Analiza statyki miednicy u osób amatorsko trenujących pływanie i biegających rekreacyjnie

Paulina Majos, Marek Kiljański, Kamil Markowski, Zbigniew Śliwiński

P. Majos, M. Kiljański, K. Markowski, Z. Śliwiński – Analysis of pelvis statics in amateur swimmers and recreational runners. Fizjoterapia Polska 2020; 20(1); 100-105

Streszczenie
Wstęp. W ostatnich latach coraz więcej osób decyduje się na aktywność fizyczną. Wśród najpopularniejszych sportów znajduje się pływanie, bieganie czy jazda na rowerze. Zaburzenia statyki miednicy mogą mieć wpływ na powstawanie kontuzji podczas wykonywania aktywności fizycznej.
Cel pracy. Głównym celem niniejszej pracy jest ukazanie związku między prawidłową statyką miednicy a powstawaniem kontuzji podczas biegania lub pływania amatorskiego na podstawie analizy dostępnej literatury.
Materiał i metody. Wykonano przegląd aktualnej literatury dostępnej na podany temat. Materiały potrzebne do przeanalizowania tematu pochodzą ze specjalistycznych czasopism oraz artykułów znalezionych w sieci internetowej. Wykorzystano wyszukiwarki internetowe: Google Scholar oraz PubMed.
Dyskusja. Bieganie jest popularną aktywnością fizyczną na całym świecie. Urazy mięśniowo-szkieletowe u biegaczy są powszechne i można je przypisać niezdolności do kontrolowania równowagi miednicy w płaszczyźnie czołowej. Podczas pływania miednica również odgrywa znaczącą rolę. Jej prawidłowe ustawienie umożliwia utrzymanie optymalnego ruchu kończyn dolnych, co powoduje większą ekonomię oraz zwiększenie prędkości.
Wnioski. Nieprawidłowa statyka miednicy ma wpływ na powstawanie kontuzji w obrębie mięśni kończyn dolnych. Ustawienie miednicy modyfikuje ekonomikę chodu, biegu oraz pływania. Symetria miednicy w trakcie pływania warunkuje prawidłową technikę oraz powoduje wzrost efektywności pracy kończyn dolnych.

Słowa kluczowe:
statyka miednicy, ekonomika chodu, pływanie amatorskie, urazy mięśni kończyn dolnych

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza statyki miednicy w zespołach bólowych korzeniowych i rzekomokorzeniowych dolnego odcinka kręgosłupa

Bartłomiej Halat, Paweł Jędrzejewski, Agnieszka Jędrzejewska, Anna Lipińska, Zofia Śliwińska, Zbigniew Śliwiński

B. Halat, P. Jędrzejewski, A. Jędrzejewska, A. Lipińska, Z. Śliwińska, Z. Śliwiński – Analysis of statics of the pelvis in radicular and pseudoradicular syndrome of the lower part of the spine. FP 2014; 14(2); 6-24

Streszczenie
Wstęp. Zespoły korzeniowe oraz rzekomokorzeniowe są najczęściej spotykanymi dolegliwościami bólowymi w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Problem ten stał się chorobą cywilizacyjną i dotyka osoby w różnym wieku.
Cel pracy. Celem pracy było porównanie skuteczności działania przeciwbólowego, zabiegów fizjoterapeutycznych w zespołach korzeniowych i rzekomokorzeniowych, znalezienie związku między zespołami kręgopochodnymi, a zaburzeniami elastyczności mięśni oraz ocena wpływu terapii na poziom dyskomfortu życia z powodu bólu. Materiał i metoda. Badania przeprowadzono na  40 pacjentach, którzy zostali podzieleni na dwie grupy. Grupę „A” tworzyli pacjenci z zespołami korzeniowymi, drugą „B” z zespołami rzekomokorzeniowymi. Podczas terapii  zastosowano  techniki energizacji mięśniowej (TEM), Hold Relax oraz masaż klasyczny struktur mięśniowo-powięziowych. Wykonywane były również zabiegi z zakresu fizykoterapii (prądy interferencyjne, TENS, jonoforeza, UD, laser, sollux). Wyniki. Na podstawie kwestionariusza Oswestry stwierdzono, że stopień niepełnosprawności w grupie A zmniejszył się o 38%, zaś w grupie B o 31%. W obu badanych grupach zastosowana terapia przyczyniła się do zmniejszenia  bólu w skali VAS o 58%. Ruchomość kręgosłupa lędźwiowego w teście Schobera zwiększyła się w grupie A o 11%, a w grupie B o 5%. Zastosowane zabiegi fizjoterapeutyczne przyczyniły się do normalizacji długości i napięcia  w badanych strukturach mięśniowo-więzadłowych. Wnioski. Z badań wynika, że zespoły bólowe korzeniowe i rzekomokorzeniowe wpływają na zaburzenia statyki miednicy, wyrażające się skróceniem długości mięśni oraz zwiększoną aktywnością struktur łącznotkankowych tej okolicy. Zabiegi fizjoterapeutyczne stosowane w zespołach korzeniowych i rzekomokorzeniowych w znaczny sposób zmniejszają odczucia bólowe. Techniki (TEM) przywracają elastyczność mięśni jednocześnie przyczyniając się do zmniejszenia dyskomfortu.

Słowa kluczowe:
statyka miednicy, objawy Piedellu, kwestionariusz Oswestry, normy długości mięśni, skala VAS

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim