Streszczenie

Wstęp. Celem pracy była ocena skuteczności gimnastyki korekcyjnej prowadzonej w sali gimnastycznej w systemie stacyjnym u dzieci z idiopatycznym bocznym skrzywieniem kręgosłupa. Materiał i metody. Materiał badawczy stanowiła grupa 67 dzieci ze stwierdzonym idiopatycznym, jednołukowym, lewostronnym skrzywieniem piersiowo-lędźwiowym kręgosłupa 1°, w wieku 10-12 lat. Badania przeprowadzono w trzech etapach: przed rozpoczęciem cyklu (badanie I), po 3 (badanie II) oraz po 6 miesiącach (badanie III). Zastosowano trening stacyjny przy użyciu sprzętu „SYNKOPA” oraz taśm Thera-Band. U wszystkich badanych wykonano pomiar ruchomości kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej, czołowej i poprzecznej oraz ruchomości obręczy barkowej i biodrowej. Wyniki. Analiza wyników badań pomiędzy poszczególnymi obserwacjami wykazała istotne statystycznie różnice. Oceniając wyniki pomiędzy badaniem I i II stwierdzono, iż różnica statystycznie istotna wystąpiła dla wszystkich pomiarów ruchomości kręgosłupa oraz w niektórych płaszczyznach ruchu obręczy barkowej i biodrowej. Natomiast pomiędzy badaniem I a III, różnice te dotyczyły wszystkich analizowanych cech. Wnioski. Trening stacyjny doprowadził do zwiększenia ruchomości kręgosłupa oraz obręczy barkowej i biodrowej we wszystkich płaszczyznach.

Słowa kluczowe

skolioza, trening stacyjny, ruchomość kręgosłupa, obręcz barkowa i biodrowa