Trójwymiarowa analiza chodu u dziecka z porażeniem mózgowym po leczeniu operacyjnym – kinematyka stawu skokowego i kolanowego

Wiesław Chwała, Dorota Pamuła

Wiesław Chwała, Dorota Pamuła – Postoperative three-dimensional gait analysis in a child with cerebral palsy – ankle and knee joint kinematics. Fizjoterapia Polska 2006; 6(4); 322-327

Streszczenie
Osoby dotknięte mózgowym porażeniem dziecięcym (mpd) posiadają zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego, wpływające między innymi na ich motorykę. Celem niniejszego opracowania jest ocena zmian kątowych w stawach skokowych podczas chodu u dziecka z mpd (hemiplegią) po zabiegu operacyjnym. Chód został zbadany przy zastosowaniu komputerowego systemu trójwymiarowej analizy ruchu Vicon 250 wyposażonego w kamery pracujące w paśmie podczerwieni. U badanego dziecka zaobserwowano znaczne zaburzenia zmian kątowych w porównaniu z chodem zdrowych osób w stawach skokowych i kolanowych we wszystkich płaszczyznach ruchu oraz wydłużony czas trwania fazy podporu obu kończyn. Największe odchylenia od prawidłowej kinematyki, występowały podczas fazy preswing oraz na początku i pod koniec cyklu chodu (initial contact, loading response, terminal swing). Nie zanotowano u badanej osoby, często występującego u dzieci dotkniętych mpd, zwiększonego zgięcia podeszwowego stopy podczas chodu (końskiego ustawienia stopy — pes equinus). Chód badanego dziecka charakteryzuje natomiast zaburzenie przeciwne, w postaci nadmiernego zgięcia grzbietowego, szczególnie na końcu fazy preswing. Zmiany te są prawdopodobnie wynikiem przeprowadzonego zabiegu operacyjnego. Zaobserwowano wydłużony czas trwania fazy podporowej o ponad 10% w stosunku do grupy kontrolnej. Największe odchylenia od prawidłowej kinematyki w stawie kolanowym występowały podczas fazy preswing oraz na początku i pod koniec cyklu chodu (initial contact, loading response, terminal swing). Pracę mięśni niedowładnej kończyny dolnej, podczas chodu badanego dziecka, charakteryzuje znaczne zmniejszenie długości mięśni rectus femoris i tibialis anterior oraz mały zakres koncentrycznej pracy mięśni gastrocnemius w fazie preswing. Zaobserwowane zmiany długości mięśni, potwierdzają zwiększone zgięcie grzbietowe stopy oraz brak dostatecznego prostowania kolana w fazie stance.

Słowa kluczowe:
trójwymiarowa analiza chodu, porażenie mózgowe, staw skokowy i kolanowy

Biomechaniczna analiza zaburzeń chodu u osoby poddanej alloplastyce stawu biodrowego

Wiesław Chwała, Witold Serafin, Anna Marchewka

Wiesław Chwała, Witold Serafin, Anna Marchewka – A biomechanical analysis of gait disturbances in a patient following alloplasty of the hip joint. Fizjoterapia Polska 2007; 7(2), 185-197

Streszczenie

Wstęp. Narzędziami jakimi posługują się terapeuci i lekarze jest badanie kliniczne i obrazowe. Wadą tego rodzaju postępowania jest subiektywizm oceny, wynikający z doświadczenia klinicznego i ograniczonych możliwości badania fizykalnego. Często dochodzi do skupienia uwagi na określonym obszarze klinicznym z pominięciem biomechanicznych współzależności tego obszaru w układzie ruchu. Do dyspozycji klinicystów wchodzą nowe narzędzia analizy ruchu chorego — trójwymiarowa analiza chodu, precyzyjnie uściślająca zaburzenia biomechaniczne całego ciała. Materiał i metody. Badanie trójwymiarowej analizy chodu, jako metoda uzupełniająca dane biomechaniczne badanej osoby, zostało przeprowadzone w Pracowni Biokinetyki Katedry Antropomołoryki AWF w Krakowie. Badaniu lokomocji poddano 56 letnią kobietę, ze zmianami zwyrodnieniowymi prawego stawu biodrowego. Pacjentka została poddana badaniom motoryki przed planowym zabiegiem alloplastyki stawu biodrowego w Oddziale Neuroortopedii i Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej WSS im L. Rydygiera w Krakowie oraz w 4 miesiące po zabiegu, po okresie całkowitego odciążenia operowanego biodra, w chwili rozpoczęcia przez chorą samodzielnej lokomocji, bez zastosowania kul łokciowych. Wyniki i Wnioski. Na podstawie trójwymiarowej analizy ruchu, zaobserwowano u badanej szereg zaburzeń chodu mających swoje podłoże w zmianach zwyrodnieniowych w obrębie chorego stawu biodrowego, których nie udało się wychwycić na podstawie badania fizykalnego. Na podstawie porównania wyników badań przed i pooperacyjnych należy stwierdzić, że patologiczny wzorzec chodu udało się poprzez zabieg alloplastyki zmienić, szczególnie poprzez zbliżenie zakresów ruchów w stawie biodrowym do normy biomechanicznej. Badanie pooperacyjne wskazuje na utrzymywanie się zaburzeń charakteru pracy mięśni, wymuszających w dalszym ciągu kompensacyjną pracę kończyny po stronie nieoperowanej.

Słowa kluczowe

trójwymiarowa analiza chodu, zmiany zwyrodnieniowe stawu biodrowego, endoprotezoplastyka

Wyniki zastosowania gipsów hamujących u 5-letniego dziecka ze spastycznym niedowładem połowiczym – studium przypadku

Małgorzata Domagalska–Szopa,  Andrzej Szopa,
Weronika Gallert–Kopyto, Krzysztof Bąk, Anna Dawczyk, Ryszard Plinta

M. Domagalska–Szopa,  A. Szopa, W. Gallert–Kopyto, K. Bąk, A. Dawczyk, R. Plinta – Outcomes following inhibiting casts treatment in a 5 years old child with spastic hemplegic cerebral palsy – a case report. FP 2015; 15(1); 24-34

Streszczenie
U dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym z definicji występują zaburzenia ruchowe. Podstawowym celem programu usprawniania tych dzieci jest wspomaganie rozwoju jak najlepszej jakości wzorców postawy i lokomocji. Prezentowane studium dotyczy 5-letniej dziewczynki, zdiagnozowanej jako średnio ciężkie mózgowe porażenie dziecięce: prawostronny spastyczny niedowład połowiczy. Opracowanie przedstawia wpływ programu nieinwazyjnej terapii, polegającej na połączeniu indywidualnego programu usprawniania (wg koncepcji NDT), wspomaganego zastosowaniem gipsów hamujących na poprawę wzorców postawy i chodu.
U dziecka dwukrotnie (przed i po zakończeniu terapii) przeprowadzono ocenę funkcjonalną, która obejmowała: kliniczną ocenę spastyczności; rozkład sił nacisku masy ciała na płaszczyznę podporu, testy posturograficzne oraz analizę chodu. W wyniku zastosowanej terapii uzyskano obniżenie stopnia spastyczności w obrębie mięśni  kończyny dolnej niedowładnej. Zarówno deficyt zakresu ruchu  jak i kąt spastyczności w stawie kolanowym i skokowym zdecydowanie zmniejszyły się, co wpłynęło na poprawę kontroli posturalnej i wzorca chodu pacjenta.
Uzyskane wyniki wykazały, że zastosowanie usprawniania, wspomaganego zastosowaniem gipsów hamujących, może być skuteczną formą obniżenia poziomu spastyczności oraz poprawy kontroli posturalnej i wzorców chodu u młodszych dzieci z niedowładem połowiczym. Wczesne rozpoznanie spastyczności mięśnia trójgłowego oraz zastosowanie adekwatnego leczenia zachowawczego może wyeliminować potrzebę inwazyjnych form leczenia i związanych z nimi zagrożeń w tej populacji dzieci.

Słowa kluczowe:
spastyczność, dynamiczna ocena zakresu ruchu, rozkład sił nacisku masy ciała na płaszczyznę podporu, posturografia, trójpłaszczyznowa analiza chodu

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zaburzenia narządu ruchu u kobiet w zespole Turnera – studium przypadku

Małgorzata Domagalska-Szopa, Andrzej Szopa, Weronika Gallert-Kopyto, Krzysztof Bąk, Anna Dawczyk, Aneta Gawlik, Agnieszka Drosdzol-Cop, Ryszard Plinta

M. Domagalska-Szopa, A. Szopa, W. Gallert-Kopyto, K. Bąk, A. Dawczyk, A. Gawlik, A. Drosdzol-Cop, R. Plinta – Musculoskeletal disturbances in women with Turner’s syndrome – case report. FP 2015; 15(2); 82-90

Streszczenie
Mianem zespołu Turnera określa się najczęściej spotykaną aberrację genetyczną związaną z chromosomami płciowymi. U dziewcząt i kobiet z zespołem Turnera występują charakterystyczne cechy związane z wyglądem zewnętrznym, które określa się mianem fenotypu turnerowskiego. Ponadto, u pacjentek występują także zaburzenia, które bezpośrednio dotyczą narządu ruchu.
Niniejszy opis przypadku oparty jest na wynikach oceny funkcjonalnej 18 letniej – wybranej losowo – pacjentki Oddziału Pediatrii, Endokrynologii i Diabetologii Dziecięcej, gdzie na podstawie badania cytogenetycznego stwierdzono wysokie stężenie gonadotropin, typowe dla zespołu Turnera. W ramach przeprowadzonej oceny zostały wykonane wybrane badania funkcjonalne, które wykazały liczne zaburzenia dotyczące nieprawidłowości postawy ciała, zaburzeń orientacji miednicy w przestrzeni, asymetrii rozkładu masy ciała na płaszczyznę podparcia oraz zaburzeń wzorca chodu. Nie zaobserwowano natomiast zaburzeń w zakresie wyników badań spirometrycznych, a także podstawowych miar stabilograficznych.
Uzyskane wyniki mogą wskazywać na występowanie innych, niż wykazane w literaturze przedmiotu, zaburzeń narządu ruchu u kobiet z zespołem Turnera.
Potwierdzenie zaburzeń funkcjonalnych wynikających z zaburzeń narządu ruchu u kobiet z zespołem Turnera może wskazywać na potrzebę przeprowadzania w tej grupie pacjentek diagnostyki funkcjonalnej oraz konieczność podejmowania wczesnej interwencji fizjoterapeutycznej.

Słowa kluczowe:
fotogrametryczna ocena postawy ciała, pomiary spirometryczne, komputerowa ocena wysklepienia stóp, ocena rozkładu masy ciała, trójpłaszczyznowa analiza chodu

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim