Wstęp. Najczęstszą przyczyną zgłaszania się do lekarza chorych z chorobą zwyrodnieniową stawów (chzs) jest ból, upośledzenie czynności stawu i postępująca niesprawność. W licznych badaniach wskazuje się na pozytywny wpływ ćwiczeń kinezyterapeutycznych na zmniejszenie bólu i niesprawności, stąd zainteresowanie autorów tą problematyką. Materiał i metody. Badaniami objęto 21 kobiet z idiopatyczną chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych (rozpoznanie za ACR) i towarzyszącej chorobie odcinka lędźwiowego kręgosłupa, w wieku 55,0 ± 4,9 lat, które uczestniczyły przez 2 tygodnie w zajęciach kinezyterapii wg jednolitego programu. Przed i po terapii badano u pacjentek subiektywne odczucie bólu, zesztywnienia i trudności w wykonywaniu codziennych czynności za pomocą kwestionariusza WOMAC. Wyniki i Wnioski. Po terapii stwierdzono statystycznie istotne zmniejszenie dolegliwości bólowych, zesztywnienia oraz zmniejszenie niektórych trudności dnia codziennego. Nastąpiła statystycznie istotna poprawa zarówno w ocenie chorego, jak i lekarza. W przeprowadzonych badaniach potwierdzono korzystny wpływ ćwiczeń kinezyterapeutycznych na zmniejszenie bólu i niesprawności u chorych z chzs.