Wartość kinezyterapii w procesie usprawniania po rekonstrukcji operacyjnej więzadła krzyżowego przedniego – analiza porównawcza metod ćwiczeń w otwartym i zamkniętym łańcuchu kinematycznym

Wojciech Hagner

Wojciech Hagner – The usefulness of kinesitherapy in the process of rehabilitation following surgical reconstruction of the anterior cruciate ligament: a comparative analysis of exercise methods in open and closed kinematic chains. Fizjoterapia Polska 2003; 3(1); 1-7

Streszczenie
Wstęp. Uszkodzenia aparatu więzadłowo-torebkowego stawu kolanowego, a zwłaszcza więzadła krzyżowego przedniego prowadzą do niestabilności kolana, co czynnościowo objawia się niedostateczną zbornością stawu i uciekaniem „plateau” piszczeli. Wybór sposobu leczenia musi być uzasadniony rozmiarem szkód, których doznał staw kolanowy oraz wiekiem i stopniem aktywności pacjenta. Rekonstrukcja operacyjna ACL przywraca zborność stawu, lecz o końcowym efekcie leczenia decyduje kinezyterapia pooperacyjna. Planując program rehabilitacji po rekonstrukcji operacyjnej ACL, należy brać pod uwagę, jaki wpływ te ćwiczenia będą miały na stabilność kolana, jak również na wysiłek i obciążenie stabilizatorów biernych i dynamicznych kolana. Materiał i metody. W pracy poddano analizie statystycznej efekty ćwiczeń w systemie otwartego i zamkniętego łańcucha kinematycznego oraz ich wpływ na przemieszczanie się poszczególnych elementów strukturalnych kolana. Wnioski. W badaniach stwierdzono, że kinezyterapia w otwartym i zamkniętym łańcuchu kinematycznym ma pozytywny wpływ na wyniki leczenia usprawniającego po rekonstrukcji ACL, a decydujące znaczenie ma umiejętne łączenie ćwiczeń z obu typów łańcuchów kinematycznych.

Słowa kluczowe:
więzadło krzyżowe przednie, kinezyterapia, otwarty łańcuch kinematyczny, zamknięty łańcuch kinematyczny

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Postępowanie rehabilitacyjne po wszczepieniu endoprotezy bezcementowej stawu biodrowego

Ewa Rosa, Wojciech Hagner, Urszula Kazimierczak, Grzegorz Srokowski, Agnieszka Radzymińska

Ewa Rosa, Wojciech Hagner, Urszula Kazimierczak, Grzegorz Srokowski, Agnieszka Radzymińska – Hospital rehabilitation after implantation of cementless hip endoprosthesis. Fizjoterapia Polska 2003; 3(2); 159-163

Streszczenie
Wstęp. Alloplastyka stawu biodrowego stanowi bardzo złożony problem terapeutyczny, a o końcowym sukcesie decyduje ścisła współpraca ortopedy i fizjoterapeuty. Współczesne strategie postępowania terapeutycznego łączy wspólny cel jakim jest przywrócenie funkcji stawu biodrowego. W pracy przedstawiono model postępowania terapeutycznego stosowany w praktyce klinicznej autorów niniejszej pracy. Materiał i metoda. Badaniami objęto grupę 18 pacjentów ze wszczepioną protezą bezcementową stawu biodrowego leczonych w Klinice Ortopedii i Traumatologii Akademii Medycznej w Bydgoszczy w latach 2000-2001 i rehabilitowanych w Klinice Rehabilitacji Akademii Medycznej w Bydgoszczy. Stosując kryterium względnej długości kończyn pacjentów podzielono na 3 podgrupy: A) bez różnicy w zakresie względnej długości kończyn dolnych; B) z kończyną krótszą po stronie operowanej; C) z kończyną dłuższą po stronie operowanej. Wyniki. Przeprowadzone w poszczególnych grupach badania wykazały tendencję w różnicy obciążania operowanej kończyny. Wnioski. Stwierdzono, że istnieje konieczność indywidualizacji programu rehabilitacyjnego po endoprotezoplastyce stawu biodrowego oraz, że na wynik końcowy leczenia ma wpływ zarówno dobrze wykonany zabieg operacyjny, jak i usprawnianie pooperacyjne.

Słowa kluczowe:
staw biodrowy, endoprotezoplastyka bezcementowa, rehabilitacja

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wspomaganie leczenia przykurczów pourazowych stawu łokciowego naprzemiennymi opatrunkami utrzymującymi skrajne pozycje stawu. Opisy przypadków.

Stanisław Junk, Piotr J Biliński, Wojciech Hagner, Jan Talar

Stanisław Junk, Piotr J Biliński, Wojciech Hagner, Jan Talar – Supporting the treatment of post-traumatic contractures of the elbow by serial casts holding the joint in extreme flexion and extension successively: a case study. Fizjoterapia Polska 2003; 3(3); 277-280

Streszczenie

Wstęp. Leczenie przykurczów pourazowych w stawie łokciowym napotyka na duże trudności. Przyczyn tych problemów upatruje się w złożonej budowie anatomicznej tego stawu. Opis przypadków. Przestawiono przypadki trojga pacjentów leczonych z powodu pourazowych utrwalonych przykurczów stawu łokciowego. Problemy usprawniania opisanych pacjentów polegały na zmniejszaniu się ruchu zgięcia przy wzroście wyprostu bądź odwrotnie. Taki mechanizm utrzymywania stałego zakresu ruchu, z przesuwaniem wartości skrajnych w stronę pełnego zgięcia lub wyprostu, zmusił nas do zwiększenia całkowitego zakresu ruchu metodą utrwalenia postępu ruchów maksymalnych podłużnikami gipsowymi. Łuski gipsowe w maksymalnych skrajnych pozycjach były zmieniane co 2 godziny. Jednocześnie stosowano zabiegi fizykalne oraz łagodne ćwiczenia. Pary podwójnych łusek zmieniano dwukrotnie, za każdym razem uzyskując poprawę ruchu. Wnioski. W wybranych przypadkach przykurczów opornych na postępowanie usprawniające, gdy zastosowanie szyny redresyjnej jest niemożliwe, należy rozważyć zastosowanie opisanej przez nas metody naprzemiennych łusek gipsowych w skrajnych redresyjnych ustawieniach.

Słowa kluczowe:
przykurcz pourazowy, staw łokciowy, leczenie zachowawcze
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wyniki leczenia usprawniającego po rekonstrukcji operacyjnej więzadła krzyżowego przedniego kolana

Wojciech Hagner, Gabriela Stec, Jan Talar

Wojciech Hagner, Gabriela Stec, Jan Talar – Rehabilitation outcome after surgical reconstruction of the anterior crucial ligament of the knee. Fizjoterapia Polska 2003; 3(4); 331-336

Streszczenie

Wstęp. Urazy aparatu więzadłowo-torebkowego stawu kolanowego, a zwłaszcza więzadła krzyżowego przedniego prowadzą do niestabilności kolana, co czynnościowo objawia się niedostateczną zbornością stawu i uciekaniem “plateau” piszczeli podczas obciążania. Sama operacja rekonstrukcyjna więzadła krzyżowego przedniego przywraca w większym lub mniejszym stopniu stabilność kolana, lecz o powodzeniu leczenia decyduje postępowanie rehabilitacyjne przywracające funkcjonalność stawu kolanowego. Celem niniejszej pracy była ocena wyników leczenia rehabilitacyjnego w rok po operacji rekonstrukcyjnej więzadła krzyżowego przedniego. Materiał i metody. Badaniom poddano 20 pacjentów (wybranych metodą liczb losowych) leczonych w Klinice Ortopedii Traumatologii Narządu Ruchu w 2001 r. rekonstrukcją więzadła krzyżowego przedniego z powodu jego uszkodzenia. W badaniach uwzględniono wywiad chorobowy uwzględniający patomechanizm urazu oraz subiektywną ocenę wyników leczenia rehabilitacyjnego. Wyniki. Stwierdzono, że najczęstszą przyczyną powstawania urazów więzadła krzyżowego przedniego jest uprawianie sportu, a 2/3 spośród analizowanych pacjentów oceniła wyniki leczenia rehabilitacyjnego po rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego jako dobre i bardzo dobre. Wnioski. Opisany tu program leczenia daje dobre efekty w leczeniu rehabilitacyjnym pacjentów po operacji rekonstrukcyjnej więzadła krzyżowego przedniego.

Słowa kluczowe:
uszkodzenie więzadła krzyżowego przedniego kolana, operacja rekonstrukcyjna, rehabilitacja
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wykorzystanie platformy równoważnej MTD control w intensywnej rehabilitacji metodą PNF pacjentów z różnymi dysfunkcjami

Grzegorz Srokowski, Anna Srokowska, Wojciech Hagner, Jan Talar, Maciej Dzierżanowski, Urszula Kazimierczak, Ewa Rosa, Mikołaj Kurczewski

Grzegorz Srokowski, Anna Srokowska, Wojciech Hagner, Jan Talar, Maciej Dzierżanowski, Urszula Kazimierczak, Ewa Rosa, Mikołaj Kurczewski – Using the MTD control balance platform in intensive PNF-based rehabilitation of patients with various dysfunctions. Fizjoterapia Polska 2004; 4(1); 58-67

Streszczenie

Różnorodność strategii postępowania daje możliwość wyboru optymalnej metody, która umożliwia efektywną i bezpieczną pracę. Jedną z wielu takich strategii jest metoda PNF, która charakteryzuje się holistycznym podejściem do pacjenta i jego problemów. Pozwala ona na prowadzenie terapii pacjenta w jego środowisku z wykorzystaniem znanych mu zachowań i sytuacji. Praca przedstawia przykłady wykorzystania Platformy Równoważnej MTD Control, jako urządzenia wspomagającego w intensywnym planie ćwiczeń funkcjonalnych metodą PNF. Opisano 7 pacjentów Katedry i Kliniki Rehabilitacji AM w Bydgoszczy. Przykłady dotyczą schorzeń neurologicznych, ortopedycznych i urazów sportowych. Tylko adaptacja pacjenta do samodzielnego życia jest dowodem na skuteczność rehabilitacji. Efekt ten można osiągnąć prowadząc terapię pacjenta w jego środowisku z wykorzystaniem znanych mu zachowań i sytuacji. Wybrane i przedstawione przykłady terapii metodą PNF, uzupełnione o samodzielne ćwiczenia pacjenta na Platformie MTD Control spełniają te warunki i są godne polecenia.

Słowa kluczowe:

podejście holistyczne, ćwiczenia funkcjonalne, sprzężenie zwrotne

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ przezskórnej elektro-neuro-stymulacji tens na poziomie lęku u chorych z bólem przewlekłym lędźwiowego kręgosłupa

Iwona Demczyszak, Zdzisława Wrzosek, Wojciech Hagner

Iwona Demczyszak, Zdzisława Wrzosek, Wojciech Hagner – Transcutaneous electrical-nerve-stymulation tens onto level of fear at ill with chronic pain of section loin of spine. Fizjoterapia Polska 2004; 4(1); 8-12

Streszczenie

Wstęp. Celem pracy była ocena przydatności przezskórnej elektrycznej stymulacji nerwów i zbadanie wpływu zastosowanej metody leczenia na poziom lęku u chorych z bólem przewlekłym w obrębie kręgosłupa. Materiał i metody. Badania przeprowadzono w grupie 59 pacjentów z objawami bólu przewlekłego w następstwie zmian zwyrodnieniowo- zniekształcających odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Poziom lęku w badanej grupie oceniano za pomocą kwestionariusza ISCL. Postępowanie lecznicze obejmowało zabiegi z zastosowaniem impulsów TENS oraz ćwiczenia lecznicze. Wyniki. Testami statystycznymi wykazano zależność między poziomem lęku w badanej grupie a wynikami leczenia. Płeć nie miała istotnego znaczenia w kształtowaniu się zarówno cechy, jak i stanu lęku w badanej grupie. Wnioski. Zastosowana metoda leczenia przyczyniła się do obniżenia poziomu lęku w badanej grupie, a uzyskane wyniki potwierdziły jej przydatność w leczeniu chorych z objawami bólu przewlekłego.

Słowa kluczowe:
ból, lęk, przezskórna elektryczna stymulacja nerwów
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Występowanie i dynamika objawów depresyjnych u chorych z zespołem bólu przewlekłego w odcinku lędźwiowym kręgosłupa

Iwona Demczyszak, Zdzisława Wrzosek, Wojciech Hagner

Iwona Demczyszak, Zdzisława Wrzosek, Wojciech Hagner – The occurrence and dynamics of depressive symptoms in patients with chronic lumbar pain syndrome. Fizjoterapia Polska 2004; 4(2); 112-116

Streszczenie

Wstęp. Celem pracy była analiza występowania, nasilenia i dynamiki objawów depresyjnych oraz zbadanie wpływu zastosowanych metod fizjoterapii w zakresie analizowanych parametrów u pacjentów z bólem przewlekłym w przebiegu zmian zwyrodnieniowo-zniekształcających. Materiał i metody. Materiał badań stanowili pacjenci Specjalistycznej Przychodni Rehabilitacyjnej „Resurs’” we Wrocławiu. Badaniami objęto 106 pacjentów z objawami bólu przewlekłego w przebiegu zmian zwyrodnieniowo-zniekształcających dolnego odcinka kręgosłupa. U wszystkich badanych dokonano oceny obecności i stopnia nasilenia objawów depresyjnych w oparciu o Inwentarz depresji Becka. Wyniki. Na podstawie analizy statystycznej stwierdzono zależność między występowaniem objawów depresyjnych a płcią. Oceniano również wpływ zastosowanych metod leczenia w grupie chorych z depresją. Wnioski. U części chorych z bólem przewlekłym dolnego odcinka kręgosłupa stwierdza się występowanie objawów depresyjnych. Poziom depresji w obu badaniach był wyższy w grupie kobiet. Po leczeniu nie odnotowano istotnej zmiany poziomu depresji w badanej grupie.

Słowa kluczowe:
zmiany zwyrodnieniowe, zmiany zniekształcające, metody fizjoterapii
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ intensywnej rehabilitacji funkcjonalnej na poprawę kontroli sensomotorycznej i umiejętności chodu u pacjentki po urazie rdzenia kręgowego (URK)

Grzegorz Srokowski, Anna Srokowska, Jan Talar, Wojciech Hagner, Agnieszka Połomska

Grzegorz Srokowski, Anna Srokowska, Jan Talar, Wojciech Hagner, Agnieszka Połomska – The impact of intensive functional rehabilitation on improved sensorimotor control and locomotor capabilities in a patient with spinal cord injury (SCI). Fizjoterapia Polska 2004; 4(3); 272-283

Streszczenie

Wstęp. Współczesna rehabilitacja rozwija się w różnych kierunkach. Przez swój zakres badań i działań jest dziedziną, która łączy wiele nauk mających jeden cel, jakim jest pomoc pacjentowi w jego problemach. Rozwiązywaniem tych zagadnień zajmuje się interdyscyplinarny zespół rehabilitacyjny złożony z lekarza prowadzącego i fizjoterapeuty oraz osób z innych specjalności. Stale rosnąca liczba chorych i praca w warunkach określonych przez ekonomię stwarza potrzebę poszukiwania nowych rozwiązań terapii. Jedną z wielu strategii postępowania jest Koncepcja PNF. Metoda ta charakteryzuje się holistycznym podejściem do pacjenta i jego problemów. Pozwala ona na poprowadzenie terapii pacjenta z wykorzystaniem znanych mu zachowań i sytuacji z życia codziennego oraz użyciem dostępnego sprzętu rehabilitacyjnego. Opis przypadku. Praca przedstawia przykłady różnych ćwiczeń funkcjonalnych w intensywnym programie rehabilitacji pacjentki po urazie rdzenia kręgowego (URK), z Katedry i Kliniki Rehabilitacji w A. M. w Bydgoszczy. Do zbadania efektów terapii zastosowano test neurologicznej klasyfikacji urazów rdzenia kręgowego Amerykańskiego Towarzystwa Urazów Kręgosłupa – skalę ASIA oraz test funkcjonalny dla chorych z tetraplegią, który jest modyfikacją testu Barthel. Wnioski. Sukces końcowy, jakim jest wyzdrowienie pacjenta zależy od współpracy całego zespołu terapeutycznego i wymiany informacji na temat stanu jego zdrowia oraz postępów w leczeniu. Ścisła współpraca daje możliwość wyboru optymalnej metody, która umożliwi efektywną i bezpieczną pracę.

Słowa kluczowe:
podejście interdyscyplinarne, zespół rehabilitacyjny
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność zachowawczych metod fizjoterapeutycznych w leczeniu obrzęku limfatycznego u kobiet po mastektomii

Dorota Hanasz-Sokołowska, Urszula Kaźmierczak, Wojciech Hagner, Magdalena Kaźmierczak

Dorota Hanasz-Sokołowska, Urszula Kaźmierczak, Wojciech Hagner, Magdalena Kaźmierczak – The effectiveness of conservative methods of rehabilitation (PT) in treatment of lymphoedema after mastectomy operation. Fizjoterapia Polska 2006; 6(1); 67-72

Streszczenie

Wstęp. Celem pracy jest porównanie skuteczności dwóch metod leczenia obrzęku limfatycznego u kobiet po mastektomii. Metoda I — klasyczna metoda leczenia (drenaż limfatyczny, masaż pneumatyczny, ćwiczenia) w serii 10 zabiegów przeprowadzanych 3 razy w tygodniu. Metoda II — kompleksowa terapia udrażniająca (drenaż limfatyczny, masaż pneumatyczny, bandażowanie kończyny, ćwiczenia) w serii 10 zabiegów wykonywanych 5 razy w tygodniu. Celem badania była ocena zmiany stopnia natężenia bólu pod wpływem ustępowania obrzęku chłonnego. Materiał i metody. Materiał pracy stanowiły pacjentki po mastektomii z obrzękiem limfatycznym kończyn górnych leczonych w Wojewódzkim Centrum Onkologii w Gdańsku. Badane podzielono na dwie grupy, po 15 kobiet w każdej. W pierwszej grupie wykonano serię 10 zabiegów, trzy razy w tygodniu metodą klasyczną, czyli ręczny drenaż limfatyczny, masaż pneumatyczny i ćwiczenia ruchowe. W drugiej grupie stosowano kompleksową terapię udrażniającą, która polegała na przeprowadzeniu leczenia metodą klasyczną z zastosowaniem bandażowania kończyny zajętej obrzękiem w serii 10 zabiegów wykonywanych pięć razy w tygodniu. Wyniki. Stosowanie dwóch różnych metod leczenia obrzęku ma wpływ na końcowe wyniki. Obrzęk w grupie I występował na wysokości przedramienia, okolicy stawu łokciowego i ramienia, w grupie II największy obrzęk zlokalizowany był powyżej wyrostka łokciowego kości łokciowej. Wnioski. Przeprowadzone badania wykazały, że zachowawcze metody fizjoterapeutyczne znacznie wpłynęły na ustępowanie obrzęku chłonnego oraz doprowadziły do zmniejszenia dolegliwości bólowych w kończynie. Zastosowana kompleksowa terapia udrażniająca jest metodą skuteczniejszą.

Słowa kluczowe:
mastektomia, obrzęk limfatyczny, rehabilitacja

Wpływ masażu leczniczego na poprawę ruchomości i zmniejszenie dolegliwości bólowych kręgosłupa

Maciej Szubzda, Urszula Kaźmierczak, Wojciech Hagner, Maciej Dzierżanowski

Maciej Szubzda, Urszula Kaźmierczak, Wojciech Hagner, Maciej Dzierżanowski -Improvement of spinal joint mobility and relief of low back pain by soft tissue massage of the spine. Fizjoterapia Polska 2007; 7(2), 165-170

Streszczenie

Wstęp. Celem pracy jest ocena wpływu masażu leczniczego na poprawę ruchomości i zmniejszenie dolegliwości bólowych kręgosłupa. Materiał i metoda. W badaniach wzięło udział 25 pacjentów, leczonych w Pracowni Usprawniania Leczniczego w MSWiA w Olsztynie. W grupie 25 chorych u 13 stwierdzono dyskopatię szyjną, z czego 4 było z rwą barkową (u 2 ból promieniował do ramienia i u 2 do przedramienia), u 12 dyskopatię lędźwiową z czego u 8 ból promieniował do stopy. W badaniach zastosowano liniowy pomiar ruchomości kręgosłupa i zmodyfikowany kwestionariusz bólu Melzacka. Badania wykonano w pierwszym dniu zabiegowym oraz po zakończeniu serii 10 zabiegów. Zastosowano masaż suchy całego kręgosłupa z większym naciskiem na odcinek objęty dolegliwościami bólowymi. Wyniki. Uzyskane wyniki wskazują na statystycznie zmienny wzrost wartości średnich zakresu ruchów kręgosłupa po serii zabiegów masażu. Po serii zabiegów masażu zaobserwowano zdecydowaną zmianę w umiejscowieniu bólu u pacjentów z lewo- i prawostronną rwą kulszową. Zdecydowaną poprawę zaobserwowano również u pacjentów z rozpoznaną rwą barkową. Wnioski. Po zakończeniu serii zabiegowej zmienił się rodzaj bólu, a także uległ zmniejszeniu.

Słowa kluczowe

masaż, ruchomość kręgosłupa, zespół bólowy

1 2