Porównanie wartości maksymalnego momentu siły i stosunku mięśni dwugłowych uda do mięśni czworogłowych wśród zawodowych lokalnych i nienlokalnych piłkarzy Zjednoczonych Emiratów Arabskich

Azal Raed Aboluhom, Esther Esteban-García, Philippe Chomier, Mourad Ghrairi, Mustafa Al Hashimi, Baskaran Chandrasekaran, Kalyana Chakravarthy Bairapareddy

Azal Raed Aboluhom et al.– Comparison of peak torque and hamstring to quadriceps ratio among professional local and non-local soccer players of the United Arab Emirates –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 456-461

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020CW49B

Streszczenie Wprowadzenie. Piłka nożna jest sportem wymagającym fizycznie, który cieszy się popularnością na całym świecie. Zapobieganie urazom i optymalizacja wydajności wymagają dogłębnej znajomości profilu antropometrycznego i siły mięśniowej zawodowych piłkarzy. Szczególnie ważne jest zrozumienie różnic w siłach mięśniowych między graczami lokalnymi i zagranicznymi. Badanie to bada maksymalny moment siły i stosunek mięśni dwugłowych do mięśni czworogłowych (H:Q) wśród graczy lokalnych i nienlokalnych w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Metody. W badaniu przekrojowym wzięło udział 72 lokalnych i 56 nienlokalnych męskich zawodowych piłkarzy w ZEA. Do pomiaru siły izokinetycznej przy prędkościach rotacyjnych 60°/s, 120°/s i 180°/s użyto dynamometru Cybex. Zbierano dane antropometryczne, takie jak wzrost, waga i wskaźnik masy ciała (BMI). Do analizy statystycznej użyto programu SPSS w wersji 27.0. Statystyki opisowe podsumowywały demografię, a analiza ANOVA z mieszanką czynników służyła do badania efektów prędkości, strony ciała i kategorii zawodnika. Związki między wartością maksymalnego momentu siły a demografią badano przy użyciu korelacji rang Spearmana i korelacji Pearsona. Wyniki. Gracze nienlokalni mieli znacząco wyższy wzrost, wagę i BMI niż gracze lokalni, co sugeruje potencjalne fizyczne przewagi. Gracze nienlokalni wykazywali znacząco wyższy maksymalny moment siły zarówno w mięśniach czworogłowych, jak i dwugłowych, co skutkowało bardziej zrównoważonym stosunkiem H:Q i silniejszą siłą mięśni kończyn dolnych. Jedynie maksymalny moment siły lewych mięśni dwugłowych nie wykazał istotnych statystycznie różnic. Wzrost, waga i BMI były pozytywnie związane z parametrami siły mięśniowej. Wnioski. Gracze nienlokalni mieli znacząco wyższy maksymalny moment siły w mięśniach dwugłowych, czworogłowych i stosunku H:Q. Istniała również silna pozytywna korelacja między pomiarami siły fizycznej a wzrostem, co sugeruje, że wyżsi sportowcy zazwyczaj mają silniejsze kończyny dolne.
Słowa kluczowe piłkarze, stosunek mięśni dwugłowych do czworogłowych, maksymalny moment siły, testowanie izokinetyczne
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim