Zmiany zwyrodnieniowe stawu biodrowego

Biomechaniczna analiza zaburzeń chodu u osoby poddanej alloplastyce stawu biodrowego

Wiesław Chwała, Witold Serafin, Anna Marchewka

Wiesław Chwała, Witold Serafin, Anna Marchewka – A biomechanical analysis of gait disturbances in a patient following alloplasty of the hip joint. Fizjoterapia Polska 2007; 7(2), 185-197

Streszczenie

Wstęp. Narzędziami jakimi posługują się terapeuci i lekarze jest badanie kliniczne i obrazowe. Wadą tego rodzaju postępowania jest subiektywizm oceny, wynikający z doświadczenia klinicznego i ograniczonych możliwości badania fizykalnego. Często dochodzi do skupienia uwagi na określonym obszarze klinicznym z pominięciem biomechanicznych współzależności tego obszaru w układzie ruchu. Do dyspozycji klinicystów wchodzą nowe narzędzia analizy ruchu chorego — trójwymiarowa analiza chodu, precyzyjnie uściślająca zaburzenia biomechaniczne całego ciała. Materiał i metody. Badanie trójwymiarowej analizy chodu, jako metoda uzupełniająca dane biomechaniczne badanej osoby, zostało przeprowadzone w Pracowni Biokinetyki Katedry Antropomołoryki AWF w Krakowie. Badaniu lokomocji poddano 56 letnią kobietę, ze zmianami zwyrodnieniowymi prawego stawu biodrowego. Pacjentka została poddana badaniom motoryki przed planowym zabiegiem alloplastyki stawu biodrowego w Oddziale Neuroortopedii i Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej WSS im L. Rydygiera w Krakowie oraz w 4 miesiące po zabiegu, po okresie całkowitego odciążenia operowanego biodra, w chwili rozpoczęcia przez chorą samodzielnej lokomocji, bez zastosowania kul łokciowych. Wyniki i Wnioski. Na podstawie trójwymiarowej analizy ruchu, zaobserwowano u badanej szereg zaburzeń chodu mających swoje podłoże w zmianach zwyrodnieniowych w obrębie chorego stawu biodrowego, których nie udało się wychwycić na podstawie badania fizykalnego. Na podstawie porównania wyników badań przed i pooperacyjnych należy stwierdzić, że patologiczny wzorzec chodu udało się poprzez zabieg alloplastyki zmienić, szczególnie poprzez zbliżenie zakresów ruchów w stawie biodrowym do normy biomechanicznej. Badanie pooperacyjne wskazuje na utrzymywanie się zaburzeń charakteru pracy mięśni, wymuszających w dalszym ciągu kompensacyjną pracę kończyny po stronie nieoperowanej.

Słowa kluczowe

trójwymiarowa analiza chodu, zmiany zwyrodnieniowe stawu biodrowego, endoprotezoplastyka

Zmiany wskaźnika stabilności oraz kontrolowanej równowagi u pacjentów po przebytej alloplastyce stawu biodrowego we wczesnym okresie pooperacyjnym

Rafał Pluszyński, Artur Walczak

R. Pluszyński, A. Walczak – The Evolution of Index of Stability and Controlled Balance in Patients After Alloplastic Surgery of the Hip Joint in the Early Postoperative Period. FP 2016; 16(4); 98-115

Streszczenie

Wstęp. Zmiany zwyrodnieniowe stawu biodrowego stanowią jedną z najczęstszych przyczyn dolegliwości bólowych u pacjentów w średnim i starszym wieku. Ponadto dochodzi do spadku aktywności oraz obniżenia jakości życia w sferze psychicznej, społecznej i fizycznej.
Cel pracy. W niniejszej pracy podjęto próbę analizy zmian wskaźnika stabilności posturalnej statycznej u pacjentów po zabiegu alloplastyki stawu biodrowego. Celem pracy jest ocena zmian środka ciężkości ciała pacjentów poddanych temu zabiegowi.
Materiał i metody. Badania zostały przeprowadzone w SPSZOZ Szpitalu Miejskim w Elblągu, na Oddziale Chirurgii Urazowej i Ortopedycznej. Do badań stabilograficznych wykorzystano platformę balansową BIODEX.
Badanie było przeprowadzone dwukrotnie, po raz pierwszy przed wykonaniem zabiegu alloplastyki, drugi raz w ostatni dzień pobytu pacjenta na oddziale (najczęściej była to 6-7 doba). Badanie polegało na zrealizowaniu przez badanych stania w sposób naturalny w pozycji pionowej na całych stopach z otwartymi oczami. Badanie składało się z 3 prób, każda trwała 20 sekund. Objętych badaniem było 85 osób.
Wnioski. 1. We wszystkich pomiarach, tj. wyniku ogólnym, we wskaźniku A/P i M/L, procentowym czasie obciążenia poszczególnych stref oraz kwadrantów nie odnotowano różnic pomiędzy wskaźnikami przed zabiegiem i po zabiegu operacyjnym. Badani podobnie funkcjonowali w czasie badania przed zabiegiem operacyjnym jak i po zabiegu. 2. Przed operacją gorszy wynik ogólny osiągnęli mężczyźni niż kobiety. Osoby z koksartrozą lewostronną osiągnęły gorszy wynik we wskaźniku M/L niż osoby z kosartrozą prawostronną co świadczy o większej asymetryczności miednicy w płaszczyźnie M/L u osób z lewostronną koksartrozą.
3. Po operacji gorszy ogólny wynik uzyskały kobiety niż mężczyźni. Kobiety również uzyskały gorsze wyniki we wskaźnikach A/P i M/L niż mężczyźni. 4. Przed operacją jak i po operacji ogólny gorszy wynik osiągnęły osoby niższe niż osoby wyższe. Po operacji gorsze wyniki uzyskały osoby z niższym wzrostem we wskaźniku A/P i M/L. 5. Po operacji zmieniła się wartość wskaźnika M/L na nieistotny statystycznie co sugeruje, że poprawiło się ustawienie miednicy w płaszczyźnie czołowej po operacji u badanych.
6. Osoby z wyższym wzrostem mają mniejsze odchylenia od środka ciężkości ciała po zabiegu operacyjnym. 7. Analiza wykazała iż wraz ze wzrostem wieku badanych wzrasta wskaźnik procentowy czasu w strefie C co świadczy o znacznym odchyleniu od osi ciała.

Słowa kluczowe:

Zmiany zwyrodnieniowe stawu biodrowego, wskaźnik stabilności, alloplastyka stawu biodrowego

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете

Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim