Tag: udar mózgu

Ocena stereotypu chodu po zastosowaniu Kinesiology Tapingu u pacjentów po udarze mózgu

Beata Michalak, Bartłomiej Halat, Wojciech Kufel, Marta Kopa, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Magdalena Wilk, Marcin Krajczy, Anna Lipińska, Jan Szczegielniak, Zbigniew Śliwiński

Beata Michalak, Bartłomiej Halat, Wojciech Kufel, Marta Kopa, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Magdalena Wilk, Marcin Krajczy, Anna Lipińska, Jan Szczegielniak, Zbigniew Śliwiński – Assessment of gait patiem following Kinesiology Taping application in patients after cerebral stroke. Fizjoterapia Polska 2009; 9(2); 133-142

Streszczenie
Wstęp. Autorzy przedstawiają ocenę stereotypu chodu u chorych po udarze mózgu, poddanych kompleksowej fizjoterapii z wykorzystaniem aplikacji Kinesiology Tapingu. Materiał i metody. Grupę badawczą stanowiło 20 chorych 113 mężczyzn i 7 kobiet, u których wykonano aplikacje Kinesiology Tapingu. W grupie kontrolnej, która liczyła 5 kobiet i 15 mężczyzn nie zastosowano aplikacji. U wszystkich pacjentów przeprowadzono badanie internistyczne, neurologiczne i funkcjonalne, które stanowiło podstawę do przygotowania programu usprawniania leczniczego. Wyniki. Analiza wyników wskazuje, że zastosowanie aplikacji funkcjonalnych dla mięśnia Tibialis Anterior, aplikacji więzadłowej ścięgna Achillesa i mięśniowej – mięśnia Soleus mają istotny wpływ na poprawę funkcji stawu skokowego. U chorych u których zakładany był KT poprawił się stereotyp chodu, który uwidocznił się wyrównaniem długości kroku, wydłużeniem fazy podporowej przejmującej ciężar ciała. W analizie i nauce chodu Midstance pełne obciążenie jest istotnym elementem wprowadzającym do fazy przetaczania. Ocena stereotypu chodu po zastosowaniu Kinesiology Tapingu u pacjentów po udarze mózgu, jest pracą nowatorską. Wnioski. Aplikacje mięśniowe i więzadłowe Kinesiology Tapingu zmniejszają napięcie spastyczne porażonych, w wyniku udaru mózgowego, mięśni kończyny dolnej. Opisywane przez autorów metody, korzystne działanie elastycznej taśmy, aplikowanej zgodnie z zasadami kinesiologii, zwiększa zakresy ruchomości stawu skokowego. Aplikacje Kinesiology Tapingu zmniejszają obrzęki zastoinowe kończyn porażonych w wyniku udaru mózgowego, a także poprawiają stereotyp chodu. W wyniku zastosowanego sposobu postępowania usprawniającego poprawiła się szybkość chodu u pacjentów po udarze mózgu.
Słowa kluczowe
Kinesiology Taping, aplikacje mięśniowe, aplikacje więzadłowe, aplikacje korekcyjne, udar mózgu

Czynniki wpływające na częstość występowania bólu barku u pacjentów po udarze mózgu

Teresa Pop, Agnieszka Dziedzic, Katarzyna Łach-Pop

Teresa Pop, Agnieszka Dziedzic, Katarzyna Łach-Pop – Factors influencing the incidence of shoulder pain in post-stroke patients. Fizjoterapia Polska 2010; 10(2); 103-112

Streszczenie
Ból i zaburzenia czynności barku po stronie niedowładu są częstym powikłaniem u pacjentów po przebytym udarze mózgu (u.m.). Ból dotyczy samego stawu ramiennego, są jednak przypadki, kiedy ból promieniuje do ramienia a rzadko schodzi na przedramię. Celem pracy jest ocena częstości występowania bólu w barku u pacjentów po udarze mózgu oraz zbadanie czynników predysponujących do takiego powikłania. Materiał i metoda. Grupę badaną stanowiło 81 chorych po przebytym u.m.. Wśród badanych było 41 kobiet i 40 mężczyzn hospitalizowanych w Oddziale Neurologii z Pododdziałem Leczenia Udaru Mózgu oraz w Oddziale Rehabilitacji z powodu udaru mózgu. W badaniu posłużono się kwestionariuszem ankiety z pytaniami charakteryzującymi badaną grupę oraz skalą nasilenia bólu VAS, skalę Ashwortha i wskaźnikiem Barthel. Ból w barku występował u 58% badanych. Średni stopień natężenia bólu wynosił 5 w skali VAS. Napięcie mięśniowe kończyny górnej w badanej grupie wynosiło średnio 2 w skali Ashwortha. U 53% pacjentów z bólem barku dolegliwości występowały w godzinach porannych.
Słowa kluczowe
udar mózgu, powikłania, bark, ból

Czynniki kliniczne wpływające na równowagęi symetrię obciążania kończyn dolnych u chorych po udarze mózgu

Teresa Pop, Joanna Glista, Wojciech Rusek

Teresa Pop, Joanna Glista, Wojciech Rusek – Clinical factors affecting balance and symmetry of the lower extremity weight bearing in post stroke patients. Fizjoterapia Polska 2012; 12(3); 251-262

Streszczenie
Udar mózgu jest trzecią przyczyną zgonów w wielu krajach rozwiniętych i jedną z głównych przyczyn długotrwałej niepełnosprawności. Celem pracy była ocena wpływu stopnia niedowładu kończyny górnej oraz strony niedowładu na równowagę i obciążanie kończyn dolnych u osób po udarze niedokrwiennym mózgu. Grupę badaną stanowiło 51 chorych leczonych z powodu udaru mózgu w Szpitalu Wojewódzkim Nr 2 w Rzeszowie. Badani chorzy byli w wieku od 40 do 91 lat. Grupę kontrolną stanowiło 51 osób w podobnym przedziale wiekowym, bez rozpoznania udaru mózgu. Badano sprawność funkcjonalną stosując ska lę Brunnström oraz równowagę i symetrię obciążania kończyn dolnych wykorzystując platformę stabilometryczną ZEBRIS. Analiza statystyczna nie wykazała istotnych różnic wartości średnich dla badanych parametrów równowagi, w zależności od strony niedowładu, stwierdzono natomiast istotne statystycznie różnice wartości średnich badanych parametrów symetrii obciążenia kończyn dolnych. W grupie badanych chorych z niedowładem lewostronnym analiza statystyczna wykazała istotne korelacje między stopniem niedowładu kończyny górnej ocenianym w skali Brunnström a trzema badanymi parametrami równowagi. Wykazano również istotne korelacje między stopniem niedowładu kończyny górnej a parametrami symetrii obciążania kończyn dolnych. Stopień niedowładu kończyny górnej koreluje z parametrami równowagi i symetrią obciążania kończyn dolnych u chorych z niedowładem lewostronnym. Strona niedowładu kończyny górnej wpływa na symetrię obciążania kończyn dolnych.
Słowa kluczowe
udar mózgu, niedowład kończyny górnej, symetria obciążania kończyn dolnych, równowaga
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena efektów plastrowania dynamicznego (PD) z wykorzystaniem inteligentnego robota neurologicznego Fourier M2 u chorych po udarze mózgu z niedowładem połowiczym

Marcin Krajczy, Edyta Krajczy, Ewa Gajda-Krajczy, Bartosz Frydrych, Katarzyna Bogacz, Jacek Łuniewski, Jan Szczegielniak

M. Krajczy, E. Krajczy, E. Gajda-Krajczy, B. Frydrych, K. Bogacz, J. Łuniewski, J. Szczegielniak – Evaluation of effects of kinesiotaping with use of the intelligent fourier M2 neurological robot in patients with hemiparesis; Fizjoterapia Polska 2018; 18(1); 32-48

Streszczenie

Cel. Celem badania jest ocena efektów plastrowania dynamicznego (PD) z wykorzystaniem inteligentnego robota neurologicznego Fourier M2 u chorych po udarze mózgu z niedowładem połowiczym.
Materiał i metody. W badaniu udział wzięło 28 pacjentów (10 kobiet i 17 mężczyzn, średnia: 63,48 lat) po udarze mózgu niedokrwiennym z niedowładem połowiczym (14 lewostronnych, 13 prawostronnych), którzy wyrazili świadoma zgodę na udział w badaniu. Pacjentów podzielono przy pomocy komputerowego programu ALEA, z własnym algorytmem randomizującym, na grupę BA – 14 oraz KO – 14 osób. W celu przeprowadzenia badania wykorzystano inteligentnego robota rehabilitacyjnego Fourier M2, służącego do diagnostyki i terapii kończyny górnej.
Wyniki i wnioski. W badaniu wykazano istotne statystycznie efekty w 1, 3, 4 dobie badania pod postacią procentowej poprawy aktywnego ruchu w grupie BA jako efekt działania aplikacji plastrowania dynamicznego.
W ocenie pozostałych wyników badania, wykazano efekty zarówno plastrowania dynamicznego jak i terapii z udziałem robota neurologicznego, u chorych po udarze mózgu z niedowładem połowiczym. W ocenie tych wyników efekty terapii były porównywalne w obu grupach.
Inteligentny robot Forier M2 jest przydatnym i obiektywnym urządzeniem do diagnostyki, terapii oraz oceny efektów fizjoterapii u chorych po udarze mózgu z dysfunkcją kończyny górnej.

Słowa kluczowe:
plastrowanie dynamiczne, robot neurologiczny, fourier M2, udar mózgu, niedowład połowiczy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ Kognitywnych Terapeutycznych Ćwiczeń na usprawnienie kończyny górnej u pacjenta po udarze mózgu – studium przypadku

Joanna Pawełczyk, Katarzyna Adamczewska, Jacek Lewandowski

J. Pawełczyk, K. Adamczewska, J. Lewandowski – Effects of cognitive exercise therapy on upper extremity function in stroke patients – A case study. FP 2017; 17(4); 70-75

Streszczenie

Cel pracy. Celem pracy jest przedstawienie efektów terapii za pomocą Kognitywnych Terapeutycznych Ćwiczeń w poprawie funkcji kończyny górnej u pacjentki po udarze mózgu. Materiał i metodyka. Badaną była 76 letnia kobieta cierpiąca na udar niedokrwienny mózgu z głębokim niedowładem połowiczym lewostronnym. Wdrożono terapię opartą na metodzie Kognitywnych Terapeutycznych Ćwiczeń, która odbywała się przez 6 tygodni, z częstotliwością 3 terapie na tydzień. Ewaluacja postępów była wykonywana co 2 tygodnie za pomocą skali oceny kończyny górnej Motor Evaluation Scale for Upper Extremity in Stroke Patients (MESUPES).
Wyniki. U badanej odnotowano poprawę we wszystkich podtestach skali MESUPES. Całkowity progres wyniósł 31%. Najwyższy wynik odnotowano w pierwszej części MESUPES I, dotyczącej ruchów globalnych, który wyniósł 45%. Druga część dotycząca zakresu ruchu w stawach zwiększyła się o 25%, natomiast koordynacja o 17%.
Wnioski. Kognitywne Terapeutyczne Ćwiczenia wykazują pozytywne efekty w poprawie funkcji kończyny górnej u badanej.

Słowa kluczowe:
neuorehabilitacja, udar mózgu, Metoda Perfetti, Kognitywne Terapeutyczne Ćwiczenia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza wpływu programu kompleksowej rehabilitacji na równowagę ciała u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym i po udarze mózgu na platformie stabilometrycznej

Justyna Redlicka, Jan Niedzielski, Elzbieta Miller

J. Redlicka, J. Niedzielski, E. Miller – Analysis of the effect of comprehensive rehabilitation with stabilometric platform on body balance in patients with multiple sclerosis and after stroke. FP 2017; 17(4); 18-23

Streszczenie

Cel pracy. Celem pracy jest ocena wpływu programu kompleksowej rehabilitacji na równowagę ciała u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym (SR) oraz po udarze mózgu.
Materiał i Metody. Badania zostały przeprowadzone w Oddziale Rehabilitacji Neurologicznej w III Szpitalu Miejskim w Łodzi wśród losowo wybranych osób z rozpoznaniem stwardnienia rozsianego (SR) i po udarze mózgu. W badaniu wzięło udział 50 osób, w tym 30 mężczyzn i 20 kobiet w wieku od 32 do 76 lat. U wszystkich pacjentów przeprowadzono dwukrotne badanie równowagi ciała przy użyciu komputerowej platformy stabilometrycznej. Analizie poddano następujące parametry badania: średnią liczbę wszystkich wychyleń, średnią liczbę wychyleń w przód i w tył oraz w prawo i lewo. Wszystkie parametry wychyleń badano zarówno z zamkniętymi oczami jak i z otwartymi oczami. Wyniki badania uzyskane po rehabilitacji porównano z wynikami badania przed jej rozpoczęciem.
Wyniki. Po przeprowadzonym cyklu programu kompleksowej rehabilitacji wśród pacjentów z SR średnia liczba wychyleń z zamkniętymi oczami uległa istotnemu zmniejszeniu (p < 0,001), z otwartymi oczami zaobserwowano poprawę jednak nie tak znaczną (p < 0,2). Podobnie istotną poprawę zaobserwowano wśród pacjentów po udarze mózgu w średniej liczbie wychyleń z zamkniętymi oczami (p < 0,001) natomiast z otwartymi oczami (p < 0,02) wyniki nie były znamienne statystycznie.
Wnioski. Kompleksowa rehabilitacja ma znaczący wpływ na równowagę chorych na stwardnienie rozsiane (SR) i po udarze mózgu. W badaniu z wykorzystaniem platformy stabilometrycznej lepsze wyniki po cyklu rehabilitacji uzyskali chorzy po udarze mózgu.

Słowa kluczowe:
platforma stabilometryczna, równowaga, udar mózgu, stwardnienie rozsiane

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena efektów rehabilitacji pierwotnej u pacjentów z efektem unikania

Marek Woszczak, Katarzyna Bogacz, Katarzyna Syrewicz, Magdalena Józefowicz-Korczyńska, Jan Szczegielniak

M. Woszczak, K. Bogacz, K. Syrewicz, M. Józefowicz-Korczyńska, J. Szczegielniak – The assessment of primary rehabilitation effects for patients with brain stroke and the evading effect. FP 2017; 17(3); 16-27

Streszczenie

Cel pracy. Celem pracy była ocena częstości występowania zespołu zaniedbywania jednostronnego u pacjentów z udarem mózgu oraz sprawdzenie czy zespół ten miał wpływ na efekty wczesnej rehabilitacji oraz czas hospitalizacji.
Materiał i metodyka. Badaniu Poddano 63 losowo wybrane osoby z udarem mózgu. Zostały one podzielone na 2 grupy: A – osoby bez zespołu zaniedbywania, grupa B – osoby z zespołem zaniedbywania. Porównywano ich sprawność funkcjonalną w dniu przyjęcia na oddział rehabilitacji i w dniu ich wypisu. Wyniki zostały opracowane za pomocą tabel i wykresów. Badania opracowano statystycznie przez Test zgodności chi-kwadrat.
Wyniki. Stan funkcjonalny wszystkich pacjentów uległ poprawie. Pacjenci bez zespołu zaniedbywania znacznie poprawili swoja samodzielność, potrzebowali niewielkiej pomocy w większości badanych aktywności. Natomiast pacjenci z zespołem zaniedbywania, pomimo prowadzonej takiej samej terapii uzyskali dużo mniejszą poprawę i nadal pozostali w przedziale mniejszej mobilności. Występujący u nich zespół zaniedbywania jednostronnego miał wpływ na czas hospitalizacji.
Wnioski. Pacjenci z zespołem zaniedbywania jednostronnego mają słabszy powrót funkcji. Zespół zaniedbywania ma wpływ na długość hospitalizacji (R=0,0082).

Słowa kluczowe:
udar mózgu, zespół zaniedbania jednostronnego, wczesna rehabilitacja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie terapii wymuszeniem ruchu u pacjentów po udarze mózgu

Beata Tyszkiewicz, Agnieszka Drozd, Rita Hansdorfer-Korzon, Maja Nowacka-Kłos

B. Tyszkiewicz, A. Drozd, R. Hansdorfer-Korzon, M. Nowacka-Kłos – The Application of Constraint-Induced Movement Therapy in Patients after Stroke. FP 2017; 17(1); 104-115

Streszczenie
Co roku, około 10,5 mln osób na świecie doświadcza pierwszego udaru mózgu, czego częstym skutkiem jest niepełnosprawność fizyczna. Około 70-80% doznaje, w różnym stopniu, zaburzenia funkcji kończyny górnej, co znacznie pogarsza codzienne funkcjonowanie. W ostatnich latach rozwijano wiele różnych sposobów usprawniania po udarze, zwłaszcza tych, które wpływają na plastyczność mózgu. Należy do nich m.in. terapia wymuszeniem ruchu (CIMT, Constraint-Induced Movement Therapy), która bazuje na aktywnym udziale pacjenta. Podczas intensywnych treningów niedowładnej kończyny, druga, mniej zajęta kończyna, jest unieruchamiana. Wszystkie komponenty CIMT wspomagają zjawisko plastyczności mózgu. Przeprowadzono wiele badań, w których udowodniono, że terapia CIMT (oraz jej modyfikacja mCIMT) uważana jest za jedną z najbardziej efektywnych form kinezyterapii poprawiającą funkcję niedowładnej kończyny górnej po udarze. Terapia CIMT jest przeznaczona głównie dla pacjentów z łagodnym i umiarkowanym niedowładem kończyny górnej, stosowana jest zwykle w okresie przewlekłym po udarze mózgu.

Słowa kluczowe:
udar mózgu, niedowład kończyny górnej, plastyczność mózgu, terapia wymuszeniem ruchu (CIMT)

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Równowaga, a stabilność posturalna i jej zaburzenia u pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu – rozważania teoretyczne

Magdalena Goliwąs, Ewa Kamińska, Marta Flis-Masłowska, Marzena Wiernicka, Jacek Lewandowski

M. Goliwąs, E. Kamińska, M. Flis-Masłowska, M. Wiernicka, J. Lewandowski – Balance Versus Postural Stability and Its Disorders in Patients after Ischemic Stroke – Theoretical Study. FP 2017; 17(1); 38-44

Streszczenie
Celem pracy jest wyjaśnienie różnic między równowagą, a stabilnością posturalną oraz zmian jakie zachodzą w obrębie tych parametrów u pacjentów po udarze mózgu.
Człowiek wykazuje naturalną zdolność dwunożnego stania i poruszania się stopami po nieznanym mu terenie. Niemniej stanowi to wielkie wyzwanie dla systemu kontroli równowagi, sterowanego trzema systemami: wzroku, odpowiadającym za planowanie lokomocji człowieka, przedsionkowym, odpowiadającym za orientację przestrzenną ciała człowieka. Trzecim, najbardziej skomplikowanym jest system sensoryczny (złożony z proprioceptorów i mechanoreceptorów). W ujęciu biomechanicznym równowaga definiowana jest jako zdolność do utrzymywania środka ciężkości ciała człowieka nad płaszczyzną podparcia.
Jednym z najważniejszych wyznaczników prawidłowej postawy ciała jest stabilność posturalna, będąca pojęciem bardziej rozbudowanym i oznaczającym zdolność do odzyskiwania równowagi. Dzieje się tak dzięki trzem strategiom. U pacjenta po udarze mózgu występuje problem ze zdolnością do spontanicznej odpowiedzi ruchowej. Zmienia się rozkład sił nacisków podeszwowej strony stopy na podłoże, równowaga jest trudna do zachowania, a konsekwencjami są częste upadki, złamania kości udowej i problemy w wykonywaniu podstawowych czynności dnia codziennego.

Słowa kluczowe:
Stabilność posturalna, równowaga, udar mózgu

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rehabilitacja pacjentów po udarze mózgu z uwzględnieniem czynników socjo-demograficznych

Marzena Kobylańska, Bartosz M. Wójcik, Renata Szczepaniak, Zbigniew Śliwiński

M. Kobylańska, B. M. Wójcik, R. Szczepaniak, Z. Śliwiński – The rehabilitation of patients after the cerebral stroke including socio-demographic factors. FP 2016; 16(4); 82-97

Streszczenie

Wstęp. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia udar mózgu stanowi trzecią po chorobach serca i nowotworach przyczynę zgonów. Szacuje się, że co roku umiera z tego powodu 4,6 miliona ludzi na świecie, w tym 3,2 miliona w krajach rozwijających się i 1,2 miliona w krajach uprzemysłowionych. Zaobserwowano, że na skuteczność fizjoterapii osób po udarze mózgu wpływ mają czynniki biologiczne, oraz sytuacja społeczno-ekonomiczna pacjenta.
Cel pracy. Celem pracy jest analiza roli czynników socjo-demograficznych w procesie fizjoterapii pacjentów po udarze mózgu.
Materiał i metody badań. Badania przeprowadzono na oddziale rehabilitacji neurologicznej we Wrocławskim Centrum Rehabilitacji i Medycyny Sportowej. Badana grupa obejmowała ogółem 120 osób po przebytym udarze mózgu. Badania przeprowadzono w dwóch punktach czasowych. W pierwszym dniu pobytu pacjenta na oddziale rehabilitacji neurologicznej oraz po trzech tygodniach prowadzonego usprawniania. Wszyscy pacjenci uczestniczyli w systematycznej fizjoterapii prowadzonej standardowo na oddziale rehabilitacji neurologicznej z określeniem częstotliwości i czasu jej trwania. Dla każdego pacjenta pełen cykl badawczy trwał trzy tygodnie. W pracy wykorzystano następujące metody badań: Skala Barthel (Barthel Index, BI), Skala Lawtona (Instrumental Activity of Daily Living IADL),Indeks Mobilności Rivermead (IMR), Krótka Skala Oceny Stanu Psychicznego (Mini-Mental State Examination, MMSE), Geriatryczna Skala Oceny Depresji (Geriatric Depression Scale, GDS), Skala Uogólnionej Własnej Skuteczności (Generalized Self – Efficacy Scale, GSES), Skala Akceptacji Choroby (Acceptace of Ilness Scale, AIS), Wizualna Analogowa Skala Bólu (Visual Analogue Scale, VAS).
Wyniki. Cechy natury biologicznej takie jak wiek, czas od udaru, rodzaj udaru, ilość chorób współistniejących, mają związek z niską skutecznością fizjoterapii prowadzonej na oddziale rehabilitacji neurologicznej. Czynniki socjo-demograficzne takie jak stan cywilny, aktywność zawodowa, rodzaj wykonywanej pracy mają związek z niską skutecznością prowadzonej fizjoterapii.
Wnioski. Kompleksowa rehabilitacja neurologiczna pacjentów po udarze mózgu uwzględniająca czynniki socjo-demograficzne jest niezbędna do osiągnięcia wysokiej skuteczności fizjoterapii.

Słowa kluczowe:

udar mózgu, fizjoterapia, czynniki socjo-demograficzne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3