Fizjoterapia blizny w świetle aktualnych doniesień o powięzi
Agnieszka Sobierajska-Rek
A. Sobierajska-Rek – Physiotherapy of scar in the light of the current reports about fascia. FP 2017; 17(1); 64-71
Streszczenie
W obliczu poważnych powikłań gojenia w obrębie niektórych regionów ciała (zrosty wisceralne po cesarskim cięciu, zrosty w obrębie klatki piersiowej zaburzające wzorce oddechowe, uwięźnięcia nerwów w tkance bliznowatej) konieczne wydaje się wprowadzanie profilaktyki i terapii zrostów po wszelkich zabiegach operacyjnych.
Celem niniejszej pracy jest przedstawienie mechanizmów, które towarzyszą tworzeniu blizny, w oparciu o aktualne doniesienia o powięzi oraz możliwości terapii blizn liniowych na podstawie własnych doświadczeń klinicznych.
Rozpatrując dysfunkcje towarzyszące gojeniu tkanek miękkich, można wyróżnić trzy podstawowe zaburzenia: keloid, blizna hipertroficzna i adhezja tkankowa.
Wiadomo, że za pomocą mobilizacji manualnej blizny można poprawić ruchomość tkanki, zmniejszyć jej bolesność oraz poprawić funkcjonowanie narządów wewnętrznych. W celu uzyskania optymalnych efektów terapii kluczowe jest kompleksowe postępowanie z blizną. Oddziaływanie manualne prowadzi do wywołania określonych reakcji tkanki na poziomie reorganizacji struktury kwasu hialuronowego, zerwania zrostu lub profilaktyki jego wytworzenia oraz rozluźnienia pod wpływem naprężenia.
Słowa kluczowe:
blizna, powięź, terapia manualna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете | Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim |