Postępowanie fizjoterapeutyczne w geriatrii

Tomasz Pasek, Marcin Kempiński, Jarosław Pasek, Romualda Mucha, Aleksander Sieroń

Tomasz Pasek, Marcin Kempiński, Jarosław Pasek, Romualda Mucha, Aleksander Sieroń – Physiotherapy management in geriatrics. Fizjoterapia Polska 2007; 7(4); 455-464

Streszczenie
Jedną z najważniejszych zmian, jakie dokonują się w drugiej połowie XXI wieku, jest uznanie kluczowej roli jaką odgrywa fizjoterapia w leczeniu osób starszych, ułatwiając im adaptację do tej fazy życia oraz opracowywanie programów ruchowych ułatwiających im samodzielne funkcjonowanie. Starzenie się jest naturalnym procesem w życiu człowieka. Natomiast do człowieka należy zapewnienie jej odpowiedniej jakości. Rehabilitacja geriatryczna zajmuje się leczeniem i usprawnianiem osób starszych, u których z biegiem czasu coraz częściej pojawiają się schorzenia o charakterze przewlekłym. Obecnie przyjętą granicę wieku podeszłego jest ukończony 65 rok życia. Cechuje się on trudnością w utrzymaniu homeostazy w odpowiedzi na stres, obniżoną zdolnością wykonywania czynności dnia codziennego oraz niskim poziomem aktywności fizycznej. W większości osoby te coraz częściej uzależnione są od osób trzecich. Dlatego też istnieje duże zapotrzebowanie na działania rehabilitacyjne, profilaktyczne przygotowujące do starości zdrowej, fizjologicznej, nie zaś patologicznej. W artykule poruszono problematykę związaną z usprawnianiem rehabilitacyjnym osób starszych. Przedstawiono dotychczas używane metody i ośrodki z zakresu fizyko i kinezyterapii, jak również najnowsze zabiegi z zakresu medycyny fizykalnej, wprowadzanych do leczenia osób starszych. Wśród nich wyróżnić należy magnetostymulację niezwykle korzystną w leczeniu stanów depresyjnych, urazów i schorzeń narządu ruchu oraz magnetoledoterapię, stanowiącą nowatorskie rozwiązanie w zakresie stosowania zmiennego pola magnetycznego wraz z promieniowaniem optycznym, skutkujące działaniem synergistycznym, powodując efekt przeciwzapalny, przeciwbakteryjny i analgetyczny.
Słowa kluczowe
geriatria, medycyna fizykalna, osoby starsze, rehabilitacja

Nowe możliwości w fizykoterapii – magnetolaseroterapia

Jarosław Pasek, Anna Misiak, Romualda Mucha, Tomasz Pasek, Aleksander Sieroń

Jarosław Pasek, Anna Misiak, Romualda Mucha, Tomasz Pasek, Aleksander Sieroń – New possibilities in physiotherapy – magnetolaserotherapy. Fizjoterapia Polska 2008; 8(1); 1-10

Streszczenie
Charakterystycznemu postępowi XXI wieku w nauce i technice towarzyszy znaczący rozwój badań naukowych w medycynie fizykalnej. Na naszych oczach fizyka coraz odważniej wkracza do leczenia, poszerzając w ten sposób ofertę terapeutyczną, a w niektórych przypadkach także zmniejsza uboczne skutki działania farmaceutyków. Zwłaszcza w ostatnich latach wzrasta zainteresowanie oraz intensywne badania nad terapeutyczym wykorzystaniem nowych metod fizykalnych, w tym zmiennych pól magnetycznych, które dotychczas pozostawały niedostatecznie wykorzystywane. Do takich metod należy wspólne wykorzystanie laserów i pól magnetycznych zwanych magnetolaseroterapią. Magnetolaseroterapia, czyli skojarzone oddziaływanie promieniowania laserowego wraz ze zmiennym polem magnetycznym, spowodowało coraz szersze wykorzystanie tej terapii w różnych dziedzinach medycyny klinicznej oraz rehabilitacji. Udokumentowane pozytywne efekty stosowania lasera biostymulującego oraz zmiennego pola magnetycznego w zwalczaniu bólu, przyśpieszeniu gojenia ran i wzmacnianiu układu odpornościowego są już bezspornie udokumentowane w wielu pracach klinicznych, co ma bezpośredni wpływ na czas, jakość i komfort leczenia pacjenta. W pracy wykorzystano informacje zawarte w dostępnej literaturze dotyczące magnetolaseroterapii, a także doświadczenia własne związane z tą metodą. Praca jest przejrzystym i kompleksowym opracowaniem skierowanym do specjalistów zajmujących się szeroko pojętą medycyną fizykalną.
Słowa kluczowe
leczenie, magnetolaseroterapia, rehabilitacja

Wpływ krioterapii ogólnoustrojowej na podstawowe parametry hemodynamiczne pacjentów ze schorzeniami narządu ruchu

Alicja Wołyńska-Ślężyńska, Jarosław Pasek, Sebastian Szajkowski, Tomasz Pasek, Jan Ślężyński, Aleksander Sieroń

Alicja Wołyńska-Ślężyńska, Jarosław Pasek, Sebastian Szajkowski, Tomasz Pasek, Jan Ślężyński, Aleksander Sieroń – Influence of whole-body cryotherapy on hemodynamic parameters in patients with motor organs disease. Fizjoterapia Polska 2012; 12(2); 113-118

Streszczenie
Wstęp. Krioterapia ogólnoustrojowa to coraz częściej stosowana metoda fizykalna w rehabilitacji. Zabiegi te polegają na stymulacji ciała temperaturami poniżej -100ºC. Najczęściej krioterapia stosowana jest w leczeniu schorzeń bądź urazów w obrębie narządu ruchu.Materiał i metody. Badaniami objętych zostało 222 pacjentów, w tym 114 kobiet (51,3%) i 108 mężczyzn (48,6%) dobranych celowo do grupy badawczej z rozpoznaniem dyskopatii (107 osób; 48,1%), zespołu bólowego kręgosłupa na poziomie L5-S1 (57 osób; 25,6%) oraz zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa (58 osób; 26,1%). Badanych poddano serii 10 zabiegów krioterapii ogólnoustrojowej wykonywanych raz dziennie w czasie od 1-3 minut przez 10 dni. Dokonano oceny zmian temperatury powierzchni ciała (przed i po zakończeniu terapii), tętna oraz ciśnienia tętniczego krwi po 1, 5 i 10 zabiegu względem rozpoznanego schorzenia oraz płci. Wyniki. Zabiegi krioterapii ogólnoustrojowej spowodowały znamienne obniżenie wartości temperatury ciała (p<0,01). Przeprowadzona ocena zachowania się parametrów tętna i ciśnienia tętniczego krwi dowiodła, iż największe zmiany wartości tętna dotyczyły grupy pacjentów z dyskopatią oraz zespołem bólowym kręgosłupa (p<0,01). Wyższe wahania tętna zaobserwowano w grupie kobiet. Wyniki dotyczące oceny wartości ciśnienia tętniczego krwi, wykazały znamienny statystycznie wzrost tylko parametrów ciśnienia skurczowego krwi (p<0,01).Wnioski. Zabiegi krioterapii ogólnoustrojowej powodują znamienne obniżanie się temperatury powierzchni ciała. Krioterapia ogólnoustrojowa powoduje wzrost wartości tętna i ciśnienia skurczowego krwi.
Słowa kluczowe
krioterapia ogólnoustrojowa, leczenie, medycyna fizykalna, schorzenia
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Magnetostymulacja w leczeniu przewlekłej rany po usunięciu mięśnia strzałkowego jako konsekwencji wypadku komunikacyjnego – opis przypadku

Jarosław Pasek, Tomasz Pasek, Grzegorz Cieślar, Aleksander Sieroń

J. Pasek, T. Pasek, G. Cieślar, A. Sieroń – Magnetostimulation in the treatment of chronic wound after removal of muscle peroneus longus as a traffic accident consequence – case report; Fizjoterapia Polska 2018; 18(1); 26-31

Streszczenie

Nie budzi obecnie wątpliwości coraz częstsze wykorzystywanie metod medycyny fizykalnej w licznych działach medycyny. Szeroki wachlarz zabiegów umożliwia wdrażanie odpowiedniego leczenia, jego skracanie oraz zmniejszanie kosztów społeczno-ekonomicznych. Dotyczy to schorzeń i urazów narządu ruchu, tkanek miękkich oraz przewlekłych ran. Stosowane leczenie farmakologiczne w wielu przypadkach jest niewystarczające i kosztowne. W artykule przedstawiono korzystny wynik leczenia 17-letniego pacjenta z utrzymującą się przewlekła raną po usunięciu mięśnia strzałkowego długiego (w związku z jego martwicą) kończyny prawej w wyniku doznanego wypadku komunikacyjnego. W leczeniu zastosowano zabiegi magnetostymulacji (zmienne pole magnetyczne) przez 12 tygodni doprowadzając do całkowitego wygojenia się rany po uprzednio przeprowadzonym zabiegu operacyjnym. Wygojenie rany umożliwiło pacjentowi samodzielne poruszanie się (bez asekuracji kul łokciowych, bez odczuwania dolegliwości bólowych), a korzystny wynik leczenia wpłynął na poprawę jakości życia leczonego pacjenta.

Słowa kluczowe:
wypadek komunikacyjny, pola magnetyczne, leczenie, magnetostymulacja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim