Tag: Tomasz Maicki

Badanie poziomu satysfakcji zawodowej studentów kierunku fizjoterapia po roku nauki w trybie zdalnym w związku z pandemią choroby COVID-19

Katarzyna Placek, Beata Skolik, Renata Szczepaniak, Artur Polczyk, Katarzyna Walicka-Cupryś, Małgorzata Wójcik, Roksana Malak, Ewa Rakowicz, Agnieszka Dąbek-Szwajlik, Tomasz Maicki, Anna Lipińska, Anna Boguniecka, Michał Przybylski, Piotr Chyliński, Janusz Doś, Sebastian Niżnik, Dominik Starski, Mirella Kozakiewicz, Mateusz Curyło


Katarzyna Placek, Beata Skolik, Renata Szczepaniak, Artur Polczyk, Katarzyna Walicka-Cupryś, Małgorzata Wójcik, Roksana Malak, Ewa Rakowicz, Agnieszka Dąbek-Szwajlik, Tomasz Maicki, Anna Lipińska, Anna Boguniecka, Michał Przybylski, Piotr Chyliński, Janusz Doś, Sebastian Niżnik, Dominik Starski, Mirella Kozakiewicz, Mateusz Curyło – Study on the level of professional satisfaction of students of physiotherapy after one year of studying remotely in connection with the COVID-19 pandemic. Fizjoterapia Polska 2022; 22(4); 154-161

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1A62sK

Streszczenie
Sytuacja związana z pandemią choroby COVID-19 spowodowała praktycznie natychmiastową potrzebę ograniczenia kontaktów społecznych, w tym również dostępu do edukacji w trybie stacjonarnym.
Nauczanie w roku akademickim 2020/2021 prawie całkowicie opierało się o nauczanie zdalne. Studenci kierunków medycznych w szczególny sposób odczuli problem związany z brakiem kontaktu student-pacjent. Staże zawodowe oraz praktyki zostały ograniczone do minimum, a w wielu uczelniach praktyki zawodowe nie odbywały się, co również przełożyło się na zdobywanie wiedzy praktycznej, tak istotnej w pracy przyszłego medyka.
Badaniem objęto studentów z wszystkich województw. Ogólnopolski charakter badań pozwolił uzyskać obiektywne wyniki.
Celem pracy było zbadanie poziomu satysfakcji oraz zdobytych umiejętności studentów kierunku medycznego – fizjoterapii w czasie nauczania w formie zdalnej.
Wyniki badań oraz przegląd literatury dowodzą, że preferowaną formą edukacji na kierunkach medycznych jest forma mieszana, a satysfakcja studentów z formy zdalnej jest raczej niska. Wykazano, że taki sposób kształcenia nie obniża poziomu satysfakcji, a jednocześnie pozytywnie wpływa na aspekt ekonomiczny studiowania.

Słowa kluczowe:
satysfakcja studentów, fizjoterapia, tryb nauki zdalnej, choroba COVID-19

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie wczesnych i późnych wyników operacyjnych pacjentów po alloplastyce stawu biodrowego pod względem rodzaju dostępu operacyjnego i oceny poziomu sprawności

Paweł Zieliński, Rafał Trąbka, Jarosław Amarowicz, Mateusz Curyło, Paweł Kamiński, Magdalena Wilk-Frańczuk, Tomasz Maicki

P. Zieliński, R. Trąbka, J. Amarowicz, M. Curyło, P. Kamiński, M. Wilk-Frańczuk, T. Maicki – Comparison of early and late surgical outcomes of patients after total hip arthroplasty in terms of the type of surgical approach and assessment of the level of fitness. Fizjoterapia Polska 2021; 21(4); 190-203

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A16D

Streszczenie
Choroba zwyrodnieniowa to najczęściej spotykana forma patologii stawów człowieka. Szacuje się, że dotyka ona ok. 6% światowej populacji. Obok stawów dłoni oraz stawu kolanowego, staw biodrowy należy do najpowszechniejszych typów OA.
Badaniem objęto wybranych w sposób losowy 59 pacjentów (z grupy ponad 600 osób operowanych w podobnym okresie) Oddziału Ortopedii i Rehabilitacji Krakowskiego Centrum Rehabilitacji i Ortopedii w Krakowie, poddanych zabiegowi THA na skutek zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych, z wykorzystaniem protezy bezcementowej.
Celem pracy było porównanie wczesnych i późnych efektów zabiegów (poziom sprawności pacjenta oraz subiektywna ocena) z dostępu przednio-bocznego (wg Watson-Jonesa) oraz bocznego (McFarlanda i Osborne’a w modyfikacji Hardinga).
Uzyskane wyniki badań własnych potwierdzają lepsze rezultaty w zakresie skali siły odwodzenia (SO%), HHS, VAS, częstości objawu Trendelenburga oraz częściowo ruchomości (rotacja zewnętrzna) w odniesieniu do obserwacji krótkoterminowej (szczególnie po 6 i 12 tygodniach), lecz nie długoterminowej (po 24 tygodniach i 11–12 latach).
Stwierdzono, że osoby, u których zabieg był wykonywany z dojścia bocznego (wg Hardinga) szybciej dochodzą do sprawności niż osoby po operacji z dojścia przednio-bocznego (wg Watson-Jonesa).
Słowa kluczowe:
alloplastyka, choroba zwyrodnieniowa, staw biodrowy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza wyników rehabilitacji pacjentów z bólami kręgosłupa szyjnego według programu usprawniania opartego o koncepcję PNF i elementy terapii manualnej

Tomasz Maicki, Rafał Trąbka, Wojciech Szwarczyk, Magdalena Wilk-Frańczuk, Bogusław Figura

Tomasz Maicki, Rafał Trąbka, Wojciech Szwarczyk, Magdalena Wilk-Frańczuk, Bogusław Figura – Analysis of therapy results in patients with cervical spine pain according to PNF concept and elements of manual therapy. Fizjoterapia Polska 2012; 12(3); 263-273

Streszczenie
W pracy przedstawiono analizę dwóch metod rehabilitacji w celu stwierdzenia różnic i zmian zachodzących po zastosowanej terapii ze względu na takie parametry jak: dolegliwości bólowe, powrót prawidłowej ruchomości oraz przywrócenie właściwej funkcji kręgosłupa szyjnego. Badania przeprowadzono w grupie 80 pacjentów kierowanych na rehabilitację z powodu ograniczenia ruchomości i bólu w odcinku szyjnym kręgosłupa, którego efektem były zaburzenia czynności w życiu codziennym. Chorzy podzieleni na dwie grupy 40-osobowe zostali poddani terapii opartej na zastosowaniu koncepcji PNF (gr. 1) oraz elementach terapii manualnej (gr. 2). Metodykę badania oparto na przeprowadzeniu: Funkcjonalnej Skali Index, Skali Oswestry oraz Kwestionariusza bólu McGill. Dodatkowo zbadano przy pomocy urządzenia CROM zakresy ruchu w poszczególnych płaszczyznach odcinka szyjnego. Istotną poprawę uzyskano zarówno w grupie chorych, gdzie zastosowano terapię według koncepcji PNF, jak i grupie chorych usprawnianych elementami terapii manualnej. Jednakże, pacjenci z grupy leczonej PNF uzyskali większą poprawę mobilności, funkcji kręgosłupa oraz zmniejszenie bólu. Na podstawie analizy wyników badań można stwierdzić, że terapia w grupie 1 i 2 jest skuteczna, aczkolwiek metoda PNF okazała się bardziej efektywna w porównaniu z leczeniem opartym o elementy terapii manualnej.
Słowa kluczowe
głębokie mięśnie szyi, terapia manualna, rehabilitacja funkcjonalna
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Przedstawienie i analiza rodzajów skal monitorujących postępy fizjoterapii u pacjentów z dolegliwościami bólowymi odcinka lędźwiowego kręgosłupa

Joanna Adamska, Tomasz Maicki, Rafał Trąbka, Karolina Pawełkowska, Magdalena Wilk-Frańczuk

J. Adamska, T. Maicki, R. Trąbka, K. Pawełkowska, M. Wilk-Frańczuk – Presentation and analysis of the types of scales monitoring the progress of physical therapy in patients with low back pain. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 6-17

Streszczenie
Wstęp. Dolegliwości bólowe kręgosłupa lędźwiowego stanowią poważny problem zdrowotny współczesnego społeczeństwa. Przeprowadzane w wielu krajach badania epidemiologiczne wskazują, że dolegliwości bólowe kręgosłupa lędźwiowego występują u 85% populacji i są główną przyczyną niepełnosprawności fizycznej u osób poniżej 45. roku życia. Na chwilę obecną brakuje standardu postępowania oraz monitorowania postępu fizjoterapii u pacjentów z dolegliwościami bólowymi odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Aby ocenić skuteczność terapii, badający posługują się metodami badawczymi, do których zaliczyć można skale, normy, testy.
Cel pracy. Celem pracy było przedstawienie i analiza skal stosowanych w badaniach monitorujących postępy fizjoterapii u osób z dolegliwościami bólowymi odcinka lędźwiowego kręgosłupa.
Materiał i metody. Publikacji poszukiwano w wyszukiwarce PubMed, wpisując słowa kluczowe: ból lędźwiowego odcinka kręgosłupa, terapia manualna, próba randomizowana (low back pain, manual therapy, randomized trial).
Znaleziono 98 spełniających kryteria publikacji, w których postępy terapii pacjentów z dolegliwościami bólowymi lędźwiowego odcinka kręgosłupa oceniono przy pomocy skal. Były to skale dotyczące bólu, stopnia niepełnosprawności, jakości życia, depresji, jakości snu czy strachu związanego z wykonaniem ruchu.
Kryteriami włączenia były: publikacje z ostatnich 5 lat, badania przeprowadzone na ludziach. Brano pod uwagę publikacje w języku angielskim z baz danych udostępnianych online przez bibliotekę medyczną UJ CM.
Odrzucono artykuły przeglądu literatury, metaanalizy, artykuły dotyczące rozważań teoretycznych, leczenia chirurgicznego oraz farmakologicznego LBP. Odrzucono również publikację dotyczącą coccygodynii oraz dolegliwości bólowych odcinka szyjnego i piersiowego. Czas trwania dolegliwości nie był istotny przy wyszukiwaniu.
Wyniki. Do oceny bólu autorzy wykorzystywali skalę VAS – 36 razy, skalę NRS oraz NPRS 36 razy. Skale ODI, a także RMDQ dotyczące stopnia niepełnosprawności zastosowano po 38 razy. Skale jakości życia SF36 – 14 razy, EQ-5D – 10 razy, skale depresji CESD10 – 2 razy, BDI – 2 razy, natomiast jakości snu PSQIQ – 4 razy, strachu z wykonaniem ruchu FABQ –12 razy, TSK – 7 razy.
Wnioski. Najczęściej wykorzystywane są skale niepełnosprawności oraz bólu, lecz w badaniach pojawiają się również skale mierzące jakość życia, jakość snu, depresję czy kinezjofobię.

Słowa kluczowe:
skale bólu, skala VAS, skala NPRS, skala ODI

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rehabilitacja po wielokrotnym leczeniu operacyjnym powikłanego złamania wyrostka łokciowego. Studium przypadku

Joanna Bukowska, Magdalena Wilk-Frańczuk, Rafał Trąbka, Tomasz Maicki

J. Bukowska, M. Wilk-Frańczuk, R. Trąbka, T. Maicki – Rehabilitation after multiple fractures of olecranon process treated surgically. A case study. Fizjoterapia Polska 2019; 19(2); 106-114

Streszczenie
Celem pracy jest przedstawienie przebiegu i wyników rehabilitacji pacjentki po złamaniu stawu łokciowego na podstawie przypadku.
Materiał i metodyka zostały przedstawione w oparciu o rehabilitację 23-letniej pacjentki po złamaniu wyrostka łokciowego prawego w wyniku upadku na rowerze, leczonej operacyjnie przez repozycję i stabilizację odłamu popręgiem Webera. Chora rozpoczęła rehabilitację dwa tygodnie po zabiegu, w trybie ambulatoryjnym, po której nie uzyskano pełnego zakresu ruchomości w stawie. Utrwalony przykurcz zgięciowo-wyprostny znacząco ograniczył czynności dnia codziennego. Kolejne cykle intensywnej fizjoterapii wpłynęły na poprawę funkcji, redukcję bólu oraz pozwoliły na osiągnięcie celów zakładanych w indywidualnym planie fizjoterapii. Proces odzyskiwania sprawności w przedstawionym przypadku był długi i trwał 2,5 roku ze względu na liczne powikłania leczone operacyjnie.
Wyniki. Analiza procesu leczenia pokazuje, że główne działania fizjoterapeutyczne powinny być ukierunkowane na zmniejszenie stanu zapalnego, redukcję bólu i uzyskanie pełnego zakresu ruchomości i funkcji w stawie.
Wnioski
1. Opisany przypadek potwierdza występowanie powikłań po złamaniu stawu łokciowego. 2. Fizjoterapia w leczeniu powinna być wczesna, intensywna i zindywidualizowana. 3. Przedstawiony w pracy program fizjoterapii pozwolił na odzyskanie utraconych funkcji.

Słowa kluczowe:
złamanie wyrostka łokciowego, powikłania, artroliza, fizjoterapia, przykurcz

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim