Ciągły ruch bierny jako metoda kinezyterapii w leczeniu brachialgii

Bogusław Frańczuk, Wojciech Szwarczyk, Magdalena Wilk, Maciej Kasparek, Janusz Otfinowski

Bogusław Frańczuk, Wojciech Szwarczyk, Magdalena Wilk, Maciej Kasparek, Janusz Otfinowski – Continous passive motion as a method of kinesitherapy in the treatment of brachialgia. Fizjoterapia Polska 2001; 1(2); 123-126

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy było przedstawienie wyników leczenia brachialgii pourazowej u pacjentów, u których oprócz standardowej rehabilitacji zastosowano leczenie ruchem ciągłym (CPM). Materiał i metoda. W badaniach wzięło udział 55 pacjentów leczonych w Klinice Traumatologii CMUJ w Krakowie, według standardowego podejścia rehabilitacji (grupa I). Wśród nich u 25 zastosowano dodatkowo leczenie ciągłym ruchem biernym (CPM; grupa II). Do oceny efektów rehabilitacji zastosowano Analogową Skalę Wizualną VAS, do oceny dolegliwości bólowych badanie zakresu ruchów czynnych w stawie ramiennym, głównie ruchu odwodzenia, wywołującego ból oraz dwustopniową skalę samooceny stanu zdrowia: stan zadowalający (możliwość posługiwania się w miarę sprawnie kończyną) lub niezadowalający (znaczące upośledzenie funkcji kończyny górnej). Badania prowadzono dwukrotnie: przed rozpoczęciem leczenia oraz po jego zakończeniu. Wnioski. W wyniku badań stwierdzono, że pacjenci z brachialgią pourazową, poddani rehabilitacji, uzyskują zmniejszenie dolegliwości bólowych, zwiększenie zakresu ruchomości w stawach, podniesienie subiektywnej oceny stanu zdrowia. Uzyskana poprawa jest większa u pacjentów, u których zastosowano dodatkowo ciągły ruch bierny (CPM). Ciągły ruch bierny (CPM) można polecać jako metodę kinezyterapii w leczeniu rehabilitacyjnym brachialgii.

Słowa kluczowe:
ciągły ruch bierny, brachialgia

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim