Streszczenie

Upadki stanowią poważny problem zdrowia publicznego w populacji osób starszych. Celem niniejszego badania było zbadanie wpływu wirtualnych ćwiczeń (exergames) na ryzyko upadków wśród osób starszych. Badanie zostało przeprowadzone z wykorzystaniem projektu randomizowanej próby kontrolowanej i objęło 40 starszych uczestników. W procedurach badawczych uwzględniono wywiady, badania fizykalne, ocenę w Skali Równowagi Berga (BBS) oraz test Timed Up and Go (TUG). Grupa eksperymentalna otrzymała indywidualne instruktaże Tai Chi wspomagane wirtualną rzeczywistością, natomiast grupa kontrolna uczestniczyła w konwencjonalnych ćwiczeniach Tai Chi. Następnie w 6. tygodniu ponownie oceniono wyniki BBS i TUG. Ćwiczenia Tai Chi prowadzone przy użyciu wirtualnych exergames doprowadziły do istotnego wzrostu punktacji BBS – mediana wzrosła z 52,5 do 56 (p < 0,001). Znaczącą poprawę odnotowano również w teście TUG w grupie Tai Chi z wirtualną rzeczywistością, gdzie mediana spadła z 8 do 7 (p = 0,002). Grupa kontrolna, ćwicząca konwencjonalne Tai Chi, również wykazała istotny wzrost wyników w BBS, z medianą rosnącą z 53 do 56 (p < 0,001). Wyniki testu TUG w grupie konwencjonalnego Tai Chi również poprawiły się w sposób istotny – mediana spadła z 8 do 6,5 (p = 0,002). Nie stwierdzono istotnych różnic w wynikach BBS (p = 0,741) ani TUG (p = 0,415). Zarówno wirtualne exergames, jak i tradycyjne Tai Chi okazały się skuteczne w poprawie równowagi i zmniejszeniu ryzyka upadków u osób starszych.

Słowa kluczowe

virtual reality, exergame, tai chi, risk of falling, berg balance scale