Dysfunkcje słuchu a wady kończyn dolnych i stóp

Małgorzata Grabara

Małgorzata Grabara – Hearing dysfunctions and defects of lower limbs and feet. Fizjoterapia Polska 2008; 8(4); 464-473

Streszczenie
Wstęp. Celem badań była ocena ustawienia kończyn dolnych i stóp oraz porównanie ukształtowania sklepienia stóp u dzieci głuchych i niedosłyszących na tle ich słyszących rówieśników. Materiał i metody. Badaniami objęto 63 dziewczęta i 90 chłopców w wieku 8-13 lat z wadami słuchu ze specjalistycznych ośrodków szkolno-wychowawczych w Katowicach i Lublińcu. W większości były to dzieci głuche z uszkodzeniem słuchu powyżej 80 dB. Grupa kontrolna liczyła 162 dziewczęta i 140 chłopców z trzech śląskich szkół podstawowych. Ustawienie kończyn dolnych i stępu oceniano wzrokowo, a badanie wysklepienia stóp wykonano metodą fotogrametryczną. W wyniku komputerowej analizy odbitki stopy otrzymano dane: długość i szerokość stóp, wskaźnik długościowo-szerokościowy (D/S) i KY oraz kąty: Clarka (Cl), alfa (α), beta (β), gamma (γ).Wyniki. U dzieci z dysfunkcjami słuchu częściej pojawiały się wady kończyn dolnych i koślawe ustawienie stępu. W niektórych grupach różnice te były statystycznie istotne. U dzieci słyszących częściej prawe stopy były nieznacznie dłuższe, zaś u głuchych lewe. U dzieci z dysfunkcjami słuchu nieznacznie częściej niż u słyszących pojawiały się wady wysklepienia stóp, zarówno płaskostopie i obniżenie sklepienia stóp, jak i wydrążenia, jednak różnice nie były istotne statystycznie. Wnioski. Dzieci z dysfunkcjami słuchu odznaczały się mniejszymi wymiarami stóp, a także większymi różnicami w długości i szerokości stóp, co może świadczyć o odmiennym rozwoju fizycznym. Wskaźniki oceniające wysklepienie stóp nie wykazywały istotnych różnic w porównaniu do wyników dzieci słyszących, co pozwala przypuszczać, iż dysfunkcja słuchu nie wpływa znacząco na wysklepienie stóp.
Słowa kluczowe
wady kończyn dolnych, wady stóp, głusi i niedosłyszący

Wady stóp u uczniów klas pierwszych z terenu województwa śląskiego

Paulina Głowacka, Marcela Przyłudzka

P. Głowacka, M. Przyłudzka – Foot defects in children attending first class of primary school in Silesian voivodeship. Fizjoterapia Polska 2019; 19(2); 94-105

Streszczenie
Wprowadzenie. Wady stóp dotyczą coraz szerszej grupy społecznej. Powstają w wyniku osłabienia siły mięśniowej oraz niestabilności aparatu więzadłowo-torebkowego, a w konsekwencji prowadzą do zaburzeń statycznych i funkcjonalnych stopy. Czynnikiem warunkującym pojawienie się tych problemów są złe nawyki postawy oraz brak edukacji i działań profilaktycznych.
Cel pracy. Ocena statyczna stóp metodą plantokonturograficzną u dzieci w wieku od 7 do 10 lat oraz wykazanie zależności pomiędzy płcią, masą ciała i wzrostem (BMI) a wymienionymi parametrami.
Materiał i metodyka. W badaniu wzięło udział 30 dzieci, w tym 15 dziewczynek i 15 chłopców w wieku od 7 do 10 lat, będących uczniami klas I–III szkół podstawowych z województwa śląskiego. W badaniu plantokonturograficznym uwzględniono 4 parametry diagnostyczne, tj. wskaźnik kątowy Clarke’a, wskaźnik Wejsfloga „W”, kąt piętowy gamma, kąt koślawości palucha alfa.
Wyniki. Zaobserwowano istotną statystycznie zależność pomiędzy BMI a podwyższonymi wartościami kąta alfa i kąta gamma. W całej badanej populacji obserwowano obniżone wartości kąta Clarke’a.
Wnioski. 1. W całej badanej populacji obserwowano zmniejszenie wysklepienia podłużnego stopy. 2. Masy ciała, BMI mają istotny wpływ na wysklepienia podłużne i poprzeczne stopy.

Słowa kluczowe:
wady stóp, plantokonturografia, diagnostyka, wysklepienie stopy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Częstość występowania wad stóp u dzieci w wieku przedszkolnym

Maria Kłoda, Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Maria Drajczyk, Piotr Drajczyk, Janina Grzegorzewska, Edyta Smolis-Bąk

M. Kłoda, G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka, M. Drajczyk, P. Drajczyk, J. Grzegorzewska, E. Smolis-Bąk – Prevalence of feet defects in preschool-aged children. FP 2016; 16(1); 36-46

Streszczenie
Wstęp i cel pracy. Dzieciństwo – czas rozwoju człowieka – to bardzo istotny okres, podczas którego stopa zmienia się, aby w przyszłości być gotową na wiele lat ciężkiej i wytrwałej służby. Celem pracy jest ocena częstości występowania wad stóp w grupie dzieci przedszkolnych.
Materiał i metody. Do badań włączono 143 dzieci i przeprowadzono: pomiary ortopedyczne, pomiary antropometryczne, badanie plantokonturograficzne oraz badania podoskopowe. Rodzice dzieci wypełniali autorską ankietę dotyczącą rozwoju stóp dziecka, istniejących lub przebytych wad, noszenia obuwia oraz uprawiania sportu.
Wyniki. Analiza wskaźnika kątowego Clarke’a ujawniła iż najczęstszą wadą w badanej grupie była stopa płaska (146 przypadków na 286 badanych stóp, ok. 50%), a także stopa o obniżonym wysklepieniu (102). Stopa w normie występowała w 37 przypadkach. Zanotowano także 1 stopę o podwyższonym wysklepieniu wg Clarke’a. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic między występowaniem wad stóp, a stronami ciała. Wskaźnik KY nie wykazał istotnych statystycznie różnic pomiędzy występowaniem wad stóp, a stronami ciała. Płeć badanych dzieci nie miała istotnego wpływu na występowanie wad stóp wg tego wskaźnika, z wyjątkiem stopy płaskiej, której obecność u chłopców była istotnie wyższa niż u dziewczynek: n=42 (36%) vs n=19 (11%), p<0,05.
Wnioski. Na podstawie przeprowadzonej analizy wyników badanej grupy dzieci przedszkolnych, spośród wszystkich ocenionych parametrów najczęściej występującą wadą jest płaskostopie, najrzadziej zaś występuje stopa wydrążona. Odsetek dzieci aktywnych ruchowo i noszących odpowiednie obuwie w prewencji wad stóp jest niesatysfakcjonujący i powinno się skuteczniej promować świadomość aktywności ruchowej wśród rodziców i opiekunów dzieci w przedszkolu.

Słowa kluczowe:
wady stóp, wskaźniki kątowe, plantokonturografia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim