Tag: spondyloza szyjna

Wpływ ćwiczeń stabilności szyi na ból i niepełnosprawność szyi u pacjentów ze spondylozą szyjną: randomizowane kontrolowane badanie

Amir Mohamed Saleh, Wael Osama Aly Abd El-khalek, Shaimaa Mohamed Metawee, Amr Saadeldeen Mohamed Shalaby

Amir Mohamed Saleh, Wael Osama Aly Abd El-khalek, Shaimaa Mohamed Metawee, Amr Saadeldeen Mohamed Shalaby – Effect of cervical stability exercises on neck pain and disability in patients with cervical spondylosis: A randomized controlled study. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 104-111

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2091C4

Streszczenie
Cel. Zbadanie wpływu ćwiczeń stabilizujących szyję (CSE) na ból i niepełnosprawność funkcjonalną szyi u pacjentów ze spondylozą szyjną.
Metody. Randomizowana kontrolowana próba. 40 pacjentów obu płci w wieku od 40 do 65 lat z łagodną lub umiarkowaną spondylozą szyjną zostało zrekrutowanych losowo i podzielonych na dwie równe grupy; Grupa (A) (grupa kontrolna) otrzymywała tradycyjne leczenie spondylozy szyjnej przez 4 tygodnie, Grupa (B) (grupa badana) otrzymywała to samo tradycyjne leczenie plus CSE przez 4 tygodnie. U wszystkich pacjentów przeprowadzono ocenę przed i po leczeniu za pomocą wizualnej skali analogowej (VAS) i wskaźnika niepełnosprawności szyi (NDI).
Wyniki. Porównanie obu grup po leczeniu wykazało statystycznie istotne zmniejszenie VAS, a także całkowitego wyniku NDI i podskal NDI (p < 0,05) na korzyść grupy badanej (B).
Wniosek. Ćwiczenia stabilizujące szyję mają istotny wpływ na zmniejszenie bólu i poprawę funkcji u pacjentów ze spondylozą szyjną.
Słowa kluczowe
Spondyloza szyjna, ćwiczenia stabilizacji szyi, ból szyi, wskaźnik niepełnosprawności szyi
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ różnych metod terapeutycznych na wyczucie pozycji stawu szyjnego, ból szyi i zawroty głowy u pacjentów ze spondylozą szyjną: randomizowane badanie kontrolowane

Nagwa Ibrahim Rehab, Marwa Shafiek Mustafa Saleh, Shaima M. Abdelmageed, Noura Elkafrawy

Nagwa Ibrahim Rehab, Marwa Shafiek Mustafa Saleh, Shaima M. Abdelmageed, Noura Elkafrawy – Effect of different therapeutic modalities on cervical joint position sense, neck pain and dizziness in patients with cervical spondylosis: A randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2021; 21(3); 170-177

Streszczenie
Informacje wprowadzające. Zawroty głowy są częstym objawem występującym po spondylozie szyjnej, spowodowanym zaburzeniami bodźców czuciowych z proprioceptorów szyi. Zarówno terapia manualna, jak i trening głębokich zginaczy szyjnych poprawiają wyczucie pozycji w stawie szyjnym, jednak nie ma dowodów na to, jaka metoda jest najskuteczniejsza w zakresie poprawy wyczucia pozycji stawu szyjnego i redukowania zawrotów głowy u pacjentów ze spondylozą szyjną. Cel. Zbadanie i porównanie wpływu przedłużonego naturalnego ślizgu oscylacyjnego Mulligana (SNAG), mobilizacji Maitlanda i treningu głębokich zginaczy szyjnych (DCF) na wyczucie pozycji stawu szyjnego, ból szyi i zawroty głowy u pacjentów ze spondylozą szyjną. Metody. W badaniu wzięło udział 56 pacjentów ze spondylozą szyjną obu płci w wieku od 40 do 55 lat. Pacjenci zostali wybrani z przychodni ambulatoryjnej Wydziału Fizykoterapii Uniwersytetu w Kairze. Zostali losowo przydzieleni do czterech grup (jedna grupa kontrolna i trzy grupy badane). Grupa badana I była poddawana mobilizacji SNAG Mulligana oraz konwencjonalnej fizjoterapii (gorący okład wilgotny, przezskórna stymulacja nerwów (TENS), ćwiczenia głębokich zginaczy szyjnych); grupa badana II była poddawana mobilizacji pasywnej Maitlanda oraz konwencjonalnej fizjoterapii; grupa badana III była poddawana treningowi głębokich zginaczy szyjnych oraz konwencjonalnej fizjoterapii; a grupa kontrolna IV była poddawana wyłącznie konwencjonalnej fizjoterapii. Pierwszorzędowym wynikiem było wyczucie pozycji stawu szyjnego oceniane za pomocą pomiaru dokładności repozycji głowy (HRA); pomiary drugorzędne obejmowały ocenę nasilenia zawrotów głowy za pomocą wizualnej skali analogowej (VAS) dot. zawrotów głowy, niepełnosprawności spowodowanej zawrotami głowy za pomocą kwestionariusza Dizziness Handicap Inventory (DHI) i nasilenia bólu szyi za pomocą Numerycznej Skali Oceny Bólu (NPRS); wszystkie miary wyników zostały ocenione dla każdego pacjenta przed i po 6 tygodniach programu leczenia w czterech grupach (3 sesje tydzień). Wyniki. Nie było istotnej różnicy we wszystkich mierzonych zmiennych (RT HRA, LT HRA, NPRS, skala zawrotów głowy VAS i DHI) między grupą I i II po sześciu tygodniach leczenia (p > 0,05). Natomiast nastąpił istotny spadek wszystkich mierzonych zmiennych w obu grupach I i II w porównaniu z grupą III i IV po leczeniu (p < 0,05) oraz w grupie III w porównaniu z grupą IV po leczeniu (p < 0,05 ). Wnioski. Wyniki wykazały, że zarówno metoda Mulligana SNAG, jak i pasywna mobilizacja Maitlanda mają podobny wpływ na wyczucie pozycji stawu szyjnego, ból szyi i zawroty głowy u pacjentów ze spondylozą szyjną. Każda z nich była skuteczniejsza niż trening głębokich zginaczy szyjnych w poprawie określonych wyżej problemów.
Słowa kluczowe
Zawroty głowy pochodzenia szyjnego, propriocepcja szyi, Ból szyi, mobilizacja Maitlanda, mobilizacja Mulligana, Trening głębokich zginaczy szyjnych, Spondyloza szyjna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Nowy rodzaj trakcji szyjnej wytwarzającej drgania mechaniczne (wibracje) w terapii kompleksowej chorych ze spondylozą szyjnego odcinka kręgosłupa

Krzysztof Gieremek, Edward Saulicz, Zbigniew Śliwiński, Monika Grygorowicz, Aleksander Socha, Janusz Kubacki

Krzysztof Gieremek, Edward Saulicz, Zbigniew Śliwiński, Monika Grygorowicz, Aleksander Socha, Janusz Kubacki – A new type of cervical traction generating mechanical pulsations (vibration) in the comprehensive treatment of patients with cervical spondylosis. Fizjoterapia Polska 2003; 3(2); 99-105

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest próba oceny skuteczności terapeutycznej nowego wyciągu wibracyjnego (wg Glissona) oraz wyciągu tradycyjnego tego typu u pacjentów z rozpoznaną dyskopatią lub spondyloartrozą szyjnego odcinka kręgosłupa. Materiał i metody. Badania przeprowadzono na dwóch grupach chorych objętych leczeniem ambulatoryjnym z powodu spondylozy szyjnego odcinka kręgosłupa. Grupę eksperymentalną (n = 35) i grupę kontrolną (n = 33) objęto typowym leczeniem kompleksowym (masaże, DKF, solux, DD, ultradźwięki). Odmienność postępowania leczniczego wynikała z rodzaju zastosowanego wyciągu szyjnego wg Glissona. W grupie eksperymentalnej do typowego zestawu trakcji szyjnej tuż powyżej pętli Glissona przymocowano urządzenie wytwarzające drgania o częstotliwości 100 Hz i amplitudzie 0,2 mm. Wyniki. Testami statystycznymi (Chi2 = 9,672; dla a = 0,046) wykazano silną zależność pomiędzy rodzajem zastosowanego wyciągu a wynikami leczenia, wskazując na większą skuteczność wyciągu wibracyjnego. Uzyskano także, potwierdzone statystycznie, przyrosty ruchomości kręgosłupa w odcinku szyjnym we wszystkich płaszczyznach, a także osiągnięto poprawę funkcji chwytu (hand grip) lewej i prawej ręki.Wnioski. Badania potwierdziły dobrą tolerancję przez pacjentów zabiegu opartego na wyciągu szyjnym typu Glissona wzbogaconego o urządzenie wytwarzające wibracje. Wyciąg ten powodował szybsze cofanie się badanych dolegliwości chorobowych, tj.: bólu, zwiększonego napięcia mięśniowego i wrażliwości mięśni szyi na dotyk.

Słowa kluczowe:
wyciąg wg Glissona, masaż wibracyjny, spondyloza szyjna

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim