Tag: sprawność

Terapia blokowa rozwijająca umiejętność podawania wśród piłkarzy po urazie stawu skokowego

Muftah Mohamed S. Belhaj, Agus Kritiyanto, Hari Setijono, Hary Pramono, Didi Yudha Pranata, Riyan Jaya Sumantri

 

Muftah Mohamed S. Belhaj, Agus Kritiyanto, Hari Setijono, Hary Pramono, Didi Yudha Pranata, Riyan Jaya Sumantri – Block practice therapy of football players’ passing ability post ankle injury –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 48-53

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8311

Streszczenie
Cel. Celem badania była analiza związku między ciśnieniem krwi skurczowym i rozkurczowym a zdolnością układu oddechowo-krążeniowego u osób starszych. Metoda. Badanie to jest obserwacyjnym badaniem analitycznym przeprowadzonym z zastosowaniem podejścia przekrojowego. W próbie uczestniczyło 43 osób starszych o następujących charakterystykach: wiek 66,79 ± 4,24; waga 62,4 ± 11,66; wzrost 157,83 ± 6,77. Pomiar ciśnienia krwi przeprowadzono za pomocą tensometru, natomiast pomiary zdolności układu oddechowo-krążeniowego przeprowadzono przy użyciu testu dwuminutowego marszu w miejscu opartego na procedurze testu sprawności seniorów. Do określenia związku między zdolnością układu oddechowo-krążeniowego a ciśnieniem krwi zastosowano test korelacji Pearsona. Wyniki. Wyniki testu analizy danych Pearsona wykazały ujemną korelację między zdolnością układu oddechowo-krążeniowego a ciśnieniem skurczowym (r(41) = −0.516, p = < 0.001) oraz rozkurczowym (r(41) = −0.442, p = 0.003). Wniosek. Im wyższy poziom zdolności układu oddechowo-krążeniowego u osób starszych, tym niższe ciśnienie krwi skurczowe i rozkurczowe. Zatem dobra kondycja układu oddechowo-krążeniowego jest znana jako zapewniająca pozytywne korzyści w lepszej regulacji ciśnienia krwi u osób starszych. Ćwiczenia mogą być potrzebne, aby osoby starsze uzyskały dobrą kondycję układu oddechowo-krążeniowego i jednocześnie normalne ciśnienie krwi.
Słowa kluczowe
ciśnienie krwi, skurczowe, rozkurczowe, układ oddechowo-krążeniowy, starsi, sprawność
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza związku między ciśnieniem krwi a zdolnością sercowo-naczyniową u osób starszych

Cerika Rismayanthi, Yudik Prasetyo, Tri Ani Hastuti, Agus Sumhendartin Suryobroto, Yulvia Miftachurochmah

 

Cerika Rismayanthi, Yudik Prasetyo, Tri Ani Hastuti, Agus Sumhendartin Suryobroto, Yulvia Miftachurochmah – The analysis of the relationship between blood pressure and cardiovascular capacity in the elderlies –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 36-41

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF81DD

Streszczenie
Cel. Celem badania była analiza związku między ciśnieniem krwi skurczowym i rozkurczowym a zdolnością układu oddechowo-krążeniowego u osób starszych. Metoda. Badanie to jest obserwacyjnym badaniem analitycznym przeprowadzonym z zastosowaniem podejścia przekrojowego. W próbie uczestniczyło 43 osób starszych o następujących charakterystykach: wiek 66,79 ± 4,24; waga 62,4 ± 11,66; wzrost 157,83 ± 6,77. Pomiar ciśnienia krwi przeprowadzono za pomocą tensometru, natomiast pomiary zdolności układu oddechowo-krążeniowego przeprowadzono przy użyciu testu dwuminutowego marszu w miejscu opartego na procedurze testu sprawności seniorów. Do określenia związku między zdolnością układu oddechowo-krążeniowego a ciśnieniem krwi zastosowano test korelacji Pearsona. Wyniki. Wyniki testu analizy danych Pearsona wykazały ujemną korelację między zdolnością układu oddechowo-krążeniowego a ciśnieniem skurczowym (r(41) = −0.516, p = < 0.001) oraz rozkurczowym (r(41) = −0.442, p = 0.003). Wniosek. Im wyższy poziom zdolności układu oddechowo-krążeniowego u osób starszych, tym niższe ciśnienie krwi skurczowe i rozkurczowe. Zatem dobra kondycja układu oddechowo-krążeniowego jest znana jako zapewniająca pozytywne korzyści w lepszej regulacji ciśnienia krwi u osób starszych. Ćwiczenia mogą być potrzebne, aby osoby starsze uzyskały dobrą kondycję układu oddechowo-krążeniowego i jednocześnie normalne ciśnienie krwi.
Słowa kluczowe
ciśnienie krwi, skurczowe, rozkurczowe, układ oddechowo-krążeniowy, starsi, sprawność
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ćwiczeń umysłowych na sprawność fizyczną i osiągnięcia sportowców trenujących interwałowo

Tahir Masood, Hamid Mehmood


Tahir Masood, Hamid Mehmood – Effects of mind exercises on physical fitness and sport performance in interval trained athletes. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 74-78

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B6AC

Streszczenie

Cel. Zbadanie wpływu dodatkowych ćwiczeń umysłowych na sprawność fizyczną i osiągnięcia sportowców trenujących interwałowo.
Materiał i metody. Trzydziestu sportowców podzielono na dwie równe grupy. Sportowcy wykonywali albo tylko trening interwałowy, albo połączenie treningu interwałowego i ćwiczeń umysłowych 6 dni w tygodniu przez 24 tygodnie. Dane zebrano na początku badania oraz po 5, 10, 15, 20 i 24 tygodniach. Trening interwałowy składał się z elementów związanych z szybkością, wytrzymałością, siłą, plyometrią i elastycznością. Zbierane dane obejmowały dane demograficzne, czas potrzebny do ukończenia biegu na 600 metrów, liczbę pompek w ciągu 1 minuty, czas w teście sprawnościowym Illinois, odległość skoku w dal i liczbę brzuszków w ciągu 1 minuty.
Wyniki. Trening interwałowy z (P < 0,001) lub bez (P < 0,01) ćwiczeń umysłowych spowodował znaczną redukcję masy ciała. Wskaźnik masy ciała i czas biegu na 600 m zmniejszyły się, natomiast liczba pompek i brzuszków w ciągu 1 minuty oraz czas w teście sprawnościowym poprawiły się w obu grupach (P < 0,001). Po 24 tygodniach grupa, która wykonywała ćwiczenia umysłowe biegała znacznie szybciej (P <0,001). Ćwiczenia umysłowe skutkowały dłuższym skokiem w dal (P <0,001) w porównaniu z samym treningiem interwałowym (P <0,01).
Wnioski. Trening interwałowy spowodował znaczną redukcję masy ciała i doprowadził do znacznej poprawy sprawności fizycznej i osiągnięć. Wprowadzenie dodatkowo ćwiczeń umysłowych zaowocowało znacznie szybszym biegiem na 600 m i dłuższym skokiem w dal.

Słowa kluczowe:
lekkoatletyka, ćwiczenia umysłowe, trening interwałowy, sprawność, skok w dal

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Sprawność fizyczna kobiet w wieku podeszłym podejmujących regularne formy rekreacji

Małgorzata Proszkowiec

M. Proszkowiec – Physical fitness of elderly women undertaking active forms of recreation. Fizjoterapia Polska 2020; 20(4); 102-112

Streszczenie

Cel pracy. Tematyką pracy badawczej była ocena poziomu sprawności fizycznej polskich kobiet, znajdujących się w wieku pomiędzy 60. a 75. rokiem życia. Badaniu zostały poddane dwie grupy: pierwszą stanowiły osoby systematycznie podejmujące formy aktywności, drugą natomiast seniorzy o sedenteryjnym charakterze trybu życia. Każda z grup składała się z 30 osób.
Metody. Badania przeprowadzono z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza ankietowego oraz Fullerton Functional Fitness Test, którego próby stanowiły właściwe narzędzie badawcze dla projektu.
Wyniki. Poziom sprawności fizycznej seniorek prowadzących aktywny tryb życia kształtował się na znacznie wyższym poziomie w porównaniu z respondentkami z grupy drugiej.
Wnioski. Regularnie wdrażany trening ruchowy wpływa korzystniej na kształtowanie zdolności motorycznych, takich jak: koordynacja, szybkość, siła i gibkość w porównaniu z codziennymi podejmowanymi aktywnościami w ramach prac domowych. Systematycznie wdrażane formy ruchu stanowią składową fizjoterapii prewencyjnej w występowaniu chorób przewlekłych, w tym narządu ruchu.

Słowa kluczowe:
proces starzenia, stan zdrowia, sprawność, aktywność ruchowa, Fullerton Functional Fitness Test
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Znaczenie rehabilitacji w ocenie poziomu sprawności i wydolności tlenowej pensjonariuszek Domów Pomocy Społecznej

Małgorzata Fortuna, Antonina Kaczorowska, Jacek Szczurowski, Aleksandra Katan, Alina Radajewska, Iwona Demczyszak

M. Fortuna, A. Kaczorowska, J. Szczurowski, A. Katan, A. Radajewska, I. Demczyszak – Significance of rehabilitation in the assessment of the level of oxygen efficiency and effectiveness of the social assistance centers. FP 2017; 17(3); 90-95

Streszczenie

Cel pracy. Celem prac była ocena wpływu stosowanej rehabilitacji u pensjonariuszek Domu Pomocy Społecznej na poziom sprawności i wydolności aerobowej.
Materiał i metodyka. Przebadano 17 kobiet uczęszczających i 13 nieuczęszczających na zajęcia rehabilitacji. Przedział wieku badanych wynosił 80-84 lata. Do oceny wykorzystano test SPPB oraz 6-minutowy test marszu.
Wyniki. Wszystkie badane cechy służące do oceny poziomu sprawności wydolności aerobowej różnią się istotnie między dwiema badanymi grupami. Lepsze wyniki uzyskały osoby z grupy uczęszczającej na zajęcia rehabilitacji.
Wnioski.
1. Systematycznie prowadzone zajęcia rehabilitacji ruchowej u badanych kobiet powodują uzyskanie wyższego poziomu sprawności fizycznej i wydolności fizycznej w porównaniu do kobiet nie uczęszczających na powyższe zajęcia.
2. Istotne jest opracowanie i wdrażanie modelu postępowania u pensjonariuszy Domu Pomocy Społecznej w celu poprawy sprawności i wydolności fizycznej.

Słowa kluczowe:
sprawność, wydolność tlenowa, geriatria

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena efektywności dwóch programów rehabilitacji u pacjentów z zespołem bolesnego barku

Katarzyna Ogrodzka, Karolina Leśniak, Aneta Bac, Tomasz Ridan, Marek Żak

K. Ogrodzka, K. Leśniak, A. Bac, T. Ridan, M. Żak: Evaluation of the effectiveness of two rehabilitation programmes for the patients with the shoulder impingement syndrome. FP 2015;15(4); 42-52

Streszczenie
Cel pracy. Celem badań było porównanie dwóch programów rehabilitacji stosowanych u pacjentów z zespołem bolesnego barku oraz w jakim zakresie rehabilitacja refundowana jest w stanie przywrócić pacjentowi możliwość odzyskania funkcji w stawie barkowym w porównaniu do programu rehabilitacji utworzonego przez autorów badań.
Materiał i metodyka. Badania zostały przeprowadzone w dwóch grupach, w każdej po 7 pacjentów ze zdiagnozowanym zespołem bolesnego barku. Pierwsza grupa korzystała tylko z zabiegów refundowanych, natomiast druga grupa była prowadzona autorskim programem rehabilitacji dostosowanym do indywidualnych potrzeb każdego z pacjentów.
Wyniki. Po terapii u pacjentów z obu grup zaobserwowano zwiększenie zakresu ruchomości w stawie barkowym, zmniejszenie poziomu bólu w spoczynku, a także w trakcie wykonywania codziennych czynności ruchowych.
Wnioski. Autorski program rehabilitacji okazał się efektywniejszą metodą leczenia w dolegliwościach zespołu bolesnego barku.

Słowa kluczowe:
zespół bolesnego barku, rehabilitacja, sprawność

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете PPobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim