Tag: Zbigniew Nowak

Wpływ pomostowania aortalno-wieńcowego oraz wczesnej i późnej rehabilitacji na wydolność chorych po przebytym zawale serca w pierwszym roku po zabiegu

Dorota Fudalej, Zbigniew Nowak, Michał Plewa

Dorota Fudalej, Zbigniew Nowak, Michał Plewa – Influence of coronary artery bypass grafting (CABG) procedure and inpatient (phase 1) and outpatient (phase 2) cardiac rehabilitation on functional capacity in patients post myocardial infarction (MI) within first 12 months after the procedure. Fizjoterapia Polska 2002; 2(4); 285-289

Streszczenie
Wstęp. Przedmiotem badań była ocena wpływu kompleksowego postępowania polegającego na chirurgicznej rewaskularyzacji serca (CABG), a następnie wczesnej (wewnątrz szpitalnej) oraz późnej (prowadzonej w ośrodku rehabilitacyjnym) rehabilitacji, na wydolność fizyczną chorych z przewlekłą chorobą wieńcową. Materiał i metody. Badaniami objęto 54 mężczyzn w wieku 34-67 lat (x = 53 ± 8,4), których włączono do ćwiczeń w pierwszej dobie po CABG. Dalsze postępowanie polegało na siedmiodniowym cyklu rehabilitacji szpitalnej oraz ćwiczeniach poszpitalnych składających się z zajęć grupowych na sali gimnastycznej oraz z 16 cykli treningów interwałowych na cykloergometrze. Wyniki i wnioski. Porównywano wyniki próby wysiłkowej przed zabiegiem, w 6 i 12 miesięcy po CABG. Uzyskano istotną poprawę wydolności chorych. Wykazano również dobrą tolerancję ćwiczeń według tak dobranego modelu.

Słowa kluczowe:
pomosty aortalno-wieńcowe, rehabilitacja, tolerancja wysiłkowa

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zespół bezdechu sennego

Grażyna Osiadło, Zbigniew Nowak, Michał Plewa

Grażyna Osiadło, Zbigniew Nowak, Michał Plewa – Sleep apnea syndrome. Fizjoterapia Polska 2006; 6(1); 81-85

Streszczenie

Oddychanie jest jedną z automatycznych czynności organizmu ludzkiego. Z różnych przyczyn powstawania zaburzeń funkcjonowania organizmu ludzkiego dochodzi do niewydolności oddechowej a tym samym częstego występowania bezdechów. W wyniku zaburzeń funkcjonowania układu oddechowego może dojść do występowania zespołu bezdechu sennego pochodzenia obturacyjnego. Zespół ten charakteryzuje się głośnym, nieregularnym chrapaniem połączonym z co najmniej 10-sekundowymi bezdechami, spowodowanymi zapadaniem górnych dróg oddechowych. Do podstawowych czynników ryzyka należą: otyłość, anomalie budowy twarzoczaszki a także palenie tytoniu. Jednym z istotnych badań pozwalających na dokładną ocenę oddychania, szczególnie podczas snu, jest badanie polisomnograficzne. U niektórych chorych należy zastosować specjalne maski (CPAP), służące do wytwarzania dodatniego ciśnienia w klatce piersiowej, zmniejszającego i/lub zapobiegającego obturacji dróg oddechowych. Ważnym ogniwem w terapii osób z ZOBS jest stosowanie ćwiczeń ogólnorozwojowych, wpływających na obniżenie masy ciała oraz kinezyterapii oddechowej, poprawiającej sposób oddychania.

Słowa kluczowe:
bezdechy senne, polisomnografia, kinezyterapia oddechowa

Rola fizjoterapii u pacjentów z implantowanym kardiostymulatorem

Joanna Pająk, Rafał Młynarski, Jacek Durmała, Włodzimierz Kargul, Michał Plewa, Zbigniew Nowak

Joanna Pająk, Rafał Młynarski, Jacek Durmała, Włodzimierz Kargul, Michał Plewa, Zbigniew Nowak – Physiotherapy in patients with implanted cardiac pacemakers. Fizjoterapia Polska 2006; 6(3); 245-250

Streszczenie
Od czasu wszczepienia w 1958 roku, przez Ake Seninga i Rune Elmqvista pierwszego stymulatora pracy serca, dokonał się olbrzymi postęp w tej dziedzinie i to zarówno w zakresie sprzętu jak i technik implantacji. Dziś elektroterapia to prężnie rozwijająca się dziedzina kardiologii inwazyjnej. Ilość wskazań do implantacji kardiostymulatora, zwanego powszechnie rozrusznikiem serca, rośnie z roku na rok. Zwiększa się też liczba wykonywanych zabiegów tego typu, gdyż często jest to jedyna alternatywa pacjentów cierpiących z powodu zaburzeń rytmu serca. Pomimo dużego rozpowszechnienia tej metody leczenia, problem rehabilitacji tych chorych wciąż jest sprawą niedocenianą. Tymczasem rola rehabilitacji, jak pokazują nieliczne dane z piśmiennictwa, jest równie ważna jak prawidłowe zaprogramowanie urządzenia. W szczególności dotyczy to pacjentów z implantowanymi stymulatorami z czujnikami aktywności (tzw. funkcja R). Nasze obserwacje dowodzą, że pacjenci aktywnie rehabilitowani po zabiegu łatwiej wracają do normalnego życia, a ilość powikłań wynikających z niezrozumienia tej metody leczenia jest znacznie niższa. Współpraca lekarzy implantujących rozruszniki serca z fizjoterapeutami powinna być standardem. Niestety w większości przypadków jest to tylko teoria. Tymczasem nasze doświadczenia w tym zakresie zaowocowały wypracowaniem pewnych praktyk, które w świetle wypowiedzi pacjentów zdają się przynosić oczekiwane efekty. Wciąż spotykamy się z licznymi pytaniami i wątpliwościami dotyczącymi samych urządzeń oraz rehabilitacji wszczepionych pacjentów. Wątpliwości te zaowocowały napisaniem niniejszej publikacji. W niniejszej pracy w kompleksowej formie przedstawiliśmy procedurę zabiegu implantacji rozrusznika serca, charakterystykę pacjentów oraz możliwości w zakresie ich rehabilitacji zarówno w oparciu o dane z piśmiennictwa jak i doświadczenia własne.

Słowa kluczowe:
fizjoterapia, stymulator serca, czujnik aktywności