Tag: wydolność fizyczna

Rehabilitacja ruchowa pacjentów przewlekle dializowanych

Katarzyna Chojak-Fijałka, Olierd Smoleński

Katarzyna Chojak-Fijałka, Olierd Smoleński – Motor rehabilitation of patients in chronic dialysis. Fizjoterapia Polska 2002; 2(3); 241-244

Streszczenie
Artykuł, na podstawie wybranych pozycji literatury światowej z ostatnich lat, opisuje problem rehabilitacji ruchowej pacjentów przewlekle dializowanych. Aktywność fizyczna jest ważnym czynnikiem wpływającym na utrzymanie czy poprawę stanu zdrowia i dobrego samopoczucia. Chorzy ze schyłkową niewydolnością nerek, leczeni przewlekle dializami, cechują się obniżoną sprawnością fizyczną. Dlatego też w latach osiemdziesiątych wprowadzono po raz pierwszy trening fizyczny i przeprowadzono pierwsze badania nad jego wpływem na stan zdrowia tej grupy pacjentów. Badano m.in. wpływ treningu na: poziom wydolności fizycznej, układ mięśniowy, układ krążenia, lipidy osocza, stan psychosocjalny. Oceniano również wpływ leczenia erytropoetyną na wydolność fizyczną w grupach pacjentów trenujących i nietrenujących. Wyniki badań wskazują na pozytywny wpływ terapii ruchowej na optymalizację jakości życia związanej ze zdrowiem pacjentów przewlekle dializowanych.

Słowa kluczowe:
wydolność fizyczna, mięśnie, układ krążenia, triglicerydy

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Oddziaływanie mikroklimatu jaskiń solnych na schorzenia układu oddechowego osób starszych

Robert Walaszek, Tadeusz Kasperczyk, Agnieszka Kaczmarek

Robert Walaszek, Tadeusz Kasperczyk, Agnieszka Kaczmarek – Impact of the Salt Cavern Microclimate on Respiratory System Diseases in Elderly People. Fizjoterapia Polska 2009; 9(2); 158-170

Streszczenie
Wstęp. Celem podjętych badań było sprawdzenie, czy pobyt w jaskini solnej może być zalecany w leczeniu schorzeń układu oddechowego u ludzi starszych. Szczegółowej analizie poddano wpływ mikroklimatu jaskiń solnych na odczuwanie duszności podczas wykonywania wysiłku fizycznego. Materiał i metody. Zbadano 15 osób, w tym 7 kobiet i 8 mężczyzn korzystających z kąpieli w jaskini solnej – z polecenia lekarza – od 2 do 29 stycznia 2007r. Kąpiele odbywały się 3 razy w tygodniu; w sumie badane osoby zażyły 14 zabiegów. Średnia wieku badanych kobiet wynosiła 65,7 roku, a średnia wieku mężczyzn 66,9 roku. Do oceny wpływu kuracji w jaskini solnej na schorzenia układu oddechowego u osób starszych, użyto specjalnie skonstruowanej ankiety. Składała się ona z 23 pytań, pogrupowanych w pięć części tematycznych. Pacjenci wypełniali ankietę dwa razy: pierwszy raz 2 stycznia, przed pierwszą wizytą w jaskini solnej, a drugi raz po ostatniej wizycie, 31 stycznia 2007 roku. Wyniki. 4 – tygodniowa kuracja w jaskini solnej dała pomyślne rezultaty w leczeniu schorzeń układu oddechowego u osób starszych; średnio po 5 seansach badani pacjenci obserwowali pozytywne zmiany w funkcjonowaniu ich dróg oddechowych. Rezultaty te są widoczne w łagodniejszym przebiegu objawów wyżej wymienionych chorób, a także w zmniejszeniu częstotliwości zapadania na infekcje. Wnioski. U badanych stwierdzono pozytywne zmiany, jeśli chodzi o odczuwanie braku tchu podczas aktywności fizycznej i zmniejszenie stopnia duszności.
Słowa kluczowe
wiek starczy, choroby układu oddechowego, galoterapia, wydolność fizyczna

Wybrane obciążenia zawodowe fizjoterapeutów z oddziałów Szpitala Uniwersyteckiego im. A. Jurasza w Bydgoszczy

Andrzej Lewandowski, Martyna Wasielewska, Ryszard Grucza, Jacek Klawe, Paweł Zalewski

Andrzej Lewandowski, Martyna Wasielewska, Ryszard Grucza, Jacek Klawe, Paweł Zalewski – Selected types of work load of male physiotherapists in hospital setting. Fizjoterapia Polska 2010; 10(3); 234-241

Streszczenie
Wstęp. W zawodzie fizjoterapeuty wysiłek fizyczny jest zjawiskiem typowym. W odbiorze społecznym, realizacja zawodu fizjoterapeuty związana jest z wykonywaniem stosunkowo ciężkiej pracy fizycznej, a stopień jej uciążliwości jest oceniany w podobny sposób zarówno przez mężczyzn, jak i kobiety. Celem pracy była ocena obciążeń wysiłkowych wybranych czynności zawodowych fizjoterapeutów pracujących w oddziałach szpitalnych. Materiał i metody. Wytypowano trzy powszechnie stosowane standardy terapeutyczne – ćwiczenie bierne, indywidualne ćwiczenia ogólnokondycyjne oraz pionizację z nauką chodu. Badaniami objęto grupę młodych mężczyzn zatrudnionych w szpitalu w oddziałach rehabilitacji i neurologii. Określono wydolność fizyczną badanych osób testem wysiłkowym PWC170, a intensywność wysiłku fizycznego oceniano metodą pośrednią za pomocą pomiaru częstości skurczów serca. Wyniki. Stwierdzono niską wydolność fizyczną mężczyzn podejmujących zawód fizjoterapeuty (3,8 l/min ± σ = 0,63). Intensywność wysiłku podczas wykonywania wybranych standardów była niewielka i realizowana na poziomie średniej wartości częstości skurczów serca HR 106,82 ± σ = 15,41 oraz średniej względnej szybkości pobierania tlenu VO2max równej 56,60%. Jednakże w subiektywnym odczuciu fizjoterapeuci pracę tę odbierali jako ciężką. Wyniki obecnych badań pozwoliły na podobne zaklasyfikowanie uciążliwości pracy fizjoterapeuty, jednakże po uwzględnieniu zasad higieny i ergonomii. Wnioski. Sformułowano wnioski, dotyczące potrzeby utrzymywania wydolności fizycznej fizjoterapeutów na odpowiednio wysokim poziomie oraz ustalenia przeciwwskazań do wykonywania standardów terapeutycznych o dużej uciążliwości.
Słowa kluczowe
wydolność fizyczna, standardy terapeutyczne, obciążenia fizyczne

Ocena poziomu wydolności fizycznej osób z uzależnieniem narkotykowym uczestniczących w programie rehabilitacyjnym Stowarzyszenia „Monar”

Ryszard Zarzeczny, Rafał Rzońca, Dorota Zarzeczna, Anna Polak, Piotr Król

Ryszard Zarzeczny, Rafał Rzońca, Dorota Zarzeczna, Anna Polak, Piotr Król – Physical fitness evaluation of drug addicts participating in the „Monar” rehabilitation program. Fizjoterapia Polska 2011; 11(4); 341-349

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy było zbadanie zmian poziomu wydolności fizycznej osób z uzależnieniem narkotykowym uczestniczących w 18-miesięcznym programie rehabilitacyjnym zorganizowanym przez Stowarzyszenie „Monar” w ośrodku w Dębowcu. Materiał i metody. W badaniach wzięło udział 40 narkomanów uczestniczących w programie rehabilitacyjnym. W zależności od długości okresu terapii, pacjentów podzielono na 4 grupy: 1) 0-3 miesiące; 2) 4-6 miesięcy; 3) 7-9 miesięcy; 4) 16-18 miesięcy. Grupę kontrolną stanowiło 10 zdrowych mężczyzn. Wydolność fizyczną wszystkich badanych oszacowano na podstawie: testu Harvardzkiego, testu Ruffiera, testu Cramptona oraz czasu dowolnego bezdechu. Wyniki. W efekcie programu rehabilitacyjnego odnotowano wyraźną progresję wyników testu Harvardzkiego oraz czasu dowolnego bezdechu. Wskaźnik Ruffiera i wskaźnik Cramptona nie różnił się statystycznie pomiędzy badanymi grupami. Wnioski. Wydolność fizyczna oszacowana testem Harvardzkim, a w szczególności tolerancja wysiłkowa tej próby są niskie u narkomanów przyjmowanych na leczenie, jednak w czasie 18 miesięcy programu rehabilitacyjnego ulegają one poprawie do poziomu grupy kontrolnej. Stosowanie w procesie rehabilitacji narkomanów testów wysiłkowych, opartych jedynie na pomiarze zmian częstości skurczów serca w okresie restytucji powysiłkowej, może nie odzwierciedlać rzeczywistego stanu ich wydolności fizycznej.
Słowa kluczowe
wydolność fizyczna, program rehabilitacyjny, narkomani

Porównanie wydolności fizycznej u dzieci w wieku 10-12 lat pływających i niepływających

Aleksandra Kruk, Joanna Spurek, Marek Kiljański

Aleksandra Kruk, Joanna Spurek, Marek Kiljański – Comparison of Physical Capacity in Swimming and Non-swimming Children Aged 10-12. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 36-44

Streszczenie
Cel pracy. Nadrzędnym celem pracy było porównanie wydolności fizycznej u dzieci pływających i niewykazujących aktywności fizycznej w przedziale wiekowym 10-12 lat.
Materiał i metodyka. Badania przeprowadzono wśród 60 dzieci, spośród których 30 regularnie pływała natomiast druga połowa nie wykazywała jakiejkolwiek aktywności fizycznej. Materiał badawczy stanowiło 13 dziewczynek i 17 chłopców w przedziale wiekowym 10-12 lat. Do przeprowadzenia badania wykorzystano kwestionariusz ankiety oraz dwie próby wysiłkowe: próbę Ruffiera i test 6-minutowego marszu.
Wyniki. W badanych próbach wydolnościowych zauważono, że osoby pływające uzyskały lepsze wyniki od tych, które nie uprawiają sportów. Próba Ruffiera ukazała, że na niemalże każdym szczeblu, wydolność fizyczna była lepsza u osób pływających. Test 6-minutowego marszu wykazał, że osoby pływające mogły pokonać dłuższy dystans przy niższym nakładzie wydolnościowym aniżeli osoby bierne fizycznie. Analizując wyniki statystyczne zauważyć można zależność pomiędzy regularnością aktywności fizycznej a poziomem wydolności.
Wnioski. Dzieci podejmujące aktywność fizyczną mają większą wydolność niż bierne fizycznie. Na wyniki ma także wpływ sposób spędzania czasu wolnego i ilość czasu poświęcanego dziennie na aktywność.

Słowa kluczowe:
wydolność fizyczna, pływanie, ruch, aktywność fizyczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Ocena poziomu wydolności fizycznej u licealistów klas I i II

Marek Woszczak, Katarzyna Bogacz, Marcin Szczepanik, Sławomir Jandziś,Karolina Kossakowska, Magdalena Józefowicz-Korczyńska

M. Woszczak, K. Bogacz, M. Szczepanik, S. Jandziś,K. Kossakowska, M. Józefowicz-Korczyńska – Assessment of physical endurance in students of the 1st and 2nd grade of secondary school. Fizjoterapia Polska 2018; 18(2); 70-82

Streszczenie
Wstęp. Wydolność fizyczna stanowi bardzo ważny element zdrowia każdego człowieka. Jest to aspekt zdrowia, na który składają się czynniki mające wpływ na poziom wydolności fizycznej. Dlatego też ważne jest by wiedzieć co decyduje o utrzymaniu jak najwyższego jej poziomu.
Cel. Celem niniejszej pracy było wykazanie różnic w poziomie wydolności fizycznej licealistów klas pierwszych i drugich.
Materiał i metody. Badania zostały wykonane wśród uczniów liceum. W badaniu udział wzięło 70 uczniów, w tym 37 kobiet i 33 mężczyzn. Poziom wydolności fizycznej został zbadany poprzez wykonanie zmodyfikowanej próby harwardzkiej (Harvard Step-Up Test). W przeprowadzonym badaniu analizie poddany był wpływ – płci, wieku, miejsca zamieszkania oraz wskaźnika BMI – na poziom wydolności fizycznej.
Wyniki i wnioski. Wyniki badań pozwoliły na wyciągnięcie wniosków, iż płeć, miejsce zamieszkania oraz wskaźnik BMI nie mają istotnego statystycznie wpływu na poziom wydolności fizycznej osób poddanych badaniu. Jeżeli chodzi o wiek na podstawie wyników badań można stwierdzić, iż przy 5% poziomie istotności wiek istotnie statystycznie wpływa na poziom wydolności fizycznej – wraz ze wzrostem wieku, następuje wzrost wskazań wydolności w stronę dobrej i bardzo dobrej, spada natomiast udział wskazań przeciętnej i słabej wydolności fizycznej.

Słowa kluczowe:
wydolność fizyczna, próba harwardzka, wskaźnik sprawności fizycznej

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim