Streszczenie

Cel badania. Głównym celem niniejszego badania było zbadanie wpływu trzech różnych metod treningu siłowego – treningu plyometrycznego, ćwiczeń z taśmami oporowymi oraz wielostawowego treningu siłowego – na wskaźniki wydolności, takie jak wysokość wyskoku pionowego, zwinność oraz elastyczność obręczy barkowej u badmintonistów.

Materiał i metody. W badaniu wzięło udział trzydziestu mężczyzn-amatorów grających w badmintona (w wieku 18–25 lat) z co najmniej dwuletnim doświadczeniem. Uczestnicy zostali losowo przydzieleni do jednej z trzech grup treningowych, wykonujących swoje programy treningowe trzy razy w tygodniu przez sześć tygodni. Trzy grupy obejmowały: trening plyometryczny, trening z taśmami oporowymi oraz wielostawowy trening siłowy. Ocena wyników została przeprowadzona przed i po interwencji, obejmując testy wyskoku pionowego, test wahadłowy oceniający zwinność oraz test elastyczności obręczy barkowej.

Wyniki. Analiza statystyczna (ANOVA) wykazała istotne statystycznie poprawy we wszystkich parametrach wydolnościowych. Trening plyometryczny znacząco poprawił zwinność (p = 0,001), podczas gdy ćwiczenia z taśmami oporowymi zwiększyły elastyczność obręczy barkowej (p = 0,003). Wielostawowy trening siłowy doprowadził do istotnych przyrostów wysokości wyskoku pionowego (p = 0,005). Nie stwierdzono istotnych różnic między grupami w zakresie poprawy wysokości wyskoku pionowego (p = 0,08), natomiast różnice w zwinności i elastyczności obręczy barkowej były znaczące w zależności od rodzaju zastosowanego treningu (p < 0,05).

Wnioski. Badanie wskazuje, że różne podejścia do treningu siłowego prowadzą do specyficznych usprawnień wydolności u badmintonistów. Trening plyometryczny jest najskuteczniejszy w poprawie zwinności, ćwiczenia z taśmami oporowymi przynoszą korzyści w zakresie elastyczności obręczy barkowej, a wielostawowy trening siłowy najbardziej zwiększa wysokość wyskoku pionowego.

Słowa kluczowe

badminton, trening plyometryczny, ćwiczenia z taśmami oporowymi, wielostawowy trening siłowy, wskaźniki wydolności