Tag: urazy

Urazowość u osób biegających rekreacyjnie

Karol Deptuła, Marlena Skwiot

Karol Deptuła, Marlena Skwiot – Injury prevalence in recreational runners. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 292-301

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20BUnC

Streszczenie
Wprowadzenie. Korzyści przypisywane bieganiu obejmują m.in. poprawę zdrowia psychicznego i fizycznego, kontrolę masy ciała, jak również redukcję stresu. Występowanie kontuzji w tym sporcie jest jednak częste i niesie za sobą konsekwencje, które mogą trwale wpłynąć na organizm. Współcześnie poddaje się analizie nowoczesne metody przeciwdziałające nieprawidłowym obciążeniom treningowych, które są oceniane na podstawie wieloczynnikowego ryzyka ich powstawania. Ponadto ważnym aspektem pozwalającym na szybszy, pokontuzyjny powrót do sprawnego biegania jest korzystanie z odpowiednio dobranego protokołu rehabilitacyjnego.
Cel badań. Głównym celem badania było określenie czynników ryzyka oraz częstotliwości występowania najczęstszych urazów u biegaczy amatorów.
Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 100 pełnoletnich osób zamieszkujących województwo mazowieckie, wybranych losowo (38 kobiet i 62 mężczyzn). W pracy została wykorzystana metoda sondażu diagnostycznego. Narzędzie badawcze stanowiła autorska ankieta badająca występowanie, rodzaje i lokalizacje przebytych urazów u osób biegających rekreacyjnie.
Wyniki. Istotną statystycznie korelację wykazano pomiędzy masą ciała biegacza amatora
a częstotliwością doznawania urazów (p < 0,001). Jednocześnie wykazano istotną zależność rozgrzewki przeprowadzanej przed treningiem a występowaniem urazu (p < 0,001). Wykazano zauważalne efekty prowadzonej fizjoterapii (p = 0,016). Wnioskowano, iż prewencyjne korzystanie z fizjoterapii wpływało na zapobieganie występowaniu nawracających kontuzji (p = 0,038).
Wnioski. Zbyt wysoka masa ciała u respondentów wiązała się z większym ryzykiem wystąpienia urazu w porównaniu z osobami mającymi odpowiednią masę ciała w grupie badanej. Stosowanie fizjoterapii po odniesionym urazie powodowało zdecydowanie szybszy powrót do uprawiania aktywności fizycznej w porównaniu do osób z grupy, u których nie było prowadzonej fizjoterapii.

Słowa kluczowe:
urazy, bieganie rekreacyjne, prewencja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Postępowanie diagnostyczne w uszkodzeniach i schorzeniach stawu kolanowego

Jerzy Widuchowski, Wojciech Widuchowski

Jerzy Widuchowski, Wojciech Widuchowski – Injuries and diseases of the knee joint – diagnostic evaluation. Fizjoterapia Polska 2004; 4(4); 297-306

Streszczenie

W urazowych obrażeniach i schorzeniach stawu kolanowego ustalenie prawidłowego rozpoznania jest bardzo ważnym elementem postępowania leczniczego. W wielu przypadkach nie jest ono łatwe. Wiąże się to z możliwością uszkodzenia kilku struktur anatomicznych stawu równocześnie, a tym samym z występowaniem różnie nasilonych i nakładających się na siebie objawów klinicznych. W postępowaniu diagnostycznym najistotniejsze jest ustalenie, które struktury anatomiczne, w wyniku ostrego lub przewlekłego urazu, czy schorzenia zostały uszkodzone i w jakim stopniu upośledzona jest funkcja stawu. W ostrych uszkodzeniach urazowych kolana prawidłowe rozpoznanie powinno być postawione tak szybko, jak tylko jest to możliwe. W pracy przedstawiono schemat postępowania diagnostycznego oparty na danych z piśmiennictwa i własnym doświadczeniu autorów. Szczegółowo omówiono poszczególne elementy tego schematu.

Słowa kluczowe:
staw kolanowy, diagnostyka, urazy, obrażenia
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena odległa wyników leczenia uszkodzeń urazowych oraz zespołów przeciążeniowych narządu ruchu u uprawiających łucznictwo

Aneta Bac, Urszula Niemiec, Edward Golec

Aneta Bac, Urszula Niemiec, Edward Golec – Long-term evaluation of treatment of traumatic injuries and motor organ overuse syndromes in archers. Fizjoterapia Polska 2011; 11(2); 155-168

Streszczenie
Celem niniejszej pracy było scharakteryzowanie urazów i zespołów przeciążeniowych najczęściej: występujących w łucznictwie, próba oceny ich wpływu na przebieg dalszej kariery sportowej oraz określenie, jakie metody leczenia są najczęściej stosowane w tych przypadkach. Materiał badawczy stanowiła grupa 48 wysokiej klasy polskich łuczników, posiadających klasę sportową Mistrzowską lub Mistrzowską Międzynarodową. Badanie przeprowadzono podczas Mistrzostw Polski Seniorów, odbywających się w sierpniu 2009 roku w Krakowie. Do przeprowadzenia badań posłużono się ankietą własnej konstrukcji, która zawierała 31 pytań zamkniętych, podzielonych na dwie części. Pierwsza część ankiety zawierała pytania o częstotliwość i obfitość treningów, czas poświęcany przed treningiem na rozgrzewkę etc., druga część ankiety została poświęcona zmęczeniu i jego przyczynom, urazom oraz ich leczeniu. Dolegliwości bólowe i objawy zmęczenia najczęściej dotyczyły okolicy barków (38 osób = 79,1%). Najrzadziej dolegliwości te dotyczyły łokcia – 4 osoby (8,3%) i przedramienia 3 osoby (6,2%). Większość urazów, tj. 26 przypadków (60,5%) dotyczyła mięśni i ścięgien, 16 przypadków (37,2%) dotyczyło stawu i tkanek okołostawowych, a tylko 1 przypadek (2,3%) – nerwów. Najczęstszą metodą leczenia zaistniałych urazów były zabiegi rehabilitacyjne, które przeprowadzono u 30% badanych sportowców, najrzadziej łuczników poddawano leczeniu operacyjnemu (5% badanych). Spośród metod rehabilitacji, którymi leczono urazy u łuczników, u 44% badanych zastosowano magnetoterapię, a tylko u 1% akupunkturę. W przypadku 6 osób (18,7%) uraz nie wpłynął w znaczący sposób na ich poziom sportowy, u 20 osób (62,6%) poziom sportowy początkowo się obniżył, ale po pewnym czasie wrócił do normy. Natomiast poziom sportowy 6 osób (18,7%) nigdy nie osiągnął tego sprzed urazu. W badanej grupie najczęstszym urazem okazały się urazy tkanek miękkich okolicy barku. W badanej grupie najczęstszą forma leczenia okazała się fizykoterapia. Im częściej badane osoby odczuwały skutki urazów, tym częściej było stosowane leczenie operacyjne. W badanej grupie kobiety trenowały rzadziej niż mężczyźni.
Słowa kluczowe
urazy, łucznictwo, bark

Ocena skuteczności metody plastrowania dynamicznego w leczeniu urazów u siatkarzy

Radosław Grabosz, Aneta Bac, Maicki Tomasz, Piotr Rutkowski, Małgorzata Szarota, Agnieszka Szlachetka, Agnieszka Jędrzejewska, Magdalena Wilk-Frańczuk, Rafał Trąbka

Radosław Grabosz, Aneta Bac, Maicki Tomasz, Piotr Rutkowski, Małgorzata Szarota, Agnieszka Szlachetka, Agnieszka Jędrzejewska, Magdalena Wilk-Frańczuk, Rafał Trąbka – Evaluation of the effectiveness of Kinesiology Taping in the treatment of injuries in volleyball players. Fizjoterapia Polska 2021; 21(1); 54-61

Streszczenie
Wstęp. Współczesna fizjoterapia sportowa dysponuje różnymi metodami leczenia pacjentów. Obecnie jedną z najpopularniejszych i nieodłącznych metod profilaktyki wspomagających leczenie po urazach w obrębie narządu ruchu stało się plastrowanie dynamiczne Kinesiology Taping. Technika ta pozwala na otwarcie przestrzeni pomiędzy skórą a powięzią, co umożliwia lepsze mikrokrążenie, a tym samym szybsze procesy regeneracji.
Cel pracy. Celem pracy była ocena dolegliwości bólowych oraz rezultatu zastosowania plastrowania dynamicznego u badanych siatkarzy po urazach różnych części ciała.
Materiały i metoda. W pracy oceniono wpływ plastrowania dynamicznego Kinesiology Taping jako metody fizjoterapeutycznej, która jest powszechnie stosowana po urazach u zawodowych siatkarzy. Badaniem objęto 72 zawodników, u których zdiagnozowano dysfunkcję narządu ruchu, która wystąpiła podczas aktywności fizycznej związanej z uprawianiem danej dyscypliny.
Wyniki. W badaniu uchwycono związek pomiędzy zmianą natężenia dolegliwości bólowych ocenianych za pomocą skali VAS a aplikowaniem taśm Kinesiology Taping (test t-Studenta). Na podstawie przeprowadzonego testu wykazano zależność pomiędzy zastosowaniem taśmy a zmniejszeniem dolegliwości bólowych, która była istotna statystycznie dla wszystkich kontuzjowanych części ciała (p < 0,05).
Wnioski. W ocenie badanych siatkarzy plastrowanie dynamiczne przedstawianych w pracy okolic ciała było skuteczne. Nastąpiło zmniejszenie wartości dolegliwości bólowych ocenianych według skali.
Słowa kluczowe:
Kinesiology Taping, plastrowanie dynamiczne, urazy, sport
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Algorytm postępowania fizjoterapeutycznego po urazowym uszkodzeniu ścięgna Achillesa

Jarosław Pasek, Tomasz Stołtny, Maciej Szczęśniak, Bogdan Dugiełło, Wojciech Gąsior, Michał Czarnecki, Jakub Jaczyński, Bogdan Koczy

J. Pasek, T. Stołtny, M. Szczęśniak, B. Dugiełło, W. Gąsior, M. Czarnecki, J. Jaczyński, B. Koczy – Algorithm of physiotherapy after traumatic injury of the Achilles tendon. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 76-87

Streszczenie

Ścięgno Achillesa to największe i najsilniejsze ścięgno w organizmie człowieka. Ze względu na swoją kluczową funkcję w motoryce i obecnie obserwowany wzrost popularności różnych dyscyplin sportowych podlega coraz częstszym urazom. Wymaga to wprowadzania odpowiedniego postępowania leczniczego. Zasadniczym celem całego procesu leczenia jest zapewnienie możliwie pełnego powrotu funkcji ścięgna. W przypadkach całkowicie zerwanego ścięgna leczeniem z wyboru jest zabieg operacyjny, chyba że z przyczyn ogólnomedycznych jest on przeciwwskazany. W obu tych przypadkach konieczna jest odpowiednia fizjoterapia. W artykule autorzy przedstawiają algorytm postępowania fizjoterapeutycznego po urazowym uszkodzeniu ścięgna Achillesa.

Słowa kluczowe: urazy, ścięgno Achillesa, fizjoterapia, leczenie

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Występowanie zespołów bólowych i urazów w wyniku przeciążenia narządu ruchu wśród fizjoterapeutów

Katarzyna Michalak, Anna Szwaczko, Agnieszka Cieślak, Katarzyna Krekora, Tomasz Miśkiewicz, Elżbieta Poziomska-Piątkowska

K. Michalak, A. Szwaczko, A. Cieślak, K. Krekora, T. Miśkiewicz, E. Poziomska-Piątkowska – Occurrence of work-related pain syndromes and injuries due to overload of the musculoskeletal system in physiotherapists. FP 2017; 17(2); 72-81

Streszczenie

Cel: Analiza częstości występowania dolegliwości bólowych i urazów układu kostno-stawowo-mięśniowego związanych z wykonywaniem zawodu fizjoterapeuty oraz czynności zawodowych, związanych ze specyfiką pracy fizjoterapeuty, predysponujących do wystąpienia urazu.
Materiał i metody. Badanie przeprowadzono wśród 150 losowo wybranych fizjoterapeutów. Wykorzystano kwestionariusz ankiety własnego autorstwa, obejmujący pytania dotyczące danych socjodemograficznych, specyfiki pracy, częstości występowania dolegliwości bólowych oraz urazów doznanych podczas wykonywania czynności zawodowych i ich lokalizacji, a także czynności, podczas której doszło do urazu.
Wyniki: 99% fizjoterapeutów odczuwa dolegliwości bólowe związane z wykonywaną pracą a 61% doznało urazu układu mięśniowo-szkieletowego, który objawił się bólem i dolegliwościami trwającymi dłużej niż 3 dni i był wyraźnie spowodowany pracą.
Wnioski. 1. Dolegliwości bólowe i urazy układu kostno–mięśniowo–stawowego stanowią istotny problem wśród fizjoterapeutów. 2. Najczęściej dotyczą odcinka lędźwiowo–krzyżowego i szyjnego kręgosłupa oraz stawu nadgarstkowego i ręki. 3. Czynności predysponujące do powstania urazu dotyczą głównie podnoszenia i przenoszenia pacjentów lub sprzętu, a także wykonywania masażu i ćwiczeń biernych. 4. Wysoka częstotliwość występowania dolegliwości bólowych i urazów wynika z niewystarczającego zastosowania zasad ergonomii przez fizjoterapeutów oraz z nieodpowiedniego przystosowania miejsca pracy. 5. Niezbędne jest wprowadzenie działań edukacyjnych skierowanych do fizjoterapeutów w zakresie ergonomii pracy i konsekwentne kontrolowanie przestrzegania zasad ergonomii przez przełożonych.

Słowa kluczowe:
fizjoterapia, fizjoterapeuta, dolegliwości bólowe, urazy, ergonomia, miejsce pracy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim