Streszczenie

Wprowadzenie. XXI wiek charakteryzuje się dynamicznym rozwojem motoryzacji i innych dziedzin przemysłu. Wraz z nimi wzrasta tempo naszego życia, co skutkuje zwiększoną urazowością ze względu na pośpiech i wypadki komunikacyjne. Młodzi ludzie, szukając atrakcji, często wdają się w konflikty albo ryzykują, aby zaimponować rówieśnikom. W wyniku tego traumatologia rozrasta się w obszerną gałąź medycyny, a złamania w obrębie żuchwy stanowią coraz większy procent urazów. Cel. Celem pracy była ocena przydatności zastosowania fizjoterapii u pacjentów po leczeniu ortopedycznym i ortopedyczno-chirurgicznym złamań żuchwy w szybszym powrocie funkcji narządu żucia oraz wprowadzenie fizjoterapii jako standardu w leczeniu chorych po złamaniach żuchwy. Materiał i metody. Badaniem objęto 20-osobową grupę pacjentów w przedziale wiekowym 18–60 lat, którzy w wyniku urazu doznali złamania w obrębie żuchwy. Chorzy byli diagnozowani i leczeni w Oddziale Klinicznym Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej i Onkologicznej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego nr 1 im. Norberta Barlickiego w Łodzi. Wyniki. Uzyskane wyniki wykazały znaczące różnice między pacjentami poddanymi fizjoterapii po leczeniu złamania żuchwy a tymi, którzy nie wyrazili chęci na uczestniczenie w niej. Wnioski. Pozwoliło to na wyciągnięcie wniosków, iż problemy pacjentów po unieruchomieniu na skutek złamania żuchwy są znaczące i powinny stanowić punkt wyjścia dla opracowania odpowiedniego algorytmu postępowania fizjoterapeutycznego dla tych chorych. Wskazane byłoby także rozpropagowanie fizjoterapii jako standardu leczenia w takich przypadkach.

Słowa kluczowe:

rehabilitacja, fizjoterapia, złamanie żuchwy