Mechaniczna reakcja mięśni bioder i kolan po randomizowanych próbach krzyżowych w zespole bólu rzepkowo-udowego

Hamada A. Hamada, Hossam E. Fawaz, Ghada Koura, Noran A. Elbehary, Salam M. Elhafez

Hamada A. Hamada, Hossam E. Fawaz, Ghada Koura, Noran A. Elbehary, Salam M. Elhafez – Mechanical Response of Hip and Knee Muscles Following Randomized Crossover Trials in Patellofemoral Pain Syndrome. Fizjoterapia Polska 2020; 20(1); 160-168

Streszczenie
Informacje ogólne. Sugeruje się, że wadliwa kinematyka stawu biodrowego podczas ćwiczeń obciążeniowych przyczynia się do zespołu bólu rzepkowo-udowego (PFPS). Jednakże dostępna jest ograniczona ilość informacji umożliwiających określenie skuteczności programów ćwiczeń, które działają nie tylko na staw kolanowy, ale także na staw biodrowy u pacjentów z PFPS. Cel. Celem niniejszego badania jest porównanie wpływu realizacji programu ćwiczeń wzmacniających biodra przed programem ćwiczeń wzmacniających kolana a realizacją programu ćwiczeń wzmacniających kolana przed programem ćwiczeń wzmacniających biodra na intensywność bólu, skalę kwestionariusza Kujala, kąt mięśnia czworogłowego (kąt Q), kąt przodopochylenia i nietypowe maksymalne momenty obrotowe (PT) odwodzicieli bioder, zewnętrznych rotatorów i prostowników kolan u pacjentów z PFPS. Materiały i metody. Dwudziestu czterech pacjentów cierpiących na PFPS zostało losowo przydzielonych do dwóch równych grup po 12 osób. Grupa (A): ich średni wiek, waga, wzrost i wartości BMI wyniosły odpowiednio 23,33 ± 5,39 lat, 71,16 ± 13,05 kg, 164,75 ± 4,5 cm i 26,21 ± 4,71 kg/m². Przez trzy tygodnie uczestnicy badania wykonywali ćwiczenia wzmacniające biodra i rotatory zewnętrzne, a następnie ćwiczenia wzmacniające prostowniki kolan i ćwiczenia rozciągające mięsień czworogłowy uda, pasmo biodrowo-piszczelowe i mięsień brzuchaty przez kolejne trzy tygodnie. Grupa (B): ich średni wiek, waga, wzrost i wartości BMI wyniosły odpowiednio 23,16±6,33 lat, 69,41 ± 18,14 kg, 164,66 ± 7,27 cm i 25,2±6,2 kg/m². Przez trzy tygodnie wykonywali ćwiczenia wzmacniające prostowniki kolan i ćwiczenia rozciągające ścięgno udowe, mięsień czworogłowy, pasmo biodrowo-piszczelowe i mięsień brzuchaty, a następnie przez kolejne trzy tygodnie ćwiczenia wzmacniające odwodziciele biodra i rotatory zewnętrzne. Obie grupy realizowały trzy do czterech sesji tygodniowo przez sześć tygodni. Poziom bólu, skala Kujala, kąt Q, kąt przodopochylenia i izokinetyczny nietypowy moment obrotowy dla odwodzicieli bioder, rotatorów zewnętrznych i prostowników kolan rejestrowano przed, po trzech tygodniach i po sześciu tygodniach ćwiczeń. Wyniki. 2×3 Mixed Design MANOVA ujawnił, że po sześciu tygodniach ćwiczeń (p <0,05) nastąpiło znaczne zmniejszenie poziomu odczuwanego bólu i poprawa na skali Kujali w grupie (A) w porównaniu z grupą (B). Jednak nie było znaczącej różnicy w zakresie kąta Q, kąta przodopochylenia i izokinetycznego nietypowego momentu obrotowego odwodzicieli bioder, rotatorów zewnętrznych i prostowników kolan między badanymi grupami po sześciu tygodniach ćwiczeń (p> 0,05). Wniosek. Rozpoczęcie programu rehabilitacji od ćwiczeń wzmacniających biodra przed realizacją programu ćwiczeń wzmacniających kolana jest skuteczniejsze niż rozpoczęcie programu ćwiczeń wzmacniających kolana przed ćwiczeniami wzmacniającymi biodra w celu zmniejszenia bólu i poprawy funkcji kolana u pacjentów z PFPS. Wiedza ta może pomóc fizjoterapeutom w opracowaniu najbardziej skutecznych i wydajnych programów profilaktyki i rehabilitacji dla pacjentów cierpiących na PFPS.

Słowa kluczowe:
Zespół bólowy rzepkowo-udowy, biodro, kolano, ćwiczenia wzmacniające, kąt Q, kąt przodopochylenia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim