Streszczenie

Przewlekły charakter schorzenia, towarzyszące mu liczne dolegliwości i nieprzewidywalne tempo pogarszania się stanu pacjenta negatywnie wpływają na jakość życia osób chorych na stwardnienie rozsiane (SM). Aby dokonać pełnej i rzetelnej oceny jakości życia pacjentów z SM należy uwzględniać jednocześnie jej obiektywny i subiektywny pomiar. W badaniach uczestniczyło 30 osób z SM i 60 osób zdrowych (OZ). Obiektywną jakość życia analizowano na podstawie czterech wskaźników: wykształcenia, zatrudnienia, wysokości dochodów, sposobu spędzania czasu wolnego. Do oceny subiektywnej jakości życia wykorzystano Kwestionariusz Satysfakcji Życiowej. W przypadku obiektywnych wyznaczników jakości życia odnotowano istotne zróżnicowanie pomiędzy badanymi grupami w zakresie zatrudnienia, dochodów i niektórych form spędzania czasu wolnego (czytanie książek, podróżowanie). Osoby z SM oceniły swoją ogólną sytuację życiową podobnie jak OZ, tj. jako raczej satysfakcjonującą. Dla osób z SM najbardziej satysfakcjonujące były relacje z partnerem i życie rodzinne, a dla OZ możliwości samoobsługowe. Osoby z SM i OZ najmniej były zadowolone z sytuacji finansowej i zawodowej. Osoby z SM są raczej zadowolone z życia jako całości, najprawdopodobniej za sprawą satysfakcji ze sposobu spędzania czasu wolnego. Dodatkowo deklarują istotnie niższe zatrudnienie i dochody w stosunku do OZ, co potwierdza bardzo trudną sytuację materialną osób chorych na SM w Polsce.

Słowa kluczowe

stwardnienie rozsiane, obiektywna jakość życia, satysfakcja życiowa