Tag: Stres

Zmiany w równowadze ciała spowodowane narażeniem na urazy – badania wieloośrodkowe

Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Krzysztof Konior, Anna Walińska, Kinga Gonta, Elżbieta Szkiler, Milena Kraft, Alina Kirpichnikova, Karolina Trąbska, Anna Parus, Tomasz Kupc, Malwina Waleryn-Sagun, Anna Szadkowska, Rafał Mosur, Kamila Mosur, Damian Szyguła, Nicola Książek, Małgorzata Barszczewska, Patrycja Janta, Aneta Mandrosa, Joanna Jarosławska, Klaudia Smolińska, Marta Szewczyk, Agnieszka Byszewska, Anna Morzyńska, Marzena Tuszkowska, Barbara Wrocławska-Tuszkowska, Marek Gapiński, Tomasz Kowalik, Karolina Adamska, Katarzyna Pawliwiec, Jan Głodowski, Konrad Kijak, Małgorzata Kowacka, Danuta Lietz-Kijak

Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Krzysztof Konior, Danuta Lietz-Kijak et al – Changes in body balance due to exposure to trauma – multi-center studies. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 313-326

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20Bb3T

Streszczenie
Cel. Celem badania było ocenienie wpływu doświadczonego przez osobę zdarzenia traumatycznego na równowagę posturalną i biomechaniczne parametry chodu.
Metodologia badania. Badanie objęło 31 osób (n = 100%), w tym 22 kobiety (nk% = 70.97%) i 9 mężczyzn (nm% = 29.03), w wieku 29-60 lat. Z badania wykluczono osoby z chorobami i dysfunkcjami wpływającymi na równowagę ciała i wzorzec chodu.
Testy równowagi i chodu przeprowadzono przy użyciu pedobarografii (pedobarograf mod. EPS R2, oprogramowanie Biomech Studio v2). Test równowagi przeprowadzano w pozycji stojącej, przez 20 sekund, z próbkowaniem co 1 ms (milisekundę) – liczba próbek podczas jednego testu wynosi 20,000. Testy oceny równowagi i chodu przeprowadzono dwukrotnie. Test I obejmował testowanie w neutralnych warunkach, Test II obejmował testowanie w warunkach, w których osoba była narażona na doświadczone w przeszłości przez siebie zdarzenie traumatyczne (tzw. ekspozycja na “doświadczone traumy”).
Wyniki. Uzyskane wyniki badań wpływu ekspozycji na doświadczone traumy na równowagę ciała podczas stania wykazały istotne różnice w wahaniach ciała w najważniejszych parametrach oceny stabilometrycznej.
Uzyskane wyniki badań wpływu ekspozycji na traumę na chód osoby nie wykazały istotnych różnic między testem w neutralnych warunkach a testem podczas ekspozycji.
Wnioski. (1) Ekspozycja na doświadczone przez osobę traumy znacząco wpływa na równowagę ciała w pozycji stojącej. (2) Badania nie wykazały wpływu ekspozycji na doświadczone traumy na chód osoby w zakresie czasu kontaktu stóp z podłożem oraz na wartości maksymalnego i średniego ciśnienia; Obszar płaszczyzny, na której stopy są umieszczone na podłożu, zmienia się znacząco przed i po ekspozycji na doświadczone traumy. (3) W badaniach wpływu traumy na postawę ciała należy uwzględnić szczegółowe wyniki badań zakresu fluktuacji COP w każdej płaszczyźnie – badanie wykazało, że analiza tylko średnich wyników może znacząco wskazywać błędny wynik w ocenie równowagi ciała.

Słowa kluczowe
stres, trauma, PTSD, równowaga ciała, chód, stabilometria, pedobarografia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe związane z pracą u nauczycieli szkolnych: czynniki ryzyka, wskaźnik występowania oraz związek z jakością życia związaną ze zdrowiem w Emiracie Szardża, w Zjednoczonych Emiratach Arabskich

Alyazia Obaid Hassan Khudoum Almarashda, Kalyana Chakravarthy Bairapareddy, Meeyoung Kim

Inas Gita Amalia, Suharjana, Ahmad Nasrulloh, Enggista Hendriko Delano, Abiyyu Amajida
– Work related musculoskeletal disorders in school teachers: risk factors, prevalence, and association with health-related quality of life in Emirate of Sharjah, United Arab Emirates. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 217-226

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A65A

Streszczenie
Wstęp. Celem tego badania było określenie wskaźnika występowania bólu mięśniowo-szkieletowego (MSP) związanego z pracą oraz korelacji między czynnikami ryzyka, poziomem aktywności fizycznej, stresem i jakością życia wśród nauczycieli szkolnych w Szardży, Zjednoczone Emiraty Arabskie.
Materiały i metody. Przeprowadzono badanie przekrojowe wykorzystujące wersję 23.0 programu SPSS do analizy statystycznej. Użyto testu Shapiro-Wilka, niezależnego testu t oraz jednoczynnikowej analizy wariancji ANOVA do porównania wyników jakości życia i poziomu stresu w zależności od zmiennych.
Wyniki. W sumie do badania rekrutowano 342 nauczycieli pracujących w szkołach prywatnych i publicznych. Wyniki wykazały wysoką częstość występowania MSP wśród nauczycieli. Najczęściej zgłaszane obszary to dolna część pleców, ramię i szyja, a następnie górna część pleców. Sugerowane przyczyny to długie godziny spędzane przed urządzeniami, przy średniej 6 do 9 godzin dziennie, duże obciążenie nauczania od 16 do 30 klas tygodniowo, starszy wiek większości uczestników (35 lat i więcej) oraz niska aktywność fizyczna. Co więcej, jakość życia jest niska wśród nauczycieli z znanymi przewlekłymi schorzeniami oraz pracujących w szkołach prywatnych. Stres był umiarkowany, gdy testowano wszystkie zmienne.
Wnioski. Bóle mięśniowo-szkieletowe związane z pracą są bardzo częste wśród nauczycieli szkolnych w ZEA. Wysokie występowanie jest związane ze starszym wiekiem, dłuższym czasem nauczania, większym obciążeniem dydaktycznym, słabą jakością życia i umiarkowanym stresem.

Słowa kluczowe
ból mięśniowo-szkieletowy, stres, jakość życia, nauczyciele

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Występowanie objawów zaburzeń stawów skroniowo­ – żuchwowych (TMDs) i depresji oraz odczuwanie stresu u studentów fizjoterapii z osobowością typu D

Magdalena Gębska, Sylwia Mielcarska, Bartosz Dalewski, Łukasz Pałka, Katarzyna Weber-Nowakowska, Łukasz Kołodziej

Magdalena Gębska, Sylwia Mielcarska, Bartosz Dalewski, Łukasz Pałka, Katarzyna Weber-Nowakowska, Łukasz Kołodziej – Prevelence of temporomandibular joint dysfunctions (TMDs) and depressive symptoms and feelings of stress in physiotherapy students with type D personality. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 145-156

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20BZsV

Streszczenie
Wprowadzenie. Doniesienia naukowe z zakresu stomatologii i psychologii podkreślają rolę cech osobowości w etiologii dysfunkcji stawów skroniowo-żuchwowych (TMDs). Osobowość typu D jest stosunkowo nowym konstruktem, w związku z czym nie ma jeszcze zbyt wielu badań na ten temat. Obejmuje ona zarówno skłonność do doświadczania negatywnych emocji, jak i tendencję do powstrzymywania się od ich wyrażania. Wyraźnie podkreśla się wpływ tego połączonego efektu na wzrost natężenia stresu oraz rozwój chorób somatycznych i psychicznych. Przedstawione w doniesieniu naukowym dane stanowią uzupełnienie wcześniejszych spostrzeżeń podczas realizowanych badań dotyczących osobowości typu D u osób z TMDs.
Cel. Ocena wpływu osobowości typu D oraz jej dwóch wymiarów na występowanie TMDs i czynników predysponujących, depresji i poziom nasilenia odczuwanego stresu.
Materiał i metody. Badania przeprowadzono na grupie 240 studentów fizjoterapii. Grupę badaną (G1) stanowiło 120 studentów ze stwierdzoną na podstawie kwestionariusza DS14 osobowością typu D. Grupę kontrolną (G2) stanowiła taka sama liczba osób bez osobowości typu D. Dane zebrano za pomocą opracowanego na potrzeby badania formularza występowania objawów zaburzeń TMDs i czynników predysponujących , kwestionariusza oceny nasilenia stresu PSS10 oraz kwestionariusza depresji Becka (BDI).
Wyniki. W badanej grupie ilość objawów TMDs istotnie dodatnio koreluje z osobowością typu D (z NE mocniejsza korelacja niż z SI), PSS10 oraz BDI oraz ujemnie koreluje z wiekiem. U studentów z osobowością typu D istotnie częściej oraz w większej ilości występowały objawy TMDs niż u osób bez osobowości stresowej (p = 0,00). Wyjątek stanowił objaw wzmożonego napięcia mięśniowego, który nie wykazał różnicy statystycznej (p = 0,22). Osoby z osobowością typu D są ponad 6 razy częściej narażone są na zaciskanie zębów (OR = 6,76) oraz 3 razy częściej na objawy akustyczne TMJ (OR = 3,35) i zgrzytanie zębami (OR = 3,27). W grupie badanej wraz ze wzrostem poziomu odczuwanego stresu i stopnia depresji wzrasta też ilość zgłaszanych objawów TMDs. W grupie studentów z osobowością typu D depresja występowała istotnie częściej niż w grupie bez osobowości stresowej (p = 0,00).
Wniosek. Studenci z osobowością typu D są narażeni na występowanie większej ilości objawów TMDs oraz silniejsze odczuwanie stresu i depresji.

Słowa kluczowe:
osobowość D, stres, depresja, dysfunkcja stawu skroniowo-żuchwowego, studenci

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Współpraca specjalistów w zakresie rehabilitacji patologii kręgosłupa

Oleg Panchenko, Zbigniew Śliwiński, Anastasiia Kabantseva, Nataliia Tsapro

O. Panchenko, Z. Śliwiński, A. Kabantseva, N. Tsapro – Collaboration of specialists in the rehabilitation of spine pathology. Fizjoterapia Polska 2021; 21(4); 96-102

Streszczenie
Zbadanie wpływu negatywnego stanu psychicznego dzieci i młodzieży żyjących na terenie działań wojennych, na powstawanie i przebieg patologii kręgosłupa. Próba składała się z 1467 młodych osób w wieku 5-18 lat, których rodzice nie zgłaszali patologii kręgosłupa u dzieci, czyli były to „dzieci stosunkowo zdrowe pod względem patologii kręgosłupa”. Potwierdzono wzrost patologii kręgosłupa w okresach intensywnego wzrostu dziecka: w grupie wiekowej 5-7 lat u 3,49% dzieci, w grupie wiekowej 8-10 lat u 13,78%, w grupie wiekowej 10-14 lat u 17,89%, w grupie wiekowej 15-17 lat u 25,15%. Zaobserwowano wzrost zachorowalności na skoliozy w obwodzie donieckim (z wyłączeniem terytoriów czasowo okupowanych) na poziomie 28,26 zachorowań na 1000 uczniów, czyli więcej niż w innych regionach Ukrainy. Określono podobieństwo patogenezy skoliozy, stresu i hiperkalciurii, co wyjaśnia uzyskane przez nas dane dotyczące rozpowszechnienia skoliozy w obszarze ATO, tj. 95,89 przypadków na 1000 dzieci i 251,53 przypadków na 1000 młodzieży w wieku 15-18 lat. Objawy zaburzeń autonomicznych (rs = 0,34), (p ≤ 0,01), zaburzeń snu (rs = 0,43), (p ≤ 0,01), lęki (rs = 0,43), (p ≤ 0,01) są większe u dzieci doświadczających znacznego lęku przed wojną. Skoliozę należy traktować jako stresor, dlatego dzieci ze skoliozą powinny skorzystać z rehabilitacji psychologicznej i porady eksperta.
Słowa kluczowe:
skolioza, stres, hiperkalciuria, dzieci, młodzież, rehabilitacja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wypalenie zawodowe i zadowolenie z życia kobiet pracujących w zawodzie fizjoterapeuty

Marta Makara-Studzińska, Karolina Kryś-Noszczyk, Małgorzata Starczyńska, Wojciech Kiebzak, Zbigniew Śliwiński

Marta Makara-Studzińska, Karolina Kryś-Noszczyk, Małgorzata Starczyńska, Wojciech Kiebzak, Zbigniew Śliwiński – Occupational burnout and satisfaction with life in female physiotherapists. Fizjoterapia Polska 2012; 12(4); 327-339

Streszczenie
Termin wypalenia zawodowego określa psychiczne i emocjonalne wyczerpanie, szczególnie w efekcie długoterminowego działania stresu. Badania wskazują, że wypalenie zawodowe jest ściśle związane z zawodem lekarza, fizjoterapeuty, pielęgniarki, psychologa, pracownika socjalnego. Wśród kobiet zjawisko wypalenia manifestuje się wyczerpaniem emocjonalnym. Celem pracy było zbadanie poziomu zadowolenia z życia, satysfakcji zawodowej kobiet pracujących w zawodzie fizjoterapeuty ze szczególnym uwzględnieniem występowania zjawiska wypalenia zawodowego. W badaniach wyszczególniono grupę badaną 30 fizjoterapeutek oraz 30 osobową grupę kontrolną, do której zaliczono 30 farmaceutek. Zastosowano kwestionariusz zadowolenia z życia oraz skalę wypalenia sił. Analizę statystyczną oparto na średnich arytmetycznych, odchyleniach standardowych i istotności różnic pomiędzy średnimi dla poszczególnych grup zawodowych. Istotności różnic oznaczono testem t-Studenta. Dane wskazują, że globalny wynik zadowolenia z życia w grupie fizjoterapeutek i w grupie kontrolnej istotnie różnicuje obie badane grupy. Zaobserwowano istnienie silnego chronicznego zmęczenia wśród fizjoterapeutek, co wymaga podjęcia natychmiastowych działań profilaktycznych.
Słowa kluczowe
wypalenie, satysfakcja, stres, utrata energii
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie wpływu masażu klasycznego z masażem Lomi Lomi Nui na stan psychofizyczny człowieka

Agata Gajos, Marek Kiljański

A. Gajos, M. Kiljański – Comparison of the impacts of classic massage and Lomi Lomi Nui massage on the mental and physical condition of the patient. Fizjoterapia Polska 2018; 18(4); 38-49

Streszczenie
Celem pracy jest porównanie wpływu masażu klasycznego z masażem Lomi Lomi w leczeniu zmęczenia psychofizycznego wywołanego stresem. Kolejnym celem jest porównanie wpływu masażu na nawodnienie organizmu i poziomu wody pozakomórkowej.
Materiał i metody. W badaniach wzięło udział 30 osób w wieku od 25 – 65 lat.
Pacjenci zostali podzieleni na 2 grupy. W grupie I znajdowało się 15 osób (7 kobiet i 8 mężczyzn), u których wykonano masaż klasyczny. Grupa II składała się również z 15 osób: z 7 kobiet i 8 mężczyzn, u których wykonano masaż Lomi Lomi.
Przed masażami w obu grupach wykonano pomiar masy ciała i wzrostu, następnie wykonano badanie impedancji bioelektrycznej w celu zmierzenia nawodnienia organizmu i poziomu wody pozakomórkowej.
Po masażach wykonano drugi pomiar impedancji w celu wyodrębnienia różnicy w wynikach po zabiegu. Następnie badani zostali poproszeni o wypełnienie kwestionariusza, w której padło pytanie o ocenę efektywności masaży w łagodzeniu zmęczenia psychofizycznego oraz o odczucia podczas i bezpośrednio po zabiegu.
Wyniki. Obydwa masaże są skuteczne w łagodzeniu objawów przemęczenia psychofizycznego wywołanego stresem. Wyniki nie były istotnie statystycznie.
Masaż klasyczny wpłynął na redukcje bólu i napięte mięśnie, masaż Lomi Lomi wpłynął na sferę emocjonalną – badani byli wyciszeni, harmonia pomiędzy duchem
a ciałem została przywrócona, co było istotnie statystyczne. Wyniki badań impedancji bioelektrycznej wykazują że masaże wpłynęły na zmianę nawodnienia organizmu
i poziomu wody pozakomórkowej. Porównanie średnich arytmetycznych wyników, wykazało że masaż klasyczny wykazał większą zależność, niż masaż Lomi Lomi co było istotne statycznie.

Key words:
Stres, masaż leczniczy, impedancja bioelektryczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Jak pomóc osobom niepełnosprawnym w poprawie ich codziennego życia? – raport z badań z użyciem Racjonalnej Terapii Zachowania

Aleksandra Sierant, Monika Łętocha, Paweł Grzybek, Kamila Pytowska, Anna Wiśniewska-Małek, Marek Kiljański, Wojciech Kiebzak

A. Sierant, M. Łętocha, P. Grzybek, K. Pytowska, A. Wiśniewska-Małek, M. Kiljański, W. Kiebzak – How to Help Persons with Disabilities to Improve Their Everyday Life? – Report from Study with the Rational Behavior Therapy Application. FP 2016; 16(4); 40-46

Streszczenie

Wstęp. Osoby niepełnosprawne doświadczają w codziennym życiu wielu obciążeń / doświadczeń / zdarzeń stresowych. Stanowi niepełnosprawności często towarzyszy utrata pracy i społeczna izolacja, ponadto bariery architektoniczne w znaczący sposób utrudniają życie osób niepełnosprawnych i obniżają jego jakość. Osoby niepełnosprawne są szczególnie narażone na zachorowanie na depresję i wystąpienie myśli samobójczych, dlatego należy otoczyć je szczególną opieką. W związku z tym istnieje potrzeba znalezienia metody i systemu wsparcia, który będzie skuteczny w pomocy terapeutycznej dla tej grupy osób. Potwierdzoną skuteczność w leczeniu stanów kryzysowych, w tym zaburzeń psychicznych, a także zwalczania stresu dnia codziennego, mają metody poznawczo-behawioralne. Racjonalna Terapia Zachowania jest metodą poznawczo-behawioralną stworzoną przez profesora Maxie Maulsby dla pacjentów z zaburzeniami psychicznymi oraz osób doświadczających stanów kryzysowych. Celem tej metody jest przeformułowanie myślenia na bardziej przystosowawcze, co w rezultacie powoduje zmniejszenie nasilenia negatywnych emocji, a także niepożądanych zachowań.
Cel. Celem pracy jest ocena metody RTZ w pracy z osobami niepełnosprawnymi.
Materiał i metoda. Badaniu poddano 13 osób niepełnosprawnych w wieku aktywności zawodowej w wieku od 30 do 52 lat, średnia wieku 41 lat, odchylenie standardowe 6,13. Za pomocą termometru dystresu zmierzono poziom stresu oraz dyspozycyjnego optymizmu przed i po 2-dniowych warsztatach RTZ. W ramach warsztatów osoby niepełnosprawne otrzymywały przydatne informacje dotyczące mechanizmu funkcjonowania emocji oraz metod radzenia sobie ze stresem, następnie wykonywały ćwiczenia pod okiem doświadczonych terapeutów, interwencja była wzbogacona przez projekcje filmów ilustrujących przedstawiony materiał.
Wyniki. Stwierdzono istotną średnią redukcję poziomu stresu z 7,54 przed warsztatami RZT do 2,62 po warsztatach. Średnia częstotliwość wszystkich badanych problemów (praktycznych, rodzinnych, emocjonalnych, fizycznych) uległa zmniejszeniu. Zauważono istotny wzrost poziomu optymizmu po zastosowaniu terapii.
Wniosek. Otrzymane wyniki potwierdzają wstępną przydatność metody RTZ w pomocy osobom niepełnosprawnym. Jednakże potrzebne są dalsze badania wieloośrodkowe mające charakter podłużny, które potwierdzą skuteczność takich interwencji.

Słowa kluczowe:

Stres, Terapia poznawczo-behawioralna, RTZ, Niepełnosprawność, Problemy emocjonalne, Restrukturyzacja poznawcza

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim