Ocena postawy ciała gimnazjalistów w kontekście ich aktywności fizycznej

Marta Gołdyn-Pastuszka, Marzena Dorosz, Anna Szczegielniak, Katarzyna Bogacz, Jacek Łuniewski, Jan Szczegielniak


Marta Gołdyn-Pastuszka, Marzena Dorosz, Anna Szczegielniak, Katarzyna Bogacz, Jacek Łuniewski, Jan Szczegielniak – Assessment of the body posture of junior high school students in the context of their physical activity. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 112-125

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B654

Streszczenie
Wstęp. Wady postawy są problemem społecznym i mogą powodować negatywne zmiany w wielu aspektach naszego życia – zarówno zdrowia fizycznego, jak i psychicznego. Bardzo istotna jest tutaj profilaktyka i odpowiedni stopień aktywności ruchowej, która wpływa na harmonijny rozwój człowieka. Cel pracy. Celem pracy była ocena postawy ciała gimnazjalistów oraz poznanie stopnia ich aktywności fizycznej, a następnie sprawdzenie, czy występuje korelacja pomiędzy nimi. Grupę badawczą stanowiły 53 osoby z wrocławskiego gimnazjum w wieku od 14 do 17 lat. Materiał i metody. Do oceny aktywności ruchowej użyty został Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej (IPAQ), który zawiera 7 pytań dotyczących czynności w ciągu ostatnich 7 dni. Postawę ciała w płaszczyźnie strzałkowej zbadano za pomocą metody fotogrametrii, a klasyfikację typologii dokonano na podstawie zmodyfikowanej metody Wolańskiego według Zayland-Malawki. Wyniki. Wyniki badań zostały poddane analizie statystycznej, z której wynika, że badana grupa młodzieży charakteryzuje się kifotycznym typem postawy ciała, natomiast najrzadziej spotykanym jest typ równoważny. Poziom aktywności fizycznej badanej grupy można określić jako wystarczający, jednak warto zauważyć, że tylko 6% mniej badanych charakteryzuje się  niewystarczającym poziomem aktywności fizycznej, a jedynie u 7,5% stwierdzono wysoki poziom aktywności. Wnioski. Dokonując dalszej analizy zbadano, czy występuje korelacja pomiędzy postawą ciała  a aktywności fizyczną. Stwierdzono, że nie istnieją istotnie statystycznie różnice pomiędzy tymi dwoma cechami w badanej grupie.
Słowa kluczowe:
wady postawy, postawa ciała, aktywność fizyczna, młodzież
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Biotensegracja wad zgryzu i zaburzeń czynnościowych stawów skroniowo-żuchwowych z chorobami narządu ruchu i wadami postawy – przegląd piśmiennictwa poparty obserwacjami własnymi

Danuta Lietz-Kijak, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Piotr Skomro, Krzysztof Konior, Konrad Kijak, Małgorzata Kowacka, Zbigniew Śliwiński


Danuta Lietz-Kijak, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Piotr Skomro, Krzysztof Konior, Konrad Kijak, Małgorzata Kowacka, Zbigniew Śliwiński – Biotensegration of malocclusion and temporomandibular disorders with diseases of the musculoskeletal system and posture defects – a literature review, supported by own observations. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 22-38

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B3B3

Streszczenie

Diagnostyka medyczna układu mięśniowo-powięziowo-szkieletowego człowieka, choć umożliwia szybką ocenę, nie zawsze jest w pełni wykorzystywana. Utrudnia to często obiektywną ocenę dysfunkcji i ogranicza możliwości leczenia. Coraz powszechniejsze stają się dysfunkcje układu stomatognatycznego o różnej etiologii. Wiele badań naukowych poświęconych jest związkom między narządami i układami organizmu człowieka, które mogą powodować dysfunkcje w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych. W literaturze można znaleźć prace badające korelacje pomiędzy zaburzeniem mięśniowo-powięziowo-szkieletowym a zaburzeniami skroniowo-żuchwowymi. Dla dobrego zrozumienia etiologii tych dysfunkcji wskazane jest całościowe spojrzenie na pacjenta, uwzględniające fakt, że staw skroniowo-żuchwowy jest integralną częścią całego organizmu. Niniejsza praca jest przeglądem piśmiennictwa, popartym własnymi przykładami, dotyczącym badania związku zaburzeń mięśniowo-powięziowo-szkieletowych z zaburzeniem skroniowo-żuchwowym, które w świetle aktualnej wiedzy medycznej przypisuje się zjawisku biotensegracji. Na podstawie 136 doniesień naukowych wysunięto wniosek, że istnieje zależność między tymi dysfunkcjami.

Słowa kluczowe:
biotensegracja, zaburzenia narządu ruchu, wady postawy, dysfunkcje narządu żucia, zaburzenia stawu skroniowo-żuchwowego

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wysokość i masa ciała oraz sprawność fizyczna dziewcząt i chłopców z wadami i bez wad postawy w dawnym województwie rzeszowskim

Krzysztof Kołodziej, Andrzej Kwolek, Krystyna Lewicka, Teresa Pop, Grzegorz Przysada

Krzysztof Kołodziej, Andrzej Kwolek, Krystyna Lewicka, Teresa Pop, Grzegorz Przysada – Height body mass, and physical fitness in girls and boys with and without posture defects in the former province of Rzeszów, Poland. Fizjoterapia Polska 2003; 3(2); 113-119

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest ocena różnic w rozwoju i sprawności fizycznej dzieci i młodzieży szkolnej z wadami i bez wad postawy ciała, w dawnym województwie rzeszowskim. Materiał i metody. Badania przeprowadzono na 3117 dzieci obojga płci w wieku 7-14 lat, w 44 szkołach podstawowych, w 1996 i 1997 roku. Badane dzieci podzielono na grupę z wadami postawy i bez wad postawy ciała. Badania prowadzono metodą oglądową (opisową) uwzględniającą: patrząc od tyłu – ustawienie głowy, barków, łopatek, miednicy, typ stóp (wg Bochenka), od przodu – ustawienie linii barków, trójkąty talii, ustawienie kolan, z boku – ustawienie głowy, barków i krzywizn kręgosłupa. Charakterystyka wyszczególnionych wad postawy będzie przedmiotem odrębnej pracy. Wyniki. Przeciętna wysokość i masa ciała chłopców i dziewcząt bez wad są większe niż u dzieci z wadami postawy. W ćwiczeniach mierzących sprawność fizyczną dzieci bez wad postawy uzyskały lepsze wyniki niż chłopcy i dziewczęta z wadami. Wnioski. Uzyskane wyniki potwierdzają hipotezę roboczą o różnicach w rozwoju i sprawności fizycznej u dziewcząt i chłopców z wadami postawy i bez wad postawy ciała. W celu zmniejszenia różnic w sprawności fizycznej pomiędzy dziećmi i młodzieżą z wadami i bez wad postawy należy prowadzić w szkołach profilaktykę zapobiegającą powstawaniu wad postawy, wcześnie wykrywać wady postawy oraz prowadzić badania kontrolne oraz zajęcia korekcyjne dla dzieci w szkole lub w Poradni Wad Postawy.

Słowa kluczowe:
cechy morfologiczne (wysokość i masa ciała), sprawność fizyczna, wady postawy

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zaburzenia kontroli miednicy w pozycji siedzącej i podczas siadania jako przejaw hipotonii posturalnej u dzieci w wieku przedszkolnym

Małgorzata Matyja, Edward Saulicz, Mirosław Kokosz, Marta Syryjczyk

Małgorzata Matyja, Edward Saulicz, Mirosław Kokosz, Marta Syryjczyk – Disturbances of pelvic control in sitting and while assuming a sitting position as a manifestation of postural hypotonia in pre-school children. Fizjoterapia Polska 2004; 4(1); 31-39

Streszczenie

Wstęp. Celem przeprowadzonych badań była ocena związku pomiędzy ustawieniem miednicy w pozycji siedzącej a jakością postawy ciała w pozycji stojącej oraz sposobem przechodzenia do siadu z pozycji leżącej tyłem u 6-letnich dzieci. Materiały i metody. Badaniami objęto 37-osobową grupę 6-letnich dziewczynek i chłopców. U wszystkich dzieci oceniono jakość postawy ciała, wykorzystując w tym celu zmodyfikowany arkusz oceny postawy wg Hoppe. Ocenie poddano również sposób utrzymywania pozycji siedzącej w tzw. siadzie prostym oraz sposób przechodzenia z pozycji leżącej tyłem do siadu prostego. Ponadto, za pomocą plurimetru Rippsteina oceniono kąt tyłopochylenia miednicy w pozycji siedzącej. Analizę statystyczną oparto na teście korelacji Spearmana, teście Manova-Anova (wariancja wielokrotna) oraz teście post hoc Tukeya, każdorazowo przyjmując za poziom krytyczny p < 0,05.Wyniki. Zaobserwowano wysoką statystycznie zależność między wielkością kąta tyłopochylenia miednicy a jakością postawy (r = 0,67 p < 0,001). Zależność między sposobem przyjmowania pozycji siedzącej i jakością postawy ciała jest również istotna statystycznie i wynosi r = 0,44 p < 0,01.Wnioski. Ocena kontroli miednicy w pozycji siedzącej i podczas jej przyjmowania jest dobrym i przydatnym sposobem oceny napięcia posturalnego u dzieci.

Słowa kluczowe:
postawa ciała, wady postawy, hipotonia posturalna, kontrola miednicy
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Neurorozwojowa analiza ćwiczeń korekcyjnych

Małgorzata Matyja, Ewa Zmudzka-Wilczek, Barbara Karasz

Małgorzata Matyja, Ewa Zmudzka-Wilczek, Barbara Karasz – Neurodevelopmental analysis of postural correction exercises. Fizjoterapia Polska 2006; 6(3); 251-259

Streszczenie
Ćwiczenia korekcyjne w wadach postawy ciała prowadzone mogą być w oparciu o koncepcję Wilesa, wyodrębniającą 4 typy wad postawy, uwarunkowane nieprawidłowym ustawieniem miednicy. Ćwiczenia obejmują (w zależności od typu wady) wzmacnianie lub rozluźnianie grup mięśniowych wykazujących nieprawidłową aktywność. Według większości autorów postępowanie korekcyjne zawiera: ćwiczenia oddechowe, ćwiczenia antygrawitacyjne i elongacyjne, ćwiczenia mięśni obręczy barkowej, ćwiczenia mięśni brzucha, ćwiczenia mięśni grzbietu, ćwiczenia rozluźniające. Koncepcja neurorozwojowa przed-stawia rozwój postawy jako efekt stopniowej integracji napięcia mięśniowego w trakcie rozwoju mechanizmu odruchu postawy (zwanego też mechanizmem antygrawitacyjnym). Rozwój postawy nie jest związany ze wzmacnianiem poszczególnych grup mięśni posturalnych, lecz z integracją ich funkcji w reakcjach nastawczych i równowagi. Postawa ciała uwarunkowana jest wieloma czynnikami, w tym także regulacją ośrodkową. Jakość regulacji ośrodkowej związana jest ze stopniowo rozwijającym się w ontogenezie mechanizmem odruchu postawy. Zgodnie z koncepcją neurorozwojową prawidłowo funkcjonujący mechanizm odruchu postawy zawiera zależne od siebie składowe: prawidłowe napięcie posturalne, prawidłowe unerwienie reciprokalne oraz prawidłowe wzorce posturalne i motoryczne. W przypadku obniżonego napięcia posturalnego, mechanizm odruchu postawy nie rozwija się prawidłowo, a dzieci kompensują niedobory napięcia posturalnego ustawiając poszczególne odcinki ciała w sposób ułatwiający funkcjonowanie w warunkach grawitacji. Podstawowym problemem jest tu hipotonia posturalna, zaburzająca funkcjonowanie pozostałych składowych omawianego mechanizmu antygrawitacyjnego. Powstające wady postawy są następstwem samoistnej kompensacji hipotonii posturalnej. Ustawienie miednicy może tu być jednym z elementów kompensacji, a nie przyczyną wad postawy. Celem pracy jest zaprezentowanie ćwiczeń korekcyjnych uwzględniających dodatkowo ćwiczenia usprawniające mechanizm odruchu postawy (ćwiczenia normalizujące napięcie posturalne, ćwiczenia reakcji nastawczych i reakcji równoważnych).

Słowa kluczowe:
postawa ciała, wady postawy, nieprawidłowy mechanizm odruchu postawy

Zmiany patologiczne w okołoporodowym uszkodzeniu splotu ramiennego (ousr)

Maria Grodner, Jakub Sojma, Janusz Domaniecki

Maria Grodner, Jakub Sojma, Janusz Domaniecki – Pathological changes in obstetric brachial plexus palsy (OBPP). Fizjoterapia Polska 2007; 7(2), 206-218

Streszczenie

Artykuł przedstawia obraz zmian i patologicznych następstw jakie mogą wystąpić u dzieci z uszkodzonym podczas porodu splotem ramiennym, opisanych na podstawie doświadczenia własnego autorów i w oparciu o przegląd piśmiennictwa. Problem uszkodzenia okołoporodowego splotu ramiennego, który początkowo dotyczy samej kończyny górnej, okazuje się również bardzo istotny dla rozwoju ruchowego oraz w kształtowaniu się postawy rosnącego dziecka. Proces ten rozwija się wraz z wiekiem, a staje się bardziej widoczny w momencie zmiany rozwojowej pozycji dziecka z leżącej na spionizowaną. Zaburzenie rozwoju kończyny prowadzi do powstania wad postawy w postaci rozwojowej asymetrii, skrzywienia kręgosłupa, nieprawidłowego kształtowania się fizjologicznych krzywizn kręgosłupa oraz nieprawidłowości w obrębie stawów kończyny górnej. Elementy te nieodłącznie towarzyszą uszkodzeniu. Wiedza o formach zmian i świadomość na temat kolejności i rodzaju następstw spowodowanych zarówno uszkodzeniem jak też rozwojem dziecka w warunkach dysfunkcji pozwała na bardziej świadome i trafniejsze prowadzenie leczenia.

Słowa kluczowe

okołoporodowe uszkodzenie splotu ramiennego, zmiany patologiczne, wady postawy

Wady postawy u młodych muzyków

Agnieszka Nawrocka, Alicja Wołyńska-Ślężyńska

Agnieszka Nawrocka, Alicja Wołyńska-Ślężyńska – Faulty body postures in young musicians. Fizjoterapia Polska 2008; 8(4); 425-435

Streszczenie
Wstęp. W szkole muzycznej uczniowie rozpoczynają naukę gry na instrumentach muzycznych już od 7 roku życia. Ten okres ontogenezy znamionuje zwiększona podatność na wady postawy (zmiana trybu życia, obowiązki szkolne). Gra na instrumentach oddziałuje niekorzystnie na kształtowanie postawy ciała. Należałoby aplikować początkującym muzykom profilaktyczne ćwiczenia korekcyjne przeciwdziałające wadom postawy. Celem badań było stwierdzenie czy gra na instrumentach muzycznych oraz związane z tym symetryczne i asymetryczne obciążenia narządu ruchu wpływają deformująco na postawę ciała. Materiał i metody. Badaniami objętych zostało 61 uczniów w wieku 12-18 lat – 42 uczniów Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia w Bielsku-Białej oraz 19 uczniów Szkoły Podstawowej nr 34 i Gimnazjum nr 4 w Świętochłowicach. W badaniach posłużono się metodą punktowania oceny postawy Kasperczyka, pomiarami ruchomości szyjnego odcinka kręgosłupa i kwestionariuszem ankiety. Wyniki. Badania wykazały, że symetrycznie i asymetryczne obciążenia narządu ruchu początkujących muzyków zwiększaj ą częstość wad postawy w płaszczyźnie strzałkowej i czołowej. Gra na instrumentach wywołuje niekiedy dolegliwości bólowe: u pianistów karku i pleców, u skrzypków karku i ramion. Wnioski. Wobec zwiększonej częstotliwości pojawiania się wad postawy u młodych muzyków należy zalecać odpowiedni ą aktywność ruchową, która będzie przeciwdziałać nabywaniu deformacji i dolegliwościom bólowym kręgosłupa i stawów kończyn górnych.
Słowa kluczowe
wady postawy, diagnostyka wad postawy, ćwiczenia korekcyjne

Metoda MORY w diagnostyce zaburzeń postawy ciała u dzieci. Badanie pilotażowe

Aleksandra Szabert, Paweł Targosiński, Marta Sidaway

Aleksandra Szabert, Paweł Targosiński, Marta Sidaway – Moiré technique in diagnosing of postural defects in children. Pilot study. Fizjoterapia Polska 2012; 12(4); 389-396

Streszczenie
Celem badań było porównanie postawy ciała dziewcząt i chłopców w wieku 7-12 lat, ponadto wczesne wykrycie zaburzeń postawy ciała w badanej populacji. Badania zostały przeprowadzone w szkole podstawowej w Łącku, w województwie mazowieckim. Badaniami objęto 220 dzieci w wieku 7-12 lat (119 dziewcząt i 101 chłopców). Do oceny postawy ciała wykorzystano metodę fotogrametryczną wykorzystującą efekt mory.Asymetrie w płaszczyźnie czołowej u badanych dziewcząt i chłopców kształtowały się różnie. Stwierdzone różnice w położeniu jednoimiennych punktów kostnych dotyczyły oddalenia dolnych kątów łopatek, położenia barków i asymetrii trójkątów talii. Analiza postawy ciała w płaszczyźnie czołowej i poprzecznej wykazała, że asymetrie są zjawiskiem powszechnym w badanej populacji. Częstość i wielkość występowania asymetrii w obrębie tułowia ulega zmianie wraz z wiekiem. Większe różnice pomiędzy płciami zaobserwowano w młodszej grupie wiekowej. W badanej populacji dominującym było lewostronne odchylenie kręgosłupa od linii C7-S1. Monitorowanie postawy ciała, wczesne wykrywanie zaburzeń rozwojowych i ich różnicowanie stanowi podstawę do podejmowanie działań profilaktycznych dla dzieci i młodzieży.
Słowa kluczowe
postawa ciała, wady postawy, metoda fotogrametryczna
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ aktywności fizycznej na zapobieganie wad postawy u dzieci w opinii nauczycieli wychowania fizycznego

Damian Durlak

Damian Durlak – The influence of physical activity on the prevention of posture defects in children in the opinion of physical education teachers. Fizjoterapia Polska 2021; 21(1); 80-88

Streszczenie
Wstęp. Wczesne rozpoznanie wad postawy i odpowiednio przygotowany i przeprowadzony plan korekcyjno-kompensacyjny jest w stanie pomóc dziecku w powrocie do prawidłowej postawy i zapobiec rozwojowi wad. Zajęcia korekcyjne powinny być łatwo dostępne dla potrzebujących dzieci.
Cel badania. Za cel badania wybrano sprawdzenie, czy występuje statystycznie istotna korelacja pomiędzy cechami socjodemograficznymi nauczycieli a ich spostrzeżeniami i opiniami na temat wad postawy i zajęć korekcyjnych dla dzieci.
Materiał i metoda. W badaniu wykorzystano autorski formularz ankiety. Badanie ankietowe przeprowadzono wśród 30 nauczycieli prowadzących zajęcia z wychowania fizycznego w klasach 1–8.
Wyniki. Większość nauczycieli zauważyło u uczniów wady postawy, a liczba takich przypadków rosła wraz z ich stażem pracy. Uważają oni, że powinny być organizowane zajęcia korekcyjne lub zajęcia na basenie. Między większością badanych zmiennych wystąpiła istotna statystycznie korelacja.
PodsumowanieWyniki badania wskazują na potrzebę organizacji zajęć korekcyjnych i zajęć na basenie dla uczniów klas 1–8. Wprowadzenie zajęć tego typu może przynieść korzyści dla uczniów i pomóc im zachować dobrą postawę ciała.
Słowa kluczowe:
wychowanie fizyczne, gimnastyka korekcyjna, wady postawy, uczniowie szkoły podstawowej
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Dostępność i zastosowanie pedobarografii poprzez fundusz świadczeń gwarantowanych oraz w sektorze prywatnym – możliwości i ograniczenia; cz.1

Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Krzysztof Konior, Katarzyna Kordus, Monika Brzózka, Andrzej Garstka, Marek Kiljański, Danuta Lietz-Kijak

A. Bitenc-Jasiejko, K. Konior, K. Kordus, M. Brzózka, A. Garstka, M. Kiljański, D. Lietz-Kijak – Availability and application of pedobarography within services offered by the guaranteed healthcare benefits fund and private sector — possibilities and limitations; part 1. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 160-176

Streszczenie
Zmiany powstające w przebiegu wadliwej dystrybucji nacisku na część podeszwową stopy mogą skutkować rozwojem degradacji tkanek twardych i miękkich. Istnieje ścisły związek pomiędzy wzmożonym naciskiem w obrębie stóp a powstawaniem owrzodzeń i ran przewlekłych, w szczególności w przebiegu cukrzycy, neuropatii czuciowej i ruchowej. Pedobarografia znajduje szerokie zastosowanie w ocenie wartości nacisku oraz parametrów czasowo-przestrzennych podczas stania oraz podczas chodu. Przekłada się to na zastosowanie jej w ortopedii, rehabilitacji, zaopatrzeniu ortopedycznym oraz traumatologii i terapii wad postawy.
Pedobarografia stanowi usługę diagnostyczną niewysokospecjalistyczną (stosowana jest również przez kadrę nielekarską), dzięki czemu może być używana przez specjalistów wielu dziedzin. W większości krajów, w których profilaktyka chorób stóp, a w szczególności zespołu stopy cukrzycowej jest wysoce rozwinięta, pedobarografia stanowi podstawową usługę diagnostyczną. W Polsce znajduje się na liście świadczeń gwarantowanych NFZ od roku 2011. Niemniej istnieją przesłanki, że pedobarografia nie jest usługą powszechnie stosowaną, na co szczególny wpływ ma wiedza kadr medycznych w zakresie metody. Mając na uwadze, że stanowi ona znaczącą usługę diagnostyczną w profilaktyce chorób wynikających z wadliwej migracji nacisku, istotna jest analiza kierunków jej zastosowania i inferencja czynników, które determinują jej rozwój. Celem opracowania jest ocena dostępności usług pedobarografii oraz analiza czynników sprzyjających oraz ograniczających jej rozwój.

Słowa kluczowe:
pedobrografia, ortopedia, rehabilitacja, traumatologia, wady postawy, owrzodzenia, neuroosteoartropatia Charcota, indywidualne wkładki ortopedyczne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2