Ciągły ruch bierny jako metoda kinezyterapii w leczeniu brachialgii

Bogusław Frańczuk, Wojciech Szwarczyk, Magdalena Wilk, Maciej Kasparek, Janusz Otfinowski

Bogusław Frańczuk, Wojciech Szwarczyk, Magdalena Wilk, Maciej Kasparek, Janusz Otfinowski – Continous passive motion as a method of kinesitherapy in the treatment of brachialgia. Fizjoterapia Polska 2001; 1(2); 123-126

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy było przedstawienie wyników leczenia brachialgii pourazowej u pacjentów, u których oprócz standardowej rehabilitacji zastosowano leczenie ruchem ciągłym (CPM). Materiał i metoda. W badaniach wzięło udział 55 pacjentów leczonych w Klinice Traumatologii CMUJ w Krakowie, według standardowego podejścia rehabilitacji (grupa I). Wśród nich u 25 zastosowano dodatkowo leczenie ciągłym ruchem biernym (CPM; grupa II). Do oceny efektów rehabilitacji zastosowano Analogową Skalę Wizualną VAS, do oceny dolegliwości bólowych badanie zakresu ruchów czynnych w stawie ramiennym, głównie ruchu odwodzenia, wywołującego ból oraz dwustopniową skalę samooceny stanu zdrowia: stan zadowalający (możliwość posługiwania się w miarę sprawnie kończyną) lub niezadowalający (znaczące upośledzenie funkcji kończyny górnej). Badania prowadzono dwukrotnie: przed rozpoczęciem leczenia oraz po jego zakończeniu. Wnioski. W wyniku badań stwierdzono, że pacjenci z brachialgią pourazową, poddani rehabilitacji, uzyskują zmniejszenie dolegliwości bólowych, zwiększenie zakresu ruchomości w stawach, podniesienie subiektywnej oceny stanu zdrowia. Uzyskana poprawa jest większa u pacjentów, u których zastosowano dodatkowo ciągły ruch bierny (CPM). Ciągły ruch bierny (CPM) można polecać jako metodę kinezyterapii w leczeniu rehabilitacyjnym brachialgii.

Słowa kluczowe:
ciągły ruch bierny, brachialgia

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wstępne wyniki wczesnej rehabilitacji pacjentów ze zmianami zwyrodnieniowymi po artroplastyce kolana z zastosowaniem ciągłego ruchu biernego

Magdalena Wilk, Bogusław Frańczuk, Rafał Trąbka, Wojciech Szwarczyk

Magdalena Wilk, Bogusław Frańczuk, Rafał Trąbka, Wojciech Szwarczyk – Outcome of early rehabilitation with continous passive motion for patients recovering from surgical reconstruction of the knee due to degenerative changes. A preliminary report. Fizjoterapia Polska 2004; 4(2); 163-166

Streszczenie

Wstęp. Wzrost liczby wykonywanych artroplastyk powoduje ciągłe poszukiwania nowych rozwiązań chirurgicznych i rehabilitacyjnych. Postępowanie rehabilitacyjne ukierunkowane jest przede wszystkim na jak najszybsze umożliwienie pacjentowi powrotu do wykonywania czynności życia codziennego i uzyskanie pełnej samodzielności. Wśród sposobów postępowania rehabilitacyjnego po artroplastykach kolana, zastosowanie znajduje ciągły ruch bierny. Materiał i metoda. W badaniach wzięło udział 60 pacjentów, u których założono całkowite endoprotezy z powodu zmian zwyrodnieniowych stawu kolanowego. Wszystkich pacjentów podzielono losowo na dwie grupy. Obie grupy objęte były takim samym programem rehabilitacji, za wyjątkiem aparatu szynowego CPM, który zastosowano dodatkowo w grupie I. U wszystkich pacjentów wykonano dwukrotnie (przed i po operacji) następujące pomocnicze badania: masy ciała, zakresu ruchów w stawach kolanowych za pomocą inklinometru cyfrowego Sandersa oraz testowanie siły mięśnia czworogłowego uda. Wyniki. Uzyskane wyniki leczenia są korzystniejsze w grupie I, gdzie zastosowano ciągły ruch bierny, zarówno w ocenie średniego zakresu ruchów stawu kolanowego jak i przy użyciu skali VAS oraz w ocenie subiektywnej przeprowadzonej przez pacjentów. Ciągły ruch bierny zastosowany we wczesnej rehabilitacji pacjentów po artroplastykach kolana wpływa na przyspieszenie procesu usprawniania. Wnioski. Wprowadzenie we wczesnym okresie pooperacyjnym ciągłego ruchu biernego wspomaga skrócenie procesu usprawniania, zwiększa zakres ruchów w stawie kolanowym, ogranicza dolegliwości bólowe, umożliwia zniesienie wzmożonego napięcia tkanek miękkich, ułatwia procesy naprawcze i przyspiesza wchłanianie się krwiaków.

Słowa kluczowe:
całkowita endoproteza, zakres ruchu, siła mięśni
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zakażenia na oddziale rehabilitacji na przykładzie oddziału szpitala wysokospecjalistycznego

Jadwiga Wójkowska-Mach, Wojciech Szwarczyk, Ewa Jaje, Konrad Bernacki, Dorota Romaniszyn, Piotr Heczko

Jadwiga Wójkowska-Mach, Wojciech Szwarczyk, Ewa Jaje, Konrad Bernacki, Dorota Romaniszyn, Piotr Heczko – Infections in patients of the rehabilitation department. Fizjoterapia Polska 2011; 11(2); 135-142

Streszczenie
Celem pracy była analiza epidemiologiczna zakażeń oraz kolonizacji szczepami lekoopornymi wśród pacjentów oddziału rehabilitacyjnego na podstawie ciągłego nadzoru biernego w okresie styczeń-grudzień 2007 roku oraz badania chorobowości punktowej. Badania przeprowadzono w wysoko specjalistycznym szpitalu o profilu ortopedycznym i rehabilitacyjnym, na oddziale rehabilitacyjnym. W roku 2007 hospitalizowano 749 pacjentów. Rejestracja zakażeń objawiających się w związku z hospitalizacją prowadzona była przez Zespół Kontroli Zakażeń. Badanie chorobowości punktowej przeprowadzono w dniu 20 lutego 2008, objęło 57 pacjentów. Nowe przypadki zakażeń zostały wykryte i zarejestrowane przez lokalny zespół zakażeń we współpracy z Katedrą Mikrobiologii CMUJ. Zachorowalność związaną z zakażeniami szpitalnymi ogółem w roku 2007 oszacowano na 1,2%. Wśród czynników etiologicznych zakażeń dominowały pałeczki Gram-ujemne: Enlerobacter, Pseudomonas, Escherichia. Chorobowość punktowa ogółem wyniosła 28%. Najczęstszą formą zakażenia było zakażenie układu moczowego: 12 przypadków. Spośród 4 przypadków zakażeń dolnych dróg oddechowych, stwierdzono 1 narządowe zapalenie płuc o etiologii grzybiczej. Antybiotykowe leczenie celowane stosowano w 14% przypadków. Stwierdzono niski – nie odpowiadający literaturze współczynnik zachorowalności związany z zakażeniami. Jednak badanie chorobowości potwierdziło, że oddział rehabilitacji jest jednostką wymagającą prowadzenia nadzoru nad zakażeniami szpitalnymi. Dotyczy to zarówno konieczności rejestracji i analizy występowania zakażeń, jak i nadzoru mikrobiologicznego i prowadzenia celowanej terapii przeciwdrobnoustrojowej.
Słowa kluczowe
oddział rehabilitacji, zakażenia szpitalne, nadzór nad zakażeniami

Analiza wyników rehabilitacji pacjentów z bólami kręgosłupa szyjnego według programu usprawniania opartego o koncepcję PNF i elementy terapii manualnej

Tomasz Maicki, Rafał Trąbka, Wojciech Szwarczyk, Magdalena Wilk-Frańczuk, Bogusław Figura

Tomasz Maicki, Rafał Trąbka, Wojciech Szwarczyk, Magdalena Wilk-Frańczuk, Bogusław Figura – Analysis of therapy results in patients with cervical spine pain according to PNF concept and elements of manual therapy. Fizjoterapia Polska 2012; 12(3); 263-273

Streszczenie
W pracy przedstawiono analizę dwóch metod rehabilitacji w celu stwierdzenia różnic i zmian zachodzących po zastosowanej terapii ze względu na takie parametry jak: dolegliwości bólowe, powrót prawidłowej ruchomości oraz przywrócenie właściwej funkcji kręgosłupa szyjnego. Badania przeprowadzono w grupie 80 pacjentów kierowanych na rehabilitację z powodu ograniczenia ruchomości i bólu w odcinku szyjnym kręgosłupa, którego efektem były zaburzenia czynności w życiu codziennym. Chorzy podzieleni na dwie grupy 40-osobowe zostali poddani terapii opartej na zastosowaniu koncepcji PNF (gr. 1) oraz elementach terapii manualnej (gr. 2). Metodykę badania oparto na przeprowadzeniu: Funkcjonalnej Skali Index, Skali Oswestry oraz Kwestionariusza bólu McGill. Dodatkowo zbadano przy pomocy urządzenia CROM zakresy ruchu w poszczególnych płaszczyznach odcinka szyjnego. Istotną poprawę uzyskano zarówno w grupie chorych, gdzie zastosowano terapię według koncepcji PNF, jak i grupie chorych usprawnianych elementami terapii manualnej. Jednakże, pacjenci z grupy leczonej PNF uzyskali większą poprawę mobilności, funkcji kręgosłupa oraz zmniejszenie bólu. Na podstawie analizy wyników badań można stwierdzić, że terapia w grupie 1 i 2 jest skuteczna, aczkolwiek metoda PNF okazała się bardziej efektywna w porównaniu z leczeniem opartym o elementy terapii manualnej.
Słowa kluczowe
głębokie mięśnie szyi, terapia manualna, rehabilitacja funkcjonalna
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim