Tag: Zbigniew Śliwiński

Wpływ wczesnej rehabilitacji na sprawność motoryczną pacjentów po udarach mózgu – doniesienie wstępne

Emil Domański, Magdalena Wilk, Wojciech Kiebzak, Zbigniew Śliwiński

Emil Domański, Magdalena Wilk, Wojciech Kiebzak, Zbigniew Śliwiński – The effect of early rehabilitation on locomotor function in post-stroke patients – preliminary report. Fizjoterapia Polska 2008; 8(1); 83-95

Streszczenie
Wstęp. Udar mózgu, według definicji Światowej Organizacji Zdrowia, jest nagłym wystąpieniem objawów ogniskowych trwających dłużej niż 24 godziny lub prowadzących do śmierci, wywołanych zmianami w układzie tętniczym lub żylnym mózgu. Celem pracy była ocena wpływu wczesnej rehabilitacji na sprawność motoryczną pacjentów po udarach mózgu. Materiał i metody. Przebadano 30-osobową grupę chorych z niedowładem w pierwszej dobie zachorowania oraz po 14 dniach usprawniania. Poprawę sprawności ruchowej określano funkcjonalnym stanem mięśni i stereotymem chodu wg PNF. Oceny czynności życia codziennego dokonano wg wytycznych WFR oraz PKCM. Stopień niepełnosprawności oceniono na podstawie skali Rankin’a. Z przyczyn organizacyjnych nie uwzględniono w badaniach grupy kontrolnej, traktując pracę jako doniesienie wstępne. Wyniki. Poprawę lokomocji uzyskało 40% chorych. Zaobserwowano zmniejszenie stopnia niepełnosprawności u 50% chorych. Sprawność motoryczna pacjenta wpłynęła na poprawę funkcji układu moczowego u 50% chorych. Wśród 40% chorych na skutek stosownej fizjoterapii doszło do zmniejszenia dysfunkcji ruchowej kończyny górnej. Wnioski. Wcześnie rozpoczęte postępowanie usprawniające wpływa na poprawę sprawności ruchowej określanej funkcjonalnym stanem mięśni i stereotypem chodu. Przyjęty program usprawniania leczniczego przyczynił się do poprawy niezależności funkcjonalnej określanej Wskaźnikiem Funkcjonalnym Repty oraz Prostą Kartą Czynności Motorycznych. Sprawność motoryczna pacjenta wpływa na poprawę funkcji układu moczowego u 50% chorych. Wcześnie rozpoczęta rehabilitacja wpływa na poprawę funkcji ruchowej kończyny górnej objętej niedowładem. Wnioski wymagają weryfikacji podczas dalszych badań, z wykorzystaniem grupy kontrolnej.
Słowa kluczowe
udar mózgu, niedowład połowiczy, wczesna rehabilitacja, stan funkcjonalny

Ocena termowizyjna temperatur kończyn górnych po kriostymulacji u pacjentów po udarze mózgu

Zbigniew Śliwiński, Piotr Płaza, Krzysztof Gieremek, Wojciech Kufel, Beata Michalak, Bartłomiej Halat, Grzegorz Śliwiński, Magdalena Wilk

Zbigniew Śliwiński, Piotr Płaza, Krzysztof Gieremek, Wojciech Kufel, Beata Michalak, Bartłomiej Halat, Grzegorz Śliwiński, Magdalena Wilk – Thermovisual evaluation of temperatures of the upper limbs following cryostimulation in post-stroke patients. Fizjoterapia Polska 2008; 8(1); 23-34

Streszczenie
Wstęp. Udar mózgu jest bardzo poważną jednostką chorobową zagrażającą życiu, niezależnie od tego jaki jest obraz kliniczny w chwili rozpoczęcia. W większości przypadków udar jest konsekwencją ogólnoustrojowych chorób naczyniowych, jakimi są miażdżyca i nadciśnienie tętnicze. Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 103 pacjentów, w tym 52 to chorzy po przebytym udarze mózgu z niedowładną kończyną górną, a 51 to osoby zdrowe. W grupie chorych było 18 kobiet i 34 mężczyzn, w grupie zdrowych 41 kobiet i 10 mężczyzn. Średnia wieku chorych mężczyzn 55,6 lat, a kobiet 66,1 lat. Średnia wieku grupy kontrolnej wynosiła 37,2 lata. Kriostymulację miejscową stosowano: u pacjentów po udarze na ręce i przedramieniu kończyny niedowładnej, natomiast u pacjentów zdrowych na ręce i przedramieniu prawej kończyny górnej. Kończyna była schładzana przez sześć minut. Oceny temperatur dokonano kamerą termowizyjną Agema 570.Wyniki. Schładzanie jednego tylko przedramienia powoduje obniżenie się temperatury. U chorych po udarze mózgu uzyskuje się szybszy powrót do temperatury początkowej. Wydaje się, że jest to związane z lepszym działaniem mechanizmów chroniących przed utratą ciepła. W tej grupie bowiem, wartości temperatur są wyższe. W grupie kontrolnej temperatura w kończynie nieschładzanej spada średnio o 1,6 stopni C, a u chorych tylko o 1,3 stopni C. Wnioski. Temperatury powierzchni przedramienia poddawanego sześciominutowej krioterapii różnią się u chorych z udarem mózgowym i u zdrowych, a wiązać to należy z uszkodzenia mózgu po udarze. Zjawisko kontralateralizacji, tzn. spadku temperatury w kończynie nieschładzanej występuje zarówno u pacjentów po udarze, jak i ludzi zdrowych z grupy kontrolnej. Spadki temperatur wywołane schładzaniem w kończynach oziębianych są wyższe u chorych niż u zdrowych. U pacjentów po udarze mózgu szybszy jest powrót temperatury do wartości wyjściowych. W 15 minut po krioterapii nie pojawia się efekt wyrównania temperatury do wyjściowej ani jej przewyższenie w stosunku do wartości początkowych w kończynie schładzanej.
Słowa kluczowe
udar mózgu, kriostymulacja, termowizja, gra naczyniowa

Autonomia zawodu fizjoterapeuty na przykładzie systemu kształcenia w USA

Małgorzata Starczyńska, Wojciech Kiebzak, Zbigniew Śliwiński

Małgorzata Starczyńska, Wojciech Kiebzak, Zbigniew Śliwiński – Autonomia zawodu fizjoterapeuty na przykładzie systemu kształcenia w USA. Fizjoterapia Polska 2008; 8(2); 217-222

Streszczenie
Uzyskanie autonomii zawodowej potwierdzającej specjalistyczną wiedzę i umiejętności zawodowe jest podstawą działań podejmowanych przez stowarzyszenia fizjoterapeutów działających w USA. Pomimo faktu, iż większość stanowych aktów prawnych daje pacjentom możliwość bezpośredniego skorzystania z oceny i leczenia przez fizjoterapeutów, nie ma aktu prawnego, który jednoznacznie formułowałby zakres autonomicznej praktyki. Stowarzyszenie Fizjoterapii Amerykańskiej (American Physical Therapy Association – APTA) pełni wiodącą rolę w dbaniu o jakość kształcenia i praktykowania fizjoterapeutów. Zdefiniowana przez Zarząd Dyrektorów APTA autonomiczna praktyka opiera się na profesjonalizmie, odpowiednim poziomie kształcenia i możliwości bezpośredniego dostępu pacjenta do usług fizjoterapeutycznych. W USA istnieje kilka ścieżek edukacyjnych pozwalających uzyskać zawód fizjoterapeuty. Dynamiczna natura praktyki fizjoterapeutycznej wpływa na ewaluację programów nauczania. Większość programów zapewnia kształcenie na poziomie magisterskim lub zawodowym doktoranckim. Stopień doktora fizjoterapii uzyskiwany w toku kształcenia nie jest równoznaczny z akademicką nominacją fizjoterapeutów. Programy studiów doktoranckich stanowią 79,4% spośród wszystkich akredytowanych programów kształcących fizjoterapeutów. Przeznaczone są w szczególności dla doświadczonych pracowników klinik, podnoszą umiejętności kliniczne w konkretnej dziedzinie. Finałem ukończenia akredytowanego programu przygotowującego do zawodu fizjoterapeuty jest przystąpienie do Państwowego Egzaminu Fizjoterapii (National Physical Therapy Examination – NPTE). Ogólnokrajowy wynik zdania egzaminu ustalany jest przez Federację Stanowych Władz Fizjoterapii (Federation of State Boards of Physical Therapy – FSBPT). Podniesieniu kompetencji służy również ukończenie specjalizacji klinicznej. Amerykański Zarząd Specjalizacji Fizjoterapii (American Board of Physical Therapy Specialities – ABPTS) oferuje uzyskanie specjalizacji w kilku obszarach zainteresowań, w najbliższej przyszłości również w nowym zakresie jakim jest zdrowie kobiet. Wyrazem dbałości o jakość usług fizjoterapeutycznych jest konieczność ponownej recertyfikacji specjalistów klinicznych po 10 latach.
Słowa kluczowe
fizjoterapia

Model pracy psychologa w Oddziale Rehabilitacji w Zgorzelcu

Teresa Karadimitris, Wojciech Kufel, Beata Michalak, Bartłomiej Halat, Marta Kopa, Zbigniew Śliwiński

Teresa Karadimitris, Wojciech Kufel, Beata Michalak, Bartłomiej Halat, Marta Kopa, Zbigniew Śliwiński – Model of professional activity of psychologist in the Rehabilitation Department in Zgorzelec. Fizjoterapia Polska 2008; 8(2); 206-216

Streszczenie
Praca psychologa klinicznego w oddziale rehabilitacji wymaga zarówno ogólnej wiedzy psychologicznej, jak i znajomości zagadnień związanych ze specyfiką oddziału. Istnieje wiele modeli pracy psychologa w rehabilitacji. Najbliższy praktyce stosowanej w Oddziale Rehabilitacji w Zgorzelcu jest model rozwojowy, który traktuje niepełnosprawność jako dyspozycję do doświadczania różnorodnych problemów życiowych, a rehabilitację jako proces interakcji między osobą niepełnosprawną i specjalistą w zakresie rehabilitacji i fizjoterapii. W modelu tym pacjent jest partnerem w procesie rehabilitacji. Zadania stawiane przez psychologiem w oddziale rehabilitacji wymagają innych działań w stosunku do dzieci, a innych w stosunku do dorosłych pacjentów. Praca z dziećmi (i ich opiekunami) obejmuje: diagnozę, terapię, stymulację rozwoju, psychoedukację oraz wsparcie dla rodziców. Psycholog nawiązuje też współpracę z placówkami oświatowymi: szkołami, przedszkolami, do których uczęszczają pacjenci Oddziału oraz z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną, której działania wspomagają rozwój dzieci. W stosunku do dorosłych pacjentów z uszkodzeniem w obrębie CUN psycholog rozpoczyna pracę od diagnozy neuropsychologicznej, po czym rozpoznaje ćwiczenia usprawniające działanie zaburzonych funkcji. Z pacjentami z dolegliwościami bólowymi w obrębie narządu ruchu podstawową formą działalności jest psychoedukacja obejmująca swym zakresem koncepcje choroby, związek stresu z funkcjonowaniem organizmu, rozpoznawanie potrzeb i umiejętności w ich zaspokojaniu, praca z uczuciami oraz naukę relaksacji.
Słowa kluczowe
model zawodowy, diagnoza psychologiczna, psychoterapia, psychoedukacja

Ocena efektów usprawniania z wykorzystaniem terapii wysokotonowej u pacjentów po udarze mózgu

Zbigniew Śliwiński, Piotr Płaza, Krzysztof Gieremek, Wojciech Kufel, Beata Michalak, Bartłomiej Halat, Grzegorz Śliwiński, Magdalena Wilk

Zbigniew Śliwiński, Piotr Płaza, Krzysztof Gieremek, Wojciech Kufel, Beata Michalak, Bartłomiej Halat, Grzegorz Śliwiński, Magdalena Wilk – Assessment of the effect of high-tone power therapy in rehabilitation of stroke patients. Fizjoterapia Polska 2008; 8(2); 197-205

Streszczenie
Wstęp. Terapia wysokotonowa jest nową metodą stymulacji nerwów i mięśni za pomocą prądu elektrycznego o częstotliwości odpowiadającej akustycznemu pasmu drgań pomiędzy 4 400 Hz do 12 300 Hz. Użycie dwóch par elektrod umożliwia powstanie dynamicznego pola elektrycznego w głębi tkanek. Celem pracy była ocena funkcji kończyny górnej u chorych po udarze mózgu z niedowładem połowiczym, u których w procesie usprawniania zastosowano terapię wysokotonową. Materiał i metody. Badaniom poddano 16 mężczyzn w wieku 46-72 lat i 4 kobiety 67-74 lat o różnej etiologii. Sprawność ręki określano przez badane siły chwytu, a zakresy ruchów wg ISOM oraz wielkość napięcia spastycznego wg Ashworth. Wyniki. U pacjentów zwiększyła się siła chwytu ręki z równoczesną poprawą kątowych zakresów ruchomości w stawie promieniowo-nadgarstkowym kończyny porażonej. Zmniejszyło się napięcie spastyczne w badanej kończynie o 0.35 w skali Ashworth. Analiza pomiarów linijnych uwidacznia istotne statystycznie zmiany obwodów tylko na poziomie ramienia. Wnioski. Kompleksowa fizjoterapia, z wykorzystaniem terapii horyzontalnej, zastosowana u pacjentów po udarze mózgu, spowodowała istotną poprawę funkcji leczonej kończyny górnej. Terapia wysokotonowa jest dobrze tolerowana przez pacjentów z porażeniem połowiczym pomimo długiego czasu trwania zabiegu.
Słowa kluczowe
test Ashworth, terapia wysokotonowa, stymulacja hoSti-Scan, efekt sekundarny

Standard oceny radiologicznej skolioz w Ośrodku Rehabilitacji w Zgorzelcu

Wojciech Kufel, Bartłomiej Halat, Beata Michalak, Zbigniew Śliwiński

Wojciech Kufel, Bartłomiej Halat, Beata Michalak, Zbigniew Śliwiński – Standard of Radiological Scoliosis Assessment in Zgorzelec Rehabilitation Centre. Fizjoterapia Polska 2008; 8(3); 344-350

Streszczenie
Nowoczesna fizjoterapia wymaga od terapeuty umiejętności oceny zdjęć RTG. Program specjalizacji z fizjoterapii uwzględnia ten fakt i wymusza nabycie tej wiedzy. Jest jednak wielu fizjoterapeutów, którzy praktykują na co dzień w placówkach ochrony zdrowia i nie realizują żadnego szkolenia podyplomowego, a zajmują się w swojej pracy usprawnianiem dzieci ze skoliozą. Dlatego chcielibyśmy zaprezentować tym wszystkim kolegom pewien standard oceny funkcjonalnej i radiologicznej skoliozy realizowany w Ośrodku Rehabilitacji w Zgorzelcu. Podstawą diagnostyki obrazowej jest zdjęcie RTG. W ocenie skoliozy zdjęcie powinno obejmować cały kręgosłup, z talerzami kości biodrowych i stawami biodrowymi, wykonane na stojąco w projekcjach AP i bocznej. Na podstawie dobrze wykonanego zdjęcia można określić parametry skoliozy (typ skoliozy, test Risser, kąt Cobba, kąt rotacji kręgów, indeks kifotyczno-lordotyczny, itd.) co umożliwia dobór prawidłowego postępowania fizjoterapeutycznego. Diagnostyka radiologiczna jest nieodzowna w ocenie skoliozy i planowaniu postępowania terapeutycznego. Pozwala na obiektywną ocenę postępów uprawniania. Badanie radiologiczne służy również monitorowaniu przebiegu skrzywienia. Leczenie skoliozy bez zdjęcia RTG jest jak jazda samochodem nocą bez włączonych świateł!
Słowa kluczowe
skolioza, zdjęcie rtg

Ocena przydatności aplikacji Kinesiology Tapingu u chorych po udarze mózgu usprawnianych metodą PNF. Doniesienie wstępne

Zbigniew Śliwiński, Marta Kopa, Bartłomiej Halat, Beata Michalak, Wojciech Kufel, Henryk Racheniuk, Magdalena Wilk, Marcin Krajczy, Jan Szczegielniak

Zbigniew Śliwiński, Marta Kopa, Bartłomiej Halat, Beata Michalak, Wojciech Kufel, Henryk Racheniuk, Magdalena Wilk, Marcin Krajczy, Jan Szczegielniak – Usefulness of Kinesiology Taping in post-stroke patients rehabilitated with the PNF method. Preliminary report. Fizjoterapia Polska 2008; 8(3); 325-334

Streszczenie
Wstęp. W fizjoterapii wykorzystuje się wiele metod kinezyterapeutycznych, których podstawą jest znajomość przebiegu procesów neurofizjologicznych związanych z rozwojem i ruchem. Jedną z takich koncepcji jest metoda PNF. W usprawnianiu kończyny górnej u pacjentów po udarze mózgu lepsze efekty uzyskać można łącząc różne metody, np. PNF z Kinesiology Taping. Materiał i metody. Badaniu poddano 15 osób po udarze mózgu, w tym 10 mężczyzn i 5 kobiet w wieku od 39 do 72 lat. Każdego pacjenta poddano jednorazowemu badaniu. Wykonano dwukrotnie test napięcia mięśniowego wg skali Ashworth oraz trzykrotnie test funkcjonalny dla kończyny górnej porażonej (przed terapią, po terapii metodą PNF oraz po aplikacji funkcjonalnej Kinesiology Taping). Test funkcjonalny dla kończyny górnej porażonej polegał na uniesieniu przez pacjenta przedmiotu. Mierzona była odległość unoszonego przedmiotu od powierzchni stołu w centymetrach. Terapia metodą PNF, u każdego pacjenta trwała od 45 min do 1 godz. Aplikacje funkcjonalne Kinesiology Taping obejmowały prostowniki stawu promieniowo-nadgarstkowego. Wyniki. Test napięcia mięśniowego wg skali Ashworth nie uległ zmianie. Średnie wyniki testu funkcjonalnego w centymetrach wyniosły średnio; przed terapią 3,8, po terapii metodą PNF 6,6 i dodatkowo po aplikacji Kinesiology Taping 7,8. U dwóch osób nie zarejestrowano zmian w teście funkcjonalnym. U 13 pacjentów po terapii PNF zaobserwowano poprawę funkcji kończyny górnej. Znaczną różnicę funkcji zauważono po zastosowaniu aplikacji KT. U 10 pacjentów dodatkowa aplikacje znacząco ułatwiły pracę metodą PNF. Wnioski. Terapia metodą PNF połączona z Kinesiology Taping pozytywnie wpływa na poprawę funkcji w kończynie górnej objętej porażeniem. Aplikacje funkcjonalne Kinesiology Tapingu są użyteczne, ułatwiają pracę metodą PNF, mogą i powinny być z nią łączone. Pomimo jednorazowej terapii metodą PNF uzyskano poprawę funkcji kończyny górnej i zdecydowaną dodatkową poprawę po aplikacji funkcjonalnej Kinesiology Tapingu. Wartość napięcia mięśniowego wg skali Ashworth nie uległa istotnej zmianie po przeprowadzonej terapii, jednak nie zdeterminowało to pozytywnych wyników testów funkcjonalnych. Nie zauważa się zależności terapii kompilowanej PNF i Kinesiology Tapingu z czasem od dokonania się udaru mózgowego.
Słowa kluczowe
Aplikacje Kinesiology Taping, metoda PNF, udar mózgu

Testy screeningowe wg. Vojty u dzieci z uszkodzeniem OUN a aplikacje funkcjonalne Kinesiology Tapingu

Zbigniew Śliwiński, Bartłomiej Halat, Beata Michalak, Wojciech Kufel, Marta Kopa, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Marcin Krajczy, Jan Szczegielniak

Zbigniew Śliwiński, Bartłomiej Halat, Beata Michalak, Wojciech Kufel, Marta Kopa, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Marcin Krajczy, Jan Szczegielniak – Vojta Screening Tests in children with CNS damage and functional applications of Kinesiology Taping. Fizjoterapia Polska 2008; 8(3); 317-324

Streszczenie
Wstęp. Objawy zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego, niezależnie od tego, czy dotyczą spastyczność, atetozy, ataksji lub innych form, nie są widoczne zaraz po urodzeniu. Rozwijają się na ogół w ciągu pierwszych 4 miesięcy życia. Uzewnętrznienie ich jest możliwe podczas wykonywania testów prowokacyjnych, a jedną z możliwości daje diagnostyka kinesiologiczna wg. V. Vojty. Cel – określenie wpływu funkcjonalnych aplikacji Kinesiology Tapingu u dzieci z zaburzeniami ośrodkowej koordynacji nerwowej. Materiał i metody. Badaniom poddano 28 pacjentów będących pacjentami Stacjonarnego Ośrodka Rehabilitacji Wielospecjalistycznego SP ZOZ w Zgorzelcu. Szczegółowy rozkład w badanej grupie był następujący: 10 dzieci płci męskiej i 18 dzieci płci żeńskiej. Rozpiętość wieku zawierała się w przedziale od 6 miesięcy do 12 miesięcy, średnia wieku badanej grupy 8 miesięcy.Wyniki. Uzyskano zmiany w reaktywności posturalnej u dzieci podczas testów kinesiologicznych wg. Vojty. Zmiany procentowe określające ilość występowania reakcji nieprawidłowych przez zastosowaniem Kinesiology Tapingu i zaraz po terapii, wykazują istotność statystyczną w przypadku badania trzech reakcji na siedem objętych badaniem. Uzyskano średnio 3,21 nieprawidłowej reakcji na 7 badanych. Po zastosowaniu odpowiednich technik plastrowania nastąpiła poprawa wyrażająca się zmniejszeniem średnio o 1 reakcję nieprawidłową w badanej grupie i wyniosła 2,14 reakcji nieprawidłowych z 7 badanych. Wnioski. Dzieci bardzo dobrze tolerują terapie z użyciem aplikacji Kinesiology Tapingu, którego zastosowanie umożliwia zmianę przestrzennego ustawienia części ciała oraz poprawę reaktywności przestrzennej, co zaobserwowaliśmy w przeprowadzonych testach wg. Vojty. Stosowane aplikacje wpływały na korekcję osi ciała u dzieci z asymetrią, co znalazło odzwierciedlenie w próbie trakcji. Aplikacje w obrębie ręki wpływały na zmianę napięcia, co uwidoczniło się w testach zawieszenia wg. Collis.
Słowa kluczowe
testy screeningowe wg. Vojty, Kinesiology Taping

Ocena efektu cieplnego aplikacji metodą Kinesiology Taping

Henryk Racheniuk, Jan Szczeielniak, Katarzyna Bogacz, Sławomir Zator, Jacek Łuniewski, Grzegorz Skiba, Zbigniew Śliwiński

Henryk Racheniuk, Jan Szczeielniak, Katarzyna Bogacz, Sławomir Zator, Jacek Łuniewski, Grzegorz Skiba, Zbigniew Śliwiński – Assessment of thermal effects of kinesiology tape application. Fizjoterapia Polska 2008; 8(3); 310-316

Streszczenie
Wstęp. W pracy zostały przedstawione wyniki badań analizy termowizyjnej dwudziestu osób poddanych jednorazowej aplikacji Kinesiology Tape na okolicę lędźwiowo-krzyżową. W ocenie badań termowizyjnych wykorzystano aplikację techniką mięśniową „Y”. Materiał i metody. Badaniami objęto grupę 20 ochotników, studentów Politechniki Opolskiej, 16 kobiet i 4 mężczyzn w wieku 20-24 lata, średnia wieku wynosiła 21 lat. Osoby badane zgłaszały w przeszłości przejściowe bóle lędźwiowego odcinka kręgosłupa. Badano trzykrotnie temperaturę powierzchniową okolicy objętej zabiegiem: przed aplikacją, po 1 h i 24 h od zastosowania aplikacji. Wyniki. Największy przyrost temperatury został zarejestrowany w polu pierwszym położonym centralnie, gdzie średni przyrost temperatur wyniósł 1,27°C. Wartość przyrostów temperatur pól pomiarowych położonych pobocznie wyniosła średnio 0,6°C, a wartość przyrostów temperatur pól pomiarowych położonych bezpośrednio nad plastrami wyniosła 0,3°C. Wartości te mieszczą się w granicach błędu pomiarowego kamery termowizyjnej. Wnioski. Największy przyrost temperatury został zarejestrowany w polu położonym centralnie. Wartości przyrostów temperatur pól pomiarowych położonych pobocznie oraz pól pomiarowych położonych bezpośrednio nad plastrami mieściły się w granicach błędu pomiarowego kamery termowizyjnej.
Słowa kluczowe
Kinesiology Taping, termowizja, fizjoterapia

Wpływ aplikacji Kinesiology Tapingu na mięśnie skośne brzucha na symetrię ruchów miednicy

Michał Dylewski, Marek Sójka, Tomasz Senderek, Zbigniew Śliwiński, Wojciech Hagner

Michał Dylewski, Marek Sójka, Tomasz Senderek, Zbigniew Śliwiński, Wojciech Hagner – The effect of oblique abdominal muscle applications of Kinesiology Taping on the symmetry of pelvic movements. Fizjoterapia Polska 2008; 8(3); 290-298

Streszczenie
Wstęp. Asymetryczne ustawienie miednicy jest uważane za jedną z przyczyn schorzeń takich jak zespół bólowy kręgosłupa czy skolioza. Jej ustawienie i praca zależą w dużej mierze od napięcia mięśni mających swoje przyczepy w jej obrębie. W niniejszej pracy podjęto próbę oceny wpływu aplikacji Kinesiology Tapingu (KT) na symetrię pracy talerzy biodrowych. Materiał i metody. Do badań kwalifikowano osoby w wieku pomiędzy 18 a 65 lat, bez dolegliwości bólowych, u których wykryto asymetryczne ustawienie miednicy, podzielono je na grupę badawczą, ze wskazaniami do aplikacji KT na mięśnie skośne brzucha i kontrolna bez takich wskazań. Badania przeprowadzono za pomocą systemu ZEBRIS CMS HS. Wykonano dwukrotnie pomiary ruchu kości biodrowych i kręgosłupa lędźwiowego podczas zgięcia i wyprostu w pozycji stojącej, przed i po aplikacji KT. Aplikacja wybierana była w grupie badawczej na podstawie testów wg metodyki KT, w grupie kontrolnej losowo. Podczas opracowywania wyników pod uwagę brano następujące parametry: symetria ruchu kości biodrowych przed i po aplikacji, ruchomość odcinka lędźwiowego kręgosłupa przed i po aplikacji. Wyniki. Po aplikacji KT w grupie badawczej uzyskano istotną (p<0,05) poprawę symetrii ruchów talerzy kości biodrowych we wszystkich mierzonych parametrach. Wyniki w grupie badawczej były istotnie lepsze (p<0,05) niż w grupie kontrolnej. Wnioski. Aplikacje KT na mięśnie brzucha zastosowane zgodnie z założeniami metody i w oparciu o testy w niej zawarte w istotny sposób poprawiają symetrie pracy miednicy.
Słowa kluczowe
Kinesiology Taping, mięśnie skośne brzucha, asymetryczne ustawienie miednicy
1 … 3 4 5 6 7 … 12