmonologicznej na stan chorobowy osób z POChP.

Słowa kluczowe:
przewlekła obturacyjna choroba płuc, rehabilitacja oddechowa, spirometria, test marszowy 6–minutowy

Wpływ rehabilitacji kardiologicznej na parametry hemodynamiczne, funkcję układu oddechowego i czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych u pacjentów z niewydolnością serca

Dominika Zielińska, Jerzy Bellwon, Andrzej Rynkiewicz, Małgorzata Kusiak-Kaczmarek, Stanisław Bakuła

Dominika Zielińska, Jerzy Bellwon, Andrzej Rynkiewicz, Małgorzata Kusiak-Kaczmarek, Stanisław Bakuła – The impact of cardiac rehabilitation on haemodynamic parameters, respiratory function and cardiovascular disease risk factors in heart failure patients. Fizjoterapia Polska 2008; 8(2); 139-152

Streszczenie
Wstęp. Dane z ostatnich lat świadczą o występowaniu „epidemii” niewydolności serca. Celem pracy była ocena wpływu wysiłku fizycznego na funkcję lewej komory serca i parametry czynnościowe płuc oraz ocena przydatności rehabilitacji kardiologicznej w modyfikacji czynników ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego. Materiał i metody. 61 pacjentów z niewydolnością serca (54M, 7 K) w wieku 60±10 lat, NYHA II-III, LVEF ≤ 40%, 51 na tle choroby niedokrwiennej serca,10 z kardiomiopatią rozstrzeniowią o podłożu innym niż niedokrwienne. 43 pacjentów (grupa REHAB) poddano 3-tygodniowemu programowi ambulatoryjnej rehabilitacji kardiologicznej. 18 chorych odmówiło wzięcia udziału w programie (grupa NREHAB). Zostali oni jednorazowo pouczeni o korzystnym wpływie wysiłku fizycznego i modyfikacji stylu życia w leczeniu niewydolności serca. Grupa REHAB kontynuowała program rehabilitacji ruchowej w domu przez 9 tygodni. Spirometrię, badanie echokardiograficzne oraz badanie poziomu lipidów przeprowadzono u wszystkich chorych przed rozpoczęciem i po zakończeniu programu. Wyniki. Ciśnienie skurczowe w spoczynku zmniejszyło się w grupie REHAB z 117,2±14,2 mmHg na początku programu do 106,4±14,8 mmHg po zakończeniu rehabilitacji (p<0,05). LVEF zwiększyła się istotnie w grupie REHAB z 32,7±8,3% do 35±8,4%. Poprawił się profil lipidowy (poziom cholesterolu całkowitego zmniejszył się z 218,8±39,7 do 189,4 ±18,4 mmol/l, TG z 150,2 ± 76,8mmol/l na 117,4 ± 52,8mmol/l). VC ex i VC in istotnie się zwiększyło. W grupie NREHAB w/w wartości nie zmieniły się istotnie. Wnioski. Rehabilitacja kardiologiczna wydaje się poprawiać funkcję lewej komory serca ocenianą przez frakcję wyrzutową oraz niektóre czynnościowe parametry układu oddechowego. Ułatwia korekcję niektórych czynników ryzyka chorób układu sercowo- naczyniowego w grupie chorych z niewydolnością serca.
Słowa kluczowe
niewydolność serca, wysiłek fizyczny, spirometria

Czy czas trwania intubacji ma wpływ na parametry oddechowe u pacjentów po wszczepieniu pomostów aortalno-wieńcowych?

Edyta Smolis-Bąk, Barbara Kazimierska, Tomasz Kaszczyński, Ryszard Smolis, Rafał Dąbrowski, Ilona Kowalik, Dariusz Białoszewski, Anna Cabak, Hanna Szwed

Edyta Smolis-Bąk, Barbara Kazimierska, Tomasz Kaszczyński, Ryszard Smolis, Rafał Dąbrowski, Ilona Kowalik, Dariusz Białoszewski, Anna Cabak, Hanna Szwed – Does duration ofintubation influence ventilation parameters following CABG? Fizjoterapia Polska 2010; 10(1); 78-83

Streszczenie
Wstęp. Współczesna kardiochirurgia wprowadza techniki mniej inwazyjne, mające na celu skrócenie pobytu chorego w szpitalu. Celem pracy była ocena wpływu czasu intubacji u pacjentów po CABG na parametry oddechowe. Materiał i metody. Do badań włączono 92 mężczyzn rehabilitowanych po CABG w wieku 35-75 lat. Badanych podzielono na dwie grupy ze względu na czas intubacji gr. I – do 17 godz., gr. II – powyżej 17 godz. Wpływ czasu intubacji na wydolność oddechową oceniano badaniem spirometrycznym przed, w 5 dobie i 3 miesiące po zabiegu. Wyniki. W obu grupach wszystkie parametry obniżyły się istotnie w 5 dobie po zabiegu, z wyjątkiem wartości ERVw grupie II (ns), natomiast po 3 miesiącach wzrosły znamiennie, w porównaniu do 5 doby po CABG, w obu grupach. FEV1 w obu grupach nie wróciła do poziomu sprzed zabiegu. FVC EX w gr. I przekroczyła poziom sprzed CABG (ns) w przeciwieństwie do gr. II, która nie osiągnęła poziomu sprzed zabiegu (p<0,05), VC w obu grupach nie wróciła do poziomu sprzed zabiegu. W gr. I różnica była nieistotna (ns), a w gr. II (p<0,005).Wnioski. 1. Większość wskaźników oddechowych zachowuje się podobnie w 5 dobie po zabiegu, niezależnie od długości czasu intubacji. 2. Krótszy czas trwania intubacji wpływa istotnie tylko na wielkość VC i FVC EX po 3 miesiącach po CABG. 3. Obniżenie wydolności oddechowej wydaje się wynikać z zastosowanej u wszystkich badanych sternotomii.
Słowa kluczowe
CABG, spirometria, rehabilitacja kardiologiczna

Ocena parametrów oddechowych w grupie chłopców zdrowych oraz z wadą słuchu – znaczenie aktywności fizycznej

Małgorzata Fortuna, Bogusława Majewska, Jacek Szczurowski, Anna Konieczna-Gorysz

Małgorzata Fortuna, Bogusława Majewska, Jacek Szczurowski, Anna Konieczna-Gorysz – Assessment of some respiratory parameters in the group of healthy and hearing impaired boys – the role of physical activity. Fizjoterapia Polska 2012; 12(3); 286-290

Streszczenie
Celem pracy była ocena wybranych parametrów oddechowych w grupie chłopców zdrowych oraz z zaburzeniami słuchu w wieku 12-14 lat z uwzględnieniem znaczenia aktywności fizycznej i ćwiczeń oddechowych. Grupę badawczą pierwszą stanowiło 17 chłopców z wadą słuchu o przeciętnym poziomie aktywności fizycznej. Badani komunikowali się językiem migowym. Grupę badawczą drugą stanowiło – 19 chłopców bez ubytku słuchu o stosunkowo wysokim poziomie wytrenowania. Grupę badawczą stanowili chłopcy w wieku 12-14 lat. U wszystkich badanych oceniono następują ce parametry spirometryczne wraz z odniesieniem ich do wartości wzorcowych, rekomendowanych: FVC, FEV1, FEV1/FVC. Zmierzono również BMI. Wyniki poddano analizie statystycznej. Analiza uzyskanych wyników wskazuje na istotne różnice w ocenianych parametrach FVC oraz FEV1 między grupami badanych, za wyjątkiem parametru FEV1/FVC. Uszkodzenie narządu słuchu nie determinuje wartości parametrów oddechowych FVC i FEV1 w badanej grupie. Wielkość parametrów FVC i FEV1 jest zależna od poziomu aktywności fizycznej. Uszkodzenie słuchu i niższy poziom aktywności fizycznej nie wpływa istotnie na BMI w badanych grupach.
Słowa kluczowe
spirometria, zaburzenia słuchu, układ oddechowy
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim