Trening sportowy jako alternatywna forma rehabilitacji pacjentów w odległej dobie po przeszczepie serca

Dominika Batycka, Grzegorz Mańko, Michał Stachnik

Dominika Batycka, Grzegorz Mańko, Michał Stachnik – Sport training as an alternative form of rehabilitation for heart transplant patients. Fizjoterapia Polska 2001; 1(2); 111-116

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest ocena “treningu sportowego” jako alternatywy dla tradycyjnej formy rehabilitacji kardiologicznej pacjentów w odległej dobie po przeszczepie serca. Trening sportowy jest dobrą, zróżnicowaną formą terapii, a jednocześnie spełnia dodatkową rolę jaka jest integracja społeczna i rozładowanie stresu psychologicznego. Materiał i metoda. Skuteczność „treningu sportowego” oceniono w eksperymencie klinicznym naturalnym, w którym wzięło udział 34 pacjentów rehabilitowanych po zabiegach kardiochirurgicznych w Klinice Chirurgii Serca, Naczyń i Transplantologii CM UJ w Krakowie. Pacjentów podzielono na grupę kontrolną (K), obejmującą 17 pacjentów (w tym 15 mężczyzn i 2 kobiety), rehabilitowaną przed wdrożeniem „treningu sportowego” z wykorzystaniem tradycyjnej formy rehabilitacji oraz grupę eksperymentalną (E) obejmującą również 17 pacjentów (w tym także 15 mężczyzn i 2 kobiety), w której zastosowano dodatkowo „trening sportowy”. Pacjenci zostali dobrani do grup metodą parowania pod względem wieku i płci. Analiza wyników. Analiza wyników badań wykazała brak statystycznie istotnych różnic pomiędzy efektami uzyskanymi w tradycyjnej rehabilitacji i w „treningu sportowym”, w tym pod względem poprawy parametrów oddechowych. Żadne wyniki nie wskazywały na zwiększone ryzyko związane z programem „trening sportowy”. Wniosek. „Trening sportowy” jest dobrą alternatywą dla tradycyjnych form ćwiczeń u pacjentów w odległej dobie po przeszczepie serca.

Słowa kluczowe:
transplantacja serca, trening sportowy, rehabilitacja

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Postawa ciała dzieci trenujących piłkę ręczną

Katarzyna Michalak, Natalia Dobrowolska, Sławomir Motylewski, Elżbieta Poziomska-Piątkowska

Katarzyna Michalak, Natalia Dobrowolska, Sławomir Motylewski, Elżbieta Poziomska-Piątkowska – Body posture in children practicing handball. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 30-35

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena postawy ciała dzieci trenujących piłkę ręczną oraz analiza ewentualnych asymetrii związanych z uprawianiem tej dyscypliny sportu.
Materiał i metody. Badanie zostało przeprowadzone wśród 40 12-letnich dzieci (15 dziewcząt i 25 chłopców) trenujących piłkę ręczną w Klubie Sportowym Anilana, przy ul. Sobolowej 1 w Łodzi, przez co najmniej 3 lata. Dzieci zostały poddane ocenie postawy ciała według Metody Punktowej Kasperczyka.
Wyniki. Wyniki badań przeprowadzonych wśród dzieci trenujących piłkę ręczną nie wykazały istotnych statystycznie odchyleń od prawidłowej postawy w aspekcie ustawienia głowy, barków, klatki piersiowej, brzucha, lordozy lędźwiowej, kręgosłupa ani kolan. Tylko u jednego z badanych dzieci zaobserwowano znaczne zmiany w ustawieniu klatki piersiowej, a u trojga – nieprawidłowe ustawienie stóp.
Wnioski. 1. Uprawianie piłki ręcznej przez okres minimum 3 lat pozwala na zachowanie i utrwalenie prawidłowej postawy ciała dzieci w wieku 12 lat. 2. Trenowanie piłki ręcznej przez okres minimum 3 lat nie powoduje wystapienia asymetrii posturalnej.

Słowa kluczowe:
postawa ciała, trening sportowy, młodzież

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版